Wspominamy nasze BABCIE

[tola]

JEDYNA

 

Pamiętam Twe złote włosy

i spracowane dłonie,

Rumianki na podwórku,

goździki w wazonie.

Te oczy pełne ciepła,

proste, mądre słowa,

Wiem, że jest już za późno,

Za późno, by podziękować.

Za zieleń drzew, zapach żyta,

Bieganie boso po trawie,

Smak prawdziwego masła i za karasie w stawie.

[...]

Kocham Cię, choć Cię nie ma.

Czas nieustannie ucieka

Lecz wierzę, że czekasz TAM na mnie

Z kubkiem świeżego mleka.

 

(Iwona Jacińska)

 

...powspominajmy nasze Babcie, te, których już nie ma, te które wciąż z nami są.

Jakie życiowe mądrości nam przekazały, jakie śmieszne powiedzonka były dla Nich charakterystyczne.

Co nam najbardziej utkwiło w pamięci, za co je kochamy, szanujemy.

Czym pachniało w Ich domach, co nuciły piekąc ciasto, jakimi słowami najczęściej nas witały i żegnały.

Powspominajmy, bo dzięki wspomnieniom, Te, których nie ma, wciąż są gdzieś obok nas.

[Żelka]

Piekny temat Tolus!

Ja wlasnie wczoraj wspominalam moja babcie. Jadlam taki ciemny chleb ziarnisty i mial taki sam smak jak chleb co piekla moja babcia, taki wiejski, pachnacy....

A po babci mam takie dwie narzuty - nie wiem jak to nazwac - takie recznie tkane, nie duze... I zawsze jak sprzatam i ukladam te rzeczy to dotykam i glaszcze te narzuty i mysle sobie, to babci rece przy tym pracowaly.... Babci juz nie ma tyle lat, a ja dotykam narzuty i jakby czuje, ze bacine rece dotykam.... I ciagle ja widze jak stoi tam pod wyskowym drzewem, na zakrecie przed jej domem i wita mnie z usmiechiem.

Czasami az zal, ze o mnie nikt nie bedzie pamietal i ze ja nigdy babcia nie bede..., ale coz, tak to juz jest.., czasami...

[arcobaleno]

Czytajac ten wiersz mysli same pobiegły do mojej babci..jednej z babć..bo mam dwie - obie mieszkają na wsi..

 

Jedna to taka właśnie spokojna, ciepła kobieta, zawsze skora do pomocy, pocieszenia, z wielkim sercem..zawsze zaparzy herbatę, poczestuje drożdżowym ciastem z grubą kruszonką...jej pierogi i barszczyk to mistrzostwo świata..Nie jest kobietą wykształconą, ale posiada życiową madrosć i wiele zalet, min skromność..

Zawsze mieszkała na wsi, więc nawet jej język odbiega czasem od ogólnie używanego Mówi np "obczas" zamiast obcas albo pyta czy zrobic "frytków" - Ale za to ją kochamy

 

Druga moja babcia też mieszka na wsi - niedaleko nas..to była nauczycielka i dyrektorka szkoły i zapalona miłosniczka ogrodów Twarda sztuka, niezbyt wylewna, ze specyficznym poczuciem humoru, na okragło udzielająca rad, bardzo zasadnicza...dla niektórych dziwna i zrzędliwa, ale to moja babcia i również ją kocham ! Wiele się od niej nauczyłam - łącznie z tym, jak "krajać" (zawsze tak własnie mówi) chleb Babcia uważa, ze jedyną jej wadą było palenie papierosów a odkad rzuciła jest chodzacym ideałem

kiedy wybiera się odwiedzic swoje rodzeństwo na drugi koniec Polski, tamci dzwonia do siebie nawzajem z informacja' " trucizna przyjeżdża"..oj tak...babcia potrafi truć

[joan]

hmmm - takie święto - a mi smutno...

bo jednej z babć nie wspominam dobrze...powiem więcej - wspominam bardzo źle - kojarzy mi się z nieszczerością, chłodem, obłudą, lenistwem, zawiścią...

 

Drugiej babci nie poznałam - umarła przed moimi urodzinami...

 

Pokochałam babcię przyszywaną - niespokrewnioną- taką babunię - z życiową mądrością, czułością, troskliwością...ma ponad 80 lat a pomyka swoim maluszkiem po Polsce, nie wyolbrzymia swojej ułomności (nie ma nogi - nigdy nie narzeka) - ma poczucie humoru, czyta nowości książkowe, jest ciekawa świata młodych - potrafi ich słuchać i nadal się uczyć...(gdy byłam nastolatką - przed wyjazdem z chłopakiem pod namiot wzięła go na poważna rozmowę o antykoncepcji - dla naszych rodziców to był temat tabu...) taka cool babcia - marzę aby tak mądrze się zestarzeć...

[Gość elutek]

niestety, żadnych wspomnień związanych z babciami nie mam

jedna babcia zmarła miesiąc po moich narodzinach i nawet mnie nie widziała

a z drugą moi rodzice nie mieli żadnego kontaktu - i ja tym samym też nie...

 

czasem sobie myślę, że dzieciństwo bez babci to takie niepełne jest -

bo babcia kojarzy mi się tylko z czymś dobrym, z ciepłem, z uśmiechem,

z cierpliwością...

rodzice zaganiani - a babcia zawsze ma czas, pocieszy, wysłucha

 

ale to tylko takie rozmyślania, szkoda, że nigdy nie miałam prawdziwej babci...

[tola]

Zeljko, ja lampkę pamięci na Święto Zmarłych zawsze zapalam na grobie babci Zosi, która nie była moją babcią (z urodzenia).

Mieszkała po sąsiedzku, była babcią mojej przyjaciółki, ale ponieważ to u niej spędzałam najwięcej czasu, gdy rodzice byli w pracy, więc mówiłam do niej "babciu" i babcią w mej pamięci pozostanie do końca.

Tak więc wszystko przed Tobą, może będziesz miała taką osobę w pobliżu, dla której tą babcią zostaniesz.

W moich wspomnieniach jest babcia Józia...taka, jak w wierszu.

Ciepła, spokojna, dobra, troskliwa.

Pamiętam smak konfitur truskawkowych, wyjadanych palcem z blaszanej kanki na mleko.

Chleb przykryty białą wykrochmaloną ściereczką.

Poletko truskawek za domem, jabłonkę ze spadającymi papierówkami, słoneczniki przed oknem kuchni i Ją krzątającą się w obejściu już od świtu.

Na odchodne zawsze dostawałam "gościniec".

Do dziś w domku na działce rekreacyjnej stąpam po chodniczkach tkanych przez Nią własnoręcznie na krosnach.

...i pamiętam Jej piękne oczy...zawsze rozświetloną radością, że do Niej przyjechałam.

[Żelka]

No wlasnie Tolus, moze ktos mnie adoptuje.

A jeszcze mi sie przypomnialo, ze moja babcia ciagle z jajek wywalala, to takie biale co przy zlotku jest, to cos co sie tak ciagnie.., nie wiem jak to sie nazywa... Jakos mi to tak zostalo w pamieci, ze do dzis robie to samo.

Aha, moja babcia miala 80 lat i ponad 5km sama szla pieszo do miasta zalatwiac swoje sprawy i z powrotem. To byly czasy.

[tola]

ja na to białe coś nazywam "pępowinka"

moja Babcia też żyła ponad 80 lat i nie raz niespodziewanie otwierała nasze drzwi (mieszkaliśmy 8 kilometrów dalej).

Tata zawsze się lekko gniewał, mówiąc, przyjechałbym po Ciebie, po co szłaś tak daleko. A ona odpowiadała niezmiennie, nie chciałam sprawiać kłopotu.

Taka właśnie była, nie sprawiająca kłopotu innym, dająca z siebie wszystko.

[ania1719508426]

Aha, moja babcia miala 80 lat i ponad 5km sama szla pieszo do miasta zalatwiac swoje sprawy i z powrotem. To byly czasy.

 

A moja miała 92 lata kiedy przyjechałam pierwszy raz z 10 m-czną córeczką.

Wzięła ją na ręce, zabawiała dzwoneczkiem, ale dzwoneczek spadł na podłogę.

Babcia wykonała więc przysiad z dzieckiem na ręku po ten dzwoneczek, podniosła się i po chwili mówi: "Ho ho, ciężka..." (mnie w tym czasie oczy z orbit wyszły)

[frosch]

Do niedawna bylam szczesliwa posiadaczka dwoch babc ( a moje dzieci prababc ).Jedna z nich niestety odeszla w zeszlym roku w wieku 89-ciu lat .Do drugiej (85 ) dzwonilam z zyczeniami z samego rana , poniewaz ciezko sie do niej dodzwonic .Do kolejki z zyczeniami w Dniu Babci oprocz mnie ustawia sie jeszcze 20-tu wnukow i.....20-tu prawnukow .

 

Ta pierwsza (zwracalam sie do niej Oma ) w wieku dzieciecym , choc mieszkala jakis czas niedaleko mnie nie nalezala do moich ulubienic .Nie wiem do dzisiaj dlaczego , majac trzech synow nie przepadala za wnuczkami .Wnukow zas rozpieszczala na maxa.Blizszy, serdeczny kontakt nawiazalam z nia bedac juz dorosla kobieta .Od niej nauczylam sie wszystkiego co slaskie : gwary , kuchni, obyczajow , historii...itd.Po niej odziedziczylam zamilowanie do sportu .Byla silna , inteligentna kobieta .

 

Druga babcia to typowa Dobra Babcia na wszystko .Choc mieszkala ode mnie 600 km , mialam z nia wspanialy kontakt .Jezdzilam do niej co roku na wakacje .Jest prawdziwa czarodziejka w kuchni .Nie ma takiej rzeczy , ktorej nie umialaby zrobic .Jeszcze do niedawna jezdzila na rowerze .Wydala na swiat 8-ro dzieci.Tryska do teraz niesamowita energia i poczuciem humoru .Zna date urodzin kazdego czlonka rodziny .Jest dla mnie wielkim autorytetem .Dzis wyrazila zyczenie doczekania praprawnuka , czego jej szczerze zycze (piecioro prawnukow jest juz dorosla , wiec sa na to wielkie szanse ).Wszystkim zycze takiej baci ......moim przyszlym wnukom rowniez .....

[Gość elutek]

Wszystkim zycze takiej baci ......moim przyszlym wnukom rowniez .....

 

[frosch]

Wszystkim zycze takiej baci ......moim przyszlym wnukom rowniez .....

 

babci oczywiscie mialo byc ...

[Gość elutek]

Wszystkim zycze takiej baci ......moim przyszlym wnukom rowniez .....

 

babci oczywiscie mialo byc ...

 

ja nie o tym - nawet tego nie zauważyłam

tylko uśmiechnęłam się na "widok" - babcia froschka

[frosch]

Wszystkim zycze takiej baci ......moim przyszlym wnukom rowniez .....

 

babci oczywiscie mialo byc ...

 

ja nie o tym - nawet tego nie zauważyłam

tylko uśmiechnęłam się na "widok" - babcia froschka

 

sama sie usmiechnelam na te mysl

mysle , ze wnuki nie beda sie przy mnie nudzic

[ullerowa]

A moje obie babcie jeszcze żyją. Jedna w październiku skończyła 90 lat. I choć mieszkaja daleko ode mnie życzenia oczywiście otrzymały. Obie bardzo sa kochane, choć kazda troszeczkę inaczej jedna uczyła wierszyków, druga ... gotowania . Moi synowie maja więc dwie prababcie, dwie babcie i niestety ani jednego dziadka . Ale jutro moze pójdziemy zapalić świeczkę na grobie dziadka.

Jakoś trudno mi sobie wyobrazić dzieciństwo bez dziadków, rodzice w pracy a oni zawsze mieli dla nas czas. Na szczęście moje dzieci tez maja kochane i kochające babcie.

[ullerowa]

Wszystkim zycze takiej baci ......moim przyszlym wnukom rowniez .....

 

babci oczywiscie mialo byc ...

 

ja nie o tym - nawet tego nie zauważyłam

tylko uśmiechnęłam się na "widok" - babcia froschka

 

sama sie usmiechnelam na te mysl

mysle , ze wnuki nie beda sie przy mnie nudzic

 

ja bym dodała jeszcze super babcia froscha

[JoShi]

Najlepiej pamiętam babcię, która mieszkała z nami. Była niewielka i grubiutka. Zawsze miała coś do roboty. A to ciasto drożdżowe upiekła, które jedliśmy potem z mlekiem i dżemem, a to na drutach dziergała sweter dla któregoś wnuka, a to hafcik jakiś miała do zrobienia. Uczyła mnie wierszyków i piosenek jeden pamiętam do dziś, to taka wyliczanka:

Raz, dwa, Janek ma

trzy, cztery, smaczne sery

pięć, sześć, chciał je zjeść

siedem, osiem, spotkał Zosię

dziewięć, dziesięć, schował w kieszeń

 

I robiła najlepszy kogel-mogel pod słońcem a na śniadanie paryską bułkę moczoną w ciepłym mleku. Jak nie mogła się czegoś doprosić od dziadka albo swojego syna (a mojego taty) to sama brała w ręce narzędzia i załatwiała sprawę po swojemu. Z reguły z bardzo dobrym skutkiem.

 

Drugą babcię pamiętam słabiej. Rzadziej się z nią widywaliśmy. Robiła pyszne naleśniki z truskawkami. Mieszkała w starym drewnianym domku i rysowała pocieszne zwierzątka. Obie kochały wszystkie swoje wnuczęta i odeszły stanowczo za wcześnie.

[Ew-ka]

Moja corka Kasia -odziediczyła imię właśnie po mojej Babci Kasi ....kiedyś jako dziecko ją skrzywdziłam i żyłam z poczuciem winy przez lata .....jak sie urodziła Kasia - odkupiłam winę ....nadając jej imie mojej córeczce

Druga Babcia Pola była moja ukochana cudowną Babcia ....robiła dla mnie masakryczne ilości pierogów i piekła chleb i cyniła masło -byłam jej ukochana (najstarszą wnusią ) ....odeszła 10 lat temu ....

Fajnie jest mieć Babcie ...i Dziadka

[zielonooka]

Jedna moja babcia zyje (mieszka we Wrocławiu - to mama mamy) i odpukac cieszy sie dobrym zdrowiem

Druga (ta warszawska - od taty) od 5-6 (?) lat juz niestety nie.

 

Obie - są (były) kompletnie rozne ale łaczylo je jedno - nie odpowiadaja typowym wyobrazeniom i stereotypom jakie nasuwaja sie na mysl gdy mowimy BABCIA

Czyli - dobra, łagodna, cierpliwa siwiutka staruszeczka z gołabkiem nad głową () i masa wnukow dookoła

 

Babcia wrocławska - to bardzo ...hmmm... noc óż to dosyc trudna osoba - oczywiscie kochana kobieta i uwielbiajaca swoje wnuki (i nawzajem)ale trzymała (i stara sie trzymac nadal) zelazna reka cała rodzine. (na starosc ponoc zlagodniala jako mloda osoba byla podobno - jak opowiada moja mama i jej 2 mlodsze siostry "straszna" ). Zawsze rządziła i trzymała wszystkich (łacznie z biednym dziadkiem o anielskiej cierpliwosci) "za pysk"

Zodiakalny baran (i idealny przedstawiciel tego znaku) wybuchowa, uparta, despotyczna, choleryczna. itp

Uwielbiam ja [ moze dlatego ze ma do mnie slabosc i jako najstarsza wnuczka mam duze fory a pozatym zawsze lubilam nietypowe i nienudne osobowosci] a moze dlatego ze duzo jej cech charakteru znajduje u siebie

 

aha - babcia GENIALNIE gotuje!!!! ja wiem ze chyba każda babcia(niezaleznie czyja by byla) genialnie gotuje ale moja to juz naprawde uprawia kulinarne mistrzostwo swiata

 

ps. babcia wyksztalcenie zawodowe (chyba krawcowa) , lubi ogladac TV a zwlaszcza seriale brazylijskie, nie czyta ksiazek , nie lubi za bardzo kosciola a juz bardzo nie lubi takiego jednego radia (o dziwo )

 

 

Babcia warszawska (niestety już niezyjaca) - to cos w rodzaju "warszawskiej przedwojennej elity"

coreczka profesora, , a po wojnie zona dyrektora znanego warszawskiego liceum (czyli : dziadka ) skonczyla prawo (ale chyba nie przepracowala ani jednego dnia w zawodzie zadowalajac sie rola "żony" )

jednym słowem - ptrzedwojenna i powojenna dama - pamietam jej futra , kapelusze, zagraniczne perfumy i bizuterie.

Pamietam ze w wieku lat 80 codziennie wykonywala staranny make up , nawet jak juz byla mocno chora.

interesowala sie sztuka, kultura (i , co skrzetnie ukrywała - ploteczkami ) a gardziła przaśna rozrywka dla mas jaka byl tv czy kino (w gre wchodzil tylko teatr)

nie gotowala - (gotowaniem zamowala sie gosposia), nie zajmowala sie za bardzo dziecmi ( zajmowaniem dziecmi zajmowala sie niania) itp.

potem troszke przychylniej patrzyla na wnuki (czytala nam ksiazki - min. Myszeidos ktorych kompletnie w tym szczeniecym wieku nie łapalismy)

Kurcze - tu tez widze u niej duzo cech ktore mi sie bardzo podobaja :):)

 

Podsumowywujac : obie babcie byly dosyc nietypowe bardzo barwne i zapadajace w pamiec

aha - obie kompletnie zdominowaly dziadkow i jezdzily im po glowie

[jarkotowa]

Za miesiąc Dzień Babci. Gdy czytam posty o fantastycznych babciach, to.....zazdorszczę.

Moja jedna babcia zmarła 17 lat temu. Totalna rozpacz. Do dziś jak stoję nad jej grobem to łza się w oku kręci. Była świetna. Miała 4 wnuków i 1 wnuczkę więc miałam u niej fory. Zawsze miała dla mnie coś w szafie. A to ptasie mleczko w latach 80 (i zawsze mówiła, że to już ostatnie opakowanie), a to złote kolczyki, ale te dała mamie mówiąc, że są na 18 stkę. Nie doczekała mojej 18-stki.

Nie krzyczała na mnie - nie miała szczerze mówiąc powodów. Była po prostu normalna. Odwiedzaliśmy ją w każdą niedzielę. Ostatnio mi się śniła.

 

Druga żyje do dziś. Zawsze mnie ustawiała, próbowała wychowywać, wiecznie zwracała uwagę, usiłowała zrobić ze mnie "panienkę", wieczne zakazy, zakazy, zakazy. A że nie dałam sobie wejść na głowę a babcia nie toleruje sprzeciwu to.....uwielbiała mojego brata. Mnie nie. On przytakiwał, jak się stawiałam. On jest nadal ukochanym wnusiem. Ja nie. Wszystkie złe wspomnienia z nią się wiążą. Widuję ją sporadycznie. Swoje prawnuki traktuje tak jak mnie - ustawia, zakazuje, jest niemiła. Gdy byłam dzieckiem moje koleżanki traktowała tak samo. Nikt jej nie lubi. Nawet rodzone siostry. Ciężki przypadek człowieka.