Komuno wróć ??

niciacia · 25 Stycznia 2005

Dzisiaj na TVN Drzyzga będzie przerabiać temat, czy lepiej żyło się za komuny czy obecnie. Jestem ciekaw, jakie opinie na ten temat macie, wobec czego proponuję ankietę.

zuczek1719499749 · 25 Stycznia 2005

Jak się kończyła komuna miałam lat 8, więc może nie powinnam się wypowiadać... W każdym razie z tego okresu pamiętam tylko tyle, że stałam z mamą w kolosalnej kolejce po Bebiko i tak mi się wtedy nudziło, że wytrzymać nie mogłam i nie miałam gdzie usiąść, a mama nie kazała mi na ziemi, a ja usiadłam i się cała ubrudziłam i dostałam klapsa i bolało i to wszystko przez KOMUNĘ... Nie tęsknię do tamtego okresu. Zdecydowanie teraz żyje mi się lepiej

Uller · 25 Stycznia 2005

Budowanie w czasach PRL graniczyło z cudem. Wszystkim brakowało materiałów do budowy i trzeba było dokraść resztę albo odkupić kradzione. Otrzymanie działki (góra 4 ary) było trudniejsze od dostania mieszkania

Moi teściowie czekali na mieszkanie 13 lat w PRL’u . Oczywiście musieli wpłacać na książeczkę mieszkaniową nie małe sumy. Po otrzymaniu mieszkania i tak nie byli jego właścicielami a jedynie lokatorami. Teraz mogą kupić sobie mieszkanie (własnościowe) za około 60 tyś (oczywiście nie w Warszawie). Czyli w dzisiejszych czasach musieli by odkładać z pensji 400zł miesięcznie aby po 13 latach kupić własne M-3. Łatwiej teraz o mieszkanie czy nie osądźcie sami.

Aby kupić sweter moja mama musiała wydać połowę swoich dochodów, tyle samo kosztowała najgorsza sukienka z materiału na podszewkę. Wszyscy chodzili w łatanych spodniach i swetrach.

Za wszystkim były kilometrowe kolejki. Wiele rzeczy mozna było tylko załatwić od kogoś. Korupcja była czymś naturalnym i występowała wszędzie.

Nie można było się wykazać własną inicjatywa, drobni rzemieślnicy musieli pływać w układach partyjnych, wykonywać obowiązkowe dostawy aby jakoś nie zlikwidowano im zakładu.

Ludzi ogarniała beznadzieja i poczucie bezsilności. Nawet nie można było się poskarżyć w mediach. Nikomu nie zależało na zadowoleniu szarego obywatela.

Niegospodarność, marnotrawstwo, kombinatorstwo tego komuna nauczyła nas na wiele lat.

Mogłem liczyc czołgi jeżdzące koło mojego domuw stanie wojennym.

I za czym ludzie tęsknią?

Tommco · 25 Stycznia 2005

Raczej nie pamiętam jak to było. Jestem dziecko wojny!!! Urodziłem się kilka dni po wprowadzeniu stanu wojennego. Ojciec, jak niósł do domu choinkę, żeby było ładnie jak zawitam po raz pierwszy do domu, to myślał, że go aresztują...bo przechodził z jodłą przez sam środek jakiś zamieszek.

Jak lezałem jeszcze w brzuchu w szpitalu i jeszcze było dłguo do mego wyjścia to jak ojciec chciał odwiedzać mamę w Koszalinie, a sam był nad morzem, to musiał się zaprzyjaźniać (pić wódkę) z jakąś wielką kobitą na stacji, która sprzedawała mu na lewo beznynę lotniczą. Podobno maluch na niej całkiem nieźle chodził Jedno z najlepszych wspomnień ojca, to jak ta kobita z wielkiiiiiiim tyłkiem przyjeżdżała na stację na motorowerze...

Jakoś mi nie jest tęskno...

Pozdrawiam

T.

JoShi · 25 Stycznia 2005

Zywnosc na kartki.

Nawet buty byly na kartki.

Zeby miec dla nas slodycze to moj tata oddawal krew, bo wtedy dostawal czekolade. Sam jej nie jadl tylko nam dawal

Rolnik nie mial prawa zjesc wlasnej, wyhodowanej przez siebie swini.

Swieto narodowe bylo wtedy jak do Polski przybyl transport cytryn przed swietami.

Telewizja i radio bombardowaly nas programami propagandowymi.

Rosjanie zabierali nam zywnosc wegiel i stal nie placac za to nawet rubla.

My jedlismy wyroby czekoladopodobne i podroby zamiast wedlin a nasze produkty szly do DDR, zeby pokazac tym na zachodzie jak to w komunizmie dobrze.

Za czym ludzie tesknia ?

Za tym, ze za wodkie nie wylatywalo sie z roboty.

Za kradziez tez nie.

Za to, ze czy sie stalo czy lezalo...

Za tym, ze maskowano bezrobocie tworzac fikcyjne bezprodukcyjne stanowiska pracy przynoszace jedynie straty zakladowi, gospodarce, panstwu i wszystkim Polakom.

Agnieszka1 · 25 Stycznia 2005

Komuno - tylko nie wracaj!!!!

kze · 25 Stycznia 2005

Zdecysowanie teraz jest lepiej. Np. za komuny nie kupiłbym sobie samochodu w wieku 23lat (4-5 rok studiów). , nie jeździłbym sobie na zagraniczne wczasy (chyba, że do Soczi, choć tam jest bardzo ładnie ) czy w ciągu kilku lat nie odłożyłbym sobie troszkę kasy na mieszkanie (którego nie kupiłem, bo uznałem, że zacznę budowę domu - oczywiście podpierając się duzym kredytem). Zdecydowanie, osobom z dobrym wykształceniem i przyzwoitom znajomościa angielskiego raczej powinno być lepiej.

A komuna kojarzy mi się ze staniem w kolejce po świece. Dawali po 2, więc stałęm ja i mama, a potem stanęłliśmy 2 razy, żeby w sumie kupić 8 sztuk... Jakby od razu nie mogli nam sprzedać 8-mi...

WITEK P. · 25 Stycznia 2005

Ku pamięci:

Reglamentacja w latach 80:

Artykuł Kiedy wprowadzono

Cukier lipiec 1976 r.

Mięso kwiecień 1981 r.

Masło i tłuszcze maj 1981 r.

Mąka, ryż maj 1981 r.

Mleko dla niemowląt czerwiec 1981 r.

Alkohol sierpień 1981 r.

Papierosy sierpień 1981 r.

Proszek do prania sierpień 1981 r.

Mydło sierpień 1981 r.

Czekolada, cukierki sierpień 1981 r.

Pieluszki październik 1981 r.

Benzyna kwiecień 1982 r.

Zeszyty kwiecień 1982 r.

Obuwie zima 1982/3

Większość kartek była wydawana przez zakłady pracy dla pracowników, uczelnie dla studentów, administrację lokalną dla emerytów. Kartki na mleko dla niemowląt wydawały zakłady służby zdrowia, a na benzynę PZU (Państwowy Zakład Ubezpieczeń). W początkowym okresie reglamentacji benzyny zamiast kartek stosowano stemplowanie dowodu opłaty obowiązkowego ubezpieczenia samochodu.

Urzędy Stanu Cywilnego dokonywały specjalnej adnotacji na akcie zawarcia związku małżeńskiego, która upoważniała nowożeńców (jeżeli zawierali małżeństwo po raz pierwszy) do zakupu obrączek (po ślubie).

Prowadzona była również reglamentacja lokalna. Władze lokalne wprowadzały specjalne przydziały alkoholu na uroczystości typu ślub, czy chrzciny. W przypadku zgonu lub ślubu można było (po przedłożeniu stosownych dokumentów) kupić buty lub garnitur.

.. i to by było w temacie reglamentacja

zibi2 · 25 Stycznia 2005

Dołączam się całkowicie do tych opinii. Drożyzna, kolejki, kartki, brudne blokowisko ze zsypami i ruskie TIRy z mięsem na leśnym parkingu. Gdy ogłosili stan wojenny miałem 10 lat i coś pamiętam. Była i rzecz pozytywna - tanie pociągi chociaż brudne, śmierdzące i zatłoczone.