hazardzista?

[frosch]

rodzice splacajac jego dlugi , tylko mu pomoga w jego uprawianiu

[agnieszkakusi]

to co mamy zrobić?

[frosch]

aga , ja cie rozumiem , bo tez mam strasznie miekke serce i czesto ktos musi mnie porzadnie w leb strzelic na opamietanie

brat musi isc do pracy

przede wszystkim jednak zrozumiec , ze to sa jego dlugi i to on jest odpowiedzialny za ich splacanie

musi w koncu dorosnac

i na pewno potrzebuje pomocy specjalisty

[agnieszkakusi]

tata ma go wziąć do siebie do pracy, ale czy to coś da?

[frosch]

nie odpowiem ci na to pytanie

mozna sprobowac

trzeba dawac ludziom szanse

ale , w przypadku , gdy sie nie zmieni rodzice musza byc konsekwentni .....do bolu

[Tedii]

20tyś zł. za życie? to bardzo mało.

W ogóle nie znam powodu,dla którego trzeba by się wieszać.

27 lat? całe życie przed nim.Miał wykop więc niech zapomni o tym jak najszybciej i weźmie się do roboty.

Mam przyjaciela-hazardzistę.Przegrał kupę forsy,samochód itd. Pomogła mu persfazja.Ja mu to tak tłumaczę: niech nie daje pieniędzy mafiozom. Bo właścicielami kasyn (i tu uogólnienie) jest mafia.Za pieniądze graczy kupują ByeMWyj, marychę,panienki itd.

Jak ma dług,niech się z nim upora i zapomni o graniu.

[mario_PL]

Ciężko radzić w takiej sytuacji, ale z tego co przeczytałem nie trwa to zbyt długo bo zaledwie kilka miesięcy. Chyba, że i ta informacja nie jest pewna. To dość krótki okres, dostał nauczkę, a taka kwota to nie problem.

Zabrałbym go ze szpitala jak najszybciej i do roboty. Oczywiście nakłonić do leczenia. Raczej nie zmuszać , bo pewnie nie zdaje sobie sprawy z uzależnienia. Myślę, że trzeba go otoczyć zrozumieniem i opieką, dać szanse na naprawienie tego, w końcu to pierwszy raz. Jeśli to do niego nie dotrze, to faktycznie trzeba ostro.

Oczywiście to moje zdanie - nie jestem psychologiem.

[tomek1950]

Agnieszko, posłuchaj rad Majki i Nefer. Nie ma innego wyjścia.

[agnieszkakusi]

wiecie co...jestem zszokowana...mój brat poszedł wczoraj do lekarza porozmawiaćco dalej. Lekarz, że poleży jeszcze z tydzień lub dwa. Brat spytał co ma tam robić, bo w szpitalu nie ma dosłownie nic do roboty. A lekarz: pograj pan w karty z kumplami

Brat spytał czy wie na co on jest chory i że może do tych kart dostawią jeszcze dwa automaty do gier...mama była wczoraj u niego po południu. Siedzieli na korytarzu, a jakis facet podszedł do nich i ściągnłą przed nimi majtki...nie ma żadnych terapii, leków, rozmów...nic...nie jestem lekarzem, ale chyba nie tak powinno wyglądać leczenie...

[martadela]

Może jestem naiwna, ale mi się wydaje że ten pobyt w szpitalu wyjdzie mu na dobre.

Brat spytał czy wie na co on jest chory i że może do tych kart dostawią jeszcze dwa automaty do gier

 

Widać że już coś do niego dociera.

 

jakis facet podszedł do nich i ściągnłą przed nimi majtki...

 

Może im bardziej będzie zszokowany tym szpitalem, tym szybciej do niego dotrze że ma jakiś problem... w końcu nie jest z tymi ludźmi bez powodu....

Taka terapia szokowa...

 

Jedno wiem napewno, jeżeli rodzice spłacą jego dług, to się nigdy nie skończy, będzie się czuł bezkarny. Będzie grał dalej, posuwał się do kolejnych kłamstw, coraz gorszych.

 

Tak naprawdę to wspaniałą terapią jest praca FIZYCZNA, nie ma to jak poczuć na własnej skórze ile wysiłku kosztuje każdy grosz...

 

Kilku moich znajomych którzy zagubili się w ćpaniu, właśnie w ten sposób zostało uleczonych...

Ich rodzice dogadali się ze sobą, jeden z rodziców pojechał z nimi do niemiec do pracy sezonowej przy rzodkiewce, pobudka o 4 rano powrót ok 22, praca 7 dni w tygodniu.

Zarobili kasę, spłacili dilerów, teraz normalnie żyją, pracują, a o używkach w ogóle nie myślą.

[joan]

A może pobyt w tym wszpitalu to najlepsza szokowa "terapia" nawet jeśli bez terapii. To dobrze że jest mu źle, niewygodnie - może do niego dotrze w co wdepnął. Może nabierze dystansu - spojrzy na to z boku - będzie miał czas na przygotowanie planu awaryjnego. Teraz będzie mu najgorzej - wszystko się sypnęło, długi do spłacenia niewiadomo jakie (w tej "branży" odsetki szybko narastają). Wychodzenie z nałogu jest trudne - zwłaszcza przejście przez syndrom odstawienia.

A lekarze w państwowym szpitalu na pewno nie będą go głaskać po głowie - wszak to co go spotkało było na jego własne życzenie. I nie mogą skorzystać ze wsparcia farmakologicznego...za dużo zachodu...

Naprawdę współczuję wyborów jakich musicie rodzinnie dokonać - zawsze coś ryzykując - niezaleznie jaką drogą nie pójdziecie - czy mu pomożecie w spłaceniu długów, pobłażliwie przyjmiecie jak marnotrawnego syna, czy potraktujecie ostro - dla otrzeźwienia tego wszakże dorosłego człowieka od którego wymaga się już odpowiedzialności za własne czyny...ryzyko porażki w obydwu przypadkach... a racjonalne wybory mieszaja się w burzy emocji i uczuć...

[agnieszkakusi]

ja jestem za tym, żeby sam spłacił...tata twierdzi, że jak nie spłaci to niewiadomo gdzie sa długi i boi się, żeby nie zrobili z niego kaleki, którym będzie musiał do końca życia się opiekować. Jego wyjście uzaleznione jest trochę od napisania biografi, a ja jakoś nie mam chęci, aby się za to zabrać...jest wielce obrazony za piąchopirynęi terapię u taty w pracy...nie będę go traktować jak dziecko i głaskać po głowie....jest miękki. Fajny, wygadany chłopak, ale jest tak miękki, że szok i na dodatek bardzo kochliwy i przy tym wierny jak pies....chyba miałam mieć siostrę, a nie brata...

[tomek1950]

Martadela i Joan słusznie prawią. Nałogowiec MUSI dojrzeć. Głaskanie go po główce i użalanie się nad nim przez rodzinę to niestety objaw współuzaleznienia.

On MUSI chcieć wyjść z nałogu. Przekonywanie go nic nie da, póki on sam nie będzie chciał.

[agnieszkakusi]

dlategto jestem zła, z etata mysli osprzedazy działki, a mama non stop chodziłaby do niego...ja rozumiem syn...ale jak mamy mu pomóc to musi mieć wiadro zimnej wody na głowę....poza tym boję się o zdrowie rodziców...ile moga znieść?

[tomek1950]

Rodzice to jest rzeczywiście problem. Postaraj się by porozmawiali z dobrym terapeutą uzależnień. Oni MUSZĄ zrozumieć i zaakceptować tę trudną sytuację dla dobra syna.

[Nefer]

ja jestem za tym, żeby sam spłacił...tata twierdzi, że jak nie spłaci to niewiadomo gdzie sa długi i boi się, żeby nie zrobili z niego kaleki, którym będzie musiał do końca życia się opiekować. Jego wyjście uzaleznione jest trochę od napisania biografi, a ja jakoś nie mam chęci, aby się za to zabrać...jest wielce obrazony za piąchopirynęi terapię u taty w pracy...nie będę go traktować jak dziecko i głaskać po głowie....jest miękki. Fajny, wygadany chłopak, ale jest tak miękki, że szok i na dodatek bardzo kochliwy i przy tym wierny jak pies....chyba miałam mieć siostrę, a nie brata...

 

 

Szkoda, że rodzice nie rozumieją problemu i sami robią mu krzywdę...To nie pomaga, tylko wprost przeciwnie. Ale proces zrozumienia trwa - i nie wszycy chcą się przeznać przed samym sobą, że ich syn ma problem. Szkoda.

[agnieszkakusi]

no właśnie...już sama nie wiem jak do nich dotrzeć....

[premiumpremium]

Jak rodzice spłacą dlugi, to będą mieli jeszcze niejedną okazję, aby to powtórzyć.

 

Ja bym go zostawiła w szpitalu (wiem, ze to boli).

Ale to dorosły facet i niech zacznie myslec, co ma ze sobą zrobić.

Nie obchodźcie sie z nim jak z jajkiem.

I myślę, ze z rodzicami też trzeba porozmawiać, i to poważnie.

[agnieszkakusi]

Brat zadzwonił dziś, że jutro wychodzi, ale prosto ze szpitala ma iść do kliniki leczenia uzależnień...

[tomek1950]

Rodzicom też potrzebna jest terapia, by zrozumieli jak mogą mu pomóc. Naprawdę pomóc, a nie zacierać ślady jego uzależnienia.