Mam 32 lata i jestem totalnie nieszczęśliwy.

[Paulka]

 

Wiesz co, to trochę dziwna teoria ale uważam, że Ci ludzie, którzy się kłócą naprawdę się kochają. Tam gdzie kłótni nie ma z reguły nie ma też głębszego uczucia.

 

Czasami też sie tak pocieszam

Dodam jeszcze, że z nikim w życiu sie nie pokłóciłam!!!

Serio! jestem "pokojowcem" Tylko z mężem mi wychodzi

[casandra75]

życie to nie bajka a każdy musi znaleśc swój sposób na życie samemu czy z partnerem. Dokonujemy róznych wyborów nie zawsze słusznych czasem razących dla otoczenia , nie ma czegos takiego jak białe lub czarne , a sytuacje które sa szare to sytuacje które sa bez wyjscia nijakie. Czasem kłamiemy,oszukujemy, dla dobra rodziny- a w sercu dusimy rozpacz rozdzierajacą duszę- i tylko ucieczka od tego wystkiego jest pracą w której sie zatapiamy jak borsuki chowajac głowe nisko -by nie mysleć by nie cierpiec , by nic juz nie czuć...

[jabko]

... Czasem kłamiemy,oszukujemy...quote]

Wiemy wiemy złowróżbna kasandro

[Essa]

Wstaje przed 5, o 6 mała do złobka a ja do pracy. Potem po małą, obiady (podwójne, bo na budowę),sprzatanie. nie mam nawet czasu usiąść i poczytac małej książkę. Ale momentami nie wyrabiam i najgorsze jest to, że odbija się to na córce, bo jest pod ręką. A później wyję, że nie nadaję się na matkę, że nie mam tyle cierpliwości ile powinnam mieć....ah

Agniecha, nie przejmuj sie tak. Watpliwosci, ze jest sie zla matka pojawiaja sie wraz z wyrzutami sumienia, gdy czlowiekowi ze zmeczenia puszczaja nerwy. Tez mi sie tak zdarzalo.

Ale pomysl, ze Twoja coreczka potrzebuje tego czytania ksiazek i ze cala reszta jest mniej wazna. Poswiec jej i tylko jej chociaz pol godziny dziennie. Wtedy Ty sama bedziesz miec lepsze samopoczucie.

Ja teraz tak robie - maz czesto je kanapki na obiad, albo kupowane pierogi, albo resztki zupy malucha. A ze okna nie umyte czy podloga w kuchni brudna... no trudno... i tak nigdy nie wiadomo kiedy Mala znowu porozsypuje na nia paczke cukru waniliowego albo wyleje wode z kociej miski

[Essa]

I jeszcze taka jedna uwaga... Zadne kominki, wina i dlugie wieczory nie sa potrzebne. Taki sam efekt osiagamy, gdy moj "maz" robi dla nas co wieczor herbate (hihihi, zwykle pijemy ja oddzielnie, kazde zapatrzone w swoj monitor). Poza tym poswiecamy po kilka, kilkanascie minut wieczorem i rano, zeby sie do siebie zwyczajnie poprzytulac i poczuc taka zwykla cielesna bliskosc i cieplo.

Powodzenia

[agnieszkakusi]

Essa, wracasz do tematów z poprzedniego roku

My już mieszkamy i nie mamy problemu z brakiem czasu.

[magalena]

Contel - z mojego punktu widzenia - będąc nią miałabym cholerne pretensje, że mamrnujesz mi życie

To jest toksyczne

Ze ona w tym tkwi - to rozumiem... kocha cię

że ty - fuj

 

 

Herne

 

Dla kobiety usłyszeć, że mąż kocha inna to gorzej niz dowiedziec się, że był na dziwkach bo gros kobiet postrzega zdradę psychiczną o wiele poważniej niż zdradę fizyczną.

Ona teraz miota sie pomiędzy poczuciem obowiązku a zranioną dumą - miłość do ciebie jest prawdopodobnie ostatnią rzeczą o jakiej myśli.

 

Jak Przekorek uważam, że inwestujesz wszystkie pozytywne uczucia poza żoną. To jest największe świństwo i skazanie siebie na porażkę.

W małżeństwie człowek nie raz się rozwodzi w myślach i nienawidzi tego drugiego. Może się i zdarzyć mała wpadka (Jabko namówił by i świętego ). Ale regułą powinno być, ze STARAM się właśnie w domu.

Nie traktuję innej kobiety lepiej niż własnej żony. I to wystarczy. Bo wybrałeś tę właśnie babę na żonę. Bo ci była potrzebna do szczęścia.

To, że szczęście bywa trudniejsze do zatrzymania to banał, o którym wszyscy się dowiadujemy wcześniej lub później.

Chcesz poderwać inną to poderwij - ale równie intensywnie podrywaj swoją żonę. I może się okazać, że "poderwiesz" obie, tylko żona fajniejsza

 

Acha i NIGDY nie przekonuj ani siebie ani nikogo innego, że poślubiłeś ją bo : 1) byłeś młody i głupi

2) wpadłeś

3) z braku laku

4) omotała cię

TO TYLKO ŚWIADCZY ŹLE O [/b]TOBIE

i powtarzane zbyt często przekona CIEBIE.

 

A jak ci się nie podoba wasze życie to TY je zmień.

[magalena]

Przeczytałąm co napisałam i doszłąm do wniosku, że się mądrzę.

 

Mamy tu mnóstwo problemów Herniego. Dobra.

Skoncentujmy się na rozwiązaniu problemów.

 

A teraz pytanie absolutnie abstrakcyjne: JAk sobie Herni drogi wyobrażasz bycie szczęśliwym?

 

Zdobycie najpiękniejszej baby w zasięgu wzroku?

Kupa przyjaciów popijająca piwo w knajpie co wieczór?

Zdobycie Mt Everestu?

Podróż piechotą wokół świata?

Wygranie wyścigu Formuły 1?

[agnieszkakusi]

ale czy Herni bywa jeszcze na forum?

[jola_krzysiek]

Ciekawy temat. Zwracam jednak uwagę, że może być niaktualny. Koleś, który był tak nieszczęśliwy [Herni], ostatni post napisał na forum w kwietniu br. Może już rozwiązał swój problem?

Pozdrawiam, Krzysiek.

[magalena]

Ostatni post Herniego był z listopada...

 

Myśle że wielu z nas się wciągnęło - bo syndrom spełnionego celu po takim wysiłku jak budowa nie jest niczym dziwnym , a i problemy małżeńskie to chleb codzienny.

 

O obu coś wiem i mam nadzieję, ze to ten pierwszy problem a nie drugi.

Ale czasami z powodu pierwszego prowokuję te drugie...

[kuleczka]

Ostatni post Herniego był z listopada...

tak, ale zeszłego roku

[Herne]

Dzień dobry, obecnie mam 33.5 roku i nie jestem totalnie nieszczęśliwy.

 

Do mojej opisanej sytuacji 1.5-2 lata temu zdążyłem się zdystansoiwać.

 

I traktuję je jako swoistego rodzaju memento.

 

U mnie niewiele się dzieje - monotonia małżeńska. Czysty standard. I córki coraz większe (ponad 4 i dwa lata).

 

Jeśli ktoś mnie znowu wywoła do odpowiedzi. to znowu coś napiszę za rok.

 

Pozdrawiam,

Herne

[arcobaleno]

Herne - wczoraj pół dnia rozmyslałam nad Twoja sytuację po przeczytaniu tego wątku...

Opinie i spojrzenia innych użytkowników też dały mi wiele do myślenia..

 

Za kilka lat będziemy z mezem wiekowo-stażowo i dzieciato (byc moze ) w podobnej sytuacji do Was i bardzo chciałabym uchronic nasze małżeństwo od takich dylematów, które musieliście przeżywać.. a czytajac Twoje posty widzę,ze mozna się niewiadomo kiedy tak zapędzić, że wszystko robi się szare i usycha i trudno to później odwrócić..

Czasem juz i u nas zdarzaja sie takie "wrogie i odpychajace" okresy, na szczeście oboje chcemy tego unikać, tylko czasem jakos cieżko sie do tego zabrać - nowy dom, nowe obowiązki, obustronne próby postawienia na swoim (walka o dominacje ?? ) itp..bardzo podobne problemy jak widzę...

Z doswiadczenia widzę, ze naprawdę szczere rozmowy, odrobina dobrej woli, próby postawienia się w sytuacji drugiej osoby - to naprawdę działa !

No i miłość oczywiście.Ciepłe słowo, czuły gest - to rozbraja, nawet po latach bycia razem (dobra, dobra wiem, ze jeszcze nie mamy długiego stażu, ale jesteśmy razem juz ponad 8 lat )

 

Byłam ciekawa czy się odezwiesz po takim czasie - W Twojej ostatniej wypowiedzi uderzyła mnie jednak taka bezpłciowosć - to, ze bez żalu chyba (tak to odbieram) godzisz się na ta monotonię...ja bym nie mogła..

[Majka]

ooo, żyjesz

Wrzuciłbyś pare zdjęć z ogrodu i skałki

[Herne]

Źle zrozumiałaś słowo monotonia - to nie jest rezygnacja, to stwierdzenie faktu. Tak naprawdę każde małżeństwo (związek) to w pewnym sensie monotonia (tak jak całe życie).

Praca, dom, wychowanie dzieci dzień po dniu - to jest monotonia, ale nie w sensie pejoratywnym. Tak po prostu jest. I tak być musi.

 

Zdjęcia wrzuciłbym, tylko nie mam cyfrówki - w chwili obecnej spójrz na białą kartkę papieru i mniej więcej tak jest u nas na Jurze po ostatnich opadach.

 

Jedyne, czego nauczyłem się z całej sytuacji to, że w małżeństwie nie wolno dopuścić do sytuacji fascynacji inną (trzecią osobą), bo to się najczęściej pogłębia i nie pomaga w małżeńskich relacjach.

[gosia-emka]

ale... ciekawe jaka decyzje zapadła w Tobie.

Wiem jedno, nie trzeba być małżeństwem żeby przeżywać podobne problemy , rozterki. to że czasem na początku sie zakochamy, że dajemy komuś olbrzymi kredyst zaufania i miłości nie znaczy, że ktoś swoją złością, nienawiścią nie zbaje w nas nawet najlepszych uczuć... dlatego rozumiem cie bardzo dobrze. Ja nie umiałam dalej być z kimś takim chociaz mnie kochał , ale nie ma nic gorszego niż nienawiść , złość... te emocje moga wszystko zniszczyc.. ale my nie bylismy malzenstwem i nie mielsmy dzieci. dlatego jak zerwalam poczulam ulge, chociaz pozniej przyszla pustka, a teraz jest ok:)

ale co chcialam powiedziec, w ogole dziekuje Ci bardzo ze jestes porzadnym facetem i nierozkochales w sobie zadnej kobiety:) na boku oczywiscie, a co radze? raz juz wybrales... widac nie najlepiej, i to nie czas na jakies nowe uniesienia i milosci... po prostu stworz swoj azyl w domu, taki zeby zona nie miala dostepu, jakis pokoj, kawalek altany, nie wiem , czegokolwiek, i po prostu staraj sie jej unikac jak mozesz... wiem jedno do uczuc zmusic sie nie mozna, i nie probuj, bo to silniejsze od czlowieka ze czuje sie do kogos niechcec, po prostu korzystaj z zycia, zwiedzaj, z dzieciakami , z kolegami a zone zostaw samą sobie...

 

masz szanse byc szczesliwy,a milosc widac kiedys byla... i nie szukaj juz nastepnej, bo za bardzo kochasz dzieci zeby je zostawic, z zony nie kochasz na tyle zeby z nią "byc" ....

dasz rade:)

gosia- krakow

[adamaria]

Też kiedyś byłam w związku, w ktorym byłam bardzo nieszczęśliwa, chciałam go skończyć, wydawało mi się, że jak będę sama to skończą się wszystkie moje problemy. Ale byłam za słaba, żeby podjąć decyzję o rozstaniu, nie wiedziałam po prostu jak to zrobić. I stało się tak, że ktoś inny podjął za mnie decyzję. Kto? Ja nazywam go Bogiem. Tak po prostu mój mąż zmarł nagle. Od ponad roku jestem sama, piekielnie samotna, choć mam dzieci. I na prawdę irytują mnie strasznie osoby, które nie doceniają tego co mają, z zazdrością patrzę na wszystkie pary. Nie rozumiem jak można mówić, że życie małżeńskie jest monotonne. Bycie z drugą osobą, możliwość rozmowy, podzielenia się problemami, możliwość podejmowania wspólnych decyzji, spędzania wspólnie czasu, chocby to było zwyczajne oglądanie telewizji, to najcudowniejsze choć najzwyklejsze momenty życia. Jeśli tego nie doceniacie, to tylko wasza wina, bo może jest to slogan, ale każdy związek trzeba pielęgnować. Pielęgnować jak roslinkę, nie można zostawić go samemu sobie, bo umrze!!!!!

[ohh]

Adamaria, masz rację, że często nie doceniamy tego co posiadamy, tego, że mamy z kim wyjść na spacer, zjeść wspólnie śniadanie, a nawet z kim się pokłócić. Wiem, że te zwykłe, prozaiczne momenty życia są tak właściwie najpiękniejszymi jego chwilami. Ale co zrobić jeżeli Twoja połówka, z którą żyjesz pod jednym dachem nie ma najmniejszej ochoty na rozmowę z Tobą, na każdy temat ma inny pogląd (i nie dlatego, że tak myśli, bo to można i trzeba uszanować, ale dlatego żeby powiedzieć coś na przekór właśnie Tobie), a Twoje problemy uważa za wymysły? To nie jest dobry związek i nie powinno się w nim trwać (choć wiem, że trudno go zerwać)...

 

Gosia-emka. Jak można żyć z kimś w jednym domu i ciągle go unikać, tworzyć swój świat? To chore. Herne nie rób tego przede wszystkim ze względu na dzieci. One takie rzeczy dostrzegają i widzą fałsz. Już lepiej się rozstać...

[arturromarr]

adamaria

 

Piękne słowo, szkoda, że wyrosło z tragicznych okoliczności.