Ech...

Nigdy więcej!

To nie było fajne ani dla niego ani dla nas

I dowiedzieliśmy się (po fakcie), że jest kilka możliwosci kastracji. Rudek doświadczył tej najbardziej radykalnej. Biedny, kochany stworek.

Już dziś się nie zatacza, chodzi normalnie tylko powoli i ostrożnie. Jedzonko dopiero po południu. Bartek mu obiecał jogurt orzechowy a ja pyyyszną kolację.

Wiemy, że to była słuszna decyzja ale serducha bolą. Ja mam strasznego moralniaka.

Trzymajcie kciuki, żeby Rudas jak najszybciej doszedł do siebie

Mam nadzieję, że w Wigilijną noc nam wygarnie a potem wybaczy