Komentarze do dziennika RENI

[magmi]

Czekam w napięciu na rozdział, w którym nastawienie męża się zmieni.

Bo zmieni się, prawda?

[Renia]

Ha, ha, nie napiszę, bo to byłoby tak jakby zakończenie filmu opowiedzieć na początku. Ale obiecuję dalszy ciąg w wolnej chwili.

[AgnesK]

Renia, kurcze, brak słów... Ty byś pewnie i wieżowiec zbudowała... Brawo, dzielna kobietko. Czekam z niecierpliwością na ciąg dalszy.

[Hanula]

No znalazłam komentarze!. Gratuluję Reniu przelania do wirtualnej rzecz. Twojej drogi do Domu. Obyś już odpoczęła po trudach budowy na tarasie przy kawie, z książką tak jak lubisz

[czupurek]

przeczytałam i....

tak mi się jakoś smutno zrobiło

z jednej strony znowu się potwierdza, że kobiety wiele mogą i gdyby nie one to, do tej pory w jaskiniach byśmy żyli

a z drugiej: dziwny gatunek z tych facetów (przynajmniej w części). niby chcą zmian, a boją się

widzę jakieś pokrewieństwo. u mnie też pomysł i namawianki były moje, potem już było lepiej, choć i realizacja też spoczęła głównie na moich barkach. tak: mam syna, zbudowałam dom, w przyszłym roku posadzę drzewo (kurcze ale to, było dla innych chyba).

 

z nieciepliwością czekam na cd

pozdrówka

[AgnesK]

Bo

primo: to my jesteśmy szyjami,

secundo: nie od dziś wiadomo, że chłopcy wolniej od dziewczynek dojrzewają.

 

Renia, pisz co dalej...

[Renia]

Dziekuje za ciepłe słowa, mają dla mnie duże znaczenie, potrzebuję bardzo wsparcia.

A co do facetów...jedni są tacy, a drudzy inni, dokładnie tak jak my. Ale generalnie to chyba jednak ich przewyższamy pod wieloma względami, może dlatego, że to my musimy rodzić dzieci i potem je wychowywać, więc natura obdarzyła nas niespożyta siłą, nie fizyczną oczywiście, ale psychiczną, dała nam odwagę do walki z wszelkimi przeciwnościami losu.

Przez całe życie dźwigamy na sobie różne ciężary, obowiązki, martwimy się nieustannie, zjadają nas stresy, a mimo to żyjemy dłużej niż mężczyźni.

 

Pozdrawiam serdecznie, miło jest z Wami porozmawiać, szkoda, że tylko wirtualnie.

[RYDZU]

Witaj!

Gratuluję dziennika, gratuluję decyzji i konsekwencji w jej realizowaniu.

(sam jestem w podobnej sytuacji finansowej - działka na kredyt, budowa także).

No i życzę by nastawienie drugiej połowy się zmieniło! - to naprawdę dodaje skrzydeł.

 

Pozdrawiam i powodzenia w dalszej walce

[Józia S.]

Renia,

tyle w tobie desperacji i siły, że nie wątpię, że zrealizujesz marzenia o domu szybciej niż planujesz. Życzę ci tego z całego serca.

Dziennik, jak zauważyłam, zaczęłaś pisać z opóźnieniem - to pewnie prace są pewnie bardziej zaawansowane niż opisałaś do tej pory. Czekam na ciąg dalszy i obiecuję śledzić twój dziennik.

 

U mnie było podobnie - brak pieniędzy w gotówce. Potem część ze sprzedarzy mieszkania i jakieś drobne wpływy i.... nie wiem jak to się stało, ale dzisiaj już mieszkam. I długi mniejsze, niż spodziewane

[Pagin]

Witam,

Napisze troche w odmiennym tonie. Renia podjela, wg mnie, trudna i kontowersyjana decyzje, ktora ma rozne "twarze", nie tylko budowlana. Niemiej zycze Ci Reniu wytrawalosci, sil i czasu tak bardzo potrzebnych w budowaniu.

Pozdrowienia

[Maluszek]

Renia - właśnie przeczytałam Twój dziennik. Trzymam kciuki, żeby wszystkie Twoje pomysły miały pomyślne zakończenie bo wierzę, że dasz sobie radę i mam nadzieję, że druga połówka w końcu zmieni swoje nastawienie a jak nie to może my z nią sobie szczerze pogadamy - jakby co to daj znać Z niecierpliwością czekam na ciąg dalszy i pozdrawiam gorąco

[joanka77]

Mi też sie jakos smutno zrobiło po przeczytaniu dziennika.... ale tak jak magmi czekam na zmiane nastwienia męza (ewentualnie na zmiane męża hihi żart )

Powodzenia Reniu, ja Cie podziwiam, przy takim negatywnym nastawieniu najbliższych nie znalazłabym siły, żeby się zabrać za budowę.

[Ivonesca]

Reniu - jest dużo na tym forum dzielnych kobietek i Ty na pewno jestes jedną z nich

Gratuluję podjęcia decyzji o budowie i trzymam kciuki za odpowiednie nastawienie męża byłoby łatwiej gdyby było wsparcie, o wiele łatwiej....z drugiej strony na pewno taka sytuacja jak Twoja mobilizuje Cię do skończenia tego co zaczęłaś...

trzymaj się !

[antek5]

Kobieto!Jesteś wielka! Podziwiam,jeszcze raz podziwiam i składam hołd TWOJEJ inwencji.Reniu przyjmij szczere gratulacje.

Ciekawa jestem zakończenia twojego dziennika. Myślę,że szanowny małżonek w pewnym momencie się ocknie i zobaczy jak wspaniałego partnera ma u swojego boku.

GG :

[Renia]

Napisze troche w odmiennym tonie. Renia podjela, wg mnie, trudna i kontowersyjana decyzje, ktora ma rozne "twarze", nie tylko budowlana.

 

Masz w zupełności rację, moja decyzja ma różne "twarze", tylko Ty zwróciłeś na to uwagę.

Pozdrawiam.

[magi]

Renia

JESTEŚ WIELKA!!!

O kurczaczki, nie wiem czy miałabym tyle odwagi co TY.

 

Trzymam kciuki i czekam na cd

[Aga J.G]

Renia jak już Wszyscy wyżej powiedzieli jesteś wielka czekam na cd. i wierzę że wszystko się dobrze skończy.

[katja]

Renia, powiem krótko - podziwiam Cię.

Życzę nieustającego zapału i siły.

[Hanula]

Reniu jestem z tobą całym sercem. Im dłuzej czytam twój dziennik tym mniej mam pewności czy podołam temu przedsięwzięciu. Ale tak samo jak ty myślę, że jak nie dam rady, sprzedam albo zostawię dzieciom. A mąż stoi na stanowisku: to ty chcesz mieć dom. Dlatego trzymam kciuki !!!

[Renia]

Ja też trzymam kciuki żeby Ci się wiodło, ale dam Ci jedną radę: nie narzucaj sobie za dużego tempa budowy, tak jak ja to zrobiłam. To jest mordercze tempo i prowadzi do wyniszczenia (może dlatego, że jestem samotna w swoich działaniach). Jeśli rozłożysz to tak:

pierwszy rok - fundamenty

drugi rok - parter i strop (zabezpieczony odpowiednio na zimę)

trzeci rok - poddasze i dach

czwarty, piąty... -wykończenia,

to pokonasz to wszystko z pomocą kredytu długoterminowego.

Nie wiedziałam, że mamy tyle ze sobą wspólnego, jeśli chodzi o mężów