Czy dzieci beda mowic do mnie "prosze Pana"?

[Gość]

Heniu

No to życzę szybkiego i sprawnego pozałatwiania wszelkich formalnosci.a jak juz załatwisz kredyt i nie będziesz musiał zawozić do banku papierów, załóż konto w internecie i wszystko popłacisz w domku czy pracy.Ja najpierw korzystałam z banku przez telefon, a od 2 tygodni przez internet.Super sprawa.

[Agnieszka1]

Heniu wlasnie dlatego ze chcemy naszemu synkowi (3,5 latka) poswiecic kazde popoludnie ( do 15 jest w przedszkolu) to zlecilismy wszystkie urzedy zwiazane z budowa i pozalatwianie innych spraw - media, geolog itp. projektantce. Ona za nas zalatwia to wszystko a my spedzamy czas z synkiem.

Oplaty bankowe robimy internetem. Zakupy robimy wspolnie w sobote.

Owszem budowa jest dla was ( jak to ktos powiedzial) ale trzeba znac umiar. Rozsadnie i skrupulatnie rozlozyc czas na wszystko ale wg mnie na pierwszym planie jednak stawiac rodzine. I mowienie ze to ze siedze na budowie i pracuje cale dnie to dla rodziny ( zeby miala kase , dom) to taka zmyla na samym sobie.

Bo dla rodziny to my przedewszystkim jestesmy a potem pracujemy,budujemy itp.

Zycze szybkiego pozalatwiania spraw urzedowych i szybkiego powrotu na lono rodziny aby przytulac do woli swoje pociechy i zonke.

pozdrawiam

[MALINKA]

U nas budowa na całego trwa od lipca. Córka (lat 4) często zadaje pytanie "kiedy tatuś będzie z nami mieszkał" lub "kiedy tatus do nas wróci". A panie w przedszkolu są poinformowane że tatuś już z nami nie mieszka i jesteśmy same. I choć wie że to z powodu budowy to jednak ciężko jej się z tym pogodzić. Do tego jeszcze dochodzą pytania typu: "a czy jak już wybudujemy ten domek to będziemy mieć pieniądze na zabawki?". Daltego uważam że okres budowy należy skrócić do minimum. Ale nie powinno to być powodem tego żeby nie budować bo przecież ten dom jest nam potrzebny teraz a nie jak dzieci będą duże. Poza tym dzieci szybko zapomną te niedogodności.

[Agnieszka1]

U nas budowa na całego trwa od lipca. Córka (lat 4) często zadaje pytanie "kiedy tatuś będzie z nami mieszkał" lub "kiedy tatus do nas wróci". A panie w przedszkolu są poinformowane że tatuś już z nami nie mieszka i jesteśmy same. I choć wie że to z powodu budowy to jednak ciężko jej się z tym pogodzić. Do tego jeszcze dochodzą pytania typu: "a czy jak już wybudujemy ten domek to będziemy mieć pieniądze na zabawki?". Daltego uważam że okres budowy należy skrócić do minimum. Ale nie powinno to być powodem tego żeby nie budować bo przecież ten dom jest nam potrzebny teraz a nie jak dzieci będą duże. Poza tym dzieci szybko zapomną te niedogodności.

 

 

No to przedszkolanki mialy zagadke

To mi przypomina jak kiedys podczas urlopu ( na zakonczenie) z synkiem pojechalismy pod Gorzów Wlkp. do zoo saffari.

Po powrocie ,po 2 tyg nieobecnosci synka w przedszkolu na pytanie pani gdzie byles , moj synek odpowiedzial - na saffari

Pani raz mnie zagadnela i mowi - to udal sie panstwu urlop prawda? taki ciekawy, zawsze marzylam aby odwiedzic Afryke

 

Tez mysle ze jak budowac to mozliwie jak najszybciej.

[magmi]

Nasze młodsze dziecko miało niecałe dwa lata, gdy budowa ruszyła. Ze względu na charakter pracy mojego męża (ciągłe wyjazdy), głównie ja zajmowałam się jej pilnowaniem. Nasi panowie budowlańcy dość szybko przywykli do widoku swojego "nadzorcy" z maluchem na biodrze. Taszczyłam synka ze sobą po urzędach, wydziałach ksiąg wieczystych, bankach, składach budowalnych... Czasem dochodziła jeszcze starsza córka. Że nie jest łatwo działać w takich warunach, chyba nie muszę nikogo przekonywać. Że dla dzieci to straszne nudziarstwo, to też oczywiste.

Dlatego zdecydowaliśmy się budować najszybciej, jak się tylko da. Killka dni temu minął rok od wbicia pierwszej łopaty, za niecałe dwa miesiące przeprowadzka.

Uważam, że przy małych dzieciach jest to najsensowniejsze rozwiązanie dylematu autora wątku.

[agula 212]