Komentarze do Brazowego Uroczyska

[Agduś]

No, ja podobnie myślę - koncepcja fajna, domki brzydkie.

Czy mogłabym mieszkać na takiej przestrzeni? Nie mam pojęcia. Na jakiś czas na pewno tak, czułabym się jak na wakacjach. Na dłużej? Nie wiem. Z jednej strony kusi mnie możliwość odgracenia się, bo strasznie się w te graty obrasta i mnie to wnerwia. Z drugiej jednak chyba na dłuższą metę potrzebowałabym możliwości przejścia do innego pomieszczenia.

Tak sobie dumam na przykład nad domkiem na zaś, na czas pustego gniazda. Ten jest za duży, więc zaczyna mi wyobraźnia działać i planuję ten mniejszy. Salonik, kuchniojadalnia z małym stolikiem, nasza sypialnia, jakieś skrzyżowanie gościnnego z pracownią... No dobra, a gdyby dzieci chciały nas odwiedzić? Z ywentualnymi rodzinami? Drugi gościnny? Co z tym małym dwuosobowym stołem w jadalnej części kuchni? Ile łazienek? No bo nasza musi być z sypialni (z tego luksusu już nie zrezygnuję). A gdyby tak ktoś wpadł na kawę i musiał się jej pozbyć? To co? Do naszej prywatnej, osobistej łazienki przez sypialnię pójdzie? A ja nie zawsze łóżko ścielę... No to musi być choćby ubikacja dla gości. A skoro ubikacja, to chociaż prysznic w niej, bo czemu nie? No i rośnie ten domek...

[braza]

Ludziska, ale mi o ideę idzie, nie o powierzchnię i materiały

[wu]

też pisałam że idea jak najbardziej:lol:

[EZS]

idea fajna ale... nie jestem pewna, czy zniosłabym nawet przyjaciół tak na co dzień. Nos w nos. Z obcymi łatwiej, człowiek zamyka drzwi. No, zamykanie się na 38m nie byłoby komfortowe. I do tego wkoło ludzie, którzy może i mili, może i lubiani ale .. Ja mam za płotem wuja, którego bardzo lubię. I muszę wyznać- zimą częściej z nim rozmawiam przez komórkę, niż osobiście. latem spotykamy się w ogrodzie, ale każdy w każdej chwili może odejść do swoich zajęć.

Więc idea może fanie brzmi, ale zawsze jest ale

[TAR]

ja zdecydowanie jestem samotnicą, ludzi na codzien mam az nadto wiec idea nawet z przyjaciolmi do mnie nie przemawia. nie wiem, moze na emeryturze bedzie inaczej, teraz wole swiety spokoj:D

[braza]

No jakbym miała mieszkać pod jednym dachem z Wami wszystkimi to albo ja kogoś albo ktoś mnie Ja też typ samotnika jestem ale wybudowanie domów blisko siebie, na jednej działce choćby, podzielenie się kosztami to mogłoby okazać się trafionym pomysłem. Kochać się nikt nie musi, wystarczy szacunek

[Moose]

W takim przypadku mogłabym... szanujemy siebie wzajemnie i swoją przestrzeń OK... ale chyba jednak za mało metrażu...

[Agduś]

Idea jak najbardziej. Zakładam, że skoro są to moi przyjaciele, to znamy się już od jakiegoś czasu. Skoro się znamy od dawna i nadal przyjaźnimy, to jasne, że szanujemy nawzajem swoje zwyczaje i swoją przestrzeń. Przecież nie przyjaźniłabym się z kim, kto by mi się z butami w życie pakował. Mieszkanie z kimś zaprzyjaźnionym w pobliżu może być fajne. Kiedy mamy ochotę, gadamy, zapraszamy się, spotykamy w jakiejś wspólnej neutralnej przestrzeni (na ławeczce). W razie potrzeby poprosimy o zrobienie zakupów przy okazji własnych. Jednakowoż przede wszystkim możemy być sami, kiedy tego chcemy i nikt się o to nie obraża.

[braza]

No i o to właśnie chodzi!

[EZS]

Gdyby życie było takie proste. Nie mam znajomych, którzy byliby idealni. Wszyscy mają wady ale lubię ich pomimo to. Tylko, ze w w kontaktach raz kiedyś te wady są małe a zalety duże, zaś w codziennych kontaktach mogłoby si zrobić odwrotnie

[TAR]

otóż to wlasnie,

i nie mowie ze ja jestem taka idealna:lol2:

[braza]

Ej no kobiety, więcej optymizmu! Każdy z nas ma swoje wymagania i chciejstwa. Ja tam też typem samotnika jestem, co nie znaczy, że nie lubię spotykać się z ludźmi, których lubię. Osobiście uważam, że to naprawdę fajny pomysł jest na stare lata!

 

Zimno u mnie, sennie... Myślałam, że do ogrodu wyjdę i na myśleniu się skończyło.

[Agduś]

No dobra, ale każda z nas, poza Brazą, ma sąsiadów. Przypadkowych z reguły. Dla mnie różnica pomiędzy tym, co teraz, a takim osiedlem emerytów jest taka, że w drugim wypadku mam za sąsiadów tych, których chciałam. I tyle. Nie mam obowiązku utrzymywania kontaktów częstszych czy bliższych niż chcę.

[EZS]

No i tu się mylisz

Masz koło siebie ludzi, których znasz od lat. Naturalne jest, że kontakty będą częstsze, niż jak się mieszka daleko. Nie zamkniesz drzwi, jak będziesz miała kogoś dość, bo to tak, jak z miłością- jak się niepielęgnuje, to zdycha. I często zamienia się we wrogość. A mieszkanie tak blisko z dawnymi i aktualnie rozczarowanymi przyjaciółmi może stać się horrorem

[Agduś]

Potrafię być asertywna. Wiem, że to by się mogło zdarzyć, ale takie niebezpieczeństwo dotyczy też przypadkowego sąsiada, który raz wpadnie na kawę, zaprosi na ciasto, wpadnie zapytać o coś, poplotkować o sąsiadach, pożyczyć soli...

No i bez przesady z tym samotnictwem, znaczy przynajmniej w moim przypadku - owszem, lubię mieć czas dla siebie, ale z ludźmi też lubię czasem pobyć.

[Moose]

Toja się przywitam

Zbieram się do lasu... kierunek grochówka...

[braza]

Otóż to, Agduś dobrze gada. Każdy ma sasiadów mniej lub bardziej lubianych i żyjemy. Mam sąsiadkę ukochana, no fakt, nie pod nosem ale na tyle blisko, żeby praktycznie bywac u siebie codziennie. I ... nie bywamy. Często dzwonimy do siebie ale na kawusię to naprawdę rzadko wpadamy, ot kiedy jest chwila albo bardzo sie którejś chce kontaktu z kimś innym a nie tylko rodziną. Wszystko można! Lubię ludzi, z którymi utrzymuje bliższe kontakty i jestem pewna, że mogę powiedzieć w pewnym momencie: sorry, ale muszę chwile pobyc sama (i vice versa) i nie obrażamy się na siebie. To naprawdę można obgadać, ja tam jestem za!

 

Zimno i mży. Niech się już ten marzec skończy! Ale ... z okazji Pierwszego Dnia Wiosny - wszystkiego słonecznego!

[Moose]

Śłonecznego to od kilku dni już nie widziałam...

[Agduś]

Ja widziałam wczoraj, ale dla równowagi dzisiaj jest paskudnie i zimno.

[EZS]

zimno może nie, ale paskudnie tak.

 

Co te sikorki??? Walą o okna, siada taka na żaluzji, przygląda się wnętrzu i startuje do środka po czym spływa po szybie. Zamknęłam żaluzje- przeniosły się do Zuzy. Czy one u nas składają jajka? To znaczy u na s w Polsce? Myślałam, że odlatują, ale taka desperacja musi mieć jajeczne podłoże, po co innego im mój dom?