czy będzie zielone światło dla zabudowy lasów?

[Forest Maciej]

Chciałbym przybliżyć treść pewnego zarządzenia Prezydenta m.st. Warszawy, oraz podjąć dyskusję na jego temat. Zarządzenie to, po wielu latach działania samorządu, próbuje podjąć trudną i skomplikowaną materię związaną z roszczeniami właścicieli gruntów warszawskich. Ale ten, kto myśli, że jest to kolejny artykuł na temat „dekretu warszawskiego”, być może będzie zaskoczony. W podobnej skali powierzchniowej jaką obejmował dekret warszawski, dokonane zostały przez ówczesne władze powojenne, działania ograniczające, nie tyle sferę własności gruntów (o tym także), ale sferę sposobu korzystania z nich. Chodzi oczywiście o przymusowe zalesienia powojenne, które skutecznie do dziś uniemożliwiają korzystanie z tych nieruchomości zgodnie z celem, na jaki zostały wtedy nabyte - jako parcele budowlane.

 

O co tyle szumu i skąd się wzięły „jakieś” roszczenia, można zadać retoryczne pytanie? Oczywiście z braku możliwości legalnej zabudowy na działkach leśnych, których wartość bez prawa zabudowy posiada wymiar „cennych wartości przyrodniczych”, natomiast z prawem zabudowy, takie nieruchomości (są w Warszawie) sięgają cen często ponad tysiąca zł za 1m2.

 

 

 

Z końcem 2010 r. „weszło” w życie zarządzenie Prezydenta m.st. Warszawy w sprawie powołania Zespołu ds. wypracowania zasad i sposobów realizacji roszczeń właścicieli gruntów leśnych objętych przedwojenną parcelacją budowlaną oraz ustalenia jego regulaminu, organizacji i zasad działania. Zespół ten, został powołany na okres niezbędny do przeanalizowania i rozpatrzenia roszczeń właścicieli gruntów leśnych objętych przedwojenną parcelacją budowlaną oraz wypracowania zasad i trybu ich realizacji. Zespół ten powinien skupiać geodetów, specjalistów od prawa leśnego, planowania przestrzennego oraz gospodarki gruntami.

 

Jak wynika z regulaminu pracy ww. Zespołu, zespół przeprowadzi szczegółowe analizy wniosków (roszczeń) właścicieli gruntów leśnych objętych przedwojenną parcelacja budowlaną, dokona ich klasyfikacji pod kątem zasadności roszczeń, w tym określi podstawy prawne umożliwiające zaspokojenie roszczeń, a następnie zaproponuje sposoby i formy zaspokojenia roszczeń zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa. Zaproponowane przez Zespół formy zaspokojenia roszczeń powinny dotyczyć w szczególności nieruchomości objętych przedwojenną parcelacją budowlaną, po wojnie zalesionych, a obecnie posiadających uregulowany stan prawny. Zespół zbiera się z inicjatywy przewodniczącego, a z każdego posiedzenia Zespołu sporządzany będzie protokół. Co więcej, zespół po przeprowadzeniu całości prac opracuje m.in.: raporty etapowe oraz raport końcowy, w którym przedstawi wyniki oraz zaproponuje rekomendacje działań. Raporty te powinny być następnie przedstawione Zespołowi Koordynującemu przy Prezydencie m.st. Warszawy. Podobno plotka głosi, że tematem związanym z roszczeniami właścicieli lasów już kilka dekad temu zajęło się podobne „kolegium” natomiast faktem jest, że sprawy te do dziś nie zostały załatwione. Dlatego pocieszający jest fakt, że w końcu zaniedbany od wielu dekad temat roszczeń związanych z przymusowym zalesieniem parceli budowlanych w ogóle się pojawił…

 

Ważne natomiast jest to że, wszelkie wytworzone materiały podczas prac zespołu, traktowane są jako informacja publiczna, w stosunku do której nie powinno być problemów z jej upublicznieniem.

 

 

 

Wszelkie sprawy roszczeń dotyczących braku możliwości użytkowania nabytych głównie przed II wojną gruntów (parceli)powinny być rozpatrywane w kontekście kilku przesłanek kwalifikujących dany leśny grunt do „pozytywnej rekomendacji”, jednakże (co ciekawe) nie każda nieruchomość musi spełniać przesłankę, że stanowiła lub stanowi grunt leśny.

 

Po pierwsze: sprawy analizowane będą pod kątem stanu prawnego – jeżeli właściciel lub jego sukcesor posiada dokument twierdzający nabycie przed II wojną parceli budowlanej, zaś aktualnie nieruchomość ta posiada urządzoną księgę wieczystą, spójną z aktualną ewidencją gruntów i budynków- wówczas uzasadnione są roszczenia właściciela w kontekście cytowanego na wstępie zarządzenia. Sprawy jednak komplikują się gdy właściciel nie posiada urządzonej księgi wieczystej lub oznaczenie nieruchomości w dziale I KW nie koresponduje z aktualnym opisem gruntu w ewidencji gruntów.

 

Po drugie: – aktualnie w ewidencji gruntów niezabudowana działka leśna powinna być oznaczona jako użytek leśny (Ls).

 

Po trzecie: - znaczna część właścicieli obecnych lasów, posiada jeszcze w domowych archiwach przedwojenne akty notarialne dotyczące nabycia parceli budowlanych, które sprzedawane były przez byłych właścicieli dóbr ziemskich jak np. Branickich, Potockich czy też Rejów (mowa o Warszawskim Wawrze, Bielanach oraz Białołęce i nich terenach). Z aktu tego zazwyczaj wynika umowa nabycia parceli budowlanej oznaczonej na planie parcelacyjnym wraz z prawem jej zabudowy. – Taki dokument wraz z kompletem wyżej wymienionych dokumentów powinien stanowić pozytywna przesłankę do „pozytywnego” załatwienia sprawy.

 

Po czwarte: nieruchomości leśne w stosunku do których pojawiły się omawiane roszczenia, nie mogą być przedmiotem umowy kupna-sprzedaży, darowizny lub nabycia pod innym tytułem niż spadkobranie w okresie od przymusowego zalesienia do czasów obecnych...eco-forest.eu.