Zastosowanie popio?ow w budownictwie

[Gość]

Zastosowanie popiołów w budownictwie (fragmenty)

Źródło http://www.popiol.pl (dostepne po zalogowaniu)

 

 

 

"Wyroby ceramiczne

 

 

Do wyrobów ceramicznych, przy których możemy stosować popiół zaliczamy cegły pełne, cegły kratówki, dziurawki oraz pustaki szczelinowe. Materiały te produkowane mogą być z surowców zawierających w swoim składzie (oprócz gliny) duże ilości popiołów (nawet do 90 %). Znane są dwie metody produkcji wyrobów ceramicznych z zastosowaniem popiołów: - metoda plastycznego formowania, - metoda półsuchego formowania. Metoda plastycznego formowania opracowana została w Między-resortowym Instytucie Materiałów Budowlanych i Ogniotrwałych Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie. Wyroby ceramiczne formowane są z masy zawierającej 70-80 % popiołów i 20-30 % gliny, homogenizacja surowca oraz formowanie wyrobów odbywa się w stanie plastycznym, co wymaga dodawania do surowca ok. 30 % wody i suszenia wyrobów przed wypalaniem. Metoda półsuchego formowania opracowana przez Szczecińskie Przedsiębiorstwo Ceramiki Budowlanej, pozwala na zwiększenie udziału popiołów lotnych w składzie masy surowcowej nawet do 90 %. Przy formowaniu wyrobów stosuje się specjalne prasy hydrauliczne, ponieważ do masy dodaje się jedynie około l0 % wody. Przy tak niewielkim dodatku wody eliminowana jest konieczność suszenia wyrobów. Wyroby mogą być wypalane od razu po uformowaniu. Obydwie metody zostały sprawdzone w praktyce. Wyprodukowano cegły ceramiczne pełne, klasy 15 (wytrzymałość na ściskanie Rc = 15 MPa) są mrozoodporne, spełniając wszystkie wymagania normowe.

 

 

Technologia wytwarzania cegły pełnej

 

 

Surowce ilaste oraz popiół lotny dozuje się za pomocą zasilaczy skrzyniowych, stosując odpowiedni skład procentowy mas (ok. 70-75% surowiec ilasty, ok. 25-30% popiół lotny). Materiał podawany jest przenośnikiem taśmowym do gniotownika kołowego, skąd poprzez podawacz talerzowy podawany jest na gniotownik walcowy, następnie na przecierak i mieszadło po prasę. Formowanie cegły pełnej przebiega na prasie próżniowej (ok. 0.85 atm) z mieszadłem dwuwałowym. Ukształtowane elementy poddawane są procesowi suszenia a następnie wypalania w piecu tunelowym w temperaturze 1060 st.C w czasie 105 godzin.

 

 

Technologia produkcji cegły termoizolacyjnej na bazie mikrosfer

 

 

Technologia polega na: - przygotowaniu mieszanki mikrosfer z gliną i pyłem bazaltowym, - przygotowaniu lepiszcza wg receptury, - załadunku i mieszaniu w mieszalniku do uzyskania jednorodnej konsystencji, - formowaniu, - suszeniu, - rozformowaniu, - wypalaniu. Do efektów z tytułu zastosowania technologii należy zaliczyć zwiększenie podaży deficytowych materiałów termoizolacyjnych

 

 

Uwarunkowania i możliwości zastosowania popiołów lotnych w przemyśle tworzyw i farb

 

 

Jednym z podstawowych uwarunkowań limitujących możliwość zastosowania popiołów lotnych jako napełniaczy w przemyśle tworzyw i farb, jest oddzielenie nadziarna a zwłaszcza frakcji powyżej 20 mm. Barwa popiołów lotnych warunkuje ich stosowanie w przemyśle tworzyw i farb tylko do tych wyrobów, dla których odpowiedni stopień białości nie jest wymagany. Odpowiednio spreparowane popioły lotne są doskonałym materiałem do napełniania tworzyw i farb a zwłaszcza do wyrobów takich jak: Ř syntaktyczne pianki polimerowe, Ř polimerobetony ciężkie, Ř polimerobetony termoizolacyjne Ř kity i szpachlówki, Ř farby typu high-solid, Ř farby o wysokiej odporności na ścieranie, Ř farby o wysokiej odporności na korozję w warunkach przemysłowych, Ř farby i tworzywa do zastosowań wojskowych. O dużym zainteresowaniu popiołami lotnymi jako napełniaczami do tworzyw i farb przekonać się można przeglądając liczne bieżące publikacje i patenty. Uboczne produkty spalania z racji swoich bardzo cennych właściwości mogą być stosowane do wytwarzania napełnionych popiołami tworzyw oraz popiołowych spoiw specjalnych modyfikowanych polimerami. Zarówno napełnione tworzywa jak i modyfikowane polimerami popiołowe spoiwa specjalne mogą być wykorzystane w różnych dziedzinach gospodarki – szczególnie zaś w gospodarce odpadami. Popioły lotne wprowadzane jako napełniacz do tworzyw sztucznych w ilości do 25 % wagowych w znaczący stopniu obniżają ich koszty oraz poprawiają właściwości mechaniczne, zmniejszają palność, powodują zmianę gęstości itp. Proces napełniania popiołami tworzyw (polimerów) prowadzony jest w taki sposób, że zachowują one w znacznym stopniu charakterystyczne cechy wyjściowego tworzywa lub je poprawiają i w założonym zakresie mogą spełniać powierzone mu funkcje celu. Materiały uzyskiwane z popiołowych spoiw specjalnych, poprzez dodatek lub domieszkę tworzyw sztucznych (polimerów) do mieszanin popiołowo - mineralnych, po procesie utwardzania (sieciowania) nie posiadają cech składników wyjściowych. W zależności od rodzaju stosowanej substancji polimerowej można uzyskać materiały o charakterze sztywnego polimerobetonu lub wysoko napełnione elastyczne masy nieprzepuszczające wody, które konsystencją przypominają gumę lub substancje ilaste.

 

Zastosowanie popiołów lotnych do produkcji kruszywa "CEGRAN"

 

 

Technologia polega na wykorzystaniu płyt z betonu komórkowego odmiany M600 o gęstości objętościowej 551-650 kg/m3 w stanie suchym i grubości elementu 120mm. Skład 1m3 materiału z którego wykonuje się przegrody izolacyjne jest następujący: 1) spoiwo mielone 300-330kg (wapno mielone, popiół, gips surowy); 2) popiół niemielony 280-304kg; 3) proszek Al 0,37-0,4kg; 4) sulfapol 20% -1l; 5)woda 280-300l.

 

 

 

Popiół jako zamiennik części cementu

 

 

Praktycznie bez wpływu na wytrzymałość i czas wiązania betonu można, zastąpić 10 % cementu portlandzkiego 20 % popiołu lotnego. Zwiększenie ilości popiołu w stosunku do zamienianej ilości cementu wynika z mniejszych zdolności wiążących pucolany. Zastępowanie większej ilości cementu (np. 25-30 %) w betonie zwykłym wiąże się z reguły z wydłużeniem jego czasu wiązania i powolniejszym narastaniem wytrzymałości. O ile jednak proces przyrostu wytrzymałości betonu zwykłego bez dodatku popiołu kończy się praktycznie po ok. 6-ciu miesiącach, to przy zastosowaniu 25 % popiołów trwa nawet do 2 lat.

 

 

Betony komórkowe

 

 

Spośród stosowanych w kraju metod produkcji betonów komórkowych, wykorzystuje się popioły lotne w technologiach: Unipol, PGS i SW. Technologia Unipol (wariant popiołowy), stosowana w zakładach Puławy, jest najbardziej efektywna. W technologii Unipol popioły lotne są stosowane zarówno jako składnik spoiwa oraz jako wypełniacz. Spoiwo uzyskuje się przez przemiał na sucho w młynie kulowo-rurowym mieszaniny wapna, cementu, gipsu dwuwodnego i popiołów lotnych (w ilości 20-25 % w stosunku do całkowitej ilości popiołów lotnych) do uzyskania powierzchni właściwej 4000-6000 cm2/g. Jako wypełniacz stosowane są niemielone popioły lotne. Uzyskiwany w technologii Unipol beton komórkowy (gazobeton) posiada następujące właściwości podstawowe: - gęstość pozorną 450-750 kg/m3, - wytrzymałość na ściskanie 3-5 MPa, - nasiąkliwość 23-30%. Z uwagi na korzystne właściwości gazobeton powyższy jest poszukiwanym materiałem budowlanym, stosowanym m.in. do przegród zewnętrznych w budownictwie niskokondygnacyjnym, jako wypełnienie konstrukcji szkieletowych, do ocieplania zbyt zimnych ścian, w ścianach warstwowych itp. Przydatność betonów komórkowych w budownictwie mieszkaniowym wynika m.in. z następujących aspektów: - bloczki z betonu komórkowego mają wysoką izolacyjność cieplną około czterokrotnie wyższą w porównaniu z cegłą, - niewielki ciężar pojedynczego bloczka wynoszący około 20 kg pozwala na budowę bez użycia ciężkiego sprzętu, - stosunkowo duża objętość pojedynczego bloczka odpowiadająca objętości około 15 cegieł, obniża znacznie pracochłonność budowy i zmniejsza ilość potrzebnej zaprawy murarskiej, - wystarczająca wytrzymałość konstrukcyjna betonu komórkowego pozwala realizować budynki do trzech kondygnacji z bloczków bez użycia innych elementów nośnych (np. szkieletu stalowego lub żelbetowego), - beton komórkowy jest materiałem przeciętnie o 1/3 tańszym od cegły, - stopień radioaktywności jest niższy o 20-50 % od dopuszczalnych norm.

 

 

Popiół lotny jako podstawowy składnik spoiwa

 

 

Popioły lotne, ze względu na ich właściwości pucolanowe, mogą stanowić główny składnik spoiw budowlanych. Z reguły, z powodu niewielkiej zawartości CaO w popiołach z węgla kamiennego, zachodzi konieczność uaktywnienia ich naturalnych właściwości wiążących przez dodatek wapna, gipsu, siarczanu żelazawego itp. Uaktywnienie popiołów lotnych dokonuje się również przez krótkotrwałe przemielenie zwiększające ich powierzchnię właściwą. Mielenie powoduje zniszczenie szklistych otoczek na wierzchu ziaren i ich chemiczne uaktywnienie. W literaturze opisane są spoiwa popiołowo-gipsowe (PWG), popiołowo-żużlowo-wapienno-fosfogipsowe (PŻWF), popiołowo-gipsowo-cementowe i inne. Wszystkie te spoiwa wymagają stosowania popiołów mielonych (do osiągnięcia powierzchni właściwej ok. 600 m2/kg) a właściwości tych spoiw są zbliżone do właściwości cementu hutniczego 25. Technologia produkcji spoiwa "PWG" polega na mieszaniu wapna hydratyzowanego, gipsu budowlanego, piasku kwarcowego i popiołu lotnego w ilości 66-78% oraz mieleniu składników do uzyskania powierzchni właściwej 6000-6500 cm2/g. W spoiwie PŻWF jako aktywator wiązania zastosowano niewielki dodatek wapna hydratyzowanego i fosfogipsu. Właściwości tego spoiwa zależą od proporcji składników w mieszance i od stopnia rozdrobnienia. W celu utylizacji znacznych ilości popiołów lotnych opracowano technologię wytwarzania spoiw wysokopopiołowych na klinkierze zawierające około 70 % popiołów. Spoiwo takie jest materiałem składającym się z klinkieru portlandzkiego, pucolany i dodatku regulatora czasu wiązania, ponadto można zastosować dodatek plastyfikujący, co pozwala wtedy uzyskać spoiwo pucolanowe plastyfikowane. Popiół lotny stosowany do produkcji spoiw powinien spełniać wymagania dotyczące określonej zawartości siarki siarczanowej i strat prażenia. Zawartość siarki nie może być większa niż 0,5 % masy pucolany, a strata przy prażeniu nie może być większa niż 5 % masy pucolany. Dodatek popiołów lotnych w spoiwach pucolanowych wynosi 60-85 %. Spoiwa pucolanowe zawierające duże ilości popiołów lotnych wykazują dłuższy czas wiązania i mniejsze tempo narastania wytrzymałości w początkowym okresie twardnienia w stosunku do materiałów wiążących nie zawierających pucolany. Te niekorzystne cechy spoiw pucolanowych można w znacznym stopniu wyeliminować poprzez stosowanie aktywnych dodatków plastyfikujących. Spoiwa wysokopopiołowe charakteryzują się dobrymi właściwościami pucolanowymi i hydraulicznymi i można je kwalifikować do materiałów wiążących hydraulicznych. Ponadto spoiwa te charakteryzują się niskim ciepłem hydratacji i niskim skurczem oraz dużą odpornością na działanie środowiska siarczanowego.

 

Technologia zastosowania popiołów lotnych jako składnika surowcowego przy metodzie suchej produkcji klinkieru cementowego.

 

 

Popiół lotny ze spalania węgla kamiennego stanowi surowiec do wytwarzania klinkieru cementowego metodą suchą. W zestawie dwuskładnikowym udział popiołów może stanowić 6-16 %, a w zestawie 3 składnikowym 5-13 %. Użytkownikami technologii są cementownie: Rudniki, Ożarów.

 

 

 

Technologia produkcji kruszywa lekkiego typu Gralit z popiołów lotnych (keramzyt ?)

 

 

Technologia produkcji gralitu polega na uformowaniu granul z popiołu i z gliny. Szlam ilasty spływa na sito wibracyjne, następnie do zbiornika, po czym pompuje się do granulatora talerzowego, gdzie następuje formowanie granul z popiołu i szlamu lepiszcza. Wypalanie granul w piecu obrotowym. Potencjalnymi użytkownikami są: elektrownie i elektrociepłownie, oraz zakłady przemysłu materiałów budowlanych. Efekty to - wykorzystanie odpadów elektrownianych i zwiększenie podaży kruszywa lekkiego.

 

Cement

 

 

W Polsce w cementowniach produkowany jest cement portlandzki z dodatkiem popiołów lotnych. W czasie produkcji tych cementów dodaje się popioły lotne w ilości 6-20 % masy cementu. Popioły są mielone wspólnie z klinkierem cementowym. Jako dodatek do cementu nadają się popioły z prawie wszystkich krajowych elektrowni, opalanych węglem kamiennym, ponieważ stawiane im wymagania nie są wysokie. Ogranicza się zawartość w popiele siarki siarczkowej do 0.5 % i wartość strat prażenia do 5 %. "

 

[Marzena]

Z tymi popiolami to tak różnie - jak się uprzesz dostaniesz bez - np cement CEM I. Jest oczywiste ,że każdy dązy do zwiększenia zysku - jedyna rada jak ze wszystkim - chociaż trochę się znać .

[Gość]

Pustaki żużlowe i ceramiczne to prawie to samo. Tyle, że te piersze są tańsze prawie o połowę. Przepłacać tylko ze względu na ładny czerwony kolor, który i tak zostanie zakryty tynkiem.......Chyba nie warto.Ciekawe ile jest popiołu w keramzycie np. Optiroca.

Jak widać wiedza pozwala budować dużo taniej z takich samych materiałow, bez niepotrzebnego nabijania kasy zachodnim firmom, które na dodatek sprowadzają tańszy popiół za wschodniej granicy.

Myślcie ludzie i liczcie pieniądze.

Pozdr.

[HenoK]

Zastosowanie popiołów w budownictwie (fragmenty)

Źródło http://www.popiol.pl (dostepne po zalogowaniu)

Nie bardzo rozumiem, czemu miało służyć przekopiowanie takiej ilości danych na temat popiołów.

Nie jest to temat nowy, czy skrzętnie skrywany (o czym miałaby świadczyć konieczność zalogowania).

Mamy do wyboru wykorzystać popioły lotne do róznych celów, albo zanieczyszczać nimi środowisko. Jest jszcze jeden sposób, na razie chyba nierealny - zmniejszenie ich produkcji (a tym samym energii z paliw stałych).

[Gość]

W prawdzie pozostaję anonimowy, ale mam do wszystkich prośbę - nie zacznijmy od nowa ganić zastosowania popiolów w budownictwie.

To bardzo dobre wyjście i jak narazie podstawowe(jeśli nie jedyne).

W krajach wysokorozwiniętych popioły są CENIONYM surowcem budowlanym.

Zastosowanie popiołów w budownictwie jest tak stare jak samo budownictwo. Wiele budowli z czasów starożytnych przetrwało tylko dzięki temu, że wapno mieszano z popiołami co w efekcie dawało zaprawę hydrauliczną.

[Gość]

Zgadzam się w 100 %. Człowiek powinien nauczyc się wykorzystywać wszelkie odpady. Dlatego buduję z pustaka żużlowego, wytwarzanego w pobliskiej wytwórni.

Tanio ,cieplo, oszczędnie!

Pustak 19x19x49 2zł 50 gr.!

11x19x49 2 zł

[Gość krzysb]

co do artykułu i kilku powyższych opinii:

1. popioły lotne oraz żużle znacznie zmniejszają wytrzymałości cementu - jest to fakt - oczywiście podczas produkcji cementów popiołowych czy żużlowych bierze się to pod uwagę i tak steruję procesem produkcji aby wpływ ich był kontrolowany;

2. popiołów ze wschodu się nie sprowadza ponieważ sam transport jest zbyt kosztowny;

3. pieć lat temu kiedy pierwszy raz usłyszałem o zastosowaniu popiołów w były to początki; dziś jest to potężny przemysł; na zachodzie jest podobnie;

4. zyski dla ochrony srodowiska są ogromne: utylizacja odpadów oraz zmniejszenie produkcji klinkieru;

[Gość]

Technologia produkcji ceramiki budowlanej z zastosowaniem odpadów elektrownianych jako komponenta masy.

Opis technologii:

Zastosowanie popiołów lotnych i żużli do w/w technologii wymaga spełnienia następujacych warunków: - optymalnego doboru składu masy uwzględniaj&cego rodzaj odpadu (popiół, żużel lub mieszanina popiołowo-żużlowa) i ich ilo&ciowego udziału w masie, - stabilnych parametrów jako&ciowych odpadów elektrownianych, - dokładnego wymieszania popiołów, żużli z surowcem ilastym. Najczę&ciej stosowany dodatek popiołów i żużli jako surowców schudzaj&cych wynosi 10-30% objęt. masy. Technologia jest wdrożona w ok. 30 cegielniach na terenie kraju, a w Cegielni Żesławice zlokalizowana jest linia modelowa, na której do produkcji ceramiki wykorzystuje się odpady z El.Łęg.

Wła&ciciel technologii:

Biuro Projektowo-Badawcze Przemysłu Ceramiki Budowlanej

Al. Niepodległo&ci 188

2-669 Warszawa

Norma:

PN-75/B-12001

Dokument:

Dokumentacja BPBPCB "CERPROJEKT" W-wa 1977, 1980 r.

Inwestycje i urz&dzenia:

Inwestycje: nie wymaga. Urz&dzenia: &rodki transportu do przewozu popiołów lotnych i żużli.

Nazwa wyrobu:

Ceramika budowlana, cegły

Sposób pakowania i magazynowania:

nie dotyczy, na składowisko, pod zadaszeniem, w stertach

Surowce dodatkowe:

surowce ilaste ceglarskie

Odpady i produkty uboczne:

produkty spalania paliwa technologicznego

Uwagi:

Efekty: wykorzystanie odpadów elektrownianych.

Odpad:

Popioły lotne i żużle

Użytkownik technologii:

Cegielnie Jaworzno, Wieczorek, Racibórz, (potencjalnie wszystkie)0- 0

Użytkownik technologii:

Zakłady Ceramiki Budowlanej

 

 

Technologia wykorzystania popiołów lotnych z elektrowni w przemy&le ceramiki budowlanej.

Opis technologii:

Surowce ilaste oraz popiół lotny dozuje się za pomoc& zasilaczy skrzyniowych, stosuj&c odpowiedni skład procentowy mas (ok. 70-75% surowiec ilasty, ok. 25-30% popiół lotny). Materiał podawany jest przeno&nikiem ta&mowym do gniotownika kołowego, sk&d poprzez podawacz talerzowy podawany jest na gniotownik walcowy, następnie na przecierak i mieszadło po prasę. Formowanie cegły pełnej przebiega na prasie próżniowej (ok. 0.85 atm) z mieszadłem dwuwałowym. Ukształtowane elementy poddawane s& procesowi suszenia a następnie wypalania w piecu tunelowym w temperaturze 1060 st.C w czasie 105 godzin.

Wła&ciciel technologii:

Akademia Górniczo Hutnicza

Mickiewicza 30

30-059 Kraków

Dokument:

Sprawozdanie z pracy CPBR 1.7.12B, AGH nr inw. 26/90.

Inwestycje i urz&dzenia:

Zasilacze skrzyniowe, przeno&niki ta&mowe, suszarnia, piec tunelowy.

Nazwa wyrobu:

cegła klinkierowa

Sposób pakowania i magazynowania:

pakietowanie

Surowce dodatkowe:

piasek, materiały ilaste

Odpad:

Popioły lotne z węgla kamiennego

 

 

Barwne zaprawy tynkarskie z granulowanego żużla wielkopiecowego.

Opis technologii:

Barwne żużlowe spoiwo tynkarskie otrzymuje się przez zmielenie granulowanego żużla wielkopiecowego z dod. klinkieru portlandz. i barwnika do powierzchni wł. ok.3200 cm2/g wg Blaine'a. Ilo&ć stos. dodatku klinkieru portl. wynosi 4-8% wag. w stos. do żużla. Ilo&ć barwnika 1-4% wag.w stos.do żużla i klinkieru. Tak przygotowane barwne spoiwo tynkarskie mieszane jest na placu budowy z piaskiem, 5% dodatkiem wodnej dyspersji polioctanu winylu (Winacet D-5) i wod&. Otrzymana barwna zaprawa tynkarska może być nakładana mechanicznie b&dĽ ręcznie na różne podłoża budowlane. Ilo&ć stosowanego barwnego spoiwa zmielonego wynosi 350-450 kg/m3 zaprawy tynkarskiej.

Wła&ciciel technologii:

Akademia Górniczo Hutnicza

Mickiewicza 30

30-059 Kraków

Dokument:

Swiadectwo ITB nr 544/85.

Inwestycje i urz&dzenia:

Inwestycje: nie wymagane. Urz&dzenia: młyn kulowy, betoniarka lub mieszarka.

Nazwa wyrobu:

barwne żużlowe zaprawy tynkarskie

Sposób pakowania i magazynowania:

nie pakuje się

Surowce dodatkowe:

klinkier portlandzki, pigment, spoiwo organiczne, piasek, woda

Odpady i produkty uboczne:

nie powstaj&

Uwagi:

Efekty: oszczędno&ci materiałowe, obniżenie pracochłonno&ci.

Data zgłoszenia:

06.07.90

Odpad:

Żużel wielkopiecowy granulowany

Użytkownik technologii:

Przedsiębiorstwa Budowlane

 

Produkcja wełny mineralnej z ciekłego żużla wielkopiecowego.

Opis technologii:

Zastosowanie ciekłego żużla wielkopiecowego do produkcji wełny mineralnej pozwala zaoszczędzić znaczne ilo&ci koksu. Żużel wielkopiecowy był stosowany z dodatkiem piasku zawieraj&cego 84,6% kwarcu oraz 9,2% tlenku glinu.

Wła&ciciel technologii:

Akademia Górniczo Hutnicza

Mickiewicza 30

30-059 Kraków

Dokument:

Sprawozdanie MIMBiO, AGH - CPBR 4.2 z lat 1982-85.

Nazwa wyrobu:

wełna mineralna

Uwagi:

Efekty: zużycie odpadów, zmniejszenie zużycia koksu.

 

 

http://www.igo.katowice.pl/bazy/techkraj/

[HenoK]

Widzę, że jako jednostka uświadomiona ekologicznie Gość propaguje nowoczesne metody pozbywania się odpadów. Nie wiem czy jest to najlepsze miejsce - może odpowiedniejsze były by artykuły w Zielonych Brygadach, ale każdy sposób jest dobry.

Dzięki niemu być może dewastacja środowiska naturalnego będzie mniejsza - powstanie mniej glinianek, zmniejszy się ilość hałd popiołów zanieczyszczających środowisko.

Szkoda, że tak mało jest takich propagatorów, którzy bezinteresownie uświadamiają producentów materiałów jak chronić środowisko, dbajac przy tym o własne interesy.