Wirowe hydrauliczne generatory ciepła: cud czy paradoks?

[NOTO]

Wirowe hydrauliczne generatory ciepła: cud czy paradoks? Sprawność

ponad 100%!

 

Opracował Piotr Olszowiec na podstawie informacji na stronach http://www.noteka.narod.ru

i http://www.trinitas.ru oraz materiałów w miesięczniku Energetika i Promyszlennost’ Rossii.

(„Energia Gigawat” – nr 8/2006)

Ludzkość co pewien czas staje w obliczu odkryć, które mogą zapewnić jej dostęp do

niewyczerpalnych zasobów energii. Uzasadnione i co więcej, juŜ potwierdzone w praktyce

nadzieje fizycy wiąŜą z wykorzystaniem zjawisk związanych z ruchem wirowym materii.

Niezwykłe własności wirów zostały po raz pierwszy opisane przez angielskiego uczonego G.

Stokesa jeszcze w XIX wieku. W latach 30. ubiegłego stulecia francuscy i radzieccy

naukowcy niezaleŜnie od siebie wykryli zjawisko przemiany energii mechanicznej w cieplną

w strumieniu wirującego gazu. Badając zastosowanie cyklonów do oczyszczania zapylonych

spalin francuski inŜynier J. Ranque skonstruował tzw. wirową rurę, w której po raz pierwszy

uzyskano rozdzielenie gazu na strumień gorący i zimny. Jednak odkrycia te, mimo

udoskonalenia przez niemieckiego fizyka R. Hilscha, nie znalazły szerszego zastosowania w

przemyśle. Z kolei w latach 60. XX wieku radziecki uczony Mierkułow zaproponował uŜycie

tej nowej technologii dla cieczy. Okazało się, Ŝe ciecz przepływająca przez specjalną

węŜownicę o spiralnym kształcie ulega szybkiemu podgrzaniu. Niestety wskutek

niedostatecznego wyjaśnienia teoretycznego i to odkrycie nie spotkało się z naleŜytym

zainteresowaniem. Dopiero na początku lat 90. w Rosji pojawiły się pierwsze konstrukcje

tzw. wirowych hydraulicznych generatorów ciepła, działających na zasadzie wspomnianego

efektu. W urządzeniach tych zrealizowano ideę utylizacji ciepła wydzielanego wskutek

lepkości (tarcia) wody o powierzchnię kanału oraz między jej wewnętrznymi warstwami.

Przy osiągnięciu dostatecznie wysokiej prędkości zawirowania wody przy ściance rury,

zaczyna wydzielać się ciepło powierzchniowego tarcia, prowadzące do znanego efektu

kawitacji. Powstające pęcherzyki pary, których powierzchnia wiruje z wielką prędkością,

zderzają się ze sobą lub z przeszkodami, czemu towarzyszy wydzielanie impulsów energii.

Przy liniowym przepływie wody w rurze, skala opisanego efektu jest niewielka i temperatura

cieczy w warstwie przyściennej jest praktycznie taka sama jak w osi strumienia. Zjawisko

uwidacznia się dopiero po zwiększeniu powierzchni i czasu wzajemnego tarcia warstw wody.

Najlepszym sposobem osiągnięcia tego celu okazało się wymuszone zawirowanie strumienia

w przekroju poprzecznym kanału. Wysiłki naukowców i konstruktorów zmierzają więc do

utrzymania cieczy w warunkach, gdy powierzchnia tarcia jest największa, a ciśnienie i czas są

optymalne dla danej geometrii układu przepływowego. WciąŜ jednak fizyka powstawania

tego tarcia i przyczyny wydzielania się ciepła nie są dostatecznie wyjaśnione, a liczne teorie

bazują raczej tylko na hipotezach i wymagają weryfikacji doświadczalnej.

Wirowe hydrauliczne generatory ciepła (w skrócie WGTG - Wichriewyje Gidrawliczeskije

Tiepłogienieratory) bazujące na przedstawionych zjawiskach hydraulicznych zostały w Rosji

uznane za źródła ciepła na miarę XXI wieku. Są one w krajach byłego ZSRR coraz

powszechniej stosowane dla ogrzewania pomieszczeń, podgrzewania wody uŜytkowej lub w

procesach produkcyjnych. Maszyny te dokonują przekształcenia energii cieczy poruszającej

się ruchem wirowym w energię cieplną. Nośnikiem ciepła jest woda lub inna ciecz o

odpowiednich własnościach (na obszarach arktycznych ciecz niezamarzająca).

Instalacja WGTG składa się z dwóch zamkniętych obiegów wodnych. W pierwszym z nich

zachodzi podgrzewanie wody wskutek wyŜej opisanych procesów cyrkulacji wymuszonej

przez pompę. Przy przepływie wirującej masy wody przez specjalnie ukształtowany odcinek

rurociągu (zwany aktywatorem) jej temperatura wzrasta do 500-800 st. C. Podgrzana woda

zostaje następnie skierowana do drugiego obiegu wyposaŜonego w radiatory dla odbioru

ciepła. Po schłodzeniu woda wraca do pierwszego obiegu „grzejnego”, w którym powtarzany

jest proces jej podgrzewania.

W porównaniu z innymi urządzeniami grzewczymi, WGTG wykazują cenne zalety: praca

generatora nie powoduje emisji zanieczyszczeń, nie zuŜywa on Ŝadnych paliw, a jedynie

energię elektryczną dla napędu pompy. Ponadto odznacza się szybkim i prostym montaŜem

bez spawania, woda nie wymaga przygotowania chemicznego, praca instalacji jest

automatycznie sterowana i odbywa się bez nadzoru obsługi.

Zastosowanie WGTG okazuje się najbardziej efektywne w obiektach pozbawionych układu

centralnego ogrzewania. Urządzenia te są bardziej ekonomiczne od tradycyjnych kotłowni

węglowych lub olejowych, a ich coraz doskonalsze rozwiązania juŜ przewyŜszyły pod

względem kosztu jednostkowego wytwarzania ciepła, kotły opalane gazem ziemnym (Tabela

1). NaleŜy przy tym pamiętać, Ŝe kotłownie olejowe, gazowe a tym bardziej węglowe

wymagają kłopotliwej gospodarki paliwem, większych nakładów na eksploatację i

konserwację, a ich wpływ na środowisko nie jest pomijalny.

 

Tabela 1. Zestawienie wskaźników efektywności typowych źródeł grzewczych na rynku rosyjskim

Urządzenie grzejne ZuŜycie energii w sezonie

grzewczym (210 dni)

Koszt ogrzewania 1m2 / rok w

rublach

Kocioł gazowy KCZM –

96kW

46 200m3 gazu 46.29

Kocioł elektryczny RUSNIT 94 500kWh 203.23

Kocioł olejowy KCZM-5 40 320l oleju 322.56

WGTG typu TS1- 75kW 32 131kWh 40.49

Jednym z najbardziej znanych wytwórców wirowych generatorów ciepła w Rosji jest firma

NOTEKA-S, która oferuje pięć wersji tych urządzeń o mocach znamionowych silników pomp

odpowiednio 11, 22, 37, 55 i 75 kW (znamionowa prędkość obrotowa 2900 obr./min). KaŜdy

z tych typów dostarcza do grzejników gorącą wodę o temperaturze max. 115 st. C. Gabaryty

największego generatora o pojemności obiegu wodnego 1300 litrów są następujące: 2.0 x 0.9

x 1.8 m. MoŜe on ogrzać pomieszczenia o kubaturze do 3500 m3. Wszystkie urządzenia są

sterowane automatycznie dla uzyskania maksymalnej sprawności. Cena generatora ciepła

typu NTK o mocy 75 kW wynosi 4300 EUR. Wynalazcy technologii WGTG przewidują

szybki rozwój produkcji podobnych niekonwencjonalnych urządzeń energetycznych. Mimo iŜ

fizycy wciąŜ zajmują się wyjaśnieniem fizycznych podstaw wykorzystanych juŜ w praktyce

zjawisk, konstruktorzy firmy NOTEKA-S prowadzą zaawansowane prace nad wdroŜeniem

innych wynalazków, m.in. w zakresie wykorzystania energii wirów powietrznych.

Podobne urządzenia grzewcze oferuje firma „Centr-Les” w zakresie mocy silnika od 3 do

37kW. Według danych producenta, wirowy generator ciepła TGW 37 wytwarza 31800

kcal/godz. przy poborze mocy z sieci 22 kW, dzięki czemu zapewnia ogrzewanie

pomieszczenia o kubaturze 1850 m3. Z kolei wytwórca generatora ciepła WITA-15 - firma

ORBI (NiŜnyj Nowgorod)- reklamuje wysoką efektywność swojego urządzenia: z 1 kW mocy

elektrycznej uzyskuje się 1.35 kW mocy cieplnej!

I właśnie ten wskaźnik jest najbardziej intrygującym parametrem technicznym wirowych

generatorów ciepła. Na przykład wspomniane urządzenia serii TGW wykazują – zdaniem

producenta - współczynnik przetwarzania energii elektrycznej w energię cieplną wody w

granicach 1.6-1.85!!! MoŜna go obliczyć korzystając z wyŜej podanych wartości mocy

elektrycznej i cieplnej tej maszyny (oczywiście przy załoŜeniu ich wiarygodności). Z tego

względu moŜna mówić o wskaźniku sprawności WGTG powyŜej 1, co na pierwszy rzut oka

wydaje się sprzeczne z zasadą zachowania energii i po prostu ze zdrowym rozsądkiem.

Jednak przy efektywności przemiany energetycznej przekraczającej 100% paradoks ma

polegać na tym, Ŝe istnieje nieznane źródło, które wnosi dodatkowy wkład energii. Jest nim

zespół omówionych na wstępie zjawisk tarcia wody w wirujących przepływach.

Jednak mimo, iŜ produkcja wirowych generatorów ciepła w krajach b. ZSRR stale rośnie i są

one eksportowane takŜe do innych krajów, nie brakuje sceptyków, kwestionujących ich

wyśrubowane wskaźniki techniczne. Liczne autorytety naukowe podwaŜają moŜliwość

uzyskania sprawności energetycznej powyŜej 100%, a swoje stanowisko dokumentują

wynikami przeprowadzonych przez siebie prób.

Uczeni rosyjscy utrzymują, Ŝe w ruchach wirowych materii w przyrodzie, np. trąbach

powietrznych, piorunach kulistych czy wirach morskich, zachodzą procesy fizyczne z

wydzielaniem mocy przekraczającej moc doprowadzoną do ich wytworzenia. ChociaŜ natura

tych zjawisk nadal oczekuje na ostateczne wyjaśnienie, to powyŜsze spostrzeŜenie juŜ

skierowało poszukiwania naukowców ku układom technicznym, w których moŜliwe byłoby

uzyskanie podobnych efektów. Oczekiwania te okazują się – zdaniem licznych naukowców –

trafne: badania wykonane w niektórych zamkniętych obiegach wodnych pozwoliły na

wykrycie przez nich nadwyŜek wydzielanego ciepła w porównaniu z ilością energii zuŜytą na

podtrzymanie cyrkulacji i zawirowania wody. Według jednego z twórców wirowych

generatorów ciepła akademika J. S. Potapowa, podobne efekty mogą zdumiewać tylko

laików; fizycy znają bowiem około 220 zjawisk, w których współczynnik sprawności

przewyŜsza 1. Pełniejsze wykorzystanie tego swoistego daru natury w układach WGTG

następnych generacji powinno przynieść – zdaniem zwolenników tej technologii –

wielokrotny wzrost ich sprawności, nawet do kilkuset procent.

[piejar]

A świstak zawija sreberka ...

Bez czytania

[NOTO]

A jednak proponuję przeczytać.

Jeżeli są takie urządzenia ... to ktoś zapewne to sprawdzał. Czyżby liczniki elektryczne w Rosji miały dokładność +/- 35%.

To dosyć prosty mechanizm do sprawdzenia. Na wejście dajesz prąd, na wyjściu miernik energii cieplnej.

Tylko skąd wziąć takie urządzenie.

 

Politechnika Wrocławska powinna w ramach prac magisterskich kupić takie urządzenie i przetestować. Niezły temat na pracę !

[krisga]

pompy kawitacyjne .........z tego co wiem na politechnice w poznaniu tym sie zajmuja i po probach tak rozowo nie wychodzi

 

oto link o kawitacji i innej "darmowej" energii"

http://darmowa-energia.eko.org.pl/

 

ruscy nic nowego nie wymyslili ...zawsze rozwijaja cos ....kto juz dawno wymyslił .....

jak w starym dowcipie

KTO WYNALAZŁ ROWER --- rusek u niemca na strychu

[lukol-bis]

To, o czym piszesz NOTO jest ciekawe, choć brzmi dość niemożliwie.

Kiedyś uważałem (nie tylko ja zresztą) wiele zjawisk za niemożliwe, jednak życie skorygowało te założenia i dość szybko okazywało się, że niemożliwe jednak jest możliwe.

Uzysk energii rzędu 35% jest zjawiskiem bardzo ciekawym jednak w stosunku do efektywności pompy ciepła nie powala na kolana. Jest tylko jeden drobiazg, który może przekonać do koncepcji, to jest po prostu cena tego urządzenia w wersji rynkowej.

Piszesz o produkcji tych urządzeń, wiec ktoś je kupuje. Im więcej się produkuje i sprzedaje, tym mozliwa jest niższa cena.

Czy masz konkretne informacje jaki jest koszt urządzenia i ewentualnej instalacji?

Pozdrawiam.

[adam_mk]

Ja bym jaki rysunek zobaczył

Adam M.

[NOTO]

To, o czym piszesz NOTO jest ciekawe, choć brzmi dość niemożliwie.

Kiedyś uważałem (nie tylko ja zresztą) wiele zjawisk za niemożliwe, jednak życie skorygowało te założenia i dość szybko okazywało się, że niemożliwe jednak jest możliwe.

Uzysk energii rzędu 35% jest zjawiskiem bardzo ciekawym jednak w stosunku do efektywności pompy ciepła nie powala na kolana. Jest tylko jeden drobiazg, który może przekonać do koncepcji, to jest po prostu cena tego urządzenia w wersji rynkowej.

Piszesz o produkcji tych urządzeń, wiec ktoś je kupuje. Im więcej się produkuje i sprzedaje, tym mozliwa jest niższa cena.

Czy masz konkretne informacje jaki jest koszt urządzenia i ewentualnej instalacji?

Pozdrawiam.

 

Podobno kosztuje 4800 EUR (najmniejsze ... gdzies znalazłem taką cenę).

To nieduży koszt dla uczelni na zakup urządzenia i "rozwalenia" go w pracy magisterskiej lub doktorskiej. Oczywiście wynik badania może być ujemny - ale lepsze to niż rozterki.

[Grzesiek13]

Już coś kiedyś było???

 

http://forum.muratordom.pl/viewtopic.php?p=586724&highlight=pomp%EA+kawitacyjn%B1#586724