poromur czy keramzyt

[andrzej michał]

mam dylemat z czego budować ściany nośne, poromur czy keramzyt.

doradzcie co wybrać i dlaczego?

[Gość]

Jedno i drugie to szajs. Zresztą poczytaj sobie:

 

Decyzja, z czego postawić ściany i jakim stropem je przykryć, nie jest łatwa, bowiem mamy do dyspozycji wiele materiałów budowlanych. Wybór zależy głównie od technologii, w jakiej zbudujemy nasz dom.

 

Rodzaje ścian

Ze względu na pracę statyczną ściany dzielimy na:

 

– nośne (konstrukcyjne), które przekazują obciążenia od ścian wszystkich kondygnacji, stropów, dachu, wiatru bezpośrednio na fundamenty lub pośrednie konstrukcje podpierające;

 

– samonośne – nie podpierające stropów i dachu; przenoszą na fundamenty obciążenia własne z całej wysokości oraz przekazują obciążenia pionowe (np. od wiatru) na ściany poprzeczne lub konstrukcję szkieletową budynku;

 

– osłonowe (wypełniające) – są to ściany zewnętrzne, ale nie nośne. Przenoszą jedynie obciążenia własne oraz od przedmiotów i urządzeń zawieszonych na nich, z danej kondygnacji na konstrukcję podpierającą;

 

– działowe – to nienośne ściany wewnętrzne, przenoszące jedynie obciążenia własne z jednej kondygnacji na konstrukcję podpierającą. Powinny one spełniać odpowiednie wymagania izolacyjności akustycznej.

 

W zależności od konstrukcji ściany dzielimy na:

 

– jednowarstwowe – to ściany jednorodne pod względem materiału. Współczynnik przenikania ciepła Uo takiej ścianki powinien być nie większy niż 0,5 W/m2K. W związku z tym ściany jednowarstwowe buduje się rzadziej i tylko z niektórych materiałów (np. ciepłej ceramiki, betonu komórkowego). Rozwiązanie to ma jednak wiele zalet. Jedną z nich jest stosunkowo niewielka grubość ścianki, wynosząca ok. 44 cm, dzięki czemu zyskujemy większą powierzchnię użytkową bez ponoszenia dodatkowych kosztów związanych z przygotowaniem szerszych fundamentów pod grubsze ściany i – co za tym idzie – zwiększonych kosztów wykonania elewacji i dachu budynku. Ścianę jednowarstwową muruje się szybciej, gdyż stosowane elementy są zazwyczaj lżejsze i większe. Unika się też wielu błędów popełnianych przy wykonywaniu ścian warstwowych. Elewację można wykonać poprzez przykrycie ścian zwykłym tynkiem cementowo-wapiennym lub okładziną;

 

– dwuwarstwowe – składają się zazwyczaj z warstwy nośnej i ocieplenia (płyty różnej grubości ze styropianu lub wełny mineralnej), na którym układa się tynk (metoda lekka-mokra) lub okładzinę (metoda lekka-sucha). Współczynnik przenikania ciepła Uo takiej ścianki nie powinien przekraczać 0,3 W/m2K;

 

trójwarstwowe (mur szczelinowy) – składają się z dwóch ścianek oddzielonych od siebie szczeliną powietrzną, która w części wypełniona jest materiałem izolacji termicznej. Ścianka wewnętrzna jest zazwyczaj nośna, a zewnętrzna – elewacyjna. Obie są powiązane ze sobą kotwami. Wykonanie szczeliny powietrznej o grubości 4-5 cm jest niezbędne, zwłaszcza w przypadkach, gdy warstwa osłonowa ściany wykonywana jest z materiału o niskiej przepuszczalności pary wodnej lub gdy jako ocieplenie stosowana jest wełna mineralna. Zapobiega to zawilgoceniu materiału termoizolacyjnego poprzez wentylację przestrzeni termoizolacyjnej otworami nawiewnymi i wywiewnymi, umieszczonymi u dołu i u góry ścianki zewnętrznej. W przypadku ścian trójwarstwowych nie występują ograniczenia dotyczące wartości współczynnika przenikania ciepła Uo, gdyż można utrzymać jego wielkość na poziomie 0,3-0,7 W/m2K. W porównaniu z innymi ścianami wykonanie ściany trójwarstwowej jest bardziej pracochłonne. Wyższe są również koszty zużycia materiałów, nakład pracy i większa grubość ściany. Warstwa izolacji cieplnej jest jednak lepiej zabezpieczona przed uszkodzeniami mechanicznymi i czynnikami atmosferycznymi.

 

Materiały ścienne

Ceramiczne – jeden z najpopularniejszych materiałów budowlanych. Produkowane są z gliny z dodatkiem środków modyfikujących, formowane, suszone i wypalane. Występują w kilku rodzajach: cegła pełna – 5 klas (klasę cegły określa wytrzymałość na ściskanie w megapaskalach – MPa); stosowana do budowy ścian podziemnych, zewnętrznych oraz działowych; dziurawka – 2 klasy; stosowana jest do ścian zewnętrznych (musi być mrozoodporna) i do wznoszenia ścianek działowych; cegła kratówka, w zależności od wymiarów produkowana w trzech typach i 4 klasach; stosowana jest do wznoszenia murów o dużych obciążeniach (ściany zewnętrzne i wewnętrzne); nie używana do wykonywania fundamentów i murów kominowych; cegła klinkierowa – produkowana bez otworów lub z otworami skierowanymi prostopadle do powierzchni – 2 klasy; stosowana do budowy ścian na gruntach nasyconych wodą i licowania ścian budynków.

 

Pustaki ceramiczne są również wyrobem wypalanym z gliny, w kształcie prostopadłościanu z przelotowymi otworami skierowanymi prostopadle do podstawy. Pustaki ceramiczne ścienne pionowo drążone typu S2, U, U2 występują w 4 klasach i są stosowane do naziemnych ścian w budownictwie. Pustaki ceramiczne ścienne typu K-065 przeznaczone są do budowy ścian zewnętrznych nośnych i wewnętrznych w budownictwie mieszkaniowym. Wszystkie pustaki powinny być mrozoodporne. Z elementów ceramicznych wykonuje się ściany dwu- i trójwarstwowe, charakteryzujące się dużą odpornością na uszkodzenia mechaniczne i trwałością oraz zdolnością akumulacji ciepła. Wadą ich jest natomiast znaczny ciężar elementów, znaczna grubość wykonanej ściany oraz większe zużycie materiałów w porównaniu ze ścianą jednowarstwową.

 

Ciepła ceramika różni się od tradycyjnej mikroporowatą budową. Efekt ten osiąga się na etapie wytwarzania pustaków ceramicznych poprzez dodanie mączki drzewnej lub trocin, które w procesie wypalania spalają się, tworząc pęcherzyki gazu. Dzięki temu pustaki odznaczają się lepszą izolacją termiczną w porównaniu do tradycyjnej ceramiki, co umożliwia wykonywanie z nich także ścian jednowarstwowych bez konieczności stosowania dociepleń. Posiadają one wyprofilowania na bocznych ściankach, umożliwiające układanie ich na pióro i wpust (zaprawę układa się wówczas w spoinach poziomych), lub wyposażone są we wpusty na bocznych krawędziach (zaprawą wypełnia się kieszenie powstałe po ułożeniu elementów). Pustaki z ceramiki poryzowanej są lżejsze, umożliwiają łatwą obróbkę piłą, lepiej izolują akustycznie, ale są bardziej kruche. Dlatego należy zadbać o odpowiednie warunki w trakcie transportu, załadunku i rozładunku.

 

Bloczki wapienno-piaskowe (silikatowe) produkuje się z piasku, wapna i wody, poddaje procesowi ciśnieniowego formowania i autoklawizacji. Z wytwarzanych w ten sposób bloczków i cegieł wykonuje się ściany wewnętrzne oraz zewnętrzne dwu- lub trójwarstwowe. Elementy muruje się tak, jak ściany z tradycyjnych cegieł, choć pojawiły się już na rynku bloczki oparte na technologii pióra i wpustu (głębokość 4 mm), które muruje się bez spoiny pionowej. Bloczki te mogą być zaopatrzone w uchwyty montażowe oraz otwory umożliwiające przenoszenie ich specjalnym chwytakiem. Dzięki temu montaż staje się łatwiejszy i trwa krócej. Bloczki wapienno-piaskowe charakteryzują się dużą dokładnością wymiarów (ok. 1 mm), wysoką wytrzymałością na ściskanie, zdolnością akumulacji ciepła i wilgoci, dzięki czemu utrzymują we wnętrzu pomieszczenia właściwe warunki cieplno-wilgotnościowe. Są odporne na warunki atmosferyczne, a także – dzięki odkażającym właściwościom wapna – na rozwój grzybów i pleśni. Elewacyjne elementy silikatowe dostępne są w różnych kolorach.

 

Beton komórkowy – produkowany jest z wapna, cementu i piasku kwarcowego oraz dodatku glinu (Al) jako środka poryzującego (elementy o białej barwie); zamiast piasku mogą być dodane popioły lotne (szara barwa bloczków). Beton komórkowy ma porowatą strukturę. Przy małym ciężarze zapewnia dobre właściwości izolacyjne, dzięki czemu można budować z niego jednowarstwowe ściany zewnętrzne bez konieczności dodatkowego ocieplenia. Daje się łatwo obrabiać, co jest istotne przy docinaniu elementów i wycinaniu bruzd w ścianach na przewody instalacyjne.

 

Ściana wykonana z betonu komórkowego charakteryzuje się dobrą paroprzepuszczalnością, ale posiada gorszą izolacyjność akustyczną i pojemność cieplną. Beton komórkowy jest materiałem nasiąkliwym, co oznacza, że należy go osłaniać przed wilgocią w trakcie składowania. W przeciwnym razie straci swoje właściwości i może pękać. Jest również dość kruchy, dlatego należy zadbać o odpowiednie warunki w trakcie rozładunku, załadunku i transportu. Na rynku dostępne są następujące elementy z gazobetonu: bloczki ścienne, wielkoformatowe płyty ścienne, stropowe i dachowe, elementy docieplenia wieńca, gotowe nadproża, kształtki U. Ściany jednowarstwowe z betonu komórkowego muruje się zaprawą klejącą na cienkie spoiny, których grubość wynosi ok. 1 mm. Zastosowanie kleju zmniejsza niebezpieczeństwo powstania mostków termicznych oraz znacznie skraca czas prowadzenia robót. Jeżeli między bloczkami występują znaczne różnice wymiarów, stosuje się zaprawy cementowo-wapienne. Ich izolacyjność cieplna jest zbliżona do izolacyjności bloczków, dzięki czemu w spoinach nie tworzą się mostki cieplne. Bloczki z betonu komórkowego produkowane są w trzech klasach wytrzymałościowych, co pozwala na wznoszenie budynków nawet cztero-, pięciokondygnacyjnych. Elementy mogą posiadać profilowaną powierzchnię czołową, dzięki czemu nie ma konieczności wykonywania spoin pionowych, a także wyfrezowane uchwyty montażowe, ułatwiające przenoszenie i ustawianie ich w murze.Zamiast bloczków można użyć bloków modułowych, które są trzykrotnie wyższe. Ich zaletą jest możliwość jednoczesnego montowania dwóch elementów za pomocą specjalnego chwytaka i minidźwigu.

 

Keramzytobeton produkowany jest z cementu i keramzytu, wytwarzanego z gliny pęczniejącej, wypalanej w wysokiej temperaturze. W procesie tym powstają małe, czerwono-brązowe owalne granule, które zawierają liczne drobne pory powietrzne, dzięki czemu jest on bardzo dobrym izolatorem ciepła. Kruszywo posiada trzy frakcje (0÷4, 4÷8, 8÷16 mm) i jest stosowane jako wypełniacz mieszanek betonowych do produkcji pustaków i bloczków keramzytowych. Z bloczków tych wykonuje się ściany jednowarstwowe. Bloczki te dobrze izolują termicznie (współczynnik przenikania ciepła Uo dla ściany jednowarstwowej o grubości 36,5 cm wynosi 0,29 W/m2K) oraz akumulują ciepło. Są też ognioodporne, paroprzepuszczalne, lekkie i łatwe w obróbce oraz dobrze izolują akustycznie. W systemie tym można budować domy jedno- i wielorodzinne do trzech kondygnacji. Bloczki mogą być również stosowane do wypełniania konstrukcji szkieletowych w wysokich budynkach. W zależności od rodzaju ich krawędzie można łączyć na pióro i wpust (wówczas wystarczy wykonać tylko spoiny podłużne o grubości 10 mm) lub wykonać spoiny pionowe i poziome. Do murowania stosuje się zaprawę ciepłochronną. W celu podwyższenia wytrzymałości muru oraz przeciwdziałania skurczowi zaleca się dozbrojenie ściany w co drugiej warstwie. W ofercie producentów znajdują się również nadproża i pustaki wypełniające do stropów. Bloczki keramzytowo-betonowe posiadają szorstką powierzchnię, dobrze utrzymującą warstwę nanoszonego na nią tynku.

 

Gips – elementy ścienne produkuje się z gipsu naturalnego lub syntetycznego, otrzymywanego z procesu odsiarczania spalin. Gips syntetyczny ma podobny do naturalnego skład chemiczny, a wykonane z niego bloczki są bardziej wytrzymałe. Istnieje kilka systemów wznoszenia murów z gipsu. Najczęściej układa się z nich ścianę, a następnie do wnętrza gipsowych pustaków, wlewa się zaprawę gipsową w formie pianki, która pełni funkcję zarówno spoiwa, jak i izolacji termicznej. Ściany z tych elementów można wznieść również metodą tradycyjną – za pomocą kleju gipsowego, którym smaruje się pionowe i poziome spoiny. Niektóre systemy wymagają dodatkowego ocieplenia styropianem. Elementem konstrukcyjnym budynku może być szkielet drewniany, wykonany z metali nieżelaznych, lub żelbetowy. Gipsowe elementy ścienne mają dobrą izolacyjność cieplną, wysoką odporność ogniową oraz zdolność akumulacji ciepła i wilgoci. Wykonuje się z nich ściany zewnętrzne i wewnętrzne pomieszczeń, w których wilgotność nie przekracza 70%. Wadą ich jest duża nasiąkliwość, której towarzyszy spadek wytrzymałości.

 

Beton z wypełnieniem organicznym to pustaki wióro-, trocino-, koro- i zrębkocementowe. Produkuje się je z trocin drzew iglastych, cementu i wody. Podczas wytwarzania betonu wypełniacze te poddawane są procesowi mineralizacji, dzięki czemu trociny, kora, wióry i zrębki w gotowym elemencie są odporne na gnicie i odpowiednio trwałe. Mineralizacja zmniejsza ponadto skurcz betonu i umożliwia właściwe wiązanie cementu. W zależności od technologii pustak może posiadać wewnątrz pięć komór, z których dwie wypełnione są materiałem termoizolacyjnym – wełną mineralną lub ekofibrem – a pozostałe po ułożeniu elementów zalewane są betonem. Tak wykonana ścianka może wymagać wykonania dodatkowej izolacji termicznej. Ściany z wiórocementu powinno się wznosić na fundamentach o wysokości min. 40 cm ponad poziomem terenu, na wysokość do trzech kondygnacji. Z betonu lekkiego z wypełniaczami organicznymi produkuje się pustaki, bloczki lub płyty. Z płyt wykonuje się najczęściej deskowania podczas wznoszenia ścian, później pełnią one funkcję izolacji cieplnej i akustycznej. Bloczki służą do wznoszenia ścian osłonowych, a pustaki – konstrukcyjnych.

 

Styrobeton produkuje się z cementu i granulatu styropianowego z dodatkiem popiołów lekkich. Nowe produkty, do których dodawany jest środek uplastyczniający, posiadają lepsze właściwości wytrzymałościowe, a te z wkładkami styropianowymi – również termiczne. Ze styrobetonu można wykonywać ściany zewnętrzne jednowarstwowe. Pozostałe oferowane przez producentów elementy to: nadproża, bloczki narożnikowe na ściany wewnętrzne oraz filary. Do murowania elementów stosuje się zaprawę ciepłochronną z granulatem styropianowym. Bloczki posiadają wyprofilowania na pióro i wpust, dlatego murując z nich ścianę, można wykonywać tylko spoiny poziome.

 

 

Systemy wznoszenia ścian

Domy z bali o grubości 6-9 cm lub okrąglaków drzew iglastych (sosny, świerku, jodły lub modrzewia). Najczęściej mają konstrukcję sumikowo-łątkową – ściany wznosi się, układając bale poziomo (sumiki) między pionowymi słupkami (łątkami), u góry konstrukcja zwieńczona jest oczepem. Mogą mieć również konstrukcję wieńcową (poziome bale układa się jeden na drugim i łączy na pojedynczy lub podwójny wpust i wypust, na rogach domu bale tworzą charakterystyczny jaskółczy ogon). Ściany z bali ociepla się od środka wełną mineralną, następnie układa folię i wykańcza boazerią lub płytami gipsowo-kartonowymi mocowanymi na profilach aluminiowych. Od zewnątrz można pomalować je impregnatem koloryzującym. Jeśli bale mają grubość 22 cm, dodatkowe ocieplenie nie jest wymagane. Drewno powinno być przed montażem odpowiednio przygotowywane: sezonowane i impregnowane.

 

Systemy z wykorzystaniem kształtek styropianowych – technologia wznoszenia ścian w tym systemie polega na łączeniu styropianowych kształtek za pomocą zamków, na zasadzie zbliżonej do klocków lego. Poszczególne elementy nakłada się na siebie i dociska, a następnie zalewa betonem. Styropian pełni tu dwojaką funkcję – stanowi izolację termiczną i jednocześnie tzw. deskowanie tracone (tzn. zastępuje tradycyjne deskowanie dla betonu). System zawiera zarówno elementy ścienne, jak i kształtki stropowe i dachowe. Gotową ścianę wykańcza się od wewnątrz płytami gipsowo-kartonowymi lub tynkiem gipsowym układanym na mokro, natomiast elewację można obłożyć cegłą klinkierową lub otynkować. Grubość takiej ściany wynosi ok. 25 cm.

 

Szkielet drewniany i stalowy – zaletą tej technologii jest całkowita eliminacja prac mokrych, co umożliwia wykonanie domu w krótkim czasie, nawet zimą. W szkielecie stalowym konstrukcję nośną domu stanowią zimnogięte profile, wykonane z ocynkowanych blach o grubości 0,9-1,5 mm łączonych w panele. Szkielet mocuje się do fundamentu za pomocą śrub i gwoździ. Ściana składa się z następujących warstw: od wewnątrz płyta gipsowo-kartonowa, paroizolacja, warstwa wełny mineralnej, płyta wiórowa wodoodporna lub sklejka i ocieplenie – styropian o grubości 8 cm. Elewację można obłożyć sidingiem, cegłą klinkierową lub licówką. Konstrukcję dachu stanowią dźwigary pokryte płytą wiórową, na których na warstwie papy można układać pokrycie, np. z dachówki bitumicznej. W szkielecie drewnianym istotną rolę odgrywa rodzaj i odpowiednie przygotowanie drewna wykorzystywanego do budowy. Podobnie jak w konstrukcji stalowej, szkielet drewniany ścian, stropu i dachu stawiany jest na tradycyjnym fundamencie lub płycie fundamentowej. Do szkieletu przybija się poszycie z płyt lub desek, a po obydwu jej stronach izolację termiczną w postaci wełny mineralnej, wiatroizolację (na zewnątrz ścianki) i paroizolację (od wewnątrz). Tak wykonana ściana ma dobrą izolacyjność termiczną. Od wewnątrz wykańcza się ją płytami gipsowo-kartonowymi, a elewację sidingiem, deskami lub cegłą klinkierową. Dla ściany wykonanej w technologii szkieletu współczynnik przenikania ciepła Uo wynosi 0,28 W/m2K.

 

Domy modułowe są najbardziej zaawansowaną technicznie formą prefabrykacji domów szkieletowych, zarówno o konstrukcji drewnianej, jak i stalowej. Domy modułowe wznosi się z segmentów składających się ze ścian, podłogi i stropu lub dachu. Segmenty przywożone są na plac budowy, gdzie mogą być łączone w pionie (do pięciu kondygnacji) lub poziomie – jak klocki lego – na gotowym, wykonanym przez inwestora fundamencie. Poszczególne segmenty powstają w wytwórni przez ok. 2-3 miesiące. Wyposaża się je tam w instalacje, okna, parapety, drzwi, urządzenia sanitarne, przewody elektryczne oraz gniazdka i włączniki. Sam montaż trwa jeden dzień, wykańczanie elewacji i pokrycie dachu – od jednego do trzech tygodni. Domy modułowe są równie trwałe i solidne, jak budowane metodą tradycyjną budynki szkieletowe, ich konstrukcja jest dodatkowo usztywniana, by sprostała transportowi z wytwórni na plac budowy. Ich cena może być niższa o około 20% od tradycyjnych, jeśli korzysta się z gotowego, proponowanego przez producenta projektu i wszystkie możliwe prace wykończeniowe wykonywane są w wytwórni.

 

Płyty zrębkocementowe wchodzą w skład systemu Velox. Układa się z nich dwie równoległe ścianki o wysokości 50 cm: wewnętrzną i zewnętrzną (płyta fabrycznie zespolona z termoizolacją ze styropianu o grub. 10 cm). Płyty łączy się klamrami stalowymi co 25 cm i tak ułożone deskowanie zalewa się betonem do wysokości 40 cm, następnie układa się pozostałe elementy i przewody instalacyjne. Współczynnik przenikania ciepła dla ścianki grubości 23 cm wynosi 0,26 W/m2K.

 

Polimerowe elementy ścienne. Ściany w tym systemie montuje się poprzez naprzemienne wsuwanie trzykomorowych paneli i łączników skrzynkowych, w których znajdują się kanały przystosowane do poprowadzenia instalacji elektrycznej. Gotową konstrukcję całej kondygnacji wypełnia się betonem klasy B-30 lub B-35. System zawiera również dachowe elementy wypełnione wełną mineralną. Ściany zewnętrzne można wykończyć w dowolny sposób, natomiast wewnętrzne – okleić tapetą, położyć tynk lub boazerię. Nawet, jeśli pozostawimy je bez wykończenia, ściana będzie wyglądać estetycznie. Szybki i łatwy montaż umożliwia wybudowanie domu w krótkim czasie (montaż domu o powierzchni 200 m2 na gotowym fundamencie trwa około 4 do 5 tygodni). Współczynnik przenikania ciepła dla ścianki o grubości 10 cm wykonanej w tej technologii, wynosi 0,29 lub 0,30 W/m2K.

 

Wybierając materiały do budowy naszego domu, oprócz względów technicznych i ekonomicznych trzeba również wziąć pod uwagę:

 

– grubość muru potrzebną do uzyskania odpowiedniej izolacyjności cieplnej; wbrew pozorom ma to znaczny wpływ na wielkość powierzchni użytkowej – im cieńsze są ściany domu, tym jest jej więcej;

– bezwładność cieplną materiału ściennego – im jest większa, tym lepszy mikroklimat panuje wewnątrz budynku, dom wolniej stygnie jesienią, a latem mniej się nagrzewa;

– stopień trudności i czas potrzebny do wykonania ściany, a więc związaną z tym cenę robocizny;

– dostępność wybranego materiału w okolicy, w której budujemy dom;

– parametry akustyczne elementów budowlanych;

– może istnieć potrzeba korzystania z ciężkiego sprzętu budowlanego, np. dźwigu lub pompy do betonu;

– wykonanie odpowiednich izolacji przeciwwodnych (jeśli są potrzebne) i przeciwwilgociowych oraz akustycznych.

 

 

[Gość]

twierdzisz, że jedno i drugie to "szajs" dobrze by było żebyś jeszcze napisał dlaczego.

[Gość]

to co jest dobre

[Maria_n]

Skąd takie wiadomości o keramzytobetonie "szajs"?

Oglądałem kilka domów z keramzytu, w tym nieotynkowane i jak twierdzą właściciele mieszka im się b. dobrze. Cicho i ciepło (U=0,29). Podaj jakieś sensowne wytłumaczenie.

[kudlatyg]

Jestem tu nowy, ale jesienia skonczylem stawiac sciany i przykrylem to dachem. Moze zainteresuje Cie, że sciany mam z bloczkow keramzytobetonowych. Uwagi na poczatek. Te pustaki bardzo zle sie obrabia, wbrew temu co pisza prducenci. Ja musialem do scian skosnych i skracania pustakow uzywac specjalnej piły tarczowej. Grubosc pusrtaka u mnie to 24 cm. wiec tarcza musiala miec ok 70 cm srednicy!!! W ofercie sa rowniez elementy typu nadproza, wience i wtedy masz dom zrobiony "systemowo" ale sprawdz proszę najpier ceny tych elementów. Ja z nich zrezygnowalem, i wybrałem cieńszą ścianę 24 zamiast 36 cm i będę docieplał calość. (ach te mostki) Ktoś napisal, ze mieszka w nieotynkowaym domu. Te pustaki uklada sie na wpusty. Nawet jak jest 36 cm sciany, to na szczelinach pionowych masz szron na scianie w środku. Odpada! Zakupilem produkt jednego z bardziej znanych producentów tych pustaków. prosze nie wierzcie w to co piszą na swoich stronach Internetowych. Zadzwońcie do doradców technicznych tej firmy! Podadzą inne informacje niż zamieścili na WWW,

A poza tymi drobnostkami, jakbym mial drugi raz budowac, pewno bym wybrał gazobeton, lub keramzytobeton, ze wskazaniem na pierwszy

[agko]

Anonimowy wypowiedz sie dokładniej. Zabrakło wyjasnień z twojej strony co do szajsowatości materiału. Postaraj sie nie ściągać informacji o wszystkich materiałach tylko wysłów sie konkretnie.

[agko]

Ja uważam że keramzyt nie jest w cale gorszym materiałem budowlanym od innych wręcz przeciwnie. Jest ekologiczny bez domieszek żużli i pyłów a sam keramzyt nie jest spulchniany środkami sztucznymi przy produkcji. Keramzyt jest nowym materiałem budowlanym wchodzącym na nasz rynek a od ponad 30 lat jest doskonałym materiałem na zachodzie. Ponieważ jestem na etapie wyboru wybrałam keramzyt teraz tylko jeszcze nie wiem która firma (choć trochę ide w kierunku Gisoton lub Pezam). Na rynku mamy zwykłe bloczki, które trzeba jeszcze ocieplić Optiroc, pustaki z wkładką styropianową PEZAM, pustaki z wkładką styropianową Gisoton do wypełnienia betonem oraz prefabrykaty Praefa do ocieplenia.

Dom buduje sie na lata a nie na jakiś tam okres, ma być funkcjonalny i spełniać wszelkie wymogi. Teraz zwracam się uwagę na energooszczędność, dźwiękoszczelność, mikroklimat pomieszczeń. Nawet przy samej budowie planujemy tak aby budowa trwała jak najkrócej i jak najtaniej i żeby za pare lat nie trzeba było porawiać parametrów budynku np. w zakresie izolacyjności. Jak czytałam wwypowiedzi forumowiczów, którzy wychodzą z założenia że lepiej wybudować np. dom z bloczków o współczynniku U=0,29 i nie ocieplać go teraz a dopiero jak ustawa o oszczędności ciepła bedzie zmieniona i współczynnik obniżony np. 0,25 to będą docieplać. Po co komu koszty dodatkowe, jesli np. Pezam ma wpółczynnik juz teraz 0,18 a Gizoton nawet 0,13. Czasami lepiej jest zainwestować troche wiecej pieniędzy w muru zewnetrzne a miec spokój na lata i oszczędność w zużytej energii.

Przepraszam , że się tak rozpisałam, ale jest to krótsza informacja od tej od Anonimowego.

Pozdrawiam.

PS. Przekaż co wybierzesz. Ja stawiam na keramzyt.

[agko]

Do Kudłaty. Nie zdecydowałabym sie na budowanie ścian jednowarstwoych z żadnego materiału. Ściana jednowarstwowa zawsze będzie miała mostki cieplne no chyba że uzyje sie odpowiedniej zaprawy, Uważam że takie ściany zawsze należy ocieplić bez względu na informacje producenta czy sprzedawcy.Chociaż uważam, że podawanie takich informacji z jakimi ty sie spotkałeś jest niezgodne z prawem konsumenta. Mógłbys mi podać ich stronę internetową?????

[reginka]

Zmiana planow

[Maria_n]

Aktualnie jestem w połowie budowy ścian parteru z bloczków keramzytowych 36,5cm, na zaprawie wg receptury Optiroca z keramzytem frakcji 0-2mm zamiast piasku. Wytrzymałość jest bez zarzutu.

Bloczki mają twardość porównywalmą z PTH, a dużo wyższą od betonu komórkowego. Mimo dużej ilości opadów kilka dni temu nie nasiąknął wodą, a lekkie zwilżenie wyschło w ciągu kilku godzin.

[Gość]

A co z Keramixem Optiroca?

[Klimas_gdynia]

Jakość wykonania elementów Optiroc-a zostawia dużo do zyczenia. Wymiary elementów są nie zgodne z dokumentacją. ja uzupełniam mój system FORTIS keramzytem z Optiroc-a i jestem zaskoczony!

Elementy Optiroca są wykonane z gruboziarnistego keramzytu , bardzo kruchego! Ale sam keramzyt jest SUPER!

[lukjanko]

Witajcie. Tak na początek to nikt kto postawił juz dom nie powie wam ze ze złych materiałów to zrobił. Ja osobiście zapoznawałem sie z różnymi technologiami i wybrałem w końcu silikaty ) Fakt że bardzo ciężko jest znaleśc dobra ekipe i dlatego przeważnie firmy budowlane odradzają ten materiał. Pojechałem do niemiec gdzie pracowałem przy budowie dwóch domów z silikatów i po prostu poezja Jak ma sie odpowiedni sprzęt i jest sie dokładnym to idzie to szybciutko. Wieniec stawiacie z bloczków U i wlewacie tam beton. Trzeba wzmocnić ściane? Nic prostszego bierzecie te same bloczki i bloczki PW wlewacie beton do środka po postawieniu ściany i gotowe . Te same bloczki PW nadaja sie do kanałów wentylacujnych. Tak wiec jak macie dobry projekt i dobra ekipe to prawie nic nie trzeba docinac, wycinac itp. Bloczki kładzie sie na klej a nie na cement jak to mi paru wykonawców mówiło. Oszczedzacie na tynkowaniu wewnątrz również bo idzie o 40% mniej towaru niz przy porotermie np.

a to jak by ktos sie chciał bliżej zapoznać http://www.grupasilikaty.pl

Ja po zobaczeniu jak to sie robi bede potrzebował tylko ekipy do fundamentów a reszte z rodzinka postawie ))