Sprout

Domi, wprawdzie nie do mnie pytanie, ale odpowiedź znajdziesz w sekcji foteli w Ikei http://www.ikea.com/pl/pl/catalog/products/50243483/#/50243483 Wnętrza tu prezentowane są prześliczne, gratuluję właścicielce.

Czekałam, kiedy użyjesz "korpo" argumentu. Od ponad 15 lat pracuję a różnych korporacjach, których właściciele mają siedziby poza granicami Polski. W zasadzie 90% produkowanych przeze mnie dokumentów zewnętrznych i wewnętrznych nie jest po polsku. Być może za kilka lat mnie zrozumiesz. Żeby było jasne - jestem ogromną miłośniczką kultury brytyjskiej. Ale jednym z przejawów tego faktu jest również poszanowanie dla własnej tradycji, w tym języka. Tak, w pracy też jestem "kosmitką".

No właśnie nie, Ven. Parkiet ułożony "w jodełkę" to parkiet ułożony w jodełkę. Inaczej określałabym to pewnie, gdybym wychowała się w kulturze anglosaskiej, z językiem angielskim jako ojczystym. Ale mój ojczysty język, może mało elastyczny, jednak zna takie określenia jak "zyg-zag" czy "jodełka". Dlatego odmawiam używania określenia "chevron". (już lepiej mówić szewron, takie słowo występuje w języku polskim )

Podobno różnica między szewronem a wzorem zyg-zag polega na tym, że pierwszy ma nieco dłuższe, wyższe ramiona... To by się nawet zgadzało, gdyż, za Słownikiem Języka Polskiego: szewron 1. «naszywka w kształcie litery V na rękawie munduru wojskowego, oznaczająca liczbę wysłużonych lat lub stopień wojskowy» 2. «tkanina o splocie skośnym, łamanym» Ven, przepraszam, ale momentami mnie ponosi, gdy czytam o "chevronie" i "quatrefoilu" (to m.in. objaw "staropierdołowatości" :-* )

Myślę, że kocha i bez KA. Ale na pewno troszczy się o zmęczenie Gospodyni, bo wybrał wersję nie wymagającą nadmiernego pucowania - Ven, pięknie wygląda ten kolor. Im dłużej patrzę na ten mikser, tym bardziej wiem, że nie ma sensu, żebym taki sobie sprawiła. Przecież nie można chować go do szafy, a miejsca na ekspozycję nie mam ani centymetra. Nie mówiąc już o "niegodności" otoczenia - do tego sprzętu musiałabym zrobić gruntowny remont domu. Na to nie ma szans, więc pozostanę przy starym, ręcznym Zelmerze. Najwyżej zmęczę się trochę bardziej, wielkie mecyje. Wszystkiego dobrego i samych udanych wypieków, Ven.

Reni Działka spora, choć dla dużego psa (właśnie, jak duży miałby być?) taka sobie. Mogę porównać do swojej, rozmiar taki sam i mieszka w nim suczka owczarka niemieckiego. Pies ma budę koło domu i pod domem spędza większość czasu (nie ma nas w domu w zasadzie od 7:00 do 19 / 20:00 z uwagi na pracę w Warszawie i dojazdy do niej). Obrał sobie jeden obszar na załatwianie potrzeb "grubszego kalibru", ale żółte plamy są w zasadzie wszędzie. Nie mam super wypielęgnowanego ogrodu, to raczej styl okołoangielski, ale nie wygląda to dobrze. Pies biega wszędzie - tak, jak chciałabyś. Nie ma możliwości, aby nie biegał wszędzie. Nie nauczysz go, aby poruszał się jedynie po utwardzonych ścieżkach - zapewniam, że upodoba sobie bieganie po trawniku, bo nie ma to jak wydeptywać nowe ścieżki w mokrej trawie, a jeszcze lepiej - wytarzać się w niej. Mówi się, że albo ma się psa, albo wypielęgnowany ogród - i jest w tym sporo prawdy, zwłaszcza jeśli chcesz, aby pies biegał po tym ogrodzie samopas. Pamiętaj też, że pies, jeśli ma być przyjacielem rodziny, musi być socjalizowany, zwłaszcza w wieku młodzieńczym - i zostawianie go samego na cały dzień w ogrodzie może skutkować tym, że albo "zdziczeje" (będzie nieśmiały / lękliwy / zahukany), albo będzie znudzony, a to najprostsza droga do ogrodowej katastrofy. I Tosia słusznie zauważa - jeśli będziesz chciała ratować część ogrodu, czeka Cię wszechobecne ogradzanie - roślin albo terenu, na którym będziesz chciała umieścić psa. Jeśli chodzi o obronność - w przypadku szczekania sprawdza się właśnie duet "mięśniak i zapalnik", czyli większy pies, straszący głównie wyglądem, i mały "szczekacz". Z większych ras - w zasadzie każda. Owczarki niemieckie szczekają bardzo. Owczarki środkowoazjatyckie nie szczekają dla odmiany prawie wcale. To dość "nieruchawe" psy - one obserwują teren i nie ekscytują się niepotrzebnie. Ale jeśli stwierdzą po zmierzchu obecność intruza, to... nie, nie zaatakują. Po prostu go "przytrzymają" i na pewno nie wypuszczą z posesji do czasu stosownej komendy właściciela. A yorków to mi żal. Przerobione na pieski na rękę, a to wciąż małe pieski, ale z duchem myśliwskim, jak wszystkie terriery. Bohaterskie i zadziorne. Venus, jeszcze raz przepraszam za zaśmiecanie. Reni, może przenieść ewentualną "psią" dyskusję na Twój wątek? Pozdrowienia! PS. Aha, i ja to "ona"

Reni, najważniejsze to przed decyzją odpowiedzieć sobie na wiele pytań (na wszystkie i tak sie nie da ). I podjąć tę decyzje świadomie. Jeśli pies miałby cały czas mieszkać na zewnątrz, to najlepiej, aby miał towarzysza - innego psa. Może być wówczas jeden duży, drugi mniejszy (ja to nazywam często parą "mięśniak i zapalnik" ). I jeśli chcesz mieć piękny ogród - wytyczyć im jednak kojec. Z którego będziesz je wypuszczać, gdy będziecie w ogrodzie. Tylko trzeba pamiętać, że pies zamknięty na noc w kojcu domu do końca nie upilnuje. Co najwyżej obudzi mieszkańców szczekaniem w razie niebezpieczeństwa. Dobre i to. A sposób na uniknięcie śladów po załatwianiu się jest tylko jeden, taki jak w mieszkaniu - psa należy regularnie wyprowadzać na spacery, tak, aby załatwiał się poza swoim terytorium. Zwierzęta chętnie na to przystają, tylko trzeba tego pilnować. A w domu - cóż, zawsze jest pokusa lenistwa... Wierzę, że dokonacie słusznego i świadomego wyboru. Trzymam kciuki i pozdrawiam!

Witajcie, rzadko się udzielam, ale nie mogę się powstrzymać przy rozmowie o psach. Reni, jeśli planujesz psa, to pamiętaj, że wykluczają się: - pies mieszkający na zewnątrz, biegający luzem i piękne krzewy - zawsze będą obsikane, a iglaki będa żółte od dołu - suka mieszkająca na zewnątrz, biegająca luzem i piękny trawnik - zawsze będziesz mieć efektowne, żólte placki (od moczu) - suka / pies biegający luzem i piękny ogród - zwierzęta przeuroczo wydeptują swoje ścieżki, niektóre też wykazują zamiłowanie do rycia, zwłaszcza gdy są same i się nudzą. Jest tylko jeden sposób na piękny ogród i psa na zewnątrz - pies musi być na łańcuchu lub w kojcu. Ale wierzę, że pierwsze z tych rozwiązań nawet nie przeszło Ci przez myśl. Jeśli pies ma mieszkać cały czas na zewnątrz, to musi być to rasa, która potrafi się zając sama sobą i nie potrzebuje aż tak dużo interakcji (nie wierzę, że zimą czy w czasie jeseinnej słoty będziecie wychodzić do niego na zewnątrz, a przecież nie wpuścisz dużego, mokrego, brudnego, śmierdzącego mokrym psem "potwora" do domu ). Dobre są psy stróżujące / pasterskie - np. sprawdziłby się owczarek środkowoazjatycki. Bardzo mądra rasa, aczkolwiek nie jest polecana dla początkujących właścicieli. Ale może mieć szare plamy na futrze w wybarwieniu! Dobrym wyborem jest też szwajcarski pies pasterski. Obie rasy wolą mieszkać na zewnątrz. Owczarki niemieckie są mądre, ale potrzebują więcej interakcji z człowiekiem - to rasa pracująca. I szczekliwa - wiem, bo mam. Rasa również nie jest już tak idealna, jak niegdyś - zwłaszcza w Polsce, gdzie w pewnym momencie przestano kontrolować mioty i nie odsiewano osobników słabszych psychicznie (jakkolwiek trasznie to brzmi...). Stąd teraz te psy nadal sa mądre / pojętne - ale nie mają już tak silnego charakteru, jak kiedyś, dużo jest osobników bojaźliwych. Husky - cóż... piękny jest na pewno. Ale nie wiem, czy masz wystarczająco wysokie ogrodzenie i wystarczająco głęboki do niego fundament. te psy kochają i muszą uciekać, taka natura tych uroczych włóczęgów. To już lepszy malamut. Wenus, przepraszam, że dopiero teraz - droga przepiękna imienniczko, masz równie piękną osobowość, uroczy zwierzyniec i piękny dom. Zazdraszczam życzliwie wszystkiego po trochu. Pozdrowienia!

Spirea, przede wszystkim gratulacje - dom jest przepiękny. Do pozazdroszczenia. A co do kwoty - zadziwiająco niska, na taki standard. Dla porównania - mój, o nieporównywalnie niższym standardzie, o powierzchni użytkowej ok 170m2, budowany w nieszczęsnych latach 2007-2008, zamknął się kwotą nie niższą, niestety... Kredytu nie ujmuję w kosztach, ale walę głową w ścianę każdego dnia, że porwałam się wówczas na to, na co się porwałam. Ale czasu nie cofnę. Reasumując - masz prawo do dumy i do zadowolenia. Z efektów, ale przede wszystkim z siebie. Pozdrawiam

Piękne (nie mogę wchodzić na strony z amerykańskimi lodówkami, to jeden z nielicznych sprzętów, do którego mam słabość ) I na pewno tańsze, tam, na miejscu. W PL po prostu nie spotkałam jeszcze jednocześnie ładnego, dużego i funkcjonalnego SBS. ALe prawdą jest też, że szukałam wśród cen bardziej przyziemnych Stosunkowo duże = szerokie chłodziarki ma np. Sharp, ale to na pewno wiesz. Minus wizualny - są głębsze i "wystają" poza zabudowę. Ale funkcjonalnie ta większa głębokość się sprawdza, przynajmniej w moim przypadku. U Anety S kuchnia piękna i świetlista, ale chyba nieco bardziej przestronna? Nie wiem, trudno ocenić bez konkretnych wymiarów. Pestka na pewno wymyśli kilka ciekawych wariantów. Trzymam kciuki.

Dzięki za ciepłe przywitanie Z tym odzywaniem - ech... ćwiczę cnotę odzywania sie tylko wówczas, gdy mam coś (przynajmniej potencjalnie ) wartościowego Cieszę się, jesli w ogóle mogłam pomóc. Nie wiem, jak szerokie masz wejście do spiżarki - to może trochę determinować podział zabudowy (ale nie musi, bo też można to zamaskować). Nie wiem też, na ile jesteś zdeterminowana, żeby mieć lodówkę SBS - ja nigdy takiej nie rozważałam (mam Sharpa szerokości 65cm), bo dla mnie część chłodząca jest zbyt wąska (a jak wstawić paterę z ogromnym tortem? ). Gdybyś brała pod uwagę 2x60 do zabudowy (lodówka + zamrażarka), wówczas mógłby znaleźć się piekarnik w trzecim słupku, zaraz obok ukrytych drzwi do spiżarki. Jeśli drzwi są szersze niż 60 cm, nie ma problemu, można "nadrobić szafką cargo lub półkami na wino. Można też rozważyć inny pomysł - może nieco szalony... aby wysoka zabudowa nie sięgała sufitu (tak, tak, ten kurz na górze...ale bez przesady, da się szybko zetrzeć z gładkiej powierzchni ). Tylko kończyła się wysokością lodówki. Ogranicza to wprawdzie ilość miejsca do przechowywania (ale masz go sporo, i do tego spiżarnia), a może nieco "ulży" masie zabudowy? Wówczas też lodówka (czy też lodówka i zamrażarka) nie musiałyby chyba być zakrytymi... Ale ja w ogóle uważam, że sprzęty kuchenne w kuchni mogą być w pewnym stopniu "na widoku", bo kuchnia jest ich naturalnym środowiskiem Nie wiem, głośno myślę. Wyrysować niestety nie potrafię (może czas wziąć się za siebie ), ale Pestka na pewno w tym pomoże. (Pestko, że tez nie znałam Cię wcześniej! ) A skoro ten sam stolarz, co u Efilo, to możesz być spokojna o jakość kuchni. Będzie pięknie.

Witaj podglądam to Forum od pewnie dwóch lat (niestety, post factum, po wybudowaniu własnego domu z licznymi błędami ), ale odzywam się dopiero drugi raz... Basiu (jeśli mogę tak poufale), stawiasz przepiękny dom! - ale dzis tylko o kuchni. Układ jest fantastyczny i bardzo funkcjonalny - co docenisz dopiero w użytkowaniu. Ale faktycznie coś z tą wysoką zabudową "nie gra". Jak zauważa koktajl, jest jakby oderwana od całości. A może... ją do tej całości "przykleić"? I poprowadzić dalej, do ściany z oknem? Wiem, są drzwi od spiżarki - ale można je w zabudowie ukryć. A tam, gdzie dojdzie nad blat (ten pod ścianą z oknem i zlewem), zrobić otwarte półki, zamkniętą szafkę żaluzjową, lub szafkę cargo (wtedy łatwiej "bokiem" będzie dostać się do zawartości). Przykład takiej zabudowy drzwi do spiżarki w jednym ciągu z lodówką znajdziesz np. u Efilo: http://forum.muratordom.pl/showthread.php?167567-Zdjęciowa-zbieranina (nie wiem, czy wkleił się link, ale łatwo znaleźć wątek w Galerii Zdjęć) To także stworzy więcej przestrzeni do kombinowania z ewentualnym piekarnikiem w tej zabudowie (jeśli faktycznie musi tam być...). Niestety, nie stworzę wizualek, bo zwyczajnie nie potrafię Być może mój powyższy wywód nie jest zbyt mądry , ale skoro wszystkie mozliwości możesz jeszcze rozważyć... Pozdrawiam serdecznie i trzymam kciuki za dobre wybory! A dom będzie piękny, co do tego nie mam cienia wątpliwości!

Alu, wszystkiego najlepszego z okazji imienin!