Więcej bez Was nie pomożemy

[Gafinka]

Moja koleżanka od miejscowej karmicielki dowiedziała się, że w rozwalającej się ruderze na Olszynce Grochowskiej są psy, które potrzebują pomocy. Monika pojechała na miejsce i zobaczyła kilka psów – stan kilku z nich wymagała natychmiastowej interwencji. W sobotę 25 lutego zabrałyśmy stamtąd 5 psów.

W najgorszym stanie był Przewodnik – to staruteńki mieszaniec owczarka – jak powiedzieli nam miejscowi panowie – był to pies przewodnik niewidomego mężczyzny, który zmarł, a pies został na świecie sam. Gdyby nie nasza interwencja najprawdopodobniej pies nie przeżył by nocy z soboty na niedzielę, wyniosłyśmy go na kawałku dywanu ze sterty śmieci na której leżał i odchodził po cichu i w samotności. Oto Przewodnik

http://www.lukrowi.pl/galeria/_img/7829.jpg

Ku zaskoczeniu wszystkich pies otoczony choć odrobiną troski ze strony człowieka zaczął wracać do zdrowia – choć oczywiście to stary i schorowany pies, jednak pomimo, iż jeszcze na stole w lecznicy nam odchodził, dziś czuje się w miarę dobrze i ewidentnie chce żyć – mamy nadzieję, że dożyje swoich dni przy człowieku, któremu służył całe swoje życie.

Drugim zabranym psiakiem jest Tosiek – Tosiek to mieszaniec w typie boksera, niestety starszy już a więc niestety z małymi szansami na adopcje. Wszyscy najczęściej zainteresowani są ładnymi i młodymi psami Pies był nieufny – ale udało mi się go zachęcić smacznym jedzeniem i złapać. Pomimo, iż pies był bardzo wystraszony nie próbował mnie ugryźć, nie próbował się także wyrywać – chyba po prostu pomimo strachu bardzo chciał, aby ktoś mu pomógł. Dziś Tosiek przebywa również w lecznicy, gdzie zajęto się jego licznymi ranami. Powoli zaczyna być normalnym fajnym psem, zaczyna bawić się zabawkami i uczy się od nowa ufać człowiekowi. Oto Tosiek:

http://www.lukrowi.pl/galeria/_img/7823.jpg

Trzecim psem, którego chcę wam przedstawić jest Opal – Opal to jeszcze szczeniak – ma około 8 miesiecy pewnie – określenie dokładnie wieku jest trudne. Opal jest radosnym i ufnym szczeniakiem. Bardzo energiczny i uwielbiający zabawę zarówno z innymi psami jak i z człowiekiem. Nie przejawia agresji, nie przejawia także strachu. Jest żywiołowy i radosny pomimo tak niefartownego początku życia. Oto wesoły Opal:

http://www.lukrowi.pl/galeria/_img/7826.jpg

Czwartym psem jest Brita – to jedyna suczka w tym towarzystwie. Sunia jest uległa wobec człowieka. Tak bardzo spragniona kontaktu z człowiekiem, że pomimo, iż ewidentnie, na pewno w wyniku tego co przeżyła, ma pewne obawy, lgnie do człowieka, wywraca się do góry łapami do głaskania i chętnie się bawi. Brita jest młodą suczką – wiek około rok, półtora. Sunia zostanie w tym tygodniu wysterylizowana. Z obserwacji naszych w lecznicy wynika, że sunia jest bardzo czujnym stróżem – szczeka, gdy tylko coś dzieje się w pobliżu. Oczywiście to nie jest pewna siebie sunia, która obroni terytorium – ale głośnym szczekaniem zawiadamia, ze coś się dzieje. Oto czujna i pieszczotliwa Brita:

http://www.lukrowi.pl/galeria/_img/7824.jpg

Ostatnim zabranym psem jest Brutus – Brutus był „nadprogramowy”. Jak dowiedzieliśmy się takzę od miejscowych panów – pies został tam porzucony nie dawno, dlatego trzymał się z dala od „zadomowionych” tam psów . Brutus jest psem młodym 3-4 lata , spokojnym i nieagresywnym, Nieagresywnym w stosunku do innych psów ( także samców) i w stosunku do kotów. Ładnie chodzi na smyczy, chętnie i grzecznie jeździ także samochodem. Jest psem energicznym, lubiącym ruch. Niezbyt dobrze czuje się niewybiegany w mieszkaniu ( przebywa w domu tymczasowym) – dlatego dla niego najlepszy byłby dom z ogrodem. Pies na grubą sierść z porządnym podszerstkiem, na pewno mógłby mieszkać w budzie.

http://www.lukrowi.pl/galeria/_img/7827.jpg

W Przewodniku „zakochała się” mama koleżanki, jednak w jej domu przebywa inny pies w potrzebie – Bulli.

Bulli jest młodym mieszańcem trochę w typie labradora jakby. Jest bardzo energiczny. Nie jest agresywny w stosunku do ludzi ( nie polubił tylko naszej ozzie, która go oglądała zainteresowana jego adopcją i zawarczał na nią). Zapewniam jednak, że i Monikę i mamę Moniki znam od lat – przez dom, w którym przebywa Bulli przewija się wiele osób i pies nigdy nie wykazał agresji. Robi także za „tatę” kociakom także uratowanym od złego losu. Jest jednak psem, który na pewno nie wychował się w mieszkaniu. Najodpowiedniejszy byłby dla niego dom z ogrodem. Aby miał gdzie się wyszaleć i aby jego destrukcyjne szalone zabawy nie były zagrożeniem dla sprzętów w mieszkaniu. Pies przy odrobinie konsekwencji – słucha się ładnie i jest grzeczny.

Potrzebuje tylko dużo ruchu. Jeśli znajdziemy dom dla Bullego u mamy Moniki będzie mógł zamieszkać Przewodnik – a to dla nas bardzo ważne – bowiem Przewodnik ze względu na to, że jest bardzo leciwym i schorowanym psem, a także dominującym w stosunku do innych psów – ma bardzo małe szanse na znalezienie innego domu.

http://www.lukrowi.pl/galeria/_img/7825.jpg

 

Tyle moich opisów.

Tyle mogłyśmy zrobić my – zabrać psy i otoczyć je opieką.

Więcej my same zrobić nie możemy.

Psy w tej chwili przebywają w lecznicy i Brutus w domu tymczasowym – jednak nie będą mogły pozostać tam na zawsze. Finansową i prawną opiekę nad psami sprawuje Fundacja Azylu pod Psim Aniołem.

Dlatego proszę was o pomoc w znalezieniu im domów. Na razie psy są i tak leczone lub w okresie kwarantanny poszczepiennej albo przed sterylizacją – jednak przyjdzie dzień, kiedy będą mogły opuścić lecznicę. Pomimo, iż azyl pod Psim Aniołem jest jednym z najlepszych tego typu placówek jakie znam – jest jednak azylem. A ja nigdy, żadnego psa do azylu czy schroniska nie oddałam. Bo właściwym miejscem dla psa jest jego własny dom, nie azyl czy schronisko. Dlatego bardzo Was proszę o pomoc w znalezieniu dla tych psów nowych domów. One już tyle złych przeżyć mają za sobą – nie są w stanie nam opowiedzieć co przeżyły, ale zapewne nie jeden raz dostały kamieniem czy zostały kopnięte, kiedy podchodziły do człowieka po pomoc. Zasługują na lepsze jutro. Psy można osobiście obejrzeć, wyjść z nimi na spacer, pobawić się z nimi i poobserwować jak się zachowują. Pełna też będzie informacja na temat ich stanu zdrowia

 

Ze swojej strony mogę zaproponować pomoc w adaptacji psa w nowych warunkach. Pomoc w szkoleniu i rozwiązywaniu jakiś ewentualnych problemów wychowawczych. Jednego nie jestem w stanie tym psom dać – ich własnego domu – i cały czas boję się momentu, kiedy jedynym wyjściem dla nich będzie umieszczenie ich w azylu

Proszę Was bardzo pomóżcie:

Tu jest ulotka o psach : http://www.psianiol.org.pl/azyl/oferta.pdf - jeśli ktokolwiek z Was byłby w stanie ją powiesić w miejscu pracy, lub w pobliskiej lecznicy weterynaryjnej albo w sklepie zoologicznym byłabym wdzięczna.

Gdyby ktokolwiek z Was zechciała rozesłać maile do znajomych z tą informacją to także duża pomoc.

Wątek o psach jest na dogomanii i na razie tylko tam.

I oczywiście gdyby ktokolwiek był zainteresowany adopcją, któregokolwiek psa, byłabym przeszczęśliwa.

W sprawie psów można kontaktować się z Azylem 022 612 62 97 lub ze mną osobiście 022 446 99 16 lub 506 044 414 Ewa Pikulska. [email protected]

[CCI]

Przekopiowałam na fora min. molosy i ddb

[Gafinka]

Psy robią się coraz fajniejsze i bardziej zazdrosne o względy człowieka.

Przewodnik jest oddzielony od Tośka - dlatego biegają i bawią sie z nami na zmianę. I bardzooo przestaje im się to podobac. Przewodnik - staruszeczek - jak przychodzi kolej zabawy z Tośkiem - stoi w kojcu i robi przeciagłe łuałuuuuu - i wyraźnie nam mówi, a ja, a ja ja też jeszcze chętnie się pobawię i pogłaszczę się bardzo chętnie.

Tosiek jest mniej rozmowny, ale bardzo spragniony zainteresowania - pięknie przynosi piłkę, zeby mu ją rzucać i pieknie także nadstawia się do glaskania.

Oba samce świetnie dogadują się z sunią i młodziakiem - ewidentnie akcentują, ze one rządzą, ale odbywa się to całkowicie bez przemocy.

 

Tosiek przy zabiegach leczniczych bywa nieco histeryczny jak wielu facetów - ale i tam znosi wszystko dość dzielnie - tylko pisku przy tym więcej niż zabiegi na to zasługują ( np. psikanie na ranę specyfikami róznymi trudno uznać za bolesne ale widać, że jest przerażające ).

 

Z każdym dniem psy są naprawdę coraz kochańsze. A przyznam, ze trochę się bałam - bo w końcu psy zabrane z szczerego pola - nie wiadomo jak dawno się błąkające - mogły zachowywac się różnie. Na szczęście wszystkie psy są ewidentnie psami, które choć ostatnio zmuszone do samotnego życia - wychowane musiały być przez człowieka i kontaktu z człowiekiem spragnione sa jak niczego innego na świecie.

Mam nadzieję, że nie będa zmuszone spędzić życia w azylu - tylko jakaś dobra dusza wynagrodzi im złe chwile. Ogłoszeń rozwiesiłyśmy mnóstwo ale na razie chętnych niestety nie ma.

Jutro porobię ładne zdjęcia z zabawy i umieszczę reportaż na stronie Azylu. Tak na zachętę, żeby każdy mógł zobaczyc jakie inne są to w tej chwili psy i jak bardzo zasługujące na dom i troskę człowieka.

[zielonooka]

powysyłam, oczywiscie...

pytania jedno : czy te psy sie nadaja do mieszkania w bloku?

[aha26]

powysyłam, oczywiscie...

pytania jedno : czy te psy sie nadaja do mieszkania w bloku?

 

Myślę,ze tak ...one poprostu potrzebują miłosci a miejsce chyba nie jest dla nich najważniejsze.Pewnie,ze lepszy jest dom z ogrodkiem,ale i w bloku może byc fajnie jak pies czuje,ze jest kochany.

[CCI]

Moim zdaniem potrzebuja domu nie ważne czy w bloku czy domku takiego w którym znajdą miłosć i ciepło i troskliwa opiekę. Ja szukam im domków ale narazie cisza

[Gafinka]

Psiaki pobierają nauki.

 

Tosiek był raczej psem "miejskim" - chodzi na smyczy, nie ekscytuje się byle czym, jest tolerancyjny wobec innych psów no i ma coś takiego w sobie, czego nie sposób zdefiniować - ale nie można sie w nim nie zakochać.

 

Brita jest jeszcze troszkę strachliwa jeśli chodzi o chodzenie na smyczy, ale pobiera nauki i powinno być dobrze. Ona pewnie zdecydowanie lepiej sprawdzałby się jako pies "domowy" bo jest szczekliwa ( no chyba, ze ktoś lubi szczekliwe psy - kiedy pilnuje terenu.

 

Przewodnik jest psem wiekowym i on będzie widać, ze potrzebuje najbardziej jednego - swego człowieka - a czy ten człowiek będzie mieszkał w mieście czy w domu z ogrodem ma to chyba dla niego mniejze znaczenie. Przewodnik na pewno jest psem dominującym wobec innych samcow. Tosiek chowa się do budy natychmiast gdy Przewodnik na niego spojrzy mniej przychylnie.

 

A teraz reportaż zdjęciowy, pokazujący jak psiaki sie zmieniają.

 

Britę uczymy chodzenia na smyczy i w szelkach:

Początki nauki - szeleczki są całkiem nieszkodliwe :

http://www.lukrowi.pl/galeria/_img/7846.jpg

Kiedy do szeleczek dopięta jest smycz poczatkowo jest jeszcze gorzej :

http://www.lukrowi.pl/galeria/_img/7849.jpg

ale z przynęta pod nosem chodzi się coraz odwazniej:

http://www.lukrowi.pl/galeria/_img/7848.jpg

i nawet wyprzedza się pańcię:

http://www.lukrowi.pl/galeria/_img/7847.jpg

 

Tosiek spaceruje grzecznie:

http://www.lukrowi.pl/galeria/_img/7850.jpg

i tak patrzy, że serce się kraje - w tym wzroku jest wszystko - pytanie o przyszłość, o to co go czeka i wielkie pragnienie swego człowieka

http://www.lukrowi.pl/galeria/_img/7851.jpg

 

Psiaki generalnie są bardzo kontaktowne i potrafią się pięknie koncentrować - uczyliśmy się "siad" - zajęcia nieco utrudnia ćwiczenie w grupie, ale po kilku razach udało nam się usadzic całą grupę - tylko na zdjęciach tego nie widać - bo fotograf zajęty nauczaniem

http://www.lukrowi.pl/galeria/_img/7854.jpg

[Gafinka]

Brutus jest w domu tymczasowym - więc relacje o nim później.

 

O Przewodniku też napiszę później - i zamieszczę zdjęcia żeby pokazać jaki się z niego fajowski pies robi - ta sesja poświęcona byłą nauce i fotografowaniu tych trzech szkrabów.

 

Generalnie wszystkie te psiaki nadaja sie na zycie miejskie - oczywiście trzeba będzie je nauczyć jeszcze wielu rzeczy - ale i na to są sposoby - jeśli tylko ktoś miałby chęć mogę spróbować załatwić szkolenie po promocyjnych cenach na Ochocie. I wtedy na pewno pieski nauczą się wszystkiego czego my ich nie zdążymy nauczyć.