Nasz DOMUŚ czyli prawie stówka z M3System

[Drimeth]

Narobiłam tych litrów bo może moja córka się złamie i będzie ślub.

 

Pesteczko, jak się córka będzie długo opierać to możesz jej powiedzieć, że ze smutku zapijesz się na śmierć Taką ilością byś dała radę

[pestka56]

Oj, Drimeth, drobną cząstka pokonałaby mnie tak, że nie byłoby czego zbierać

[Tomkowa]

Moje nalewki, (23 rodzaje - po flaszce z każdego rodzaju) stoją zawinięte w folię aluminiową schowane "na zawsze" i są nie do ruszenia.

Już kilka lat stoją, nikt o nich nie wie - nabierają mocy urzędowej

Reszta takich "świeżych" robionych rok przed budową stoi w słojach "gdzieś" na półce w garażu i czeka na zlewanie do butelek, ale nie mam pojęcia kiedy to nastąpi.

 

Pusiu, jesteś moim guru w zakresie przetworów

[Tomkowa]

Pusiu, ja nie znoszę drylować, obierać itd., to umówmy się tak, że jak ja coś przeskrobię, to karę odbędę u Ciebie i będę szykować wszelkie owoce do TYCH przetworów Dobrze by było połączyć ewentualną karę Twoją u mnie z moją u Ciebie, bo to byłby prawdziwy zawrót głowy

[pestka56]

http://www.cosgan.de/images/more/bigs/e222.gif Nigdy Cię nie dogonię

[pestka56]

Moich jest niewiele, ale mam też takie z babcinej książki kucharskiej, których jeszcze nie próbowałam. Trzeba by je poprzeliczać z kwart na nasze

[_artur_]

masz ule?

[Tomkowa]

Moje przepisy są w większości od nalewkowych maniaków, czyli sprawdzone. Mam takiego kolegę z pracy (lekarza) i od niego mam genialny przepis na brzoskwiniówkę z migdałami oraz aroniówkę z kardamonem.

Mój chrześniak to nalewkowicz - od niego nalewka na gruszkach Wiliama Bareta.

Wybieram zwykle takie przepisy, żeby mieć własne produkty (np. z ogrodu) i zwykle tam gdzie można zamieniam cukier na miód (własny). Wtedy frajda jest większa.

 

Jak byś była tak miła i podała te przepisy, byłoby wspaniale Natychmiast i bezczelnie przekopiuję je do siebie, zaznaczając, naturalnie, prawa autorskie U mnie, jak obiecałam, pierwszy łyczek jarząbówki

[_artur_]

My z żoną właśnie orzechówką się raczymy..

[pestka56]

U mnie nie ma tak dobrze z własnymi produktami, ale mam własne róże i pigwowce, a raz udało mi się wyhodować papryczki i imbir. Mam też na targu panią Garnek ze świetnymi miodami. Czego nie mam w ogrodzie pochodzi z ogrodu sąsiadki, albo okolicznych łąk i lasu. No, i z targu.

 

 

Babcina z owoców DZIKIEJ RÓŻY (tzw. leśnej o małych owalnych owocach):

(tej jeszcze nie robiłam)

 

• 1/2 kg owoców róży (lekko zmrożonych i ponakłuwanych);
  
• 5 goździków;
  
• 1 łyżka suszonych kwiatów rumianku;
  
• 3/4 l spirytusu.
  

Owoce róży, goździki i rumianek zalać spirytusem. Odstawić na 4 tygodnie.

Zlać i przefiltrować.

Miód rozpuścić w 250 ml ciepłej przegotowanej wody. Wlać do nalewu i odstawić na 3 miesiące.

 

 

PIGWÓWKA mojej BABUNI (+ rum):

Przepis jest przeliczony, bo wszystko w babcinej książce kucharskiej jest w koszach, mendlach, kwartach i innych niedzisiejszych miarach. I RUM, to mój dodatek.

 

• 1 kg owoców pigwowca (bez pestek);
  
• 1 kg cukru;
  
• spirytus ile potrzeba;
  
• biały rum;
  
• sok z owoców dzikiej róży.
  

Pokrojone i odpestkowane owoce pigwowca zasypać cukrem. Odstawić aż dobrze puszczą sok, czyli na jakieś 2 tygodnie. Potem sok odcedzić.

Owoce zalać wódką zrobioną ze spirytusu (dzięki temu można uzyskać taką moc jaką się lubi) – taką ilością, żeby przykryła owoce. Na każde 1/2 l wódki dolać 1/4 litra białego rumu i 4-5 łyżek soku z owoców dzikiej róży.

Musi stać co najmniej 2 miesiące. Zlać i resztę przefiltrować.

Dolać odcedzony sok (przefiltrowany).

Jestem pazerna jeśli chodzi o pigwówkę, więc owoce po odcedzeniu przepuszczam przez sokowirówkę – świetnie sobie z nimi radzi wiciskarka Botti. To co wyciśnie odcedzam-filtruję przez lnianą ściereczkę i dolewam do nalewki.

Rozlać do butelek. Odstawić na co najmniej miesiąc.

Czasem robię trochę inaczej. Wtedy wychodzi mocna jak śliwowica:

Owoce zalać spirytusem, taką ilością, żeby przykryła owoce. Na każde 1/2 l spirytusu dolać

1/4 litra białego rumu i dolać 4-5 łyżek soku z owoców dzikiej róży.

 

ORZECHÓWKA Babuni:

 

• orzechy włoskie niedojrzałe, zebrane w lipcu;
  
• wódka ze spirytusu;
  
• miód.
  

Pokrojone drobno (ze skórką) orzechy wsypać do 5 litrowego słoja, tyle, żeby było pół słoja.Zalać do pełna wódką i pozostawić na miesiąc. Nalew musi stać się ciemno brunatny.

Zlać płyn do innego naczynia filtrując.

Orzechy zalać szklanką płynnego miodu. Niech postoi 2 tygodnie. Raz dziennie miąchać butlą.

To co powstanie zlać, a resztę (orzechy) dobrze wycisnąć. Dolać do nalewu i pozostawić do sklarowania na 2 miesiące.

 

 

Nalewka na TARKACH:

 

• 1/2 kg przemrożonych i ponakłuwanych owoców tarniny
  
• 25 dkg suszonych śliwek bez pestek;
  
• 10 dkg rodzynek;
  
• 8 gożdzików;
  
• 1 łyżka suszonego głogu;
  
• 150 ml miodu;
  
• 5 l 70% wódki zrobionej ze spirytusu.
  

Tarki, śliwki, rodynki, gożdziki i głóg zalać wódką.

Odstawić na miesiąc w ciepłe miejsce. Co kilka dni wstrząsać.

Zlać nalewkę.

Owoce wycisnąć i przefiltrować. Dolać do nalewu.

Wymieszać i postawić, żeby się wyklarowało.

Zlać 1 litr i połączyć z 3 i 1/2 l wódki.

Miód wymieszać z 1/2 szklanki wody i zagotować. Wyszumować.

Ostudzić i dolać do nalewki.

Nalewkę rozlać w butelki i odstawić na 6 miesięcy.

 

 

IMBIRÓWKA:

 

• 10 dkg obranego i pokrojonego w cieniutkie plasterki korzenia imbiru;
  
• 2 twarde slodkie jabłka (wolę jabłuszka z jabłonki ozdobnej) z usuniętymi gniazdami nasiennymi pokrojone w ósemki;
  
• 1 cytryna lub limonka, można użyć samą skórkę (brarana spiralnie), a można dodać też sok;
  
• 1/2 szklanki łagodnego jasnego miodu, koniecznie płynnego;
  
• 1 litr wódki.
  

Imbir, jabłka, cytrynę i miód zalać wódką i wymieszać ze względu na miód.

Odstawić na 2 miesiące.

Przefiltrować i zlać do butelek.

Odstawić na kolejne 2 miesiące.

 

 

CYTRYNÓWKA:

 

• 4-5 cytryn;
  
• 1 szklanka cukru lub lepiej miodu płynnego;
  
• 1/2 litra wody do rozpuszczenia miodu;
  
  
• 1/2 litra spirytusu (lepiej tego 95%);
  

Wodę zagotować z cukrem, albo miód rozpuścić w ciepłej przegotowanej wodzie.

Cytryny starannie i cienko obrać ze skórki. Sok wycisnąć.

Syrop (woda z cukrem lub woda z miodem) wymieszać z sokiem z cytryn.

Dodać skórki.

Wlać spirytus.

Odstawić na 2 tygodnie i.... smacznego, można pić.

Oczywiście jeśli postoi dłużej będzie smaczniejsza.

 

 

CZEKOLADOWO-KAWOWA

 

• 5 dkg mielonej kawy;
  
• 10 dkg gorzkiej czekolady w proszku;
  
• 1/2 szklanki płynnego miodu;
  
• 1 laska cynamonu;
  
• 1 cukier waniliowy;
  
• 3/4 l wódki (lepiej zrobionej ze spirytusu);
  
• 250 ml wody;
  
• 250 ml wytrawnego białego wermutu.
  

Kawę, czekoladę i cynamon zalać spirytusem i odstawić na 3 tygodnie.

Miód i cukier waniliowy rozpuścić w gorącej wodzie, prawie zagotować. Ostudzić i dolać do alkoholu. Odstawić na kolejne 3 tygodnie.

Przefiltrować, żeby pozbyć się fusów. Rozlać do butelek i gotowe.

Ten przepis zmodyfikowałam dając podwójne ilości kawy i czekolady oraz 1 litr wódki (1/2 l 95% spirytusu + 1/2 l wody). Lubię bardziej esencjonalne.

Fajnie smakuje z dolaną tuż przed podaniem z 18 % śmietanką i z kostką lodu

 

 

ROZMARYNÓWKA

 

• 2 gałązki rozmarynu;
  
• skórka z 1/2 cytryny (obrana spiralnie ładnie wygląda);
  
• skórka 1/2 pomarańczy;
  
• 3/4 l wódki;
  
• 1/4 l wytrawnego białego wermutu.
  

Rozmaryn i skórki zalać wódką i wermutem. Odstawić na 3-4 tygodnie. Przefiltrować, choć ja zostawiam, bo nie śmieci, a ładnie wygląda. Po 4 tygodniach jest już dobra, ale może jeszcze trochę podojrzewać

 

 

Męska z papryczek CHILLI:

(ostra dla amatorów)

 

• 4 ostre czerwone papryczki chili;
  
• skórka z połówki cytryny;
  
• 1 l wódki.
  

Papryczki delikatnie przekroić wzdłuż i usunąć pestki (ja nie usuwam pestek, a papryczki tylko nakłuwam kilkanaście razy).Zalać wódką i odstawić na 2 tygodnie. Przefiltrować i zlać do butelek.

Można dodać 1/2 szklanki płynnego miodu dla przełamania ostrości. Ale wtedy trzeba zrobić mocniejszą wódkę do zalanie papryczek

Odstawić jeszcze na 3-4 miesiące.

 

Wcześniej na fm podawałam niektóre przepisy, ale bardziej z pamięci. Te są spisane z notatek.

Jeśli chcesz więcej, to muszę odszukać babciną książkę kucharską w czeluściach biblioteki.

Edytowane 20 Listopada 2015 przez pestka56

[Emila3000]

http://cdn32.urzadzamy.smcloud.net/s/photos/t/32233/nalewka_z_czeresni_1315503.jpg wstawiam grafikę, żebym sobie mogła przepis przypiąc na pintersta

[Emila3000]

jak tylko ogarniemy piwnice też się biorę za nalewki i inne przetwory. Teraz nie miałabym gdzie tego trzymać

[Emila3000]

cudny kolor

 

kotek pomagał malować??? na fotce na grzeczniutkiego wygląda

[Tomkowa]

Kolor zupełnie nie mój, jeżeli chodzi o wnętrza, ale ładnie pomalowaliście, profeska Kicia super

[immoral]

Kolor jest ekstra

A te nalewki to taka czysta pasja? Bo ekonomicznie to się chyba nie opłaca?

[Emila3000]

Kolor jest ekstra

A te nalewki to taka czysta pasja? Bo ekonomicznie to się chyba nie opłaca?

 

to jest tak jak ciastami. Można kupić badziewne ciasto w sklepie, zrobie z byle czego, albo upiec w domu - za 50 zł za blachę. tak samo jest z nalewkami.

[Emila3000]

u mnie na polu na przeciwko w zbożu rosną chabry też bardzo lubię ten kolorek. U mnie w domu ten niebieski jest troche bardziej przygaszony ale pasuje cudnie do orzechowych mebli i do tego szarość

[immoral]

Czyli dobrze myślałam bo spirytus w sumie jest dość drogi

[pestka56]

Odważna jesteś z tym kolorem. Lubię go w kwiatkach, ale w domu wolę granaty bardziej słumione, spokojniejsze. Nie wiem jak w rzeczzywistości, ale na zdjęciu z kolorem drzwi się gryzie.

 

Mała Cholera, pewnie wolałby solinie rozgałęzione drzewo

[pestka56]

Czarny, to czarny. Ten habrowy granat dla mnie zbyt ostry na ścianę, ale ciekawa jestem jak wyjdzie po zagospodarowaniu sypialni. Może wtedy , skoro meble będą w kolorze drzwi, przestanie mnie ten kontrast razić Mam zresztą pantofle w tym kolorze i uwielbiam je.

W każdym razie grunt żeby wam w tej sypialni było bosko

 

Pusiu, ja może mam uraz do takiego zestawienia barw. Poniżej 2 obrazy, które spędzają mi, choć znam je od 25 lat, sen z powiek. Kiedyś dostawałam szczękościsku i psychika wiwijała mi koziołki na ich widok. Teraz trochę mi przeszło. Przyzwyczaiłam się, ale nadal zakochałabym się na zabój w kimś, komu udałoby się mojego J namówić na schowanie ich głęboko. Ja uzyskałam tylko tyle, że wiszą tak, że nie muszę na nie patrzeć codziennie.