To pragnienie dojrzewało w nas powoli ,niespiesznie
Pragnienie posiadania wlasnego kawalka ziemi pod stopami
Dziwne bo przeciez kiedys ucieklismy ze wsi....do wielkiego miasta
marzenia sie spelniaja ...jesli sie bardzo chce
dzis...sama juz... kupilam stary dom
Wiejska zagrode wlasciwie ,z oborą ,walącą sie stodołą jakas przybudówką...
Był listopadowy ,sloneczny (tym razem) dzien.Siedzialam na schodkach(walących sie) przed moim nowym domem i tak sobie przemysliwalam
Dom byl oddalony o 300km od Warszawy
Ale za to w miejscowosci ,gdzie sie urodzilam
Ale za to dokladnie byl taki sam jak dom mojego dziecinstwa.
Budowal go ten sam majster,to samo rozmieszczenie izb.
Drewniany,obudowany ceglą
Dom z duszą,bo jeszcze pozostaly w nim gazety,stare ubrania ,szafy ,łóżka -poprzednich wlascicieli
Siedzialam na tym podwórzu ,patrzylam na rozwalajacy sie płot,perspektywe starego sadu i myslalam "jak ja sobie z tym poradze?"
Wiedzialam jednak napewno:
By dalej życ -dom potrzebuje mnie a ja potrzebuje tego domu-
i nie wazne .ze pare najblizszych osób mowilo ,ze kupilam ten dom by "myszy w nim harcowały"
To bylo osiem lat temu
No i zaczelo sie juz nastepnego dnia
Pierwszy krok to porzadkowanie pozostałosci po poprzednich gospodarzach
czulam sie jak wielka Pani na włościach...
Zagladalam po wszystkich kątach ,po kilka razy otwieralam te same drzwi
Na strychu stara kołyska,wiele pustych sloików i stary kolejarski kożuch(oczami wyobrazni widzialam jak leży rozłożony przy kominku)
Za belkami pozatykane jakies suche bukieciki,stare palmy.
Podloga na strychu wysypana slomą,plewą.nawet nie wiem jak to nazwać
W mniejszym pokoju gospodarze zostawili drewniane pojedyncze łóżko-swietnie-.Wyrzucam tylko siennik,bo tyle lat leżał.
- Czytaj więcej..
- 0 komentarzy
- 828 wyświetleń