DOM TOLI

[tola]

nagietki

 

http://www.iv.pl/images/15026212156946779101.jpg

 

ziemowity

 

http://www.iv.pl/images/36761898375647153438.jpg

 

dzieje się, dzieje

[mugatka]

oj mnie też jest szkoda lata... z drugiej strony jak patrzę na te jesienne kadry to ... nie mam nic przeciwko jesieni ... tylko niech słońce często przygrzewa

[DPS]

Kolorowo u Ciebie, Tolu i słonecznie w ogrodzie.

[Moose]

Jesiennie... pięknie jak zawsze

Pozdrawiam:hug:

[braza]

Ja też pozdrawiam!! I pochwalę się ... moje róże też mają w nosie kalendarz i kwitną!

[tola]

Jestem uzależniona od...latarenek.

Różnych różnistych. Podobają mi się wszystkie.

Mega nowoczesne, proste w formie,

vintage białe przecierane,

kolonialne,

ażurowe metalowe lampiony,

delikatne z czystego szkła. Swój apetyt na nie nasyciłabym chyba tylko mając sklep z nimi.

W domu, no cóż, nie poszaleję.

Dwie mam w salonie, jedną w holu, a teraz przybyły mi dwie w sypialni.

To chyba całkiem rozsądnie

Sypialnia, to połączenie dwóch tematów.

Kolonialnego...ciepłe drewno mebli, stolarki drzwiowej, parapetów.

Ale żeby nie było zbyt jednoznacznie i ciężko, dodatki w błyszczącym niklu.

Oświetlenie, rama lustra nad komodą i ramki do zdjęć na niej.

Na jednej ze ścian nieszczęsne dwie wnęki.

Zastanawiałam się, czy nie dać tam jednego dużego obrazu, który by je w całości zakrył.

Problemem jest skos, który uniemożliwiał powieszenie obrazu w pełnym wymiarze.

No to zrobiłam galeryjkę zdjęć stojących we wnękach.

Ramki są w dwóch rodzajach.

Jedne w stylu kolonialnym nawiązujące do mebli, drugie niklowe nawiązujące do dodatków.

Pod galerią od kilku dni stoją latarenki i bardzo, bardzo mnie cieszą

Ta moja sypialnia urządzona jest za bardzo niewielkie pieniądze, ale lubię ją.

Tak po prostu, lubię i już.

I lubię takie słoneczne, ciepłe dni, kiedy na balkonie wietrzy się pościel,

a przez wielkie okno wpada do wnętrza mnóstwo światła.

Mam jeszcze jedno marzenie odnośnie tego miejsca.

Mam kąt, który czeka na wygodny fotel uszak. Fajnie jest mieć na co czekać

 

http://www.iv.pl/images/09067044323105348667.jpg

 

http://www.iv.pl/images/05924529417816512675.jpg

 

http://www.iv.pl/images/38514917685416983095.jpg

 

http://www.iv.pl/images/22967571924267345605.jpg

 

http://www.iv.pl/images/95735115926817618763.jpg

 

W łazience przy sypialni mam duże fazowane lustro.

Łazienka jest z oknem od zachodu, wpada przez nie dużo słońca,

którego promienie rozszczepiają światło w fazowanej części lustra.

Wtedy mam w domu tęcze w różnych miejscach.

Niby nic takiego, ale urokliwie

 

http://www.iv.pl/images/83607452053585590374.jpg

 

http://www.iv.pl/images/18307324308015182644.jpg

 

http://www.iv.pl/images/50234287700684950298.jpg

 

http://www.iv.pl/images/28590009336203088901.jpg

 

Może to wszystko potwornie banalne i głupie.

Ale zauważanie takich drobiazgów czyni życie bogatsze w chwile,

w których człowiek zatrzymuje się w tym swoim pędzie i stwierdza,

że życie piękne jest...pomimo wszystko

[Arnika]

Tola... masz cudny dom, cudny ogród.. a w domu masz własną tęcze ..

Czyż to nie cudowne miejsce na Ziemi cudownych Ludzi

 

A laterenki dobrze, że nabyłaś bo są śliczne

[DPS]

Ta umiejętność zauważania tęczy na podłodze - to jest najważniejsze, co można w życiu mieć.

Człowiek wtedy nie boi się przeciwności losu i nie poddaje się im - bo widzi tęczę na podłodze i w kwiatach domowych...

[mugatka]

Jak przeczytałam o tej Twojej tęczy i Twoich obawach czy to nie jest zbyt banalne żeby się tym z nami dzielić, to od razu nasunęły mi się słowa piosenki

"Cieszmy się z małych rzeczy, bo wzór na szczęście w nich zapisany jest" ....

i tyle w tym temacie ...

 

A sypialnie masz przeuroczą ... zazdroszczę olbrzymich okien, które są ślicznie ubrane

Właśnie jestem na etapie tworzenia sypialni w naszym domku może za parę miesięcy uda mi się ją skończyć

[ANNNJA]

zauważanie tęczy, i piekna barwna opowieść o niej pokazuje Twoja duszę, wraźliwość, i dar doceniania najbliższego otoczenia!

 

dziękuje za Twoje opowiadania, zawsze czytając odbieram w nich DUŻY, BARDZO DUŻY, i pozytywny ładunek emocji!!

 

przed chwilką dzowniłam do gminy "wilkowyje" niestety, nie było Pana od "planu"

wiec nic nie wiem, ostatnio ok. 3tyg. temu nie miał jeszcze żadnych info.....

[braza]

Latarenki cudowne, w moim stylu .... Możesz powiedzieć, gdzie je nabyłaś??

 

Ze swoją sypialnią walczę od kilku lat i ... nadal nie wiem, co z nią jest nie tak!!!!!

[Moose]

Powtórzę za przedmówczynią... latarenki cudo

Pozdrawiamy

[bogumil]

Wpadłam z pozdrowieniami do Ciebie Tolu i.........przepadłam.........chodzę po twoim cudnym ogrodzie i ciągle mam niedosyt.....!!!!

Ja też uwielbiam czytać twoich "opowieści" o tym , co tak naprawdę jest najważniejsze w życiu

 

Całuski!!

[tola]

Dziękuję dziewczyny

 

Braza, latarenki kupiłam za bardzo rozsądną cenę na allegro.

Sprzedaż ta jest zakończona, ale ten sprzedający powtarza aukcje.

Trzeba śledzić

 

http://allegro.pl/komplet-2-lampionow-lampion-szklo-metal-i4616866087.html

 

tu :

http://dekoracjadomu.pl/lampiony-lampion-latarnia-metalowa-srebrna,c46,p3922,pl.html

 

159 za jeden, ale myślę że jakość dużo lepsza.

Gdybym zamawiała do salonu, wzięłabym te drugie.

 

Od wielu tygodni nie pada, słońce mruga z bezchmurnego nieba

i co prawdziwym cudem jest...nie wieje, a właściwie nawet listek nie drgnie.

W naszym regionie i w miejscu w którym mieszkamy to zjawisko absolutnie niewiarygodne.

Dziś znów obiad na tarasie, a potem leżaki i opalanie.

Muszę to napisać, bo być może za lat parę nie uwierzę, że to było możliwe.

A może tak już będzie co roku?

Przypomniał mi się nasz pierwszy wyjazd do Włoch.

To był rok 1997. W Polsce już nie PRL- ale jeszcze niezbyt kolorowo, ani pięknie, ani luksusowo.

Wykupiliśmy ze znajomymi dwutygodniowy pobyt w apartamencie w miejscowości Moneglia, niedaleko Genui.

Liguria, riwiera włosko-francuska.

Nigdy nie zapomnę tego wyjazdu i moich rozszerzonych źrenic,

które patrzyły na wszystko zachłannie z niedowierzaniem.

To jest... od wielu lat taki świat? Tak bardzo inny od tego, w którym żyłam?

Świat zupełnie nierzeczywisty, znany jedynie z filmów,

pokazywanych w dwóch istniejących programach TV.

Postanowiliśmy mało plażować, dużo zwiedzać, żeby jak najwięcej zobaczyć, przeżyć, doświadczyć.

Nieraz wstawaliśmy o 5 rano, bo zaplanowaliśmy wyjazd do Pizy, Florencji i Rzymu.

W Rzymie w okolice centrum wjechaliśmy 20 minut przed 12.

Biegiem na Plac Św. Piotra, żeby zdążyć na Anioł Pański i zobaczyć "naszego" Papieża.

Łzy wzruszenia, wiadomo, a potem zwiedzanie Bazyliki i innych zabytków.

Pieniążek wrzucony do fontanny Di Trevi, zdjęcia na schodach hiszpańskich,

Wrażeń tyle, że czasem trudno było oddychać...i to nie tylko z powodu upału.

 

Do Cannes wjechaliśmy tydzień po zakończonym jubileuszowym 50 festiwalu filmowym.

Na schodach najsłynniejszego kina w Europie czerwonego dywanu już nie było,

ale całe miasto udekorowane były liśćmi złotej palmy. Czuło się klimat tylko co zakończonej imprezy.

Port pełen luksusowych jachtów, ulice z brzmiącymi specyficznie silnikami Ferrari, Maserati i innych wypasionych kabrioletów.

W kawiarence przy kinie zamówiliśmy sok pomarańczowy i rogaliki,

zapłaciliśmy tyle, że na kolację ledwo starczyło na frytki w MacDonald

W drodze powrotnej Monte Carlo. Obowiązkowo kasyno i "jednoręki bandyta".

Spacer serpentyną ulic nadmorskich.

Wracając mieliśmy po drodze włoską perełkę 5 malutkich miejscowości nazywanych Cinque Terre.

Kolorowe domki przyklejone do ścian, nadmorskie promenady z mnóstwem kafejek.

Uliczki tak wąskie, że zrobiono zakaz wjazdu samochodem.

Miejsce tak piękne, tak niezwykłe, że Cinque terre razem z Portovenere i wyspami Palmaria Tino i Tinetto w 1997 roku zostały wpisane na listę światowego dziedzictwa UNESCO.

Hm...w tym roku, w którym poznaliśmy to miejsce

Wreszcie miasto Portofino, niezwykle urokliwe i obrzydliwie drogie, niestety.

W tym względzie do dziś nic się nie zmieniło.

Przeciętny zjadacz chleba może upajać się atmosferą tego ekskluzywnego miasta,

ale lepiej żeby nie ryzykował kolacji w jednej z tysiąca włoskich trattorii.

Ten włoski wyjazd, dla nas... wtedy, to było niezwykle mocne przeżycie.

Ale miejsce ukochane, znalazłam nie w Ligurii, ale nad jeziorem Garda, o czym wszyscy wiecie.

W drodze powrotnej do Polski, wtedy, na tym pierwszym wyjeździe

zboczyliśmy z autostrady, aby zobaczyć choć kawałek tego jeziora.

Mimo tych wszystkich licznych wrażeń, których było w nadmiarze,

czułam, że muszę tam zajechać i popatrzeć.

Zobaczyłam...zakochałam się i wracam tam z tęsknotą od wielu lat. Tak już zostanie

 

Dlaczego o tym wszystkim napisałam?...no właśnie dlatego, że już październik,

a wciąż mamy piękną, ciepłą, słoneczną pogodę.

W związku z tym,

nie muszę zazdrościć ludziom w Portofino

 

Agnieszka Osiecka napisała:

 

"Jest długie lato w Portofino

I dużo gości z wszystkich stron

I strumieniami płynie wino

Tu w Portofino przez całą noc"

 

...u nas... w tym roku...też mamy długie lato....wielki powód do radości :)

[DPS]

Prawie naszą podróż sprzed lat opisałaś, Tolu!

Dokładnie te same wrażenia, choć częśc włoska mniej bogata w odwiedzone miejsca.

Riwiera francuska, może pamiętasz, jak lubię.

Cannes - tysiąc razy lepsze od Nicei, kameralne, fajne.

Monte Carlo, piękne, katedra tamtejsza z mogiłą księżnej Grace, niewiarygodny Instytut Oceanografii.

Małe miejscowości, Antibes, St, Tropez, St. Pierre...

I Wenecja, piękna, jedyna w swoim rodzaju.

 

Ale i tak mój las tuż obok jest najpiękniejszy!

[tola]

DPS-ia, tamten wyjazd to było naprawdę szaleństwo,

bo wracając...a jakże zajechaliśmy do Wenecji.

Nie na długo, tylko tramwajem wodnym na Plac Św. Marka i z powrotem,

ale to nas utwierdziło w przekonaniu, że wrócimy na dłużej. I tak się też stało.

Z Wenecji do autka i na przełęcz Brenera, późno już było, więc szukanie noclegu w okolicach Insbrucka.

Jakiś przydrożny motel, nocleg, a następnego dnia sruuu do Wiednia i zwiedzanie jeszcze tego miasta.

A byliśmy z dwójką małych w sumie jeszcze dzieci. Co tam, jak bardzo się chce, nie ma rzeczy niemożliwych.

No i pewnie że Twój las i tak najpiękniejszy...a te jachty....na Lazurowym Wybrzeżu przereklamowane

Popatrzeć tak, ale żeby tam coś tam...żaden nie pachnie tak, jak wilgotna ściółka w polskim lesie

[onna]

hmmm, niesamowite. wróćić tu po 4 latach i znów zobaczyć te piękności. Ty mnie pewnie Tola nie kojarzysz ale ja dobrze zapamietałam specjalistkę od klimatów i w interesie tu przyszlam. Jakie krzewy kwitnące byś polecila przed południową ściane domu ( dużo slońca no i w lecie grzeje.... ) Jeszcze żeby to tak pięknie stopniowo kwitlo? pozrawiam z Lublina

[DPS]

DPS-ia, tamten wyjazd to było naprawdę szaleństwo,

bo wracając...a jakże zajechaliśmy do Wenecji.

Nie na długo, tylko tramwajem wodnym na Plac Św. Marka i z powrotem,

ale to nas utwierdziło w przekonaniu, że wrócimy na dłużej. I tak się też stało.

Z Wenecji do autka i na przełęcz Brenera, późno już było, więc szukanie noclegu w okolicach Insbrucka.

Jakiś przydrożny motel, nocleg, a następnego dnia sruuu do Wiednia i zwiedzanie jeszcze tego miasta.

A byliśmy z dwójką małych w sumie jeszcze dzieci. Co tam, jak bardzo się chce, nie ma rzeczy niemożliwych.

No i pewnie że Twój las i tak najpiękniejszy...a te jachty....na Lazurowym Wybrzeżu przereklamowane

Popatrzeć tak, ale żeby tam coś tam...żaden nie pachnie tak, jak wilgotna ściółka w polskim lesie

 

No to mamy BARDZO podobne wyjazdy zaliczone, my też z dwójką dzieciaków, naonczas mieli jakieś 7-8 lat.

Też przez przełęcz Brenera, tylko nocleg nad Jeziorem Bodeńskim był, jechaliśmy tak, żeby zdążyć poopalać się i pokąpać.

 

Tylko, że tam lasu naszego nie było...

I kiedy Ty, Tolu, nawiedzisz te nasze lasy, hę?

[braza]

Dzięki Tolu!

 

Wspaniały opis, bardzo zachęcający

[tola]

hmmm, niesamowite. wróćić tu po 4 latach i znów zobaczyć te piękności. Ty mnie pewnie Tola nie kojarzysz ale ja dobrze zapamietałam specjalistkę od klimatów i w interesie tu przyszlam. Jakie krzewy kwitnące byś polecila przed południową ściane domu ( dużo slońca no i w lecie grzeje.... ) Jeszcze żeby to tak pięknie stopniowo kwitlo? pozrawiam z Lublina

 

Pamiętam Onna, pamiętam

 

Rabatę pod domem od strony południowej zrobiłabym w kolorystyce biało, bladoróżowo, fioletowej.

Róże okrywowe Fairy w kolorach białym i różowym.

Będą kwitły drobnymi kwiatkami całe lato do późnej jesieni.

U mnie wciąż kwitną.

Do tego dużo lawendy, szałwię omszoną fioletową, heliotrop o słodkim zapachu.

Można też wkomponować liliowce w tej samej tonacji kolorystycznej.

Uzupełnić to trawami ozdobnymi.

Żeby rabata wyglądała pięknie wczesną wiosną, w koszyczkach (aby co dwa trzy lata wyjąć, rozdzielić, przesuszyć cebule)

posadzić tulipany botaniczne (kwitną zaraz po krokusach) i te normalne, majowe.

Fioletowe szafirki, białe narcyzy.

To tak do przemyślenia. Pozdrawiam Onna