Marzenia o własnym... podwórku
Nie pisałem od tygodnia, bo miałem strasznego doła związanego z tą budową, z tą wielką sadzawką w miejscu gdzie stawiamy dom, i ta myśl czy my nie wyrzucamy pieniędzy. Ale w dzisiejszy przedwigilijny wieczór sytuacja poprawiła się na tyle że mogę usiąść i napisać w nieco lepszym humorze :)
Załatwiłem w tygodniu 8 kamazów żwirowatego piachu, panowie przywieźli pod moją nieobecność, mogłem się tylko domyślać jakie mają kłopoty z wjazdem i wyjazdem z działki. Zobaczyłem tylko efekt: usypane pryzmy wystające z wody. Załamka. Ale dziś przyjechał koparkowy, teren trochę podsechł, tak że mógł wiechać i wrzucił piach do środka fundamentów. Wiem że powinienem na bieżąco ubijać zagęszczarką, ale zaryzykowałem i postawiłem na siły natury. Piach wsypany przezimuje, ułoży się, a na wiosnę dosypie się kilka ostatnich warstw z porządnym ubijaniem. Pozostaje teraz domówić ze dwie wywroty i obsypać fundamenty z zewnątrz, żeby ochronić je przed mrozem i wypchnąć tę wodę wokół, coby nie podmywała ciągle spoin. Potem już na spokojnie mogę rozglądać się za ziemią na podniesienie terenu. Szczerze powiem ulżyło mi dziś trochę Może będzie dobrze.
0 komentarzy
Rekomendowane komentarze
Brak komentarzy do wyświetlenia