STALID

Łatą tynkarską 2 m. Wyprowadzasz kąt, a potem gładzisz normalnie.

FlaszBack co masz na myśli pod pojęciem "wrotki"?

Łatą tynkarską 2,5 m.

Właściwie na oknie też. Wokół okna rośnie grzyb.

Nie rosną, bo nie mają warunków, bo nie jest tam odpowiednio wilgotno, bo para się tam nie skropla. W starszych domach, gdzie nie ma odpowiedniej wentylacji, nawet grawitacyjnej, po wymianie starych nieszczelnych okien (które pełniły funkcję wentylacji) zwiększa się wilgotność powietrza. Para wodna wykrapla się zazwyczaj wokół okna, gdzie jest mostek termiczny (cienki mur).

Folia paroizolacyjna uniemożliwia przedostanie się pary wodnej w głębsze warstwy wełny, do punktu rosy, gdzie nastąpiłoby jej skroplenie.

Jest też pianka PIR, która ma trochę lepszą wytrzymałość na wysokie temperatury. Wkręt ustawiasz na środku dziurki. Przy łbie wkręta, jest on grubszy (średnica się zwiększa) i sam się ustawia na środku wyciętego otworku w grzybku, zarazem go przestawiając.

Cieszy mnie, że słuchasz takiej poważnej muzyki. Pozdrawiam Tomasz Staliś

Starałem się Jest opisany tylko skos, a okno to jego element, dlatego też trzeba je opisać przy opisywaniu skosu... albo nie przejmować się oknem, kłaść konstrukcję tak jakby go nie było, zakryć płytami, nie męczyć się. W każdym bądź razie używając grzybków najpierw wykonuje się cały stelaż, potem zdejmuje profile, wkłada wełnę (2 warstwy), wkłada profile.

Noooo ok. Na stronie jest tylko pokazany produkt. Zabudowa skosu na dachu dwuspadowym, dom z dwoma ścianami szczytowymi - najprostsza opcja. Potrzebnych ludzi: 2 szt. Przystawiasz np. ostry profil prostopadle do krokwi i zarysowujesz na ścianie płaszczyznę wyznaczoną przez czoła krokwi. Następnie odmierzasz od tej linii grubość drugiej warstwy ocieplenia + 2,0-2,5 cm (grubość profila CD 27 mm) z góry i z dołu skosu, zaznaczasz dwa punkty. Łączysz je długą poziomicą + ołówek lub sznurkiem traserskim + kreda. Wyznaczona linia to połączenie ściany z konstrukcją skosu. Jeżeli decydujesz się na ściankę kolankową na konstrukcji z k-g to ustalasz grubość izolacji (najczęściej jest to grubość drugiej warstwy wełny na skosie) i odmierzasz, zaczynając od ścianki kolankowej, murowanej w stronę pokoju. Zaznaczasz jeden punkt, a następnie z poziomicą ustalasz pion, który będzie stanowić połączenie ściany ze ścianką kolankową na konstrukcji. Ustalasz wysokość jaka będzie w pomieszczeniu na suficie poziomym, biorąc pod uwagę grubość ocieplenia, stosowany ruszt (jedno/dwu poziomowy), to co chcesz schować w suficie (rury od rekuperatora, halogeny itp.) oraz to, że wyznaczona linia będzie połączeniem ścian z konstrukcją sufitu. Sufit docelowo po opłytowaniu będzie 12,5-25 mm niżej. Następnie wyznaczasz poziom sufitu w całym pomieszczeniu za pomocą szlaufwagi/poziomicy laserowej i sznurka traserskiego. Wyznaczasz również poziom w miejscu przecięcia linii skosu i ścianki kolankowej. Mierzysz odległość od ściany przeciwnej do skosu do miejsca przecięcia się linii skosu i sufitu oraz odległość przecięcia się linii skosu i ścianki kolankowej. Wymierzone odległości przenosisz na ścianę przeciwną. Zaznaczasz linie skosu i ścianki kolankowej. Sznurkiem traserskim zaznaczasz linię połączenia ścianki kolankowej z podłogą. Wszystkie linie są wyznaczone. Można oprofilować obwód (sufit, skos: UD, ścianka kolankowa: UW, można też ściankę kolankową zrobić na konstrukcji z profili CD i UD, jeżeli ta jest na tyle niska). Od miejsca połączenia się profila UD sufitowego z profilem UD skosu odmierzasz 3 cm na skosie oraz od miejsca połączenia się profila UW ścianki kolankowej z profilem UD skosu, także 3 cm. To samo z przeciwnej strony. Istotne jest aby skrajne profile CD skosu były zamontowane precyzyjnie. Na profilach najlepiej się zaznacza mazakiem, ołówka nie widać. W zaznaczonych miejscach przykręcasz blachowkręty. Rozwieszasz sznurek murarski między przeciwnymi wkrętami, uważając przy tym aby był on umocowany na równo z profilem UD, zahaczasz początek i koniec sznurka od profil UD, bo lubi się odwinąć. Sznurek musi być napięty. Przykręcasz wieszaki - grzybki z boku krokwi, tak aby dochodziły do sznurka (może być jakieś 1mm przerwy - grubość profila, który będzie wpięty w te grzybki). Sznurek ma być na osi symetrycznej grzybka. Grzybki przykręcasz trzymając w jednej ręce kątownik (zwykły, tani, marketowy kątownik przycięty do 15 cm, żeby nie był za długi) oraz grzybek, zarazem ustawiając go prostopadle do krokwi oraz względem sznurka, natomiast w drugiej ręce wkrętarka z uchwytem magnetycznym (wkręty się lepiej trzymają, nie spadają z wkrętarki). Tak robisz cały dolny i górny rząd grzybków. Sznurek zdejmujesz. Przy krokwiach przy oknach dachowych należy brać pod uwagę, że po zamontowaniu grzybka do bliższego oknu boku krokwi, może później uniemożliwiać zrobienie konstrukcji wokół okna. Wybierasz sposób zabudowy okna: 1. Dolny glif prostopadle do podłogi, górny glif równolegle do sufitu (najmniejsza izolacja cieplna, najwięcej światła, największa estetyka, choć to kwestia względna) 2. Glify prostopadle do okna (najlepsza izolacja cieplna) 3. Połączenie punktu pierwszego i drugiego, czyli najpierw prostopadle do okna, a potem na zasadzie punktu pierwszego. 4. wszelkie inne. Wyznaczasz linie na krokwiach stosownie do wybranego sposobu. Przykręcasz np. kawałki profila UD od strony bliższej na wyznaczonych liniach. Docelowo Profile UD będą przykręcone z drugiej strony linii. Te zamocowane kawałki będą pomocne do zamontowania grzybków, na których będą profile CD najbliższe górnemu i dolnemu glifowi. Wyznaczasz na krokwiach miejsca kolejnych grzybków (proponuję co 40 cm, ale przy prostopadłym montażu płyt można według producentów dawać co 50 cm). Bierzesz pod uwagę dolny i górny glif okna. W razie konieczności przesuwasz odległość itp. Wyznaczasz kątownikiem linie z boku krokwi. Jedna osoba bierze poziomicę, łatę i przystawia do dolnego i górnego grzybka; druga kolejno przykręca grzybki na wyznaczonych liniach, biorąc oczywiście wzgląd na tą poziomicę/łatę. Jeżeli bezpośrednio przy dolnym i górnym glifie nie wypadnie profil CD, to przykręcasz tam dwa grzybki (miejsce na krokwi ustalasz dzięki przykręconym wcześniej kawałkom profili, a głębokość standardowo łatą, przystawioną do górnego i dolnego grzybka), docinasz profile o długość rozstaw krokwi w tym miejscu + ~40 cm - po ~20 cm na stronę. Wpinasz te profile z dołu i góry. Kątownikiem prostopadle do okna na wpiętych profilach zaznaczasz punkty. Mierzysz odległość między profilami, dodajesz 6 cm i wycinasz dwa profile UD o takiej długości. Nacinasz je z każdej strony na 3 cm w miejscu łączenia ścianek profila. Podstawę profila (ten bok, który przy montażu jako przyścienny w suficie, przylega do ściany) odginasz o 90 stopni na zewnątrz (z dwóch stron obu profili). Wkładasz je między wpięte profile CD w wyznaczonych punktach. Równasz je poziomicą aby nie "pływały". Mierzysz odległości miedzy ścianami oraz między ścianami a oknem. Wycinasz odpowiednią ilość profili CD, pamiętając o skróceniu zmierzonej odległości o około 1,5 cm (profil UD, podklejony taśmą akustyczną ma swoją grubość; profil jest z obu stron; należy jeszcze zostawić luz - profil CD nie może być zamontowany "na ścisk"... stąd te 1,5 cm). Odkręcasz kawałki profili przy oknie. Przykręcasz już odmierzone profile UD po prawidłowej stronie linii narysowanej na krokwi. Wycinasz profile do zabudowy okna na dolnym i górnym glifie. Do profila UD na samym dole skosu, przykręcasz blachowkrętami profil UW, należący do konstrukcji ścianki kolankowej. Wycinasz profile CW na tą ściankę. Najwyższy profil można też skręcić z profilem należącym do konstrukcji sufitu.Można też użyć profila V, ale to trochę inaczej wtedy wygląda. Konstrukcja jest przygotowana. Wszystkie profile ściągasz (profile dolnego i górnego glifu okna możesz zostawić)... i dopiero teraz możesz układać wełnę. Potem wpinasz profile. Profil UD przy oknie ponownie ustawiasz prostopadle do okna, ustawiasz go żeby tworzył linię prostą, a odgięty kawałek profilu przykręcasz "pchełką" do profila CD. To tyle z grubsza

Ja dodam, że cena za robociznę zabudowy poddasza dachu bardzo skomplikowanego może być nawet o 60-70 % wyższa od zabudowy np. dachu dwuspadowego, bez udziwnień - najprostszego. Wynika to ze znacznie większej pracy, którą należy wykonać. Pozdrawiam.

Z drugiej strony sufit jest dobrze podzielić na mniejsze płaszczyzny. Przy dużych powierzchniach już się robi dylatacje. Filmy i robota spoko, ale muzykę to chyba bierzesz do nich z filmów dokumentalnych z lat 80-tych Czy szpachlując piórem na wysięgniku robi się to dobrze, bo w końcu daleko jest głowa od tego sufitu? Jakiej gładzi używasz? Pozdrawiam.

http://www.koelner.pl/c?lang=pl&mod=products&c=product&p1=79 Koelner ma nawet 27 cm wieszaki, dzięki czemu można dać grubą warstwę ocieplenia.

Trzeba być twardym, a nie miękkim. Poza tym jestem młody i nie zamierzam tego robić całe życie Może pianka PUR, PIR staną się bardziej popularne...

Polecałbym wam jednak zabudowę poddasza nie zaczynać od ocieplenia między krokwiami. Lepsze wieszaki do skosów są grzybki, przykręcane z boku krokwi. Gdy wełna jest ułożona trudno je przykręcić, gdyż należy upychać w tym miejscu wełnę. Jest to kłopotliwe. Zazwyczaj wtedy używa się wieszaków ES. "Grzybki" mają wiele zalet: - łatwiej się je poziomuje/ustala płaszczyzne skosu (rozwiesza się sznurek i przykręca się grzybki), - nie trzeba przykręcać profili CD - wpina się je - mniej pracy, - wełnę można nabić na grzybki przed włożeniem profili, unikając mostków termicznych, - konstrukcja jest mniej sztywna i mniej podatna na pęknięcia, - są łatwe w zastosowaniu w montażu profila CD najbliższego ściance kolankowej i w podobnie mało dostępnych miejscach (w przypadku ES nie ma jak dojść wkrętarką, aby profil CD przykręcić do wieszaka ES).

Witam. Czy wymagane jest przy budowie domu przyłącze internetowe? Informacja z Politechniki Śląskiej...

Sprzedam 20 worków 27,5 kg gładzi Franspol GS-1 dosyć tanio, żeby mi nie leżało.

Sprzedam 20 worków 27,5 kg gładzi Franspol GS-1 dosyć tanio, żeby mi nie leżało.