Wiadomość dla przyjaciół tomek1950

[Gosiek33]

Bonetko dzięki za wieści, że też jeszcze sił Ci starczyło po takim goszczeniu, pichceniu, grillowaniu by przysiąść do kompa i wszystkim takie piękne wieści oznajmić Tomek na wyprawy się już udaje - oczywiście w towarzystwie pięknych dziewczyn a i Artur już zdrowieje hipp, hipp, hurrrra

[Chef Paul]

.......

opócz tego dwie cięmięzycielki zmodrowały GO wszelkimi torturami fiycznymi jakie przy nich wykonywać musiał ......

...

... nawet do "śpitala" polazły (musi z wewontka się wyrwały)

 

Cieszę się niezmiernie, że już coraz lepiej "obu dwum" ... bardzo cieplutka energia z Florydy dla Nich czas cały płynie (u mnie + 32 wef dzień)

[sylvia1]

Tomek, Arek jakież dobre wieści... Ślę moc pozytywnych fluidów w ten deszczowy, zimny i pochmurny dzień

[Zazdrośnica]

A nie mówiłam, że Tomek lada dzień na wózku się wozić zacznie ! Jeszcze trochę i tylko laseczką się będzie podpierał, a potem juhuuu

 

Pozdrawiam też bardzo i ściskam Artura, bo nie wiem czy to czyniłam, niech wraca w podskokach do zdrowia

 

Pogoda wprawdzie beznadziejna ale to chwilowe, więc Panowie, jak najwięcej na powietrze i słoneczko każcie się się wystawiać.

[Afrodyta]

Naszymi informatorami, autorami tej historii,są:

 

1Gabrysia, johnzee, bonetka

 

A zaczęło się tak...

 

14.05

Witam,

mój Tata znany wielu Forumowiczom jako tomek1950 jest bardzo ciężko chory. Miał rozległy wylew. Wczoraj był raz operowany, a przed chwilą skończyła się druga operacja. Będzie utrzymywany w stanie śpiączki farmakologicznej aż do poniedziałku. Jego stan jest bardzo poważny. Jedyne co mu może teraz pomóc to wszelkie wsparcie, dobre myśli i modlitwy. Wiem, że społeczność Muratora jest dla mojego Taty ogromnie ważna. Dlatego chciałabym prosić wszystkich, którzy go znają o duchowe wsparcie, dobre myśli, modlitwy...

Wiem, że ludzie ciężko chorzy, nieprzytomni czują takie wsparcie i ono im pomaga.

Bardzo dziękuję.

 

15.05

Ten wylew był prawdopodobnie spowodowany wypadkiem samochodowym. W piątek Tata zatrzymał się przed przejazdem kolejowym, a ktoś w niego wjechał bardzo mocno w tył. Tata był obejrzany przez neurologa i ortopedę, ale nic nie stwierdzili. Kilka dni później z niezwykle silnym bólem głowy, a zaraz potem utratą świadomości został zabrany karetką do szpitala. Okazało się, że to rozległy wylew.

 

15.05

Tata podobno wygląda gorzej niż wczoraj, ale w końcu miał drugą operację. Gorączkę ma jednak trochę niższą niż wczoraj tak koło 38 stopni.

 

16.05

Tomek rano został obejrzany przez neurochirurga, który powiedział, że rana pooperacyjna, gorączka i zwiekszająca się opuchlizna twarzy są takie, jak można się spodziewać po takiej operacji. Jutro rano zaczną mu odstawiać leki utrzymujące w stanie śpiączki, więc po kilku godzinach dopiero zacznie być jakiś efekt, czyli poniedziałek po południu.

 

17.05

Internistycznie ma się nieco lepiej. W nocy miał 38 z groszami, ale w dzien 36,6 stopni Celsjusza, a co najważniejsze głowa nie była gorąca, goi się. Opuchlizna się trochę zmniejszyła i wyglądał dziś nieco lepiej. Neurologicznie to nikt nic nie powie, ale miał dziś silniejsze odruchy, więc zwiększono mu dawkę środków usypiających. Jutro po obchodzie (czyli do 12 mniej więcej) mu je odstawią i będą czekać aż się wybudzi. Trwa to od 6 godz do nawet dwóch dni. Piszcie do Tomka, bo jutro będziemy mu intensyfikować czytanie Waszych postów, żeby się szybko a skutecznie obudził.

 

18.05

Tomek ma założone dojście centralne i zrobiony rentgen (chyba płuc), oraz jest inna strzykawka z lekiem, więc może to jest to wybudzanie. Jasiek czeka teraz na rozmowe z lekarzem, bo to co napisałam powyżej to zauważyli, bo pielęgniarki nic nie mówią.

 

18.05

Tomek jest wybudzany. Neurolog bardzo na niego krzyczał, ale tomek nie chciał otworzyć oczu. Wg lekarza może już słyszeć, więc czytają i czytają mu Wasze wieści. Spocił się przy obcinaniu paznokci, więc pewnie to czuł, a raczej nie jest przyzwyczajony, żeby ktoś mu to robił. Ma zapalenie płuc po intubacji, ale nie ma gorączki. Oddycha sam, ale jest jeszcze podłączony do respiratora na wszelki wypadek, gdyby zapomniał jak to się robi.

 

18.05

Były jakieś komplikacje kardiologiczne, ale podali leki. Oddycha niby samodzielnie, ale jednak ze wspomaganiem respiratora. Znikła opuchlizna z twarzy. Jak sie do jutra rana do 10 nie obudzi, to będą lekarze coś innego kombinować. Mama pytała pielęgniarkę o odleżyny, podobno nie ma. Ruszać Tatę może tylko wykwalifikowany personel, bo cały jest popodłączany do różnych sprzętów.

Reszta bez zmian.

 

19.05

Mama mi mówiła przez telefon, że ma wrażenie, że Tomek reaguje trochę na to, co się do niego mówi czy czyta.

 

19.05

To zapalenie płuc jest bardzo ciężkie. Tata do tomografii był znowu bardziej naładowany usypiaczami, wynik bedzie dopiero jutro. Nic nie otwiera oczu, nic a nic nie rusza gałkami ocznymi. Rusza troszkę dwiema rękami (wcześniej tylko lewą), przeszkadza mu rurka w gardle.

Czekamy co powiedzą jutro na obchodzie. Ale jak dotąd żaden lekarz nie wypowiadał się jakoś konkretniej o sprawach neurologicznych.

 

20.05

Tacie przed godziną nagle skoczyła gorączka, ma ponad 40 stopni, leży obłożony lodem. Przestał ruszać rękami. Na tomografi wyszły jakieś krwawienia, ale małe, nie ma powodu do dalszych operacji (uff). Jutro będzie miał tracheotomię, bo bo nie może mieć dłużej tej rurki w gardle.

 

20.05

otóż ...Tomkowi zelżała gorączka !!!!!!!!

 

20.05

Gorączka spadła do 37.

Tomek zaczął ruszać nogami, podobno całkiem porządnie, zwłaszcza prawą, co jest o tyle istotne, że główny wylew był w lewej półkuli. Dobrze oddycha.

 

21.05

Tata miał tracheotomię. Nie wiem nic więcej, poza tym, że zanim na nią pojechał, to dobrze oddychał, saturacja 98% cokolwiek by to miało znaczyć, ale nawet czysty spirytus nie jest 100%.

Jasiek zeznał, że coś jakby lepsze napięcie mięśniowe w rękach mu sie wydało.

 

21.05

Tracheotomia sie udała. Tomek oddycha dobrze, lekko tylko wspomagany respiratoerm. Gorączki brak. Nogami przestał ruszać, ale za to istotnie ściśka palcami, jakby chciał miecza dobyć i z niewoli ojomowej sie wydostać.

 

21.05

Tata wczorajszych wyczynów "nożnych" dziś nie powtarzał ale najprawdopodobniej jeszcze jest pod działaniem leków z narkozy (lekarz twierdzi że do nocy będzie pod ich działaniem).

Jak moja Siostra kochana pisała "miecza szuka by znów do walki ruszyć".

Moim zdaniem oznacza to, że powoli mózg zaczyna pracować (mam nadzieję, że dalej będzie jak w wierszu "Lokomotywa") są to co prawda tylko moje przypuszczenia nie poparte wiedzą ale ja tej wersji będę się trzymać.

Tata oddycha prawie samodzielnie (prawie bo w asyście respiratora), saturacja dochodzi momentami do 100%, oddech jest miarowy i głęboki.

Nie wiem dokładnie jaką ma temperaturę ale gorączki dzisiaj nie ma.

Jeżeli chodzi o zapalenie płuc, to jak stwierdził lekarz, "osłuchowo jest nieźle".

Jutro będą wyniki antybiogramu (test na jakie antybiotyki te france szpitalne nie są jeszcze odporne) będą jutro i będzie wiadomo jakie leki podawać.

Myślę (podobno czasem tak mam ), że Ojcu wygodniej będzie bez rury w gardle tylko z małą rurką w tchawicy.

 

Tak z innej beczki, codziennie czytam Komturowi co tutaj wypisujecie, pomimo braku odpowiedzi z jego strony, mam wrażenie że słyszy co się do niego mówi.

Może daje znaki, których ja nie zauważam, ja wiem że słyszy i będę do niego dalej mówił aż się obudzi i rzecze: "Dość synu, moje uszy nie zniosą więcej tego twojego gadania!".

 

Jutro będzie jeszcze lepiej, przestaną działać leki i będą kolejne oznaki powrotu do zdrowia.

 

22.05

Po raz pierwszy wypowiedział się neurochirurg. JEST BARDZO ZADOWOLONY. Tomek czuje łaskotki w nogach. Wiadomo na razie, że ma niedowład prawej ręki (na szczęście z wyjatkiem pisania, to Tata jest leworęczny). Ma też uszkodzony pien mózgu. Ale na to wszystko nakłada sie opuchlizna pooperacyjna i jeszcze niewchłonięte krwiaki. Jak to zniknie, to będzie można powiedzieć coś więcej, a to może jeszcze trzymać się tygodniami. Oczu jeszcze Komtur nie otwiera, ale naprawzdę zdaje się, że słyszy. I coraz bardziej jakby się rusza. To już naprawdę blisko kiedy otworzy oczy.

 

22.05

z czterech kończyn tylko w jednej, prawej ręce występuje niedowład przy rehabilitacji minie ...ten pień mózgu jest gorszą sprawą ale jak zejdzie opuchlizna i wszystko się wygoi wtedy dopiero będzie można powiedzieć co i jak

 

23.05

Tata podobno na chwilę otworzył oczy, tak mówi pielęgniarka (ja mu się osobiście nie dziwię, że akurat przy niej otworzył oczka ), która pomagała przy rentgenie płuc (się polepsza).

Gdy przyszedłem, kontakt był z pozoru gorszy niż przed tracheotomią, nawiasem mówiąc Ojciec wygląda duuuużo lepiej bez "rury w gębie", brak reakcji w kończynach, ale zaczął poruszać gałkami ocznymi jak we śnie (faza REM).

Reaguje na łaskotanie lewej stopy (zawsze miał łaskotki a prawa jest zabandażowana z powodu wkłucia do tętnicy).

Po wizycie neurochirurga, który przeprowadzał drugą operację, nabrałem nadzieję, że naprawdę jest coraz lepiej, stan odruchów obronnych wg mnie w skali od 1 do 10 podskoczył z -5 do +5 (jak się dzisiaj dowiedziałem wcześniejsze objawy wskazywały na poważne uszkodzenie pnia mózgu, czyli części odpowiadającej za czynności życiowe), dzisiaj można powiedzieć: "jest (kobieta lekkich obyczajów) dobrze". Teraz trzeba dostarczać Komturowi silnych bodźców (Komturowa o to zadba) aby przedrzeć się przez "watę" i dotrzeć do świadomości.

 

23.05

Ponieważ Tomaszek był nadpobudliwy p. doktor zaordynował środki uspakajace po których śpi . Wszystko jest w porządku tylko mniej się wierci

Majeczka kontaktowała się z p.rehabilitantką która stwierdziła że za wcześnie na rozpoczęcie tych zabiegów ale podpowiedziała że reh. powinna się odbywać w Poliklinice i nalezy zarezerowować sobie w niej miejsce.

 

23.05

Na początek uspokoję wszystkich, jest lepiej i są postępy (piszę to na wstępie gdyż nie jestem sadystą). To tyle tytułem wstępu, teraz zaczynam budować napięcie:

Wyjechaliśmy z komturii trochę późno bo szukaliśmy dokumentów, tak więc dotarliśmy do szpitala około 14.

Wszedłem na salę i obok łóżka zobaczyłem trzy puste torebki po krwi.

Na monitorze następujące : niskie ciśnienie, powolne tętno, trochę zbyt wysokie stężenie CO2. Połaskotałem w stopę na dzień doby a tu nic, zero mimiki twarzy, zero kontaktu, niestety od ratownika na oddziale zbyt wiele nie udało się wyciągnąć (mówił, że jest O.K.) a lekarz był na obiedzie. Pomyślałem sobie: w nocy coś się stało (krwotok lub coś w tym stylu), nastąpiło jakieś pogorszenie stanu zdrowia, powiększył się obrzęk mózgu. Ogólnie kontakt i parametry przedstawiały się jak przed czterema dniami.

Dobra dosyć tego, już mówię co się stało. Tata w nocy zaczął trochę rozrabiać i wyrywać sobie rurki (a sporo tego wisi na wieszaku przy łóżku) i dla własnego bezpieczeństwa zostały mu podane leki nasenne, jeden z lekarzy mówił kilka dni temu, że jest to normalna procedura w tego typu sytuacjach.

"Więc" (z jakiegoś dziwnego powodu uwielbiam rozpoczynać zdanie od tego słowa) pomimo, iż wygląda na pogorszenie, jest to postęp i idzie ku lepszemu.

 

24.05

Tata dalej jest pod działaniem leków uspokajających ale podobno trochę mniejszym, gdyż na dotyk reakcja wróciła.

Sumiennie komtura Córa jego stymuluje i opieką należytą otacza.

 

24.05

wieczorem Tata zaczął dawać znaki, że słyszy!

Jeszcze nie może otworzyć oczu ale w odpowiedzi na zadawane pytania, mruży oczy.

Jak znam moją siostrę (socjolog), to bez wielokrotnej próby się nie obyło, tak więc informacja musi być precyzyjna i pewna.

 

25.05

Komtur otworzył jedno oko. Ponoć dwa razy.

 

25.05

Tomek oddycha już przeponą, a nie jak dotąd samym szczytem płuc, choć dalej ma zapalenie płuc. Wygląda lepiej. Mrugał oczami, usiłował się uśmiechnąć kącikiem ust, bardzo poruszył się informacją, że jakieś tam drewno przywieziono do Komturii (chyba się o to martwił).

 

26.05

Komturek Majeczkę scisnął za rekę i to PRAWĄ dłonią

Dzisiaj przychodzi rehabilitantka wewnętrzna.

Majka pozdrawia wszystkich i dziękuje za wszelkie wsparcie

Słuchać czytania postów przychodzi czasami cała obsada OIOMU

 

26.05

Postępy Komtur zrobił ogromne o ostatniej mej wizyty:

1. Przywitał mnie otwartym okiem (czuwać trza kto do komnaty wchodzi i czy aby na pewno się pokłonił);

2. Uśmiecha się (rad z widoku synowego widać);

3. Potrafi zaciskać rękę (jakże to tak syna inaczej powitać niźli prawicy uściskiem).

 

Wszystkie wyżej wymienione gesty, kurtuazyjnymi zwane wykonał ochoczo i z pełną świadomością,

 

Łoże niestety siły z Taty wysysa, bo słaby jeszcze, ale do sprawności umysłowej (dowcip zacny, synowy docenia i uśmiechem kwituje) oraz fizycznej powraca. Nadzieję żywić trzeba, iż działania cyrulików z olsztyńskiej twierdzy pozwolą na szybki do pełni sił powrót.

 

Pożegnanie bez uścisku dłoni obyć się również nie mogło,

 

Postów z forum (całości rad nierad nie byłem w stanie w jeden dzień przeczytać) wysłuchał z zaciekawieniem, co poniektóre pomysły kwitując uśmiechem lub brwi uniesieniem.

 

27.05

Komtur do obchodów urodzin się szykuje, bo właśnie zaczął samodzielnie oddychać, respirator won poszedł. Parametry oddechowe bardzo dobre. Kontaktowość dziś nieco mniejsza, ale tłumaczę to sobie, że wszystko poszło w samodzielne oddychanie.

 

27.05

Dzisiaj pewna pielęgniarka wpadła na pomysł zacny: leży tak Komtur od dni niezliczonych, trza by odrobinkę posiedział (łózko w regulacją takową, z napędem elektrycznym wyposażone zostało), pomyślała chwilę czy przeciwwskazań jakich nie ma i łoże komturowe w fotel zamieniła. Początkowo taka zmiana nie przypadła Ojcu do gustu ale po kilku chwilach rad był ze zmiany. Oczy otworzył i po zgromadzonych rozejrzał się z zaciekawieniem, uśmiechem obdarzył zarówno personel jaki mą skromną osobę. Powiedzieć muszę, że wyglądał w tej pozycji godnie. Widać oczy łatwiej otwierają się w pozycji siedzącej, bo długo trzymał powieki otwarte.

 

Kolejna z medycznego punktu widzenia, ważniejsza jest taka wiadomość, że tata niebawem ma szanse na przeniesienie do innego szpitala, na oddział neurologii (albo coś w tym stylu), dzisiaj badał go neurochirurg i bardzo był zadowolony z wyników. Rana pooperacyjna goi się bardzo dobrze, dzisiaj gruby opatrunek z gazy, przymocowany do głowy za pomocą plastrów i siatki wyglądającej jak kabaretka powędrował do kosza a w jego miejsce wylądował plaster, odrobinę tylko większy niż te znane z domowych/samochodowych apteczek.

 

28.05

Dzisiaj tata był baardzo słaby, widać samodzielne oddychanie, jest bardzo ciężkim zajęciem od którego odwykł albo po prostu zbiera siły przed czekającą go jutro podróżą...

 

...do innego szpitala.

Zapalenie płuc już prawie zwalczone, temperatura w okolicach 36,6 st.C, oddycha samodzielnie (choć dzisiaj trochę ciężej niż wczoraj), krążenie w normie, więc lekarze nie widzą powodu aby zajmował miejsce na OIOM`ie.

I dobrze, bo na tym oddziale to nie bardzo jest z kim pogadać i głośno bywa, bo aparaty jak nie dzwonią to piszczą jak nie piszczą to znowu brzęczą a zwłaszcza ta maszyna, która robi ping , więc wyspać się nie idzie.

Na dodatek na OIOM`ie grasują najodporniejsze szczepy bakterii, czas więc przenieść Komtura w nową, dającą lepsze perspektywy rozwoju lokalizację. Jutro popołudniu Tata pojedzie do szpitala wojskowego (tego samego, w którym przechodził operację nr 2).

Wg mnie stan Ojca mego, dzisiaj był trochę gorszy niż wczoraj, bo ciężej mu było oddychać ale lekarze uspokajają, że nic złego się nie dzieje i wszystko idzie tak jak ma iść, czyli do przodu.

 

29.05

Tomek opuścił OIOM i jest w tym drugim szpitalu. Jest widocznie lepiej, komunikuje swoje potrzeby (zimno w stopy, uwieranie rurek i aparatury). Trzeba to oczywiście zgadywać, ale potakuje i zaprzecza.

Precz z OIOMem!

 

29.05

Wczoraj nie było słodko, dzisiaj rano też rozmowa nam się nie kleiła, bałem się, że może zostawią Tatę na OIOM`ie. Na szczęście lekarze znali powód takiego stanu rzeczy, oni wiedzieli coś, o czym ja nie miałem pojęcia.

Jak tylko Ojca położyli na nowym oddziale, podpięli do monitora, przyłączyli kroplówkę i jedzenie, okryli cieplutko to zorientowałem się co jest grane.

Tata, dowiedziawszy się o przeprowadzce, zbierał siły, aby zrobić dobre wrażenie, w nowym szpitalu, w jednoosobowym pokoju, promieniał, dzisiaj gadka nam się kleiła, jak za dawnych czasów w Komturii (może odrobinkę koloryzuję ale naprawdę jest coraz lepiej).

To Tomek wybrał palec, na którym ma być czujnik, to on kazał sobie okryć cieplej nogi (niestety mówi bezgłośnie z powodu rurki w krtani).

Neurochirurg, który dzisiaj Go dzisiaj badał, był bardzo zadowolony z postępów.

Tata opracował nawet własny sposób wzywania pielęgniarki:

Jeżeli mnie niema w pobliżu, to aby włączyć alarm, zaczyna wolniej oddychać, gdy pokoju znajdzie się "odpowiedni personel", tata zaczyna znowu normalnie oddychać, "se chłopak potrafi poradzić w każdej sytuacji" .

Opieka w nowym miejscu, jest co najmniej równie dobra jak na OIOM`ie, z tą jednakowoż różnicą, iż "personel pielęgniarski" składa się wyłącznie z płci pięknej .

Jeżeli taka kadra (uśmiechnięta i życzliwa) była by w całym kraju, to chorowanie było by znacznie fajniejsze.

 

31.05

Wczoraj Tomek był bardzo zmęczony i mało kontktowy (może to z powodu zmiany szpitala w piątek?), ale dziś był bardziej rozmowny. Kilka razy ewidentnie się uśmiechnął adekwatnie do treści, komunikował ściskaniem rąk, otwieraniem i zamykaniem oczu, ruchami stóp i dłońmi. Na pewno jest lepiej, choć myślę, że droga z Olsztyna do Komturii jest jednak jeszcze bardzo odległa.

Przyszedł do Taty bardzo sympatyczny ksiądz. Szpital przestał być wojskowy dwa tyg temu, ale kapelan pozostał. Tata wyraźnie zażyczył sobie sakramentu namaszczenia chorych. Wierzę, że to pomoże odzyskać mu siły i zdrowie. Bardzo jest jeszcze słaby. Po kilku minutach kontaktu nagle usypia. Opiekę szpitalną ma naprawdę wzorową.

 

01.06

dziś Janek rozmawiał z panią neurolog, która widziła stan Tomka na początku. Powiedziała, że jest ogromny postęp. Jeszcze bardzo długa droga przed nim, ale ma szanse na całkowity powrót do normalnego życia.

Jutro odstawiają już antybiotyk, to też dobra wiadomość, bo bo to było bardzo mocne świństwo.

Tomek coraz lepiej komunikuje swoje potrzeby, dziś "zażądał" zwilżenia warg.

 

02.06

Tomkowi wyjęli dziś rurkę z nosa i pielęgniarka nakarmiła go kilkoma łyżkami zupy. Normalnej szpitalnej, a nie papki Nutricii. Ale pokarało Komtura za tak długie leżenie, bo to była zupa botwinkowa, której nigdy bardzo nie lubił. Jeśli jeszcze nie daj Boże była doprawiona koperkiem, to grób mogiła, bo koperku od urodzenia nienawidził szczerze. Krzywił się, ale zjadł. Na noc znowu dostanie sondę, ale to i tak jest postęp.

Współpracował z Jaśkiem przy goleniu.

 

02.06

Tak Jak moja Siostra pisała, Tata jadł z niesmakiem, wodnistą zupkę z botwinki. Na szczęście udało się przekonać Pielęgniarkę, iż Tata potrzebuje, dla zabicia smaku znienawidzonej zupki, czegoś treściwszego. W sklepie opodal dało się znaleźć "metodę na głoda", pod postacią serka waniliowego znanej firmy.

Jak mówię Ojcu o FM to składa jakoś tak dziwnie usta (mi jako twardzielowi nie wypada tego jakoś szczególnie interpretować), moja Narzeczona twierdzi, że to znak abym ucałował wszystkich Forumowiczów. Niniejszym przekazując wolę Ojca Mego, Wielkiego Komtura Mazurskiego: Przekazuję ucałowania wszystkim forumowiczkom (gdyby nie ogólne "twardzielostwo" poleciał bym "na Gierka" również z Męskimi członkami Szanownej Społeczności Forum), Forumowiczom zaś przesyłam uściski zarówno kończyn górnych jak i "na niedźwiedzia"

 

03.06

Tomek miał dziś tomografię, jutro na podstawie wyniku zapadnie decyzja o przeniesieniu na oddział rehabilitacyjny. Zależy to od tego czy nie zagraża wodogłowie - wtedy będą wszczepiali zastawki.

Znowu kilka łyżeczek normalnego jedzenia do przodu.

Innych spektakularnych postępów brak.

Ale kontakt jest i nawet trochę Tomek reaguje na abstrakcyjne dowcipy.

 

04.06

Tomek miał dziś rano pierwszą rehabilitację. Strasznie był po niej zmęczony, długo spał. Zjadł potrawkę z kurczaka, mus jabłkowy i jogurt (oczywiście nie raz i w ilościach niezbyt pochlebiających posturze Komtura). Na razie jeszcze zostaje na oddziale neurochirurgicznym.

 

05.06

Tomek dostał gorączki, robią posiewy, bo na razie nie wiadomo z jakiego powodu. Od pielęgniarek przed południem ponoć zjadł coś, ale później od Jaśka już nic nie chciał. I kontakt był mniejszy, zapewne z powodu gorączki, więcej spał i był bardziej zmęczony. Może jutro będzie lepiej.

Pozdrawiam

 

07.06

Tomek już je sam w sensie że nie jest zakładana sonda nawet na noc . Gabrysia ugotowała wspaniały rosół w/g receptury chińskiej i Tomek zjadł bardzo dużo czyli wraca apetyt

Temperatura spadła i jest 36,6 .... .

Czuje się dobrze , na wszystko reaguje jak trzeba.

 

07.06

Jako że dziś jest niedziela, wieści od cyrulików nie posiadam nowych, w dniu wczorajszym machina pewna piekielna, tomografem zwana, nakreśliła odraz wnętrza głowy Komtura, druga zaś płuc wizerunek na obrazie utrwaliła. Wątpliwości nie ma: Komtur mózg posiada, goi się on dobrze i jest coraz mniej opuchnięty. Na widok płuc wizerunku żaden ze zgromadzonych cyrulików "oczów" nie wybałuszył, więc i w tej materii źle być nie może.

Wczorajszą "gorącość" miksturami magicznymi udało się ostudzić.

Komturowi wikt domowy smakuje bardziej niż serwowane w twierdzy olsztyńskiej jadło a i apetyt Mu dopisuje coraz lepszy.

 

09.06

Nasz TOMECZEK robi dalsze postępy Podnosi powieki na dłuższą chwilę......logicznie rozmawia ruchem powiek czy ścinięciem dłoni potwierdzając lub negując odpowiedż..

sam potrafi przesunąć troszkę nogi ...( zmienić pozycję ) .

Płuca ma czyste tylko w oskrzelach cos tam jest ale to dlatego że jest ta rurka w gardle ...za kilka dni ją wyjmą ....

Ma rehabilitację codziennie ale trzeba ją prowadzić bardzo ostrożnie bo jest bardzo słaby i przy większym wysiłku skacze Mu cośnienie

Bardzo chętnie je przecierane zupki i mięsa .( ne można solić potraw ze wzgledu na ciśnienie ) . Ma apetyt

Najprawdpodobneij potrzeba będzie tylko jeszcze jednej operacji kosmetycznej , druga ( wchłonęło się samo ) jest zbędna

 

11.06

Tomeczek sam już oddycha ( przez nos ......rurka tracheotomiczna jest częściowo przysłonięta ), logicznie komunikuje się ze światem zewnętrznym - mówi jeszcze niewyrażnie ze wzgledu na tę rurkę i zażądał ...zaprowadzenia tam gdzie król chodził piechotą

 

12.06

KOMTUREK ....dzisiaj miał powóz i stangreta . ...przemierzał włości swoje tudzież sąsiadów z najbliżej okolicy ....zwiedził prawie wszytko . ....

no i zagadka .,...o co chodzi ??? wiecie ??? .......

opócz tego dwie cięmięzycielki zmodrowały GO wszelkimi torturami fiycznymi jakie przy nich wykonywać musiał ......

Na kolację spożył maleńki pucharek jadła ale mający wszelkie niezbędne składniczki sycące i wzmocnienie zapewniające oraz wagę podwyższające ...

 

Kto nie zgadł ? ))) o co chodzi nizej wyjaśnienie .......

przejażdzka wózkiem inwalidzkim prowadzonym przez pielęgniarkę .po szpitalu w celach poznawczych ..tu pokój , tu sale chorych ..

2 panie rehabilitantki ....jogurt energetyczny z apteki ....

[Kruela]

Dawno tu nie byłam ale myślami cały czas ... Bardzo się cieszę, że wieści dobre czytam ... Tomku to kwestia czasu i sam będziesz chodził gdzie będziesz chciał ... Przesyłam w każdej chwili siłę dobrych fluidów

[Afrodyta]

Uff.. przebrnęłam Komturze przez wszystkie /mam nadzieje/ Twoje osiągnięcia.

Idę odpocząć

[daggulka]

Afrodyta - dobra robota ...mamy wszystko w jednym miejscu

 

Tomuś ... świat wydaje się ciekawszy z pozycji siedzącej , nie?

[AgnesK]

Tomku kochany! Jesteś dzielny i wielki!! Ściskamy Cie z mocy całej:)

 

Maksiu, fantastyczne wieści i od Ciebie:) Ten 13 czerwca to dziś nam się zrobił jak .. 6 grudnia Uściski i dla Artura

[DPS]

Straszliwie jestem zmęczona, więc tylko radosne uśmiechy dla Tomka, oklaski dla Artura.

Afrodyta -

Naprawdę szacun.

[Afrodyta]

daggulko, DPS-iu aż się zarumieniłam

 

Powera dostałam, gdy przeczytałam, że Komtur wycieczki robi po okolicznych włościach

Jakoś tak mię tknęło, co by mieć wszystko w jednym miejscu, dla chwały Komtura i potomnym na wspomnienie........i się udało

 

 

 

 

 

 

Ale te 46 stron..... ......aż się sama sobie dziwię

[dominikams]

Mój Boże.... tyle czasu nie zaglądałam na forum, i nie spodziewałam sie, że zastanę takie przykre wieści Tomek, taki wspaniały, ciepły człowiek...

 

Tomku, jak dobrze, że wracasz do zdrowia, będę tu zaglądać codziennie na forum, żeby dowiedzieć się co u ciebie.

 

Ściskam,

Dominika

[ila66]

Uff.. przebrnęłam Komturze przez wszystkie /mam nadzieje/ Twoje osiągnięcia.

Idę odpocząć

AFRODYTO WIELKIE DZIĘKI ZA TO STRESZCZENIE

http://www.ekowodrol.pl/uploads/photos/medium/02836_bukiet_roze_czerwone.JPG

[ila66]

KOCHANY TOMKU

KAŻDA WIADOMOŚĆ,ŻE WRACASZ DO ZDROWIA OGROMNIE CIESZY

 

http://www.socjalizm.ltd.pl/news/images/topics/206roza.gif

[wyksztalciuch]

Witam, nie będę konkurować z forumowiczami, jesteście zgrani i wspaniali. Pozwolę sobie na cytowanie Krzysztofa Daukszewicza, którego lubił Tomek, a może polubi i Artur. Z tomu "Meneliki": Lotniarz uderzył w Pałac Kultury i widząc to jeden menel do drugiego powiedział: - popatrz Józek, jaki kraj, taki i terrorysta.

"Menel Gustawa Holoubka"

Wiele lat temu był pogrzeb wspaniałego aktora na Powązkach i grabarz, który wywodził się z elity smakoszy alkoholi świata, tak jak i reszta kolegów, zwrócił się do Gustawa Holoubka (niestety już śp.) : - Mistrzu, my was tak chowamy, ale żeby później jeden z was chociaż dla przyzwoitości do teatru zaprosił. Pzdrawiam serdecznie czytających.

[Afrodyta]

Uff.. przebrnęłam Komturze przez wszystkie /mam nadzieje/ Twoje osiągnięcia.

Idę odpocząć

AFRODYTO WIELKIE DZIĘKI ZA TO STRESZCZENIE

http://www.ekowodrol.pl/uploads/photos/medium/02836_bukiet_roze_czerwone.JPG

Dziękuję

 

Kiedy Komtur wróci do pełni sił,będzie miał historię swoich dokonań, albo w ramkę oprawi, powiesi w Komturii i będzie dumny ze swoich dokonań. Ja jestem dumna z tego, że tak dobrze Mu idzie, że tak szybko wraca do zdrowia. Choć nie miałam przyjemności poznać

[galka]

Ja tez nie miałam przyjemności poznać ale całym sercem cieszę sie z postępów i niecierpliwie czekam na wpisy Tomkowej rodziny i przyjaciól

 

A dla Afrodyty duza bużka za kronike tego miesiaca

[bonetka]

Jak tam soboteczka odpoczywacie ? czy na zwiększonych obrotach biegacie ?

Ja w odwiedziny jak do Rodziny z ciasteczkiem wpadłam ...takim sobie byle jakim ale z uczuciami pełnymi troski ...co tam u Was słychać

http://www.fulereny.blink.pl/mum/ciast.198.jpg

ps. jak dobrze że za to moje opóznienie w przekazywaniu wiadomości się nie gniewacie .

Gosieczku bardzo dziękuję za zrozumienie

Afrodytko bardzo dobry pomysł z tym dziennikiem choroby ...

A jak reszta się czuje ? odpoczęliście ? mam nadzieję że tak \

Miłego wieczoru

[maksiu]

Wiecie co.. dziś zdarzyło się coś dziwnego...

 

otwierałem Dziennik - Mazurską Chałupę Komtura, i pierwszy wpis jaki mi sie pojawił to pierwszy wpis Tomka na piątek stronie:

 

http://forum.muratordom.pl/mazurska-chalupa-komtura,t57217-240.htm

 

przeczytajcie i powiedzcie, czy to nie były słowa prorocze???

 

m.

[Nefer]

też tak miałam

Dlatego czekamy, nie ? :)