Miesięcznik Murator ONLINE

Skocz do zawartości

staly meldunek za granica?


m.dworek

Recommended Posts

no wlasnei mieszaja ci prawodawcy mieszaja

no i znowu mam pytanie ;)

czy moj meldunek niemiecki mozna uwazac za staly?

jak rozpoznac czy meldunek jest staly czy tez nie?

jestem zamelowany od 5 lat

formularze meldunkowe sa tylko jedne i nie zauwazylem tam nigdzie jakiejs wzmianki o pobycie czasowym lub ciaglym

no wiec jak to rozstrzygnac?

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

po co?

ciagle chodzi o to ze chce sie upewnic , ze nie kaza mi w polsce placic dodatkowego podatku od dochodow w niemczech (tylko tam zarabiam od 5 lat- w polsce nigdy oficjalnie nie zarobilem grosza ;) )

 

niby sprawa prosta- czyli metoda wylaczenia z progresja itd- ale.....

jesli zaczynamy czytac porozumienie polsko niemieckie z grudnia 2004 to zaczyna sie zabawa, bo w zaleznosci od tego gdzie kto ma meldunek staly moze podlegac pod placenie podatkow w jednym albo w drugim kraju

 

nie wiem jak wy ale ja tych prawniczych bzdur nie potrafie czytac

troche dalej pisza zue budzetowka niemiecka (czyli ja) placi tylko w niemczech a za chwile ze naukowcy (czyli ja;) )cos tam cos tam moga placic w plosce ;)

 

niech ich ..... spali za taka umowe ;)

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chodzi o podatek dochodowy to mam pod ręką ustawę w wersji z 2003r, ale podejrzewam, że w tej kwestii nic się nie zmieniło. Musisz się po prostu wymeldować z Polski.

 

Art. 3.

1. Osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

 

2. skreślony

 

2a. Osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów z pracy wykonywanej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie stosunku służbowego lub stosunku pracy, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia, oraz od innych dochodów osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

powoli powoli

z tego tekstu wynika ze jesli mieszkam w polsce to mam nieograniczoony obowiazek placic polsce

ale ja nei mieszkam w polsce tylko w niemczech- o czym swiadczy zameldowanie i stala praca, oraz odleglosc- jakos nei wyobrazam sobie pracowac 1000 km od miejsca zamieszkania- na wszystko mam papiery

 

czyzbys sugerowal, ze wazniejszym argumentem w tej kwestii bedzie to ze z niewiedzy konsekwencji , nie widzac takiej potrzeby nie wymeldowalem sie?

 

mysle ze nalezy to jednak inaczej zinterpretowac ;)

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

a co do tego miejsca zamieszkania to podaje za nowa umowa polsko niemiecka ::

Artykuł 4

 

Miejsce zamieszkania lub siedziba

 

(1) W rozumieniu niniejszej umowy, określenie "osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie" oznacza osobę, która zgodnie z prawem tego Państwa podlega tam opodatkowaniu z uwagi na jej miejsce zamieszkania, miejsce stałego pobytu, miejsce zarządu albo inne kryterium o podobnym charakterze i obejmuje również to Państwo, każdą jego jednostkę terytorialną lub organ lokalny. Jednakże określenie to nie obejmuje osób, które podlegają opodatkowaniu w tym Państwie, w zakresie dochodu osiąganego tylko ze źródeł w tym Państwie lub z tytułu majątku położonego w tym Państwie.

 

(2) Jeżeli, stosownie do postanowień ustępu 1 niniejszego artykułu, osoba fizyczna ma miejsce zamieszkania w obu Umawiających się Państwach, to jej status określa się według następujących zasad:

 

a) osobę uważa się za mającą miejsce zamieszkania w tym Państwie, w którym ma ona stałe miejsce zamieszkania; jeżeli ma ona stałe miejsce zamieszkania w obu Umawiających się Państwach, to uważa się, że ma ona miejsce zamieszkania w tym Państwie, z którym ma ściślejsze powiązania osobiste i gospodarcze (ośrodek interesów życiowych),

 

b) jeżeli nie można ustalić, w którym Państwie osoba ma ośrodek interesów życiowych, albo jeżeli nie posiada ona stałego miejsca zamieszkania w żadnym z Państw, to uważa się, że ma ona miejsce zamieszkania w tym Umawiającym się Państwie, w którym zwykle przebywa,

 

c) jeżeli osoba przebywa zazwyczaj w obu Państwach lub nie przebywa zazwyczaj w żadnym z nich, to uważa się, że ma ona miejsce zamieszkania w tym Państwie, którego jest obywatelem,

 

 

 

 

z tego wynika ze nawet jesli mam meldunek w plsce to i tak moge z latwoscia udokumentowac, ze moj osrodek interesow zyciowych jest w niemczech- bo tu mieszkam i zarabiam- a do polski jezdze odwiedzac rodzine

 

wiec mysle ze takie argumenty powinny przekonac upierdliwego urzedasa ;)

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

No i proszę, ze 3-4 lata temu jakaś izba skarbowa upierała się, że meldunek to Twoja deklaracja, że masz miejsce zamieszkania w Polsce i zamierzasz do Polski powrócić po czasowym pobycie za granicą. A przed chwilą trafiłem na Opole, gdzie zupełnie inaczej to interpretują. Widocznie tam za dużo ludzi się wymeldowywało, żeby nie płacić podatku w Polsce :)

 

http://www.izba-skarbowa.opole.pl/izba/informacje_podatkowe/holandia_pytania.htm

 

W razie czego upieraj się, że wyjechałeś na stałe i nie dopełniłeś tylko obowiązku meldunkowego (wymeldowanie się) - grzywna jaka za to grozi jest znikomo mała.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Dwa kraje, jeden podatek

 

 

Jan Jodłowski, radca prawny w dziale globalnych rozwiązań dla pracodawców w firmie Ernst & Young 19-05-2002 , ostatnia aktualizacja 19-05-2002 18:35

 

W 2001 r. pracowałem przez cały rok w Niemczech (jako pracownik firmy niemieckiej). Mój niemiecki pracodawca pobierał i opłacał moje podatki w Niemczech. W 2001 r. nie pracowałem w Polsce, a jedyne dochody, jakie otrzymywałem w kraju, pochodziły z wynajmu mojego mieszkania (około 6 tys. zł w ciągu roku), które deklarowałem na PIT-5 w ciągu roku. Sądziłem, że w rocznym rozliczeniu będę musiał opodatkować w Polsce tylko dochody z wynajmu. Tymczasem w moim urzędzie skarbowym w Polsce powiedziano mi, że mimo iż moje dochody za pracę w Niemczech były już tam opodatkowane, to i tak muszę je uwzględnić w swoim zeznaniu podatkowym w Polsce. Czy to znaczy, że zapłacę podatek i w Polsce, i w Niemczech od tych samych dochodów?

 

- Pana dochody za pracę w Niemczech u niemieckiego pracodawcy, które zostały już w Niemczech opodatkowane, nie będą podlegały opodatkowaniu w Polsce. Większość umów o unikaniu podwójnego opodatkowania przewiduje, że dochody ze stosunku pracy opodatkowane za granicą będą wyłączone z opodatkowania w Polsce. Także polsko-niemiecka umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania przewiduje takie postanowienia. Zatem nie zapłaci pan od tych dochodów żadnego dodatkowego podatku w Polsce.

 

Nie oznacza to jednak, że pana dochód opodatkowany za granicą nie ma żadnego wpływu na opodatkowanie pana innych dochodów w Polsce. Umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania przewidują zwykle, że dochód opodatkowany za granicą jest wyłączony z opodatkowania w Polsce, z tym jednak, że dochód ten należy wziąć pod uwagę przy ustalaniu stawki podatku, jaką należy zastosować do opodatkowania innych dochodów w Polsce. Jest to tzw. metoda wyłączenia z progresją.

 

Polsko-niemiecka umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania także przewiduje taką zasadę. Oznacza to, że pana dochody uzyskane za pracę w Niemczech i tam opodatkowane należy uwzględnić przy ustalaniu stawki podatku, jaką będzie musiał pan zastosować do opodatkowania pozostałych dochodów osiągniętych w Polsce. W praktyce wygląda to w ten sposób, że sumuje pan dochody uzyskane w Polsce (np. z najmu) oraz dochód zagraniczny (np. niemiecki) i oblicza teoretyczny podatek, jaki byłby należny od całości dochodów. Następnie oblicza pan, ile procent całości dochodu stanowi tak obliczony podatek. Tak obliczony procent jest stopą procentową, jaką powinien pan zastosować do swoich polskich dochodów.

 

Przykładowo, jeśli uzyskał pan np. 6 tys. zł dochodu z najmu w Polsce i np. 50 tys. zł dochodu z pracy opodatkowanego w Niemczech, to:

 

oblicza pan podatek według skali od sumy wszystkich dochodów (suma: 56 tys. zł) - w opisanym przypadku będzie to 12 209,20 zł podatku;

 

oblicza pan, jaki procent zsumowanych dochodów stanowi obliczony w ten sposób podatek - w podanym przykładzie będzie to 22 proc.;

 

rzeczywisty podatek należny od 6 tys. zł dochodu uzyskanego w Polsce oblicza pan według tak obliczonej stopy procentowej (22 proc.); w podanym przypadku podatek wyniesie zatem 1320 zł.

 

Osiąganie dochodów za granicą nie pozbawia pana jednocześnie prawa do korzystania w Polsce z ulg podatkowych oraz wspólnego opodatkowania z małżonką. Proszę pamiętać, iż właściwym w pana przypadku formularzem jest PIT-36.

 

Wydrukuj Wyślij znajomym Podyskutuj na forum

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chodzi o podatek dochodowy to mam pod ręką ustawę w wersji z 2003r, ale podejrzewam, że w tej kwestii nic się nie zmieniło. Musisz się po prostu wymeldować z Polski.

 

Art. 3.

1. Osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

 

2. skreślony

 

2a. Osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów z pracy wykonywanej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie stosunku służbowego lub stosunku pracy, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia, oraz od innych dochodów osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

 

 

acha juz chyba jarze w czym rzecz

to co ty przytaczasz to jest polskie prawo podatkowe od dochodow itd

ale nadrzedna jest umowa o unikaniu podwojnego opodatkowania i wedlug takich umow sa dwa modele itd

wydaje mi sie po prostu ze ktos tu cos nadinterpretuje itd

wedlug mnei sprawa jest prosta i nei ma o czym gadac

przeszukalem internet chyba wzdluz i wszerz i z 100 razy natknalem sie na ta sama interpretacje roznych prawnikow, ze jsli niemcy to metoda wylaczenia z progresja i koniec tematu

slkad wiec nagle wyskakujecie z takimi roznymi rewelacjami ?

 

czyzbyscie chcieli przez to powiedziec, ze metoda wylaczenia z progresja jest tylko dla tych ktorzy nie maja juz w polsce meldunku?- chyba by to dziwne bylo co najmniej nie?

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Podatek od „saksów”

 

 

 

W większości umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, jakie Polska zawarła z innymi krajami (jest ich ponad 70), przyjęto dwie metody zapobiegania temu zjawisku:

 

 

 

1. metoda wyłączenia z progresją (zastosowana m.in. w umowach z RFN, Francją, Grecją, Norwegią, Cyprem, Włochami) – podatek pobierany jest tylko w państwie, w którym dochód został uzyskany. Jeżeli osoba wykonująca pracę w danym państwie zapłaci tamtejszemu fiskusowi należności za dany rok, nie musi składać zeznania w kraju. Nie dotyczy to jednak tych, którzy, oprócz pieniędzy z zagranicy, osiągnęli w Polsce jakiekolwiek dochody podlegające opodatkowaniu. Wtedy oba dochody krajowy i zagraniczny sumuje się, aby ustalić stawkę podatku, jaką obywatel powinien zapłacić od pieniędzy uzyskanych w Polsce;

 

 

 

2. metoda proporcjonalnego odliczania podatku zapłaconego za granicą (dotyczy między innymi umów ze Szwecją, Danią, Wielką Brytanią, Federacją Rosyjską, Finlandią) – dochód opodatkowany jest zarówno w państwie, w którym podatnik go uzyskał, jak i w Polsce, z tym że podatek zapłacony za granicą odlicza się od tego, jaki musi uiścić w Polsce. Taka osoba musi złożyć zeznanie podatkowe w kraju, nawet jeżeli dochód zagraniczny był jej jedynym dochodem w danym roku kalendarzowym.

 

 

 

Osoby zarobkujące w państwie, z którym Polska nie ma umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania ani też nie jest przestrzegana tzw. zasada wzajemności, zobligowane są zapłacić w Polsce podatek od całości swych dochodów. Dotyczy to także osób zatrudnionych w krajach, gdzie nie ma systemu podatkowego (tzw. raje podatkowe). Osoba, która nie wykazuje dochodów zagranicznych, może być wezwana przez urząd skarbowy do udokumentowania źródeł pochodzenia wydanych pieniędzy. Urząd ma prawo żądać od podatnika wyjaśnień, za co kupił – dajmy na to – willę, luksusowy samochód, futro z popielic i kolię brylantową, skoro od lat nie składał zeznań podatkowych bądź w składanych zeznaniach wykazywał dochody znacznie niższe od poniesionych wydatków. Jeżeli delikwent nie zdoła udowodnić, że pieniądze te pochodzą ze źródeł opodatkowanych lub wolnych od opodatkowania, to urząd nalicza mu podatek w wysokości 75 proc. wydatkowanej kwoty. Urzędy skarbowe mogą wydać decyzję podatkową w ciągu pięciu lat po upływie terminu, w którym podatnik miał obowiązek złożyć zeznanie za dany okres.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

jeszcze jeden przyklad ktory mowi o tym co ja czyli ze prawo podatkowe prawem podatkowym, jednak wazniejsze sa umowy miedzy panstwami i to powinno ostatecznie rozwiac watpliwosci ....

 

 

Przychody z tytułu najmu uzyskiwane w Polsce przez nierezydenta z Wielkiej Brytanii

 

Podatniczka mająca nadal miejsce zameldowania w Polsce od dziewięciu lat mieszka na stałe w Wielkiej Brytanii i oczekuje na uzyskanie obywatelstwa tego kraju. W tym kraju ma stałą pracę i tam założyła rodzinę, a do Polski przyjeżdża sporadycznie - w celu odwiedzenia rodziny. Natomiast w Polsce posiada (zarządzaną przez ojca) nieruchomość, z której na podstawie umowy najmu osiąga dochody. Dotychczas Podatniczka składała roczne zeznania podatkowe w Polsce, w których dla obliczenia należnego podatku od przychodów z najmu nieruchomości i w celu uniknięcia podwójnego opodatkowania stosowała - jak podaje - tzw. "metodę wyłączenia z progresją" (faktycznie stosowała "metodę zaliczenia pełnego", tzn. do przychodów z najmu dodawała przychody osiągane w Wielkiej Brytanii, od sumy przychodów obliczała podatek według skali podatkowej i obliczając podatek należny do zapłaty odejmowała podatek zapłacony za granicą). Obliczony w ten sposób podatek wpłacała na rachunek urzędu skarbowego właściwego według miejsca położenia nieruchomości.

 

1. Czy w przedstawionym stanie faktycznym Podatniczka prawidłowo ustalała podatek dochodowy za lata 1998-2002?

 

2. Czy w przypadku uznania, że Podatniczka zapłaciła podatek dochodowy w wysokości wyższej od należnego, przysługuje jej prawo do złożenia korekty zeznań podatkowych i zwrotu nadpłaty podatku?

 

3. Jaki urząd skarbowy jest właściwy do stwierdzenia nadpłaty podatku i na podstawie jakich dokumentów Podatniczka może udokumentować swoje miejsce stałego zamieszkania?

 

Zgodnie z treścią art. 3 ust. 1 i 2 ustawy (...) o podatku dochodowym od osób fizycznych (...) - w brzmieniu obowiązującym w roku 2002 - osoby fizyczne, które mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub których czasowy pobyt w Rzeczypospolitej Polskiej trwa w danym roku podatkowym dłużej niż 183 dni, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swych dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy). Obowiązek ten nie dotyczy osób fizycznych przybyłych do Rzeczypospolitej Polskiej na pobyt czasowy w celu podjęcia zatrudnienia w zagranicznych przedsiębiorstwach drobnej wytwórczości, w spółkach utworzonych z udziałem podmiotów zagranicznych oraz oddziałach i przedstawicielstwach przedsiębiorstw i banków zagranicznych.

 

Jednocześnie jednak - jak stanowi to art. 4 ustawy (...) osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania lub pobytu w rozumieniu art. 3 ust. 1, oraz osoby określone w art. 3 ust. 2 podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów z pracy wykonywanej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie stosunku służbowego lub stosunku pracy, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia, oraz od innych dochodów osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

 

Biorąc pod uwagę konstytucyjną zasadę pierwszeństwa umów międzynarodowych w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu przed wewnętrznym prawem krajowych, dla określenia czy Podatnik podlega w Polsce ograniczonemu, czy też nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, istotne jest rozważenie, jak do kwestii opodatkowania dochodów osiąganych przez Podatnika podchodzą umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania. W tym przypadku jest to umowa z 16 grudnia 1976 r. podpisana między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Północnej Irlandii w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i zysków majątkowych (Dz. U. z 1978 r. nr 7, poz. 20).

 

Od 1 stycznia 2003 r. po zmianach wprowadzonych ustawą (...) o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. nr 141, poz. 1182), nieograniczony obowiązek podatkowy - zgodnie z nową treścią art. 3 ust. 1 ustawy (...) - dotyczy wyłącznie osób fizycznych posiadających na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsce zamieszkania, którzy podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Natomiast osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów z pracy wykonywanej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie stosunku służbowego lub stosunku pracy, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia, oraz od innych dochodów osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy) - o czym stanowi nowy art. 3 ust. 2a ustawy (...).

 

Zgodnie z treścią art. 4a cytowanej ustawy przepisy art. 3 ust. 1 i 2a stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

 

Jak wynika z powyższych - w stanie prawnym obowiązującym do 31.12.2002 r., jak i od 1 stycznia 2003 r. - przesądzającym dla określenia, czy dana osoba podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, jest miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

 

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera definicji miejsca zamieszkania osoby fizycznej. Definicja miejsca zamieszkania znajduje się natomiast w art. 25 ustawy z 23.04.1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. nr 16, poz. 93 ze zm.), według którego miejscem zamieszkania osoby fizycznej jest miejscowość, w której osoba ta przebywa z zamiarem stałego pobytu.

 

Z kolei w art. 4 umowy z 16.12.1976 r. w celu rozgraniczenia jurysdykcji podatkowej umawiających się państw określono, iż:

 

1. W rozumieniu niniejszej Umowy określenie "osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie" oznacza - z uwzględnieniem postanowień ustępów 2 i 3 niniejszego artykułu - każdą osobę, która według prawa tego Państwa podlega tam obowiązkowi podatkowemu, z uwagi na jej miejsce zamieszkania, jej miejsce pobytu, siedzibę zarządu albo inne podobne znamiona; określenie to nie obejmuje osoby fizycznej, która podlega opodatkowaniu w tym Umawiającym się Państwie tylko dlatego, że osiąga ona dochód ze źródeł w nim położonych. Określenia "osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce" oraz "osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Zjednoczonym Królestwie" będą rozumiane w sposób analogiczny.

 

2. Jeżeli stosownie do postanowień ustępu 1 osoba fizyczna ma miejsce zamieszkania w obu Umawiających się Państwach, wówczas stosuje się następujące zasady:

 

a) osobę uważa się za mającą miejsce zamieszkania w tym Umawiającym się Państwie, w którym ma ona stałe miejsce zamieszkania. Jeżeli ma ona stałe miejsce zamieszkania w obu Umawiających się Państwach, wówczas uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania w tym Umawiającym się Państwie, z którym ma ściślejsze powiązania osobiste i gospodarcze (ośrodek interesów życiowych),

 

b) jeżeli nie można ustalić, w którym Umawiającym się Państwie osoba ma ściślejsze powiązania osobiste i gospodarcze, albo jeżeli nie posiada ona stałego miejsca zamieszkania w żadnym z Umawiających się Państw, wówczas uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania w tym Umawiającym się Państwie, w którym zwykle przebywa,

 

c) jeżeli przebywa ona zazwyczaj w obydwu Umawiających się Państwach lub nie przebywa zazwyczaj w żadnym z nich, wówczas będzie ona uważana za mającą miejsce zamieszkania w tym Umawiającym się Państwie, którego jest obywatelem,

 

d) jeżeli miejsca zamieszkania nie można określić zgodnie z postanowieniami litery a), b) oraz c) niniejszego ustępu, właściwe władze Umawiających się Państw rozstrzygną zagadnienie w drodze wzajemnego porozumienia.

 

Z uwagi na ewentualną sprzeczność między prawem krajowym a ratyfikowanym przez Polskę prawem międzynarodowym, w pierwszej kolejności zastosowanie znajdują postanowienia prawa międzynarodowego.

 

W przedstawionym stanie faktycznym bezspornym jest, iż pomimo że Podatniczka ma w Polsce miejsce zameldowania, faktyczne jej miejsce zamieszkania znajduje się na terytorium Wielkiej Brytanii (dla celów dowodowych, dokumentem potwierdzającym miejsce zamieszkania Podatniczki w celu ustalenia jurysdykcji podatkowej danego państwa, jest zaświadczenie wydane przez właściwą administrację podatkową, w tym przypadku administrację podatkową Wielkiej Brytanii (tzw. certyfikat rezydencji), z którego powinno wynikać, iż podlega w tym kraju nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu).

 

A zatem zgodnie z treścią art. 3 ust. 2a ustawy (...) Podatniczka w Polsce podlega tzw. ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, tj. podlega obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów osiąganych na terytorium Polski.

 

Dochodem podlegającym opodatkowaniu w Polsce jest m.in. dochód z tytułu najmu nieruchomości położonej w Polsce, w myśl bowiem zapisu art. 6 umowy z 16.12.1976 r. dochody z majątku nieruchomego mogą być opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie, w którym ten majątek jest położony.

 

W świetle powyższych przepisów składając w latach 1998-2002 - zgodnie z dyspozycją art. 45 ust. 1 i 7 ustawy (...) - zeznania podatkowe Podatniczka winna była wykazać jako dochód podlegający opodatkowaniu jedynie dochód osiągnięty z tytułu najmu nieruchomości położonej w Polsce (chyba, ze osiągała ona również inne dochody podlegające w Polsce opodatkowaniu). Od tego dochodu Podatniczka powinna była obliczać podatek dochodowy - zgodnie ze skalą podatkową określoną w treści art. 27 ust. 1 ustawy - i obliczony w ten sposób podatek wpłacać na rachunek urzędu skarbowego właściwego w sprawie opodatkowania osób zagranicznych.

 

Właściwość miejscową organu podatkowego w tej sprawie określa § 5 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z 24.12.2002 r. w sprawie właściwości organów podatkowych (Dz. U. nr 240, poz. 2069 ze zm.) - w przedstawionym przypadku właściwym miejscowo organem podatkowym był Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Gdańsku.

 

W kwestii możliwości wystąpienia przez Podatniczkę z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty i o zwrot nadpłaconego podatku zastosowanie znajdą stosowne przepisy art. 72-80 ustawy z 29.08.1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. nr 137, poz. 926 ze zm.).

 

Zgodnie z treścią art. 75 § 1 i 2 Ordynacji podatkowej, jeżeli podatnik kwestionuje zasadność pobrania przez płatnika podatku albo wysokość pobranego podatku, może złożyć wniosek o stwierdzenie nadpłaty podatku. Uprawnienie przysługuje również podatnikom, których zobowiązanie podatkowe powstaje w sposób przewidziany w art. 21 § 1 pkt 1, jeżeli w zeznaniach (deklaracjach), o których mowa w art. 73 § 2, wykazali zobowiązanie podatkowe nienależne lub w wysokości większej od należnej i wpłacili zadeklarowany podatek albo wykazali nadpłatę w wysokości mniejszej od należnej.

 

Zgodnie z treścią art. 75 § 3 Ordynacji podatkowej podatnik, płatnik lub inkasent równocześnie z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty są obowiązani złożyć skorygowane zeznanie (deklarację).

 

Zatem w przedstawionym stanie faktycznym Podatniczka może wystąpić do Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Gdańsku z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty podatku, dołączając jednocześnie do wniosku skorygowane zeznania podatkowe za lata 1998-2002.

 

Występując z wnioskiem o zwrot nadpłaty podatku należy mieć na uwadze przepis art. 79 § 2 pkt 2 Ordynacji podatkowej, zgodnie z którym prawo do złożenia wniosku o stwierdzenie nadpłaty wygasa po upływie 5 lat od dnia złożenia zeznania podatkowego".

 

(odpowiedź nr BI/005/0964/03 zamieszczona na stronie internetowej Izby Skarbowej z Gdańska)

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Dołącz do dyskusji

Możesz dodać zawartość już teraz a zarejestrować się później. Jeśli posiadasz już konto, zaloguj się aby dodać zawartość za jego pomocą.

Gość
Odpowiedz w tym wątku

×   Wklejono zawartość z formatowaniem.   Usuń formatowanie

  Dozwolonych jest tylko 75 emoji.

×   Odnośnik został automatycznie osadzony.   Przywróć wyświetlanie jako odnośnik

×   Przywrócono poprzednią zawartość.   Wyczyść edytor

×   Nie możesz bezpośrednio wkleić grafiki. Dodaj lub załącz grafiki z adresu URL.



×
×
  • Dodaj nową pozycję...