cd.

Zabieram ze sobą aparat, psa i Mirasa ( zabije mnie za ta kolejnośc;)) i podążamy do pobliskiego parku . Rozglądam się i szukam dobrego światła...zauważam śliczne czerwone kuleczki jakijes roslinki. Ustawiam kadr i robie zdjęcie...ee.e...za ciemno wyszło. Koryguje balans bieli i przesłone. Lepiej. A może spróbuję z innej prespektywy. Ptasia nie za dobrze pokazuje łodyzke..

O! jakie extra drzewa ! Krążę naopkoło i szukam dobrego swiatła. Jest. Wezme ten pień z żabiej perspektywy. Siadam okrakiem , przyciskam się do dzrewa i stram się nie ruszac, coby zdjęcie ostre wyszło..Skupiam sie..

" a co panienka tu robi?"- słyszę głos działkowca za mną

" a jak pan mysli?"- odpowiedam pytaniem na pytanie..

Miras chodźmy tam!

"po co? przeciez tam sa tory!"

"no wlaśnie dlatego"-

Prawie kłade się na torach a Miras czuwa czy pociąg nie nadjeżdża . Ustawiam parametry... cyk, zmianiam czas naświetlania... cyk, zmieniam kadr ...cyk...zmianiam costam...następny działkowiec pyta czy te fotki pójda do powiatowej gazety - czuje sie prawdziwy fotograf

"Wiesz co Żaba, komary gryza.." mówi Miras wyraźnie znudzony

"No to idźcie a ja poćwicze"

Wracam pocięta pzrez owady.

Pzregrywam zdjęcia na kompa.

Z 200 zaledwie kilka nadaje się do czegoś.

Ale czytałam że prawdziwi profesjonaliści tak mają