Jak "to" się robi? - czyli bufor ciepła

[kudlaty69]

Budowy buforów - zdjęcia z forów

[kudlaty69]

Budowy buforów - zdjęcia z forów

 

[kudlaty69]

Budowy buforów - zdjęcia z forów

 

[kudlaty69]

Budowy buforów - zdjęcia z forów

[kudlaty69]

Budowy buforów - zdjęcia z forów

 

[kudlaty69]

I jeszcze znalazłem opracowanie jakiegoś użytkownika Z(nie wiem kogo) co za zezwoleniem Adama opublikował podstawy działania.

Poniżej wklejam opis znaleziony w necie.

 

Witam, wszystkich zainteresowanych!!!

W związku z obszernością materiałów zgromadzonych na forum, zwróciłem się do Pana Adama_mk, o pomoc w zaprojektowaniu instalacji, opartej o urządzenia grzewcze oraz Bufor. Dzięki uprzejmości i pomocy Pana Adama udało się mi zebrać wszystkie informacje na temat w/w układu, które pragnę zaprezentować na niniejszym forum w celu ułatwienia wykonania takiego właśnie układu – zainteresowanym.

WSTĘP

Wykonuję instalacje C.O. i c.w.u., można powiedzieć, od lat. Przez te wszystkie lata, odbyłem szereg szkoleń i pokazów, organizowanych bądź prowadzonych przez firmy produkujące dane urządzenia.

Ta wiedza, upewniła mnie o wyższości układów sterowanych, złożonych, nowoczesnych, od układów prostych „starych” i np. grawitacyjnych.

Kursy i szkolenia organizowane przez firmy produkujące dane urządzenia, doprowadziły do wyłączenia przeze mnie logicznego, konstruktywnego oraz zgodnego z podstawowymi zasadami praw obowiązujących w otaczającym nas świecie - myślenia.

Jeżeli dana firma zalecała wykonanie tak i tak danej instalacji, z danymi urządzeniami, to tak musiało być koniec i kropka.

Mam nadzieję, że ten post pomoże wam zrozumieć jak bardzo się myliłem. Oczy otworzył mi właśnie Pan Adam, na podstawowe praw, choćby fizyki, o których na co dzień zapominamy.

ZACZYNAMY

Instalacja, zaprojektowana została do obsługi różnych urządzeń grzewczych:

- kominka – bądź pieca

- Pompy ciepła

- Paneli słonecznych

- elektrycznych urządzeń grzewczych - grzałek

- podgrzewania c.w.u.

W skład w/w instalacji wchodzą:

- kominek lub piec,

- Pompa ciepła, panele słoneczne – opcjonalnie

- grzałki elektryczne – opcjonalnie

- Bufor

- wymiennik ciepła dwu – płaszczowy

Układ ten jest najlepszym rozwiązaniem w przypadku rozwiązań grzewczych, wykorzystujących układy grzewcze niskotemperaturowe. (np. ogrzewanie podłogowe, ścienne, sufitowe).

Schemat instalacji – układ otwarty:

Opis i wyjaśnienie schematu:

Budowa Bufora:

Głównym elementem poprawnej pracy układu jest wykorzystanie „Akumulatora ciepła” (bufora) – podstawowych praw fizycznych, panujących w układach otwartych – grawitacyjnych.

Główne zalety jakie daje nam uwarstwienie bufora i znajdujących się w danych warstwach temperatury –którą, w tym przypadku wykorzystujemy optymalnie. Na dole bufora znajdują się grzałki lub grzałka elektryczna. Wytwarzana przez nią struga ciepła, ukierunkowana zostaje przez stożek znajdujący się tuż nad wężownicą solarną. Na tej samej zasadzie zostaje ukierunkowane ciepło z w/w wężownicy. Struga ciepła, w zależności od jej temperatury kierowana jest samodzielnie do właściwych partii zładu zgodnie z podstawowymi prawami – ciepło na górze – zimno na dole.

Powrót wody:

W związku z powyższym, powroty z układów grzewczych umiejscowione zostały w najniższych położeniach bufora – segmentowo, w zależności od temperatur minimalnych powrotu. W najniższym położeniu znajduje się powrót z pieca – kominka, który podczas pracy osiąga najwyższe temperatury. Nad grzałką elektryczną, ale tuż pod wężownicą solarną. Kolejno znajduje się powrót z podłogówki – instalacji wewnętrznej – grzewczej. Takie usytuowanie powrotów wody z różnych urządzeń grzewczych nie jest przypadkowe, ułatwia ono znacząco pracę i sterowanie poszczególnych urządzeń. Za pomocą jednego czujnika, możemy zautomatyzować pracę całego układu. Czujnik umieszczony w połowie wężownicy solarnej (lejka) – powyżej ostatniego powrotu urządzenia grzewczego, w tym przypadku PC – rozwiązuje sprawę. W zależności od zastosowanego sterownika i oczekiwanych rezultatów, układ staje się automatycznym.

Sterowanie przykład rozwiązania:

Grzałka umiejscowiona najniżej bufora – ze względu na swój pobór prądu – uruchamiana powinna być tylko w przypadku konkretnych i zamierzonych przez nas działań, np. kiedy nie używamy pozostałych urządzeń grzewczych, np.: wyjazdu, naprawy innych urządzeń, przeglądów, itp. itd. Nastawa przedmiotowego czujnika, pozwoli nam na automatyczne podjęcie trybu pracy przez poszczególne urządzenia grzewcze.

Załóżmy, że naszym głównym urządzeniem grzewczym jest piec – kominek lub pompa ciepła. Ustawiona temp. powrotu wody (doświadczalnie) na sterowniku ok. 20 - 25st.C. będzie sterować wszystkimi urządzeniami elektrycznymi. Rozpalenie pieca – kominka, spowoduje wzrost temperatury w buforze, we wszystkich jego warstwach. Do czasu osiągnięcia w miejscu usytuowania czujnika, temperatury 20 – 25st.C będzie nam działać PC, po osiągnięciu temp. wyższej od nastawionej, (palenie w palenisku) PC zostanie wyłączona. W przypadku ustawienia działania grzałki (ręcznego lub automatycznego), również i w tym przypadku nie załączy się PC. Na tym samym czujniku możemy również ustawić automatyczne załączenie grzałki, w przypadku spadku temp. poniżej wartości ustalonej – np. przeciw zamarzaniu – w przypadku wyjazdu. (nastawa powiedzmy 5st.C). Jeżeli wyjedziemy i wyłączymy PC, nie będziemy tym samym używać pieca – kominka, solary również nie dostarczą nam wystarczającej temperatury, zostanie załączona grzałka, która będzie utrzymywać temp. wody na powrocie w granicy 5st.C. Histerezą i jej czasem działania określaną przez urządzenie sterujące, możemy wyeliminować taką sytuację, w której wysoka temperatura wytwarzana przez grzałkę, spowoduje jej częste włączanie i wyłączanie – co doprowadziło by w efekcie do znacznych strat energii elektrycznej. Po rozpoczęciu pracy, pełne działanie układu grawitacyjnego, rozpocznie się dopiero po osiągnięciu pewnych temperatur, oraz zależne będzie od konkretnego układu, zastosowanych elementów i jego wykonania. Wartości te należy, więc dobrać doświadczalnie. W celu usprawnienia układu, można wykorzystać pompkę obiegową, znajdującą się przy kominku – piecu, która załączy się na określony czas wymuszając obieg wody a następnie wyłączy się a obieg będzie grawitacyjny.

Wężownica c.w.u.

Przechodząc dalej do budowy bufora, obok stożka kierującego strugę, możemy zobaczyć, wejście wody z przyłącza. Woda przemieszcza się poprzez wężownicę, której zakończenie znajduje się w jego górnej części. Takie umiejscowienie wężownicy powoduje przejście wody przez wszystkie warstwy temperatur bufora i stopniowe jej podgrzewanie. Zauważmy, że woda do wymiennika dwu – płaszczowego trafia już podgrzana. Efektem takiego rozwiązania, jest niemal niekończący się zasób letniej wody. Ważne jest to szczególnie w przypadku pracy PC, która nagrzewa nam wodę w buforze do niewielkich temperatur. (w zależności od PC i jej doboru, od 35 do 55 st.C).

Przyłącza zasilające:

Wysokość zasilania z danego urządzenia, powinna zostać dobrana w zależności od temperatury wytwarzanej przez dane urządzenie grzewcze, zgodnie z rozkładem temperatur zładu.

Pompa ciepła:

Przyłącz zasilania PC znajduje się mniej więcej w połowie bufora. Moja PC wytwarza na zasilaniu ok. 55 – 60st.C. Taka temperatura będzie się utrzymywać w górnej jego części ale tylko w przypadku pracy pompy ciepła! W przypadku uruchomienia kominka – pieca, temperatura wzrośnie w górnej partii. Do przyłączenia PC zastosowano tu kierownicę, która dzięki swojej budowie, skieruje ciepłą wodę ku górze, nie zaburzając tym samym pracy urządzeń znajdujących się poniżej, np. w przypadku pracy solarów i wytwarzaniu przez nich temp. wyższej bądź niższej od produkowanej przez PC. Należy zwrócić tu uwagę, że średnica wewnętrznej rury kierownicy – dyfuzora, jest większa od średnicy wylotu lejka kierującego strumieniem z urządzeń usytuowanych na dole. Średnica koła zewnętrznego jest większa. Powoduje dookolne rozprowadzenie doprowadzonego ciepła z rury wyjściowej PC i skierowanie go wg. temperatury do góry – gdy jest wyższa, do dołu gdy jest niższa. Rozwarstwienie dokonuje się samodzielnie zgodnie z prawami naury! Długość dyfuzora nie jest tu aż tak istotna, jednak nie może być za mała względem różnicy średnic koła wewnętrznego względem koła zewnętrznego, które musi pomieścić doprowadzany czynnik grzewczy z PC dostarczany mechanicznie (pompa obiegowa PC).

W celu ułatwienia budowy Dyfuzora – kierownicy, zamieszczam rysunek ilustrujący jego działanie i budowę:

 

W przypadku PC (płyn – płyn), zastosowanie układu grawitacyjnego bez pompki obiegowej, jest niemożliwe, ponieważ po uruchomieniu PC w krótkim czasie, zostanie wyłączona przez presostat, w wyniku nieodebrania ciepła z wymiennika. Tak więc zastosowanie dyfuzora z kierownicą strumienia jest niezbędne, aby nie zaburzyć pracy bufora i obowiązujących praw.

Zasilanie pieca – kominka:

Przyłącz zasilania pieca – kominka, znajduje się powyżej dyfuzora PC. Tu należy zwrócić uwagę na odpowiednie określenie jego usytuowania, w zależności od rodzaju urządzenia i osiąganych przez nie temperatur. Kominek, może nie osiągać takich temperatur jak piec, choćby z powodu zastosowania rodzaju paliwa. Tak jak w przypadku PC tak i tu usytuowanie zasilania, powinno znajdować się poniżej temp. maksymalnej utrzymywanej w danej warstwie zładu – pracy danego urządzenia. Pozwoli to na samodzielne skierowanie wpływającego czynnika do bufora do właściwej jego warstwy.

Na schemacie, nie ma naniesionego obiegu mieszającego – jest to schemat ogólny.

Układ jednak jest konieczny. Zastosowanie układu mieszającego na wyjściu z kominka – pieca, nie tylko przedłuża eksploatację pieca, nie pozwala na tworzenie się skroplin w kominie, ale i pozwala na utrzymanie stałej temperatury w komorze spalania – i ogranicza gwałtowne jej ochładzanie. Temperatura ustawiona na wyjście z mieszacza powinna być dobrana zgodnie z zaleceniami producenta. Zastosowanie mieszacza, ogranicza również możliwość ochłodzenia zładu znajdującego się już w Buforze. Zakładając, jak w moim przypadku, że głównym urządzeniem grzewczym jest PC, to w buforze powinna utrzymywać się temperatura 50 – 60st.C – w jego górnej warstwie. Rozpalenie w kominku bez układu mieszającego, spowodowałoby uruchomienie pompki obiegowej i wychłodzenie wody zmagazynowanej w Buforze. W układzie z mieszaczem – w moim przypadku, należy ustawić temperaturę wody nie mniejszą niż utrzymywaną w Buforze – w jego górnej części – czyli temperaturę grzania PC – 55-60st.C.

Zasilanie układu grzewczego:

W górnej warstwie bufora, znajduje się wejście zasilania układu grzewczego, w moim przypadku ogrzewania podłogowego. Układ ten w moim przypadku, mogę uznać jako układ niezależny. Zastosowane w rozdzielaczu zaworu TM50 (termostatycznego – mieszającego) pozwala na ustawienie max. temperatury zasilania, oraz osobne sterowanie całego układu wpiętego w rozdzielacz, poprzez zamontowaną pompkę obiegową.

Sterowanie podłogówki:

W zależności od zaawansowania sterownika, sczytuje on temperaturę w pomieszczeniu – pomieszczeniach i przekazuje ją do sterownika, który w celu utrzymania zadanej temperatury, załącza pompkę obiegową rozdzielacza. Pompka obiegowa rozdzielacza, doprowadza do mieszacza wodę znajdującą się w górnej warstwie bufora. W zależności od grzejącego urządzenia od 50 - 60 (PC) 70 – 80 (kominek) nawet do 95 (piec). Mieszacz, miesza doprowadzoną wodę z zimniejszą wodą układu podłogówki i wprowadza wodę o nastawionej temperaturze. (w moim przypadku, temp. powrotu wody wynosi 20st.C. dla utrzymania temperatur 19,5 – 22,5 st.C przy temp. zewnętrznych 0 do -20, z zasilania ok. 35st.C).

Tak więc, wykorzystujemy tylko część temperatury znajdującej się w buforze, wydłużając działanie ogrzewania podłogowego, bez konieczności załączania urządzeń grzewczych (PC, Grzałka elektryczna czy rozpalania w piecach).

Powyżej zasilania obiegu podłogówki, znajduje się wyjście c.w.u. opisane powyżej.

Ogrzewanie grawitacyjne c.w.u.:

Niemal w najwyższym punkcie Bufora, znajduje się grawitacyjne zasilenie podgrzewacza dwu-płaszczowego c.w.u. Jak łatwo zauważyć. Układ po uruchomieniu, chodzi samodzielne, bez pracy pompek obiegowych. Wyjątkiem jest PC i obieg podłogówki, które jedynie wymuszają obieg. Poprzez „odwrotne” zamontowanie zaworu zwrotnego „kulowego – piłeczkowego” osiągamy nagrzewanie c.w.u. niezależnie od pracy urządzeń grzewczych grawitacyjnie. Rozwiązanie to jest o tyle ciekawe, że w przypadku rozpalania kominka - pieca i wymuszeniu grawitacji przez pompkę obiegową, nie następuje mieszanie gorącej wody zgromadzonej w górnej warstwie zładu bufora. Po osiągnięciu założonej temperatury i wyłączeniu pompy obiegowej pieców, następuje praca grawitacyjna. Bufor ładowany jest poprzez wymiennik c.w.u. – a po zakończeniu pracy pieca (wypaleniu), c.w.u. ładowana jest grawitacyjnie z bufora.

W najwyższym punkcie Bufora, musi znaleźć się odpowietrznik najlepiej automatyczny, który nie dopuści do utrzymywania się poduszki powietrznej w buforze a tym samym do korodowania bufora i jego uszkodzenia!!!

Takie rozwiązanie układu eliminuje również powstawanie i rozwijanie się bakterii Legionelli, która zabijana jest poprzez ogrzewanie wody do temp powyżej 60st.C w której bakterie nie tylko się nie rozmnażają ale i giną. Niemożliwe jest to w przypadku użytkowania tylko PC.

Zawór termostatyczny, zamontowany na wyjściu c.w.u. zabezpiecza użytkowników nie tylko przed oparzeniem. Działanie zaworu pozwala ograniczyć gwałtowny wypływ nagromadzonej c.w.u., a tym samym szybkie wychłodzenie wymiennika i znaczne straty ciepła w buforze.

Stosowanie w/w zaworu jest więc konieczne.

 

ZAGŁĘBIENIE SIĘ W SZCZEGÓŁY BUDOWY BUFORA I PRZEPŁYWY WODY:

 

Na początek, skupmy się na wizualnym przedstawieniem pracy poszczególnych urządzeń.

Poniższy schemat przedstawia działanie układu podczas pracy kominka – pieca.

 

Schemat pracy samego Bufora:

 

 

Schemat grzania poprzez Pompę Ciepła:

 

 

Dalszy ciąg w następnym poście (bo nie da się wkleić więcej niż 5 zdjęć w poście)

[kudlaty69]

Schemat grzania Solarem lub grzałkami:

 

 

Powyżej zamieszczone schematy obrazują kolejno stany pracy, wydaje mi się, że dodatkowy opis – jest zupełnie zbędny.

Należy tu dodać, że jak w przypadku Pieca CO, sprawa jest jasna – bo stoi przeważnie w bliskości Bufora (piwnica, kotłownia itp.) tak w przypadku kominka, sprawa wygląda już zupełnie inaczej. W nowych instalacjach, prowadzenie przewodów zasilających i powrotu dokonywana jest najczęściej w podłodze. Tu należy zwrócić uwagę na właściwe odizolowanie rur w podłodze tak, aby ograniczyć straty ciepła i uniknąć sytuacji „gorącej podłogi” w jednym miejscu. Przy prowadzeniu przewodów w podłodze, tworzymy naturalny syfon. Wydawać by się mogło, że spowoduje on zmniejszenie poprawności działania naszej grawitacyjnej instalacji, nic bardziej mylnego….

Tu zacytuję wypowiedź Pana Adama:

„JEŻELI odpalimy kominek i po jego wstępnym ogrzaniu załączymy pompę do niego podpiętą, to po niedługim czasie można już ją wyłączyć!

Układ działa, pomimo SYFONU!!!

SAM DZIAŁA!!!!

A do tego - idealnie dopasowuje sobie tempo przepływu, czego ŻADNA automatyka dobrze nie zrobi!

Spalanie jest idealna i odbiór ciepła - TEŻ.”

Owy syfon – aby zobrazować – wygląda następująco:

 

 

 

Myślę, że odnośnie opisu i działania całego układu – temat jest jasny i zrozumiany, i wyczerpuje go w całości.

Zajmijmy się więc przerobieniem samego Bufora. Przedstawię tu jedynie kilka podstawowych zasad, nie ujętych powyżej, które pozwolą na poprawną, samodzielną jego pracę.

Wirowanie zładu – dlaczego, po co i w którą stronę?

Od tak, po prostu – wykorzystując tu siły natury, nie zaburzamy przepływu a dodatkowo pozwalamy na zgodne z prawami samoistne rozwarstwienie.

Wiele wyjaśni poniższa ilustracja:

 

 

Dlaczego tak, wykonajcie proste doświadczenie, do którego nakłonił mnie Pan Adam a mianowicie:

- nalejcie wody do zatkanej wanny, tak przynajmniej 5 cm i wyciągnijcie korek ….

Woda oczywiście wiruje odwrotnie do wskazówek zegara!

W związku z tym, możemy wykorzystać to proste doświadczenie, które wpłynie tylko pozytywnie na rozkład zładu w Buforze.

Musimy, więc wewnątrz bufora wykonać wyjścia i wejścia tak, aby ułatwić naturze taką pracę. Najlepiej do tego nadają się kolana Hamburskie, które są ogólnie dostępne i niedrogie. Wielkość i średnica takiego kolana powinna być dostosowana do wielkości zastosowanego przyłącza, może być większa, ale nie może być mniejsza, co nie tylko wpłynie na grawitacyjną pracą układu, ale i zwiększy niepotrzebnie ciśnienie, zmniejszając przepływ wody.

Obrazową ilustrację zamieszczam poniżej:

 

Wykonanie nagrzewnicy Solarnej:

Po długiej i interesującej dyskusji, nie tylko toczącej się na forum, wypowiem dwa zdania o wykonaniu nagrzewnicy.

Przede wszystkim, średnica naszej nagrzewnicy nie powinna być mniejsza niż 22mm co odpowiada rurze ¾ . Zwinięcie rury o średnicy 22mm, niejednokrotnie ciasno, jest niemal niemożliwe i sprawić może wiele problemów, oraz doprowadzić do jej uszkodzenia. Możemy zatem, wykorzystać połączone równolegle dwie rury fi 15, których zastosowanie nie tylko nie ograniczy nam przepływu ale i znacznie zwiększy powierzchnię ogrzewaną. Na wykonanie takiej nagrzewnicy, wystarczy w zupełności odcinek 25mb rury, podzielony na 2 części.

Umieszcza się ją nisko, w najzimniejszej części bufora – największe gradienty temperatur – więc najlepiej wykorzystujemy jej przekazywanie strugi ciepła do zładu.

Dwa słowa na temat zbiornika wyrównawczego.

Zbiornik wyrównawczy, oprócz zapewnienia poprawnego działania całego układu i zapewnieniu wyrównywania odparowanej wody, pełni również w układzie otwartym rolę naczynia wzbiorczego i bezpieczeństwa. Powinno ono mieć od 4 do 6% pojemności zładu.

Liczymy:

1000litrów + około 200 litrów (reszta instalacji) = 1200 litrów.

4% = 48 litrów

6% = 72 litry

Urządzenie wzbiorcze powinno, więc mieć wielkość około 60litrów.

W zależności od umiejscowienia w/w naczynia, można je bez przeszkód umieścić nawet w nie użytkowanym poddaszu. Przy zastosowaniu rury do naczynia o sporej średnicy, to będzie w niej możliwa mini-konwekcja, ruchy termiczne góra-dół.

Wtedy naczynie ogrzewa „się samo”.

Nie każdy jednak lubi rury około 1.5” i większe…., przecież 1” starcza….

Umieszczenie naczynia wzbiorczego w miejscu nie użytkowanym – nie ogrzewanym:

[kudlaty69]

i dalej

 

MOŻNA zrobić układ tak, żeby naczynie było jeszcze jednym (małym) kaloryferkiem, co rozwiąże nasz problem.

 

 

Mam nadzieję, że ten post, pomoże w rozumieniu tematu zastosowania Bufora w instalacjach grzewczych, pomoże w wykonaniu takiej instalacji czytelnikom tego forum, oraz wyjaśni ewentualne wątpliwości, które mogły powstać podczas zagłębiania się w tematy zawarte na forum.

W związku z tym, że sezon grzewczy w toku, zaraz po jego zakończeniu przystępuję do prac „modernizacyjnych” w swoim układzie. Wykonam go krok po kroku zgodnie z zamieszczonym artykułem, udokumentuje i postaram się zamieścić na niniejszym forum.

 

Pragnę podziękować szczególnie Panu Adamowi (Adam_mk) za pomoc oraz pozwolenie na opublikowanie tego tekstu, wstawienie wykonanych przez niego rysunków i sprawdzenie poprawności zamieszczonego opisu z zasadami jego działania.

 

Nie są to moje opracowania lecz Adama_M udostępnione przez nieznanego mi forumowicza - puszczam je ponownie bo zdjęcia wcześniejsze zdechły.

Myślę, że nikt nie ma na przeszkodzie tym publikacją - znalazłem je w necie, Jeżeli jest inaczej to proszę o info skasuję posty.

[kudlaty69]

I jeszcze parę schematów:

 

[kudlaty69]

cd

[kudlaty69]

cd

[adam_mk]

Pamiętam te dyskusje.

Schematy zawierają oprócz bufora też bojler (bo był i nie chciano go likwidować).

Od tego czasu trochę drobnych korekt doszło, co wynika z praktycznych doświadczeń wielu forumowiczów.

BARDZO DZIĘKUJĘ TOBIE za odgrzebanie i wstawienie tych obrazków.

Te, które wkleiłem zniknęły, a "miały być wieczne".

Imageshack, gdzie były, zmienił reguły gry...

Dobrze, ze to kompendium przypomniałeś.

 

Adam M.

[Bolczaczko]

Co potrzebne?

Bo temat był wałkowany.

Wątek był... kocioł i sto buforów...

 

A.M.

 

Niestety zeżarły.

 

Za cholerę nie mogę znaleźć schematu połączenia dwóch buforów.

Mam możliwość kupić dwa bufory po 500L każdy, z nierdzewki w cenie 600zł szt, chcę je podłączyć do instalacji z kotłem DS.

 

Nie chcę popełnić błędu, aby później nie okazało się że któryś z zbiorników nie jest w pełni wykorzystywany.

 

Czy ten schemat jest błędny ? https://zapodaj.net/ccd883bcae78c.png.html

[adam_mk]

Nie jest błędny, ale...

(zawsze jest jakieś ale...)

Realizuje jakiś cel, niekoniecznie - Twój.

 

Czy...

Masz zamiar wstawić tam wężownice, gniazda do grzałek, PC itp.?

CO ten Twój tandem ma robić?

 

Adam M.

[Bolczaczko]

CO ten Twój tandem ma robić?

 

Adam M.

 

Zbiorniki o których powyżej pisałem są to zasobniki CWU, chcę je wykorzystać jako bufory.

Jedynie magazynować ciepło do instalacji C.O., grzać je mam zamiar kotłem MPM DS 17-19 kw. do temp. 90-95*C. Posiadają wężownice, ale ich powierzchnia wymiany wydaje mi się iż będzie zbyt mała, aby wykorzystać je do przepływowego podgrzania CWU. A przerabiać nie chcę gdyż mam zasobnik CWU 300L z nierdzewki i go chcę również do instalacji wykorzystać.

 

Instalacja będzie grzejnikowa, dostosowana na temp. 45/35. Zasilana przez zawór 3d z termostatem, jeszcze nie zdecydowałem z jakim.

 

Do tandemu z czasem, gdy budynek już docieplę wcisnę grzałki, chyba że budynek nie będzie tak energooszczędny jak zakładam.

 

Dziękuje za zainteresowanie.

[adam_mk]

To ten schemat jest dobry.

Coś się tak na nierdzewkę uparł?

 

Adam M.

[Bolczaczko]

Widziałem też bufory łączone w ten sposób

 

dlatego też do tamtego schematu miałem wątpliwości.

 

A nierdzewka po prostu dla tego, bo mam możliwość kupić takie oto zbiorniki w cenie 1200.

 

Zastanawia mnie też wielkość naczynia przelewowego, instalacja będzie miała około 1400 L.

[romano78]

Budowy buforów - zdjęcia z forów

 

[ATTACH=CONFIG]373663[/ATTACH][ATTACH=CONFIG]373664[/ATTACH][ATTACH=CONFIG]373665[/ATTACH][ATTACH=CONFIG]373666[/ATTACH][ATTACH=CONFIG]373667[/ATTACH]

 

Kurcze to mój baniaczek ale teraz to on wygląda zupełnie inaczej w środku nie ma lejka dołożona wężownica z nierdzewki pod górnym deklem.

[mariusz7924]

Poradzi ktoś może jak zaplanować połączenie bufora z kociołkiem?

bufor będzie stał ok 7-8 metrów od kociołka oddalony, i niewiem jakimi rurami go podlączyć.

zasilanie z kociołka do bufora (górą) to nie problem, niewiem jaką rurę wsadzić pod płytę jako powrót do kotła.

muszę ją puscić w izolacji płyty lub niżej.

[מרכבה]

Zobacz jakie kocioł i bufor ma przyłącza i takimi zrób .. wg schematu którego zapodawałem już wcześniej - strona ? dwie temu?

działa i na pompie i grawitacji jak zajdzie potrzeba.