Miesięcznik Murator ONLINE

Skocz do zawartości

Czy we?na mineralna podzieli los azbestu?


Gość

Recommended Posts

Zgoda.

 

A o prominiowaniu wełny to chyba mówiło się na tym wątku tylko przy okazji informacji, że niektóre wełny są produkowane z żużli. Szklana czy bazaltowa nie promieniuje (nawet Plumin to powiedział :smile: )

 

Ja się w wełnie boję dwóch rzeczy:

1. Że moja izolacja nie będzie tak szczelna jak powinna. Będąc ralistą obawiam się, że czy to ze ściany, czy z obusowy kominka czy z poddasza, po czasie porobią się jakieś nieszczelności i będą mi kłaczki wełny fruwać po domu.

2. Utylizacja w przyszłości. Jeśli kiedyś przyjdzie przerabiać dom albo nawet go zburzyć i postawić nowy to taka wełna będzie pewnym problemem (jeśłi NIemcy już patrzą krytycznie na wełnę to jest prawdopodobieństwo, że za ileś lat sytuacja będzie podobna do eternitu)

 

W związku z tymi obawami przed podjęciem ostatecznej decyzji będę się starał znaleźć materiał, który ni będzie niósł takiego ryzyka i który będzie ekonomicznie dostępny dla mojej kieszeni.

Jeśli nie znajdę, pewnie dam wełnę i będę miał bzika na pukcie dobrej izloacji tej wełny.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

  • Odpowiedzi 185
  • Utworzony
  • Ostatnia odpowiedź

Najaktywniejsi w wątku

Drogi Snowdwarf masz całkowitą rację.A twoja retoryka, logika i wiadomości po prostu mnie onieśmielają. Nie znam wartości promieniowania wełny mineralnej ani szklanej, ale myślę ,że jako jej zwolennik wiesz o niej wszystko. Dziękuje Ci serdecznie za linki do stron (na pewno skorzystam). Mam nadzieje, że jeszcze nie raz nas oświecisz swoją inteligencją (proszę, nalegam). I bardzo Cię przepraszam za posądzenie o alkoholizm.

 

Z wyrazami szacunku

 

Plumin

 

 

"KRYTERIA RADIOLOGICZNE W OCENIE PRZYDATNOŚCI TERENU POD BUDOWNICTWO

 

Andrzej PAWUŁA

Instytut Geologii, Uniwersytet im. A. Mickiewicza, ul. Maków Polnych 16, 61-608 Poznań

e-mail: [email protected]

Słowa kluczowe: radioaktywność, radioizotopy naturalne, kryteria, bonitacja terenu, ocena materiałów budowlanych

Streszczenie: Referat zawiera postulat uwzględnienia kryteriów radiologicznych w ocenie przydatności terenu pod budownictwo. Według danych statystycznych dawka promieniowania jonizującego, pochodząca z materiałów budowlanych i podłoża geologicznego, stanowi w Polsce okolo 50% średniej dawki efektywnej, która jest aktualnie wyższa od t.zw. dawki genetycznej. Glówne zagrożenie stanowi gazowy radon, wydzielający się z materiałów budowlanych oraz emanacje radonowe z głębszego podłoża. Przy ocenie materiałów budowlanych obliczane są współczynniki radioaktywności f1, f2, natomiast przy ocenie przydatności terenu wnioskowane jest wykonywanie pomiarów stężenia radonu w powietrzu gruntowym.

Wprowadzenie

Obok podstawowych kryteriów oceny przydatnści terenu pod budownictwo, takich jak: nachylenie powierzchni terenu, występowanie gruntów organicznych, wytrzymałość podłoża na obciążenie dodatkowe oraz głębokość zalegania zwierciadła wody gruntowej, należy także uwzględniać kryterium radiologiczne. Kryterium radiologiczne winno obejmować radioaktywność podłoża i materiałów budowlanych, pozostawiając do odrębnego traktowania ważne skądinąd sztuczne skażenie terenu radionuklidami.

Problem radioaktywności pochodzenia geologicznego

Oddziaływanie promieniotwórcze podłoża i materiałów budowlanych określane jest mianem radioaktywności ze źródeł naturalnych, a często nawet radioaktywności naturalnej, co sugeruje że jest to zjawisko naturalne a więc nieszkodliwe. Należy sprostować taki pogląd, ponieważ stopien zagrożenia radiacyjnego zależy od wyboru materiałów budowlanych a także od rodzaju skał występujących w podłożu oraz od lokalnej aktywności geologicznej. Na stopień zagrożenia wpływaja więc, świadome lub przypadkowe, decyzje ludzi. W ocenie zagrożenia radiacyjnego, nie ma znaczenia czy pochodzi ono ze źródła naturalnego, czy też ze skażeń sztucznych. Skutki biologiczne zależą bowiem od łącznej otrzymanej dawki promieniowania.

Na wielkość dawki promieniowania, jaką otrzymuje się ze źródeł naturalnych decydujący wpływ mają radionuklidy ciężkie, z dwóch szeregów promieniotwórczych: uranowo -radowego i torowego oraz radioizotop potasu K-40, który występuje jako stała domieszka potasu naturalnego. W stosunkowo dużych koncentracjach występuje radioaktywny potas. W skałach, średnia zawartość potasu naturalnego wynosi 2,5% wagowych, z czego 0,0119% stanowi radioizotop potasu K-40. Wchodząc do cyklu biologicznego, zwiększa się koncetracja potasu a więc także potasu K-40, który charakteryzuje się względnie miękkim promieniowaniem beta. Ciężkie radionuklidy pochodzenia geologicznego, a są to głównie uran U-238 i tor Th-232 oraz ich pochodne m.in. rad Ra-226, charakteryzują się przede wszystkim promieniowaniem alfa oraz promieniowaniem gamma i beta. Należy zwrócić uwagę na rolę promieniowania alfa, którego konsekwencje biologiczne wyraża współczynnik względnej skuteczności biologicznej (WSB), 20-krotnie wyższy dla czastek alfa. Radionuklidy z szeregów uranowo-radowego i torowego zaliczane są do pierwiastków osteoporowych o działaniu kumulatywnym. Ponieważ rad-226 podlega akumulacji w kościach, wzrost jego stężenia związany z działalnością gospodarczą człowieka stanowi poważne zagrożenie dla zdrowia.

Tab. 1. Koncentracje radionuklidów ciężkich w skałach (wartości średnie)

skały Uran [g/t] Tor [g/t] Th/U

granity 3 17 5,7

bazalty 1 3 3

piaski kwarcowe 0,45 1,7 4

wapienie 2,2 1,7 1

ily 1,8 13 7,2

piaski wzbogaconew minerały ciężkie 2 60 30

fosforyty 100 - 200max.650 50 0,25 - 0,5

 

Polański, Smulikowski: Geochemia, PWN, W-wa, 1969

Tab. 2. Wartości średnich rocznych efektywnych równoważników dawek, otrzymanych przez mieszkańców Polski w roku 1993 (CLOR)

Wyszczególnienie: (liczba pierwsza)średnie dawki [mSv/osobe](liczba druga)Narazenie populacji [%]

Promieniowanie na zewnątrz budynków 0,203 6,6

Promieniowanie wewnątrz budynków 1,640 53,9

Radionuklidy inkorporowane (z wyłączeniem radonu i toronu) 0,307 13,3

Diagnostyka lekarska 0,780 25,5

Narażenie zawodowe w kopalniach 0,015 0,5

Inne 0,005 0,2

Ogółem 3,050 100,0

Ochrona Środowiska, GUS Warszawa, 1994 [4]

 

Waga problemu promieniowania jonizującego pochodzenia geologicznego wyraża się wysokim udziałem dawki ze źródeł naturalnych w efektywnej dawce promieniowania. W promieniowaniu na zewnątrz budynków, obok promieniowania kosmicznego, istotne znaczenie ma promieniowanie gamma z podłoża oraz promieniowanie radonu i toronu a także jego pochodnych, występujacych w powietrzu atmosferycznym. Średnia koncentracja w glebie radionuklidów pochodzenia geologicznego jest następująca: Rad Ra-226: 26 Bq/kg; Tor Th-228: 26 Bq/kg; Potas K-40: 370 Bq/kg [Jagielak J. i in., 1992]. Średnia koncentracja radonu Rn-222 w powietrzu atmosferycznym, jako konsekwencja obecności radu w podłożu, mierzona na wysokosci 1 m wynosi natomiast 4,4 Bq/m3. Natomiast moc dawki promieniowania gamma, zmienia się w Polsce w granicach od 17,7 do 97 nGy/h, a jej wartość średnia wynosi 45,5 nGy/h [Jagielak J. i in., 1992].

W promieniowaniu wewnątrz budynków największy udział ma dawka pochodząca z promieniowania radonu i toru oraz ich pochodnych, a także towarzyszące przemianom alfa promieniowanie gamma. Stanowi ona ponad 50% ogólnej efektywnej dawki promieniowania [4]. Dawka genetyczna promieniowania jonizującego, mająca na celu ochronę młodzieży i ludzi w wieku rozrodczym, została określona przez Międzynarodową Komisję Ochrony Radiologicznej (ICPR) na 50 mSv/30 lat [11]. Wynika stąd, że średnia roczna efektywna dawka promieniowania w Polsce przekracza znacznie średnią dawkę genetyczną 1,67 mSv/rok. Formalnie, graniczna dawka promieniowania w Polsce wynosi 1 mSv/rok, istnieje bowiem zapis w Zarządzeniu Prezesa Państwowej Agencji Atomistyki z dnia 31 marca 1988 r., który w § 9 ust.1 stwierdza: "Dawka graniczna dla osób zamieszkalych lub przebywajacych w ogólnie dostępnym otoczeniu źródeł promieniowania jonizującego, w tym również obiektu jądrowego, oraz narażonych wskutek skażeń promieniotwórczych środowiska, wyrażona jako efektywny równoważnik dawki w ciągu 12 miesięcy, wynosi 1 mSv (0,1 rem)" [15]. W rzeczywistości, powyższa norma jest dowolnie przekraczana, ponieważ nie wlicza się dawki promieniowania ze źródeł naturalnych, czyli radonu i toru pochodzenia geologicznego.

Obecność radionuklidów ciężkich w środowisku czlowieka, w tym także radu Ra-226 i jego pochodnej radonu Rn-222, nie należy traktować jako zjawiska naturalnego. Ich obecność związana jest bowiem z działalnością gospodarczą człowieka i użytkowaniem surowców mineralnych i energetycznych. Na przykład proces spalania węgli oraz przemysł fosforowy i cementowy są głównymi źródłami wzrostu stężenia radu w środowisku przyrodniczym. W wyniku światowego zużycia węgla wprowadza się rocznie do powietrza około 150 Ci radu Ra-226 a przemysł fosforowy uwalnia 400 Ci radu [Jaworowski Z., Kownacka L.,1976].

Ocena radiologiczna materiałów budowlanych

Do oceny jakości materiałów budowlanych pod względem ich radioaktywności służą dwa współczynniki f1 i f2. Współczynnik f1 informuje o narażeniu całego ciała od promieniowania gamma przez radionuklidy pochodzenia geologicznego, potasu K-40, radu Ra-226 i toru Th-228, występujących w materiale. Współczynnik f1 ma formę złożoną, uwzględniającą różną wagę poszczególnych radioizotopów:

f1 = 0,00027 SK + 0,0027 SRa + 0,0043 STh

warunek bezpieczeństwa jest spełniony, gdy f1 =/< 1

gdzie: SK, S Ra,STh - stężenia, odpowiednio: potasu K-40, radu Ra-226 i toru Th-228 w Bq/kg

współczynnik f2 informuje o stopniu narażenia nabłonka płuc od promieniowania alfa radonu Rn-222 i jego pochodnych. Warunek bezpieczeństwa, określony jako wartość graniczna zawartości radu w materiałe budowlanym, jest następujący:

f2 = S Ra =/< 185 Bq/kg

gdzie: S Ra - stężenie radu Ra-226 w Bq/kg

Według danych statystycznych [4] stężenia wymienionych powyżej radionuklidów, w surowcach mineralnych, surowcach pochodzenia przemysłowego i materiałach budowlanych, przedstawiają się następująco (Tab.3):

Tab. 3. Średnie stężenia radionuklidów naturalnych w wybranych surowcach i materiałach

Rodzaj surowca lub materiału bud. stężenie radionuklidu [bq/kg]____________________________________ K-40 Ra-226 Th-228 f1 f2

wapno 46 24 3 0,09 24

piasek 228 8 9 0,12 8

margiel 257 21 14 0,18 21

glina 621 47 48 0,50 47

ił 692 38 44 0,48 38

popioly lotne 676 127 82 0,88 127

żużel (miedź) 902 295 45 1,23 295

fosfogips 109 358 15 1,08 358

cement 204 48 20 0,27 48

beton 500 65 36 0,45 65

ceramika bud. 722 51 49 0,54 51

 

Ocena radiologiczna podłoża gruntowego

Oddziaływanie podłoża gruntowego wyraża się promieniowaniem gamma radionuklidów występujacych w skałach podłoża oraz promieniowaniem gazowego radonu i toronu oraz jego stałych pochodnych, tworzących w powietrzu aerozole. W ocenie radiologicznej podłoża zasadniczym kryterium jest stężenie radonu Rn-222 w powietrzu gruntowym i wodzie podziemnej. Łatwa migracja radonu powoduje, że przedostaje się on do budynku jako składnik gazowy powietrza, gazu ziemnego lub jako gaz rozpuszczony w wodzie. Ze względu na dobrą rozpuszczalność radonu w wodzie obserwuje się podobne koncentracje radonu w wodzie podziemnej i powietrzu gruntowym. Na przykład, w badaniach wykonanych w skali regionalnej w stanie Wisconsin (USA), stwierdzono stężenia radonu w wodzie podziemnej w przedziale 9,62 - 814,0 kBq/m3 (średnio 20,72 kBq/m3), natomiast w powietrzu gruntowym wartości te mieściły się w przedziale 4,81 - 288,97 kBq/m3 (średnio 20,72 kBq/m3) [12]. W wodach podziemnych struktur oligoceńskich na terenie Warszawy, pomiary wykazały koncentracje radonu w interwale 0,53 - 14,79 kBq/m3. W wodach poziomu czwartorzędowego wartości koncentracji radonu mieściły się w węższym przedziale: 1,88 - 4,51 kBq/m3[Pachocki K., 1995]. Można więc oczekiwać podobnych koncentracji radonu w powietrzu gruntowym.

Badania statystyczne nad źródłami radonu w atmosferze wewnątrz budynków mieszkalnych wykazały dominującą rolę podłoża gruntowego. W mniejszym stopniu za stężenie radonu w budynkach odpowiedzialne są materiały budowlane i zewnętrzne powietrze atmosferyczne oraz woda i spalany gaz ziemny.

Tab. 4. Źródła radonu w powietrzu wewnątrz statystycznego budynku, przy założeniu wymiany powietrza co godzinę

Źródło radonu % udziału

podłoże gruntowe 77,9

materiały budowlane 12,0

powietrze atmosferyczne (zewnętrzne) 9,3

woda 0,2

gaz naturalny (ziemny) 0,6

Sources, Effects and Risks of Ionizing Radiation. UNSCEAR, New York, 1988.

Badania wykonane przez służbę geologiczną USA [13] doprowadziły do zdefiniowania czynników odpowiedzialnych za wysokie koncentracje radonu i zalecen lokalizacyjnych dla budownictwa. Wbrew przyjętym poglądom o roli lokalnych koncentracji uranowych, uznano jako najistotniejsze 2 czynniki:

1. obecność w podłożu uskoków tektonicznych, szczelin i intruzji

2. usytuowanie budynków w dolinach rzecznych

Czynnikiem wtórnym, wobec podstawowego czynnika tektonicznego i złożowego, który ma wpływ na formowanie się anomalii radonowych w podłożu, jest więc system krążenia wód podziemnych. ponieważ nośnikiem radonu jest woda a uksztaltowanie powierzchni terenu ma wpływ na kierunki filtracji pionowej, dlatego w strefie obniżeń, kotlin śródgórskich i dolin rzecznych, gdzie ujawnia się zjawisko ascencji wód z głębszego podłoża, istnieją korzystne warunki do ujawniania się również podwyższonych koncentracji radonu. Potwierdzeniem takiego wnioskowania są obserwacje czasowych zmian koncentracji radonu, towarzyszące aktywności sejsmicznej i deformacjom tektonicznym [8, 9]. Ocenę radiologiczną podłoża gruntowego można dokonać, niezależnie od analizy zawartości radionuklidów w skałach i wodzie podziemnej, poprzez pomiar stężenia radonu w powietrzu gruntowym. Ze względu na koncentracje radonu w powietrzu gruntowym można zaproponować następującą klasyfikację:

< 10 kBq/m3 - teren korzystny dla budownictwa

10 - 50 kBq/m3 - teren niekorzystny

>50 kBq/m3 - teren bardzo niekorzystny

Graniczna koncentracja radonu wewnątrz budynków

Pomiary radonu w budynkach mieszkalnych na obszarze południowo-wschodniej Polski wykazały koncentracje przekraczające 400 Bq/m3. W kilkunastu z 300 badanych mieszkań stężenie radonu przekraczało poziom 200 Bq/m3. [Niewiadomski T., Waligórski M., 1995]. Badania prowadzone na terenie Krakowa przez zespół badaczy z Instytutu Fizyki Jądrowej, wykazały w piwnicy budynku mieszkalnego koncentracje radonu do 1,4 kBq/m3 [http://www.ifj.edu.pl/Dept6/radon/wyniki.htm].

Stanowisko Kongresu USA w sprawie dopuszczalnych stężeń, streszcza się do określenia poziomu akceptowanego i poziomu granicznego, po którego przekroczeniu wymagane są działania ochronne. Akceptowane jest stężenie radonu poniżej 24 Bq/m3, co wynika ze stężenia radonu w powietrzu atmosferycznym na zewnątrz budynków (założono 10 Bq/m3) i oddziaływania materiałów budowlanych na poziomie 14 Bq/m3. Koncentracja radonu wewnątrz budynków nie powinna przekroczyć poziomu 4 pCi/l, czyli 148 Bq/m3. W przypadku przekroczenia poziomu granicznego należy wykonać izolację budynku od podłoża lub zrezygnować z tego budynku [http://www.medascess.com/radon/r2_03.htm].

Według kryterium radiobiologicznego koncentracja radonu-222 w powietrzu nie powinna przekraczać poziomu 10-9 Ci/cm3, czyli 37 Bq/Nm3 [11]. Tymczasem nowo wprowadzona norma [15] ustala graniczną zawartość radonu w powietrzu, wewnątrz budynków na poziomie 200 Bq/Nm3 oraz dopuszcza w starych budynkach stężenie radonu 400 Bq/Nm3. Według danych Państwowego Zakładu Higieny [6] dla oceny skutków biologicznych radonu Rn-222, stosuje się współczynnik konwersji: 9,0 x10-9 Sv x Bq-1 x m3 x h, który informuje, że ekspozycji na radon o koncentracji 1 Bq/m3 x h odpowiada dawka równoważna 9 nSv. Przykładowo, koncentracja radonu Rn-222 na poziomie 50 Bq/m3 i produktów jego rozpadu na poziomie 15 Bq/m3, powoduje inkorporację 250 kBq/rok radonu i 400 kBq/rok produktów jego rozpadu, co ostatecznie powoduje otrzymanie dawki równoważnej na nabłonki oskrzeli w wysokości 15 - 20 mSv/rok oraz na płuca i inne tkanki 2 - 3 mSv/rok. Ekstrapolując dawkę promieniowania dla dopuszczalnej w Polsce koncentracji 400 Bq Rn-222/m3, otrzymamy wielkość przekraczającą znacznie 100 mSv/rok. Wobec wartości granicznej dawki promieniowania 1,0 mSv/rok [PAA] i wartości średniej dopuszczalnej dawki genetycznej 1,67 mSv/rok [iCPR], jest to przekroczenie groźne.

Na podstawie badań epidemiologicznych [1] stwierdzono, że ekspozycji w ciągu 25 lat, na stężenie radonu wynoszące 150 Bq/m3, odpowiada ryzyko względne równe 1.13. Ekspozycji w ciągu całego życia, na stężenia 200 i 400 Bq/m3, odpowiadałby wzrost ryzyka względnego, wynoszący odpowiednio 50 i 100% ponad wartość kontrolną. Należy przypuszczać, że omawiane przez autora ryzyko dotyczy śmiertelnych skutków ekspozycji. Wydaje się, że znacznie poważniejszą konsekwencją jest powolny, transpokoleniowy proces mutacji genetycznych, prowadzący do patologicznych zmian somatycznych i psychicznych.

Wnioski

W ocenie przydatności terenu dla budownictwa powinno się uwzględniać kryteria radiologiczne. Należy uwzględniać ocenę zawartości radionuklidów w materiałach budowlanych z jednej strony i analizować warunki geologiczne podłoża pod względem występowania okruszcowania uranowego oraz występowania anomalii radonowych. Jako praktyczną wskazówkę co do wyboru lokalizacji budynków mieszkalnych, należy uznać za niekorzystny teren w pobliżu uskoków tektonicznych, szczelin, jaskin i intruzji magmowych oraz w obniżeniach dolin rzecznych. W przypadku zdecydowania się na taką lokalizację, należy przewidzieć skuteczne uszczelnienie budynku od podłoża.

Zagrożenie ludności wysokimi stężeniami radonu, nie może być ukrywane a tym bardziej prawnie sankcjonowane, a brak działań ochronnych nie może być tłumaczony brakiem środków finansowych. Należy uznać obowiązujące Zarządzenie Prezesa P.A.A. z dnia 7 lipca 1995 r., w zakresie dotyczącym granicznych wartości stężenia radonu-222 w pomieszczeniach przeznaczonych na stały pobyt ludzi, za zbyt tolerancyjne i niebezpieczne dla społeczeństwa oraz spowodować jego nowelizację."

 

Całość artykułu znajduje się na stronie: http://main.amu.edu.pl/~pawula/KRYTER.html

 

 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Chyba życie jest w ogóle niezdrowe?

Więc - po jednej stronie - mamy tabelki, zestawienia, prace badawcze.

I co ?

I nic.

To wszystko było już tutaj, nim odkryto promieniotwórczość. W tych warunkach ewoluowało życie na Ziemi, którego minimalnym odpryskiem my jesteśmy. Pretendujemy do roli Stwórcy, wierząc, że uda nam się zabezpieczyć - przed czym ? przed życiem ? Chyba śmieszne.

Oczywiście, badać należy, mierzyć należy, ale żeby wierzyć, że pokona się Naturę ? Że znajdzie się receptę na uchronienie się przed tym, co dzisiaj uznajemy za chorobę, śmierć, trud?

Pluminie zapatrzony w cyferki, ludzkość nie potrafi sie uporać z byle większym opadem deszczu, i zaraz trąbi o katastrofalnej powodzi. Wierzysz, że pokonasz wpływ środowiska ? Czy to oznacza, że wierzysz, że znasz już wszystkie zagrożenia ?

Podobno z końcem wieku XIX wierzono, że wszystko zostało już wynalezione - przecież znano już zastosowania pary, elektryczności.

Ufff, ulżyłem sobie

Pozdrawiam

 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

masz rację plumin - wszyscy już jesteśmy martwi

 

o wełnie nie wiem wszystkiego - pewnie dlatego że nie doszedłem jeszcze do etapu remontu aby ją zastosować - dopiero może w przyszłym roku bedę ocieplał poddasze

 

dzięki za artykuł - na pewno poczytam - jak na mnie zadziała jeszcze nie wiem

niew wiem jak to będzie wyglądać ale może obiję ściany ołowiem - ups - ot tego dostanę ołowicy i też bedzie źle - wiesz co???

chyba zostanę jednak przy wełnie

 

nic nie jest wieczne więc obawy że po jakimś czasie wełna zacznie wychodzić ze ścian są uzasadnione - jednak przy dobrym montażu nie powinno nam to grozić (wiem jestem optymistą :smile:)

 

nie obraziłem się za posądzenie o alkoholizm

 

wyczuwając przekąs i ironię w zdaniu o mojej inteligencji czy jakoś tak (nie pamiętam dokładnie) - nie ustosunkuję się do tego bo byłoby to głupie z mojej strony - biorę to po prostu w żart :grin:

 

i dalej życze udanego tygodnia - zresztą nie tylko tobie

 

pozdrowka

snow

 

 

 

 

 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Dyskusja przypomina wykład "Mniemanologii stosowanej". Moim zdaniem większość budującyh nie ma wielkich zasobów finansowych. A więc nie bardzo widzę alternatywne rozwiązania które się tu pojawiają. Zgadzam się z opiniami, że to robotnicy są najbardziej narażeni na kawałki wełny i mikrowłókna. Ja mam założoną wełnę i wcale się nie boję. Tyle lat był wykorzystywany eternit który zawiera azbest i do tej pory te pokrycia funkcjonują. Pojawiły się materiały alternatywne jak wełna owcza tylko pytam kogo na to stać.

Pozdrawiam

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Dzięki za odpowiedź. Ale: taka wełna tam jest teraz. Kominek był robiony 3 lata temu. Łączenia wełny były "zalepiane" taśmą samoprzylepną w kolorze srebrnym (chyba stalową). Ale mogło to być zrobione niedokładnie, lub po kilku sezonach może to już nie spełnia swego zadania. Przy okazji kolejnego malowania chętnie tam bym zajrzała, bo niepokój mnie nie opuści, dopóki tego sama nie obejrzę. I może wtedy bym to wymieniła na coś innego? Wizja "kłaczków" fruwających po całym domu zdecydowanie zepsuła mi radość z kominka.

Pozdrawiam. bietka

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Tak. Wszystko jest O.K. Obudowa nie jest ciepła. Ale jest wysoka, (pomieszczenie ma 3,0 m.) Chodzi mi o łączenie płaszczyzn tej obudowy. Tam majster od kominka kleił tę folię, a poza tym są były tam takie miejsca, w których kleił kawałki tej wełny. Ja sie obawiam, że zrobił to niedokładnie, lub ta taśma sklejająca juz się zużyła. Pozdrawiam. bietka.
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Dołącz do dyskusji

Możesz dodać zawartość już teraz a zarejestrować się później. Jeśli posiadasz już konto, zaloguj się aby dodać zawartość za jego pomocą.

Gość
Odpowiedz w tym wątku

×   Wklejono zawartość z formatowaniem.   Usuń formatowanie

  Dozwolonych jest tylko 75 emoji.

×   Odnośnik został automatycznie osadzony.   Przywróć wyświetlanie jako odnośnik

×   Przywrócono poprzednią zawartość.   Wyczyść edytor

×   Nie możesz bezpośrednio wkleić grafiki. Dodaj lub załącz grafiki z adresu URL.




×
×
  • Dodaj nową pozycję...