Robota w domu wre, więc się obudzić z zimowego snu i coś znowu napisać.

Pojawiła się między innymi ścianka na poddaszu.

Zrobiona jest ze starej rozbiórkowej cegły z 1936 roku - niedaleko od budowy facet rozbierał stary dom ojca i odzyskał takie cudeńka.

Murarze chwalili, że twarda i solidna, no i sama ścianka wygląda naprawdę nieźle

No i jeszcze udało się doprowadzić do porządku zielone belki więźby - już są wyszlifowane i dwukrotnie pomalowane ługiem. Poza tym, że to je trochę wybieliło, znacznie zmniejszyła się kontrastowość słojów i sęków, no i gdzieś czytałem, że w taki sposób można uniknąć żółknięcia drewna pod wpływem UV.