Komentarze pod sosnami czyli nowe życie starej stodoły

[Moose]

Współczuję...

[Arctica]

ojejciu:(

 

[DPS]

O raju, Mirku...

Bardzo współczuję, dopiero co nasza Nefer odeszła, której też nie mogę przeżałować...

Bardzo współczuję, to bardzo smutne.

[Chef Paul]

...

No jaki...?

...

... no na ten przykład pamiętam takiego osia "w moro"

 

...

 

Wczoraj domownika pochowałem... doła mam... strasznego...

Dlatego nie mam już więcej "domowników"

[braza]

Przykro mi Mirku. Niestety, nasze zwierzaki żyją krócej niż my .... Śliczne kocio było, naprawdę śliczne....

[DPS]

To prawda, ze zdjęcia widać, że śliczności było nieprzeciętne.

 

A u nas ziiiimaaaa!

Wczoraj wieczorem poodśnieżałam sobie!

I dzisiaj też poodśnieżam, a co!

I dokończę produkcję domowych wędlin drobiowych i zobaczę, jakie wyszły.

Jak będa dobre, to na blogu opiszę.

[Gosiek33]

współczuję

[sipatka]

Bardzo Ci współczuję Mirku

[Ew-ka]

DPS - robiłaś może ten schab dojrzewający w pończosze (chyba u Ciebie widziałam i skopiowałam link do strony ) Ja robiłam i bardzo nam smakował aczkolwiek następnym razem nie dam tylu ziół i przypraw, które zostały podane w przepisie ,dla mnie zbyt aromatyczne ....ale wszyscy ,którzy próbowali byli oczarowani i zdumieni prostotą przepisu

 

http://kuchniaszerokootwarta.blogspot.com/2012/12/domowe-wedliny-schab-suszony.html

[Ew-ka]

Mirku ....piękne kocisko i pewnie bardzo kochane ......żal

[Mirek_Lewandowski]

No żal, zwłaszcza, że tylko 7 lat.

Chef prawdę napisał... nie mam więcej "domowników"... chyba i ja nie będę...

[Moose]

... no na ten przykład pamiętam takiego osia "w moro"

 

Dobrą masz pamięć Pawełku

[Prababka]

No żal:(ja tez z tych ,co nie będą chcieli nowych,ale widziałam jak sąsiadce bardzo pomógł nowy domownik i u niej szkoda,że tak późno przyjęła tego nowego,

Jesteśmy różni...

[Gosiek33]

pomaga młodość, choć nic nie zastąpi starej miłości

[braza]

Tak, to prawda. Po naszej pierwszej wspólnej suni, Cheri tez miałam blokadę, pomogła ja przełamać Córcia, która bardzo tęskniła za psicą. Katma była cudowną psiczką, z klasą, żal straszliwy po niej pozostał i trwa, mimo wszystko. Tutaj, gdzie teraz mieszkam nie wyobrażam sobie życia bez psiaka, a ta mała gnida, chociaż wredny i wkurzający, przynosi też wiele radości. Pamiętamy o naszych zwierzakach, często jedna lub kilka łez spłynie podczas oglądania zdjęć, mam jednak wrażenie, że one nie chcą, byśmy skazywali się na samotność.

 

Matko, jak zimno!!!! Samochód przykryłam gustownym .... prześcieradłem, bo mi szyby od wewnątrz zamarzały:D

[Prababka]

Braza,przykryłaś bo nie chcesz widziec ,że zamarzły???

[Ew-ka]

No żal, zwłaszcza, że tylko 7 lat.

Chef prawdę napisał... nie mam więcej "domowników"... chyba i ja nie będę...

.....kiedy nasza Dora chorowała w ubiegłym roku też sobie mówiliśmy nigdy więcej psa ....za bardzo boli,kiedy cierpi ,kiedy te pełne żalu oczy wpatrzone w Ciebie mówią ....pomóż mi ...błagam !!! coś w tym jest...... bo tak podpatrując znajomych psiarzy ,mało który decyduje się na kolejnego po odejściu pupila

[DPS]

Oj, masz rację, Brazuniu i pięknie to napisałaś.

Mirku, Pawełku - nie bójcie się dać domu nowemu zwierzaczkowi, przygarnijcie jakąś bidę...

My ludzie boimy się tylko o swoje uczucia, a one bez domu - boją się o życie.

Warto!

 

Ew-ka, robiłam chyba wg tego przepisu, choć nie do końca nam wyszło.

Tyle osób jednak bardzo sobie chwali ostatnio taki schab, że chyba odważę się jeszcze raz spróbować.

Ale najpierw trzeba pozjadać te wędliny, które są.

Dzisiaj przygotowały się dwie drobiowe, jak spróbujemy, to zdam relację.

[sipatka]

A myśmy chcieli dzisiaj naszego auta odpalić. Stał od poniedziałku.

Tylko stęknął i po wszystkim.

Trza by aku wyjąć.

A może poczekamy na ocieplenie

[Maxtorka]

Oj, masz rację, Brazuniu i pięknie to napisałaś.

Mirku, Pawełku - nie bójcie się dać domu nowemu zwierzaczkowi, przygarnijcie jakąś bidę...

My ludzie boimy się tylko o swoje uczucia, a one bez domu - boją się o życie.

Warto!

 

.

 

Pięknie Depsiu napisałaś

Mirku współczuję, wiem jak to boli. Osiem lat temu pożegnaliśmy naszego Maksia i jak do tej pory nie myślimy o piesku. Mamy za to dwie dochodzące kotki i bandę ptaszków, które dokarmiamy:)

I rodzinkę jeży, ale to w sezonie letnim.