Miesięcznik Murator ONLINE

Skocz do zawartości

Tynki zewnętrzne - cechy użytkowe


Recommended Posts

na prawde prosilbym o nei wyrazanie poboznych zyczen, tylko

o rzeczowa dyskusje

prosze podac mi warunki (temp pomieszczenia, wilgotnosc bezwzgledna pomieszczenia, budowe sciany, temp na zewnatrz i wilgotnosc bezwzgledna na zewnatrz) przy ktorych to warunkach niby sciana (zamokla np w ramach nieszczesliwego wypadku) mialaby wyschnac na zewnatrz, a nie moglaby do wewnatrz

 

no prosze oddychacze- podajcie przykladowe warunki

to sobie podyskutujemy

 

a jak nie wiecie o czym mowicie to nie pleccie trzy po trzy

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Powróćmy do tematu głównego. Oto treść artykułu, który zwięźle charakteryzuje wszystkie popularne obecnie rodzaje tynków zewnętrznych:

"...Generalnie rozróżnić można dwa rodzaje tynków stosowanych jako wyprawa elewacyjna w metodzie lekkie] mokrej. Są to tynki: mineralne (czasami nazywane wyprawami mineralnymi)- w których spoiwem jest cement i wapno, żywiczne (ich popularną odmianą są tynki akrylowe) oraz silikatowe (krzemianowe) i (silikonowe), w których spoiwem są wodne dyspersje polimerów.

Tynki mineralne są stosunkowo tanie, odporne na deszcz i wilgoć, bardzo dobrze przepuszczają parę wodną, charakteryzują się długą trwałością (nie starzeją się tak jak żywiczne), a z upływem czasu ich właściwości fizyko - chemiczne zmieniają się na korzyść. Tynki mineralne produkowane są jednak w ograniczonej liczbie kolorów oraz są bardzo trudne w wykonaniu (zwłaszcza kolorowe). Podczas ich układania wymagana jest duża staranność i ścisłe przestrzeganie reżimów technologicznych. Zaraz po ułożeniu są mało odporne na czynniki atmosferyczne i dlatego powinno się je malować. Najlepiej do tego nadają się farby elewacyjne silikonowe o dobrej paro przepuszczalności, które jednocześnie zapobiegają zawilgoceniu wyprawy wodą deszczową.

Od niedawna do tynków mineralnych dodaje się niewielkie ilości polimerów, które znacznie poprawiają ich urabialność i przyczepność do podłoża. Tak zmodyfikowane tynki mineralne nazywa się masami polimerowo-mineralnymi.

Tynki żywiczne, których popularną odmianą są tynki akrylowe, są bardziej elastyczne od tynków mineralnych, łatwiej się je nakłada i fakturuje (m in., dlatego, ze kupuje się je w postaci gotowych mas) oraz są dostępne w wielu kolorach. Jednak w porównaniu do tynków mineralnych tynki żywiczne są droższe oraz bardziej szczelne, co znacznie zmniejsza ich przepuszczalność pary wodnej. Z tego właśnie względu nie jest właściwe stosowanie ich na wełnie mineralnej, która jest materiałem o dużej paro przepuszczalności. Właściwości fizyko-chemiczne tynków żywicznych, w przeciwieństwie do tynków mineralnych z upływem czasu pogarszają się.

Tynki silikatowe (krzemianowe) dobrze przepuszczają parę wodną, a jednocześnie są odporne na wilgoć z zewnątrz (deszcz, mżawka). Charakteryzują się bardzo długą trwałością, produkowane są w wielu kolorach. Tynki silikonowe łączą zalety tynków mineralnych i żywicznych, są jednak znacznie od nich droższe..."

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

  • 3 weeks później...

Dołącz do dyskusji

Możesz dodać zawartość już teraz a zarejestrować się później. Jeśli posiadasz już konto, zaloguj się aby dodać zawartość za jego pomocą.

Gość
Odpowiedz w tym wątku

×   Wklejono zawartość z formatowaniem.   Usuń formatowanie

  Dozwolonych jest tylko 75 emoji.

×   Odnośnik został automatycznie osadzony.   Przywróć wyświetlanie jako odnośnik

×   Przywrócono poprzednią zawartość.   Wyczyść edytor

×   Nie możesz bezpośrednio wkleić grafiki. Dodaj lub załącz grafiki z adresu URL.



×
×
  • Dodaj nową pozycję...