Stawka VAT od usług o charakterze kompleksowym

[ZUZEK]

Stawka VAT od usług o charakterze kompleksowym

 

21.02.2008

 

Rozdzielanie usługi kompleksowej na samą sprzedaż i oddzielnie ocenianą (z punktu widzenia podatkowego) czynność montażu sprzedawanego produktu stoi w sprzeczności z przepisem art. 6 ust. 2 VI Dyrektywy VAT z 17 maja 1977 r. W takim wypadku stawkę podatkową całego kompleksu czynności determinować będzie czynność podstawowa — orzekł Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie.

 

O co toczył się spór?

 

Spółka zwróciła się do naczelnika urzędu skarbowego z wnioskiem o wydanie wiążącej interpretacji podatkowej. Podatnik chciał wiedzieć, czy w sytuacji gdy spółka wykona usługę budowlaną związaną z obiektami budownictwa mieszkalnego z wykorzystaniem własnego materiału budowlanego, którego sprzedaż opodatkowana jest stawką 22 proc. VAT, całość usługi można opodatkować według stawki 7-procentowej. Podatnik wskazał też, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej produkuje masę betonową, jak również wykonuje roboty ogólnobudowlane związane ze wznoszeniem budynków. Wylewanie przygotowanej masy betonowej wykonuje we własnym zakresie, za pomocą własnego sprzętu i zatrudnionych pracowników. Konieczność takiego działania podyktowana jest częstym zgłaszaniem nieuzasadnionych reklamacji wynikających z niewłaściwego przeprowadzenia całego technologicznego procesu wytworzenia betonu, na który to proces składają się wytworzenie mieszanki oraz jej transport i układanie, a także pielęgnacja, zgodnie z polskimi normami.

 

W ocenie spółki przy świadczeniu tego rodzaju usług związanych z budownictwem mieszkaniowym i infrastrukturą towarzyszącą możliwe jest objęcie całej usługi stawką 7 proc. VAT na podstawie art. 146 ust. 1 i art. 146 ust. 1 pkt 2a Ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, z późn. zm., dalej — ustawa o VAT).

 

Naczelnik urzędu skarbowego uznał stanowisko spółki za prawidłowe, jednakże jego postanowienie zostało zmienione przez dyrektora izby skarbowej. W uzasadnieniu swojej decyzji dyrektor izby skarbowej podkreślił, że zgodnie z art. 8 ust. 3 ustawy o VAT wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej usługi są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki. Zgodnie z klasyfikacjami statystycznymi usługa wykonana przez producenta z wykorzystaniem wyprodukowanego przez siebie materiału jest klasyfikowana jako towar. W takim wypadku zalanie betonu nie stanowi odrębnej usługi budowlanej i traktowane jest jako dostawa towaru (betonu), a tym samym podlega opodatkowaniu niezależnie od obiektu, w którym jest wykonywana, 22-procentową stawką VAT.

 

Niezadowolona z rozstrzygnięcia spółka wniosła skargę na decyzję dyrektora izby skarbowej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie. Podkreśliła w niej, że zakres świadczonych przez nią usług nie ogranicza się do produkcji i sprzedaży betonu, ale także obejmuje szereg prac związanych z jego montażem. Powinno to — w jej ocenie — skutkować objęciem tego rodzaju usług preferencyjną stawką 7 proc. VAT. Spółka prowadzi roboty związane z budownictwem mieszkaniowym, więc to jej zdaniem uzasadnia objęcie tych usług taką właśnie stawką podatku.

 

Co orzekł sąd?

 

Sąd uchylił decyzje izby skarbowej w tej sprawie. Sąd zarzucił organom podatkowym, że oparły swoje rozstrzygnięcie na niepełnych okolicznościach wskazanych przez podatnika we wniosku o interpretację podatkową, a powinny go wezwać do jego doprecyzowania.

 

Zgodnie z treścią art. 146 ust. 1 pkt 2 lit. a ustawy o VAT w okresie od dnia przystąpienia Polski do struktur Unii Europejskiej do dnia 31 grudnia 2007 r. stosuje się stawkę podatkową w wysokości 7 proc. w odniesieniu do robót budowlano-montażowych oraz remontów i robót konserwacyjnych związanych z budownictwem mieszkaniowym i infrastrukturą towarzyszącą.

 

Sąd stwierdził, że jeżeli podatnik dokonuje kilku świadczeń dla określonego kontrahenta, które są ze sobą blisko związane w taki sposób, że, biorąc pod uwagę aspekt ekonomiczny, stanowią jedną transakcję, którą jedynie w sposób nienaturalny można podzielić, to te kilka świadczeń należy na potrzeby podatku VAT traktować jako jedną usługę (np. wyrok Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości z dnia 27 października 2005 r., sygn. C 41/04). W ocenie sądu nieprawidłowe jest dążenie do rozdzielania usługi kompleksowej na samą sprzedaż i oddzielnie ocenianą (z punktu widzenia podatkowego) czynność montażu sprzedawanego produktu (w niniejszej sprawie np.: dowóz, wylewanie betonu, przygotowywanie szalunków, ław fundamentowych itp.).

 

Odmienne stanowisko, dopuszczające podział czynności kompleksowej na kilka czynności odrębnie ocenianych z punktu widzenia przepisów prawa podatkowego, stoi w sprzeczności z art. 6 ust. 2 VI Dyrektywy (sprawa podatnika toczyła się na gruncie VI Dyrektywy VAT z 17 maja 1977 r.), wskazującym, że w przypadku czynności kompleksowych należy przyjmować jednolitą stawkę podatkową dla całego kompleksu czynności. Sąd podzielił pogląd Naczelnego Sądu Administracyjnego, który w jednym z wyroków orzekł, że w zależności od charakteru czynności podstawowej stawka podatkowa dla niej właściwa będzie również właściwa w stosunku do czynności kompleksowej (wyrok NSA z dnia 5 lipca 2006 r., sygn. akt I FSK 945/05).

 

(...)

 

(Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 2 lutego 2007 r., sygn. akt I SA/Kr 150/06)

 

Anna Kowalska

Całość: http://podatki.pl/artykuly/8_2998.htm