2 lutego 2014 r.

Na budowie przerwa. Możemy ja nazwać przerwą technologiczną, brzmi to lepiej niż określenie "chwilowo brak środków na kontynuowanie prac". Czasem takie przerwy są potrzebne. Dlaczego? To proste. Każdy inwestor budujący pod presją czasu, ma zapewne czasem uczucie, że mu się czacha dymi, mózg lasuje, śnią mu się dziwne sny okołobudowlane, w których walą się ściany, izolacje poziome nie połączyły się z pionowymi, wiedźmy straszą na mostkach termicznych itp. Śmigalska od kilkunastu dni śpi snem spokojnym. Tylko w ciągu dnia trudno jej skierować myślenie na jakieś normalne tory.

Kiedy tak sobie siadła, to wybiegła myślą przed i zaczęła snuć wizje dalszych etapów budowy.

Wyszło jej, że rodzina Śmigalskich, poza drobnym zestawem narzędzi typu młotek, trochę kluczy ( w tym francuz), śrubokrętów i kombinerek, nie dysponuje niczym, co zapewne będzie przydatne na kolejnych etapach. Śmigalska oczyma wyobraźni ujrzała zespół rodzinny konstruujący drewutnie, montujący panele, pergole, półki i plotki. Coś trzeba było zrobić, żeby ta wizja mogła się zmaterializować. Zakupiony został zestaw narzędzi dla majsterkowiczów: wkrętarka akumulatorowa, wiertarka, szlifierka kątowa. W planach jest piła tarczowa i wyrzynarka. Śmig z rozpędu chciał zamówić nową gitarę, ale zostało mu dyskretnie zasugerowane, że będzie w najbliższych czasie zajmował się innymi progami. Za radą Śmigowego kolegi, zostały zakupione narzędzia, które łatwo i bezboleśnie da się zastąpić w razie ich zepsucia. Solidna będzie jedynie drabina, która ma w sobie wszystkie możliwe funkcje. Brakuje jej jedynie zamykanej klatki dla inwestorki obdarzonej lękiem wysokości.

Kolejna myśl Śmigalskiej poświęcona była przydomowej oczyszczalni ścieków. Na terenie administracyjnym, w którym zamieszkują obecnie i zamieszkiwać będą, dofinansuje się zakup i montaż oczyszczalni w wysokości 50% kosztów, w kwocie nie większej niż 5 tysięcy. Administracja wymaga od potencjalnych beneficjentów, aby z wyprzedzeniem zadeklarowali chęć dofinansowania. Owa deklaracja to zbiór papierków, na których oprócz tradycyjnego zestawu (prawo do dysponowania nieruchomością, pozwolenie na budowę, zgoda współwłaściciela itp), trzeba określić ile mniej więcej będzie kosztowała inwestycja. Trzeba więc było poświęcić czas i wybrać pasujący rodzinie i glebie model oczyszczalni.

W projekcie budowlanym Śmigalscy mają zaplanowaną oczyszczalnie z drenażem rozsączającym 3 nitkowym- po 16 m w każdej nitce. Kiedy tak Śmigalska przyglądała się zbiornikom jedno-, dwu- i trzykomorowym i zastanawiała się, w czym jeden jest lepszy od drugiego, a potem od trzeciego, to wpadła jej w oko oczyszczalnia szwedzkiej firmy Fann.

http://www.oczyszczalnie24.eu/media/produkty/p1/667jKCtUoWBCj5P90y0a.png" rel="external nofollow">http://www.oczyszczalnie24.eu/media/produkty/p1/667jKCtUoWBCj5P90y0a.png

Po zainstalowaniu wygląda tak:

http://oczyszczalnie24.eu/assets/spaw2/uploads/files/in-drain.jpg" rel="external nofollow">http://oczyszczalnie24.eu/assets/spaw2/uploads/files/in-drain.jpg

Owa oczyszczalnia spełnia wszystkie wymagania zarówno Śmigalskich, jak i ich działki.

Nie trzeba jej czyścić filtrów, bo ich nie ma. Zajmuje 1/3 miejsca. Można ją instalować na glinach. Producent deklaruje skuteczność przez 20 lat.

Minusem jest jej cena- dwukrotnie wyższa niż tradycyjnej drenażówki. Śmigalscy postanowili wykorzystać dofinansowanie na poprawienie jakości instalacji, a nie na zatrzymanie pieniędzy w kieszeni. I prawdopodobnie taka właśnie oczyszczalnia podłączona zostanie do ich domku.

Na dzisiaj tyle. CDN.

Pozdrawiam czytających

Ś-ś