Poniżej wstawiam sobie informacje znalezione w sieci ...
BRUKSELKA (KAPUSTA BRUKSELSKA)
Dwuletnia roślina z rodziny krzyżowych pochodząca z Belgii, gdzie uprawia się ją od stuleci (stąd jej nazwa od stolicy tego kraju - Brukseli). Znalazła uznanie w Europie Zachodniej, a potem w USA. Brukselka w pierwszym okresie wegetacji tworzy gruby, silnie ulistniony pęd wysokości 70-90 cm. W kątach liści na pędzie głównym wyrasta 70-80 krótkich ulistnionych pędów bocznych, mających kształt główek wielkości orzecha włoskiego, które stanowią część jadalną rośliny. W stanie świeżym dostępna od października do końca stycznia, a przy właściwym przechowywaniu - nawet do marca. Zaliczana jest do warzyw o dużej wartości odżywczej.
Zawiera m.in.: sód, potas, magnez, wapń, mangan, żelazo, miedź, cynk, fosfor, chlor, jod, karoten, witaminę E, K, B1, B2, B6, C, kwas nikotynowy i pantotenowy, biotynę, kwas foliowy.
Podobnie jak inne warzywa kapustne, gatunek ten ma dość duże wymagania glebowe. Najlepsze do uprawy kapusty brukselskiej są gleby średnie do ciężkich, o uregulowanych stosunkach wodnych. Na glebach lekkich udaje się, jeśli nawadnia się ją i nawozi wysokimi dawkami nawozów organicznych. Bardzo żyzne, o dużej zawartości próchnicy oraz torfowe są mniej odpowiednie — rośnie na nich zbyt bujnie i wylega, a szybko rosnące główki ulegają rozluźnieniu. Nie powinno się jej uprawiać na glebach kwaśnych i podmokłych. Optymalne dla niej pH to 6,5–7,0. Jeśli pH gleby jest niższe, wskazane jest wapnowanie. Powinno się je przeprowadzić jesienią w roku poprzedzającym uprawę.
Rośliny kapusty brukselskiej wytwarzają dużą masę (fot. 1), dlatego ich potrzeby pokarmowe są duże. Wskazane jest jesienne nawożenie organiczne (obornik, kompost, słoma lub nawozy zielone) i uprawa w pierwszym, ewentualnie drugim roku po nim. Wiosenne przyorywanie masy organicznej, szczególnie słabo rozłożonej, może przyczyniać się do nadmiernego przesuszenia gleby i utrudnionego podsiąkania wody (można wtedy używać tylko nawozów dobrze rozłożonych lub kompostu).
Kapustę brukselską najczęściej uprawia się z rozsady, którą można przygotować na rozsadniku (w polu lub nieogrzewanym tunelu foliowym). Rozsadnik można zakładać na tym samym miejscu dopiero po 4, 5 latach. Gleba powinna być nawieziona kompostem i nawozem wieloskładnikowym, zawierającym także mikropierwiastki — molibden (Mo) i bor (B). Wysiewa się tylko nasiona o wysokiej zdolności kiełkowania, zaprawione, co chroni siewki przed pchełkami, śmietką kapuścianą i chorobami zgorzelowymi. Produkcja rozsady do obsadzenia jednego hektara wymaga około 80–100 m2 rozsadnika i 200–250 g nasion. O powodzeniu uprawy decyduje termin siewu na rozsadniku, dostosowany do wczesności odmiany i planowanego terminu zbioru. Optymalne terminy siewu dla brukselki uprawianej do mrożenia przypadają na kwiecień. Późniejsze — w maju — są nieodpowiednie dla większości odmian, niezależnie od ich wczesności, gdyż powodują znaczne obniżenie plonu. Dla uzyskania zbiorów od końca października do połowy listopada odmiany wczesne należy wysiewać w połowie kwietnia. Z siewu na rozsadniku w początku kwietnia uzyska się plon w drugiej połowie września lub na początku października. Przeniesienie siewu na koniec kwietnia jest możliwe tylko dla odmian bardzo wczesnych, których zbiór planuje się na połowę listopada. Odmiany średnio wczesne, planowane do zbioru w październiku, powinny być wysiewane na początku kwietnia, natomiast do zbioru w połowie listopada mogą być wysiewane w połowie kwietnia. Wysiew w końcu kwietnia lub na początku maja będzie się wiązał z obniżeniem plonu (nawet o 20–30%). Dla odmian średnio późnych i późnych zaleca się tylko najwcześniejszy termin siewu na rozsadniku (na początku kwietnia). Późniejszy wiąże się zawsze z obniżeniem plonów, proporcjonalnym do opóźnienia. Okres produkcji na rozsadniku rozsady "rwanej" trwa średnio 6–8 tygodni Przy wysiewie na początku kwietnia, ze względu na zmienną pogodę w tym okresie, wskazane jest przykrycie roślin włókniną polipropylenową lub folią perforowaną. Włókninę można pozostawić na roślinach do wytworzenia 2 liści, a nawet trochę dłużej, jeśli istnieje niebezpieczeństwo wystąpienia przygruntowych przymrozków. Folię utrzymuje się na roślinach do czasu pełnego rozwinięcia liścieni lub pierwszego liścia. Dłuższe pozostawienie folii może powodować pogorszenie jakości uzyskanej rozsady. Ostatnio coraz częściej produkuje się rozsady w paletach wielokomórkowych, co zapewnia uzyskanie dobrze rozwiniętych, zdrowych młodych roślin z dużą, nieuszkodzoną bryłą korzeniową (fot. 2), łatwo przyjmujących się i lepiej znoszących trudne warunki w polu. Używanie wielodoniczek paletowych umożliwia przesunięcie terminu siewu i skrócenie okresu produkcji rozsady o około 1, 2 tygodnie.
http://www.ho.haslo.pl/images/article/2002/03/929/2.jpg" rel="external nofollow">http://www.ho.haslo.pl/images/article/2002/03/929/2.jpg
FOT. ROZSADA Z PALET WIELOKOMÓRKOWYCH LEPIEJ OD RWANEJ PRZYJMUJE SIĘ I ROŚNIE
la tego sposobu produkcji, w zależności od wielkości doniczek w palecie, do wyprodukowania rozsady wystarcza około 4–6 tygodni. Najodpowiedniejsze do produkcji są palety o pojemności pojedynczej komórki około 50 cm3 (96 komórek w palecie), ale z powodzeniem używać można tych o mniejszych komórkach (25 cm3, czyli 160 otworów w tacy — fot. 3). Palety napełnia się nawiezionym substratem torfowym i dokarmia rośliny raz lub dwa razy w okresie wzrostu 0,5–0,7% roztworem nawozu wieloskładnikowego lub saletry wapniowej.
- Czytaj więcej..
- 0 komentarzy
- 1 487 wyświetleń