Wspominamy nasze BABCIE

[agagreg]

Mój Boże jak to miło powspominac nasze Babcie- kochane, cierpliwe, wyrozumiałe. Ten czas przed Bożym Narodzeniem jest szczególny. Pamiętam moją babusię - Kasieńkę. To ona nauczyła mnie robić na drutach, to ona miała dla mnie zawsze czas, zawsze czekała na mnie z obiadem pytając dzień wcześniej "co zjesz kochanie". Była- niestety, odeszła 15 lat temu- wspaniałą kobietą. Zawsze pamiętam o Niej, kiedy jest mi źle modlę się do niej. Wiem, że czuwa i kocha mnie. Szacunek dla naszych Babć, wspaniałych kobiet, które swoje życie poświęciły właśnie nam.

[DPS]

A ja chciałabym opowiedzieć komuś historię mojego Dziadka, którego nie znałam.

Dziadek był przed wojną urzędnikiem państwowym w Gdyni. Zaraz po wkroczeniu do Polski Niemcy aresztowali wszystkich takich jak On. Jego aresztowano już 3 września 1939. Przetrzymywany był w więzieniu w Wejherowie. Był jednym z wielu tysięcy uwięzionych wówczas.

Na początku listopada 1939 roku Dziadek niespodziewanie pojawił się w swoim domu i powiedział, że przyszedł pożegnać się z żoną i piątką dzieci. Ma dwie godziny czasu, potem musi wrócić do więzienia, bo dał słowo honoru pilnującemu go strażnikowi - przed wojną znajomemu Niemcowi, wielu ich mieszkało na Pomorzu. Jeśli nie wróci, zginie strażnik i jego cała rodzina. A przede wszystkim - przecież dał słowo honoru...

Pożegnał szlochającą rodzinę i wrócił do więzienia.

Został rozstrzelany 16 listopada 1939 roku w lesie w Piaśnicy, zwanej kaszubską Golgotą. Zginęło tam ponad 16 tysięcy ludzi - więcej niż w Katyniu. Wszyscy zostali rozstrzelani.

Moja kochana Babcia sama wychowała piątkę dzieci, była cudowną, inteligentną, serdeczną i bardzo kochającą kobietą. Zmarła w moich ramionach w 1984 roku.

Druga Babcia zginęła w czasie wojny - była sanitariuszką wśród partyzantów, zginęła w akcji. Jej siostra wychowała Jej córeczkę, a moją matkę.

I ta siostra była także cudowną, ciepłą, kochaną Babcią, najważniejszą osobą mojego dzieciństwa. Bardzo mi Jej brakuje.

Dziękuję, Tolu, za ten wątek i za to, że mogłam komuś o tym opowiedzieć.

[Renia]

Miałam tylko jedną babcię. Ani drugiej babci ani obydwu dziadków nie znałam, zmarli zanim sie urodziłam.

 

Mama mojej Mamy - Babcia Kasia urodziła się w 1878 roku ....

Jako młoda kobieta wyjechała do USA, tam wyszła za mąż, urodziła córkę, pracowała w fabryce. Po krótkim czasie zmarła jej córeczka a potem zmarł mąż - na gruźlicę.

Wróciła do Polski, wyszła za mąż za wdowca z 3 dzieci. Urodziła moją mamę...

Mama zabrała ją do nas po wyjściu za mąż, bo wtedy Babcia była już po raz drugi wdową .... Pomagała mamie w wychowywaniu mnie i mojego brata, czytała nam głównie religijne historie ze starych książek, bajki i opowiadała o Ameryce, o podróży statkiem za ocean, o pracy w fabryce, o ludziach z ciemną skórą (Indianach) i o wielu różnych zdarzeniach, historiach ....

W lecie, na podwórku przed blokiem zbiegały sie wszystkie dzieci i słuchały, słuchały ..... żadne nie miało takiej Babci !

Chodziła po łąkach, zbierała zioła, suszyła je na strychu i oddawała do skupu.

Zawsze jak wchodzę do zielarni przypomina mi się Babcia i strych z rozłożonymi na gazetach ziołami - rumiankiem, lipą, krwawnikiem, miętą ... jeszcze do dziś czuję ten zapach.

 

Miała takie powiedzonka:

"Dobrze jest żyć bez Boga, ale źle bez Niego umierać"

"Nie ma tego złego co by na dobre nie wyszło"

wiele już zapomniałam .... bo umarła - w wieku 90 lat - jak byłam w szkole podstawowej.

 

Mam jej 2 zdjęcia zrobione w Ameryce, ubrana jest w kapelusz i długą suknię do ziemi. Zdjęcia będą stały w moim nowym domu, w salonie ....

[tola]

Naszym kochanym Babciom,

za to że są, za to, że były

 

http://www.kwiaty-warszawa.pl/images/frezja.jpg

[magpie101]

http://www.kwiaciarnia.az.pl/sklep/images/619.jpg