Nasze ojropyjske baby ...

[Ojgyn z Pnioków]

Idzie tego tyż posuchać na http://www.ojgyn.blog.onet.pl

 

Sómy już bez szejść lôt we tyj Uniji Ojropyjski i ludzie (nó, chopy, chopy ... ludzie) łozprawiajóm roztomajte wice, chocia i ku tymu zawdy sie poradzóm powadzić. I możno tyż wadziyli by sie i moje kamraty u Pyjtra przi piwie kiejby niy jedyn istny wigyjc, mój richticzny kamrat, ftory zawdy poradzi cosik szpasownego wypiytnościć niy napocznół rzóndzić:

Italijôk, Żabojad i Pepik zicnyli we szynku przi piwie (i niy ino). Tak po śtyruch rajach napoczynô Italijaniec:

– Wiycie chopy, jak sie chyci naszô dziołcha we tajli, we pasie, to ci sie wrółz palcyska szczasnóm i zawrzóm do kupy. I to niy skuli tego, iże my chopy mómy take krótkie palcyska, ino beztóż, co nasze dziołchy sóm takie szlangówy, sóm take ciynke we tajli choby wespy.

– E, tam – gôdô Żabojad – nasze frele, kiej sie siednóm przi szynkwasie na tych wysokich stołkach, to sióngajóm szłapami aże do ziymi. I to niy skuli tego, iże te stołki sóm take maluśke, ino beztóż, iż łóne majóm ci take dugachne szłapy.

– Mogecie gôdać co kcecie – pado na to Pepik – ale, kiej jô wylazuja rano do roboty, to sie zawdy klepna pôrã razy moja starô po rzici i kiej przilazuja ze gruby nazôd, to jesce ji sie półrzitki dyrgotajóm. I to blank niy skuli tego, co łóna mô telo, srogo rzić, ino beztóż, ... iże jô terôzki we tyj Uniji Ojropyjskij tak krótko bakóm!