MiśYogi

Czymś to trzeba popryskać tak czy siak, ale to przy rurach samo może nie pomóc. Tak sobie teraz pomyślałem, że może też rozciąć te rury i dać dwa pasy, ale pianka/styropian chyba najlepsze. My czasami robimy takie cuda, daje się najczęściej styropian, czasami jeszcze okleja to folią, żeby się nie pokruszyło, jeśli do wielokrotnego użytku. Gdyby miał jeszcze do środka grubą i sztywną a elastyczną folię, to byłoby super. Okrągłe słupy, to problem, bo jeszcze trzeba ustawiać zbrojenie w środku i tego pilnować. Dlatego, przy dużej pracy, robi się prostokątne i rozkładane szalunki, łatwo wszystko ustawić, szybko idzie, szybko się je czyści i nie potrzeba żadnego styropianu czy innych takich, tylko popryskać, odstępniki, przykręcić/przybić szpilkami do podłoża i zalewamy.

Chcesz takie rury wyciągnąć? To zrób to tak, że oklej rury od środka cienkim styropianem lub jakąś pianką. Taśma dwustronna i taka pianka powinna załatwić sprawę. Na górze dwie dziurki na przestrzał, żeby można było włożyć pręt przy wyciąganiu, a lać może pod wkręt, a wysokość tak zaznaczoną. Ale te słupki nie muszą być okrągłe w przekroju. Zrobisz kwadratowe. Wtedy przykręcasz od środka kantówki. Na końcu, kantówki łączysz pionową łatą i to ustawiasz klinami w szalunku. Szybka praca.

Macie teraz 18 x 17/25-28. Jeśli dobrze rozumiem, wysokość 17 cm i stopnie po 25-28 głębokości. To nie są złe parametry. Można się pokusić o głębokość po 28, z wysokości zejść do 16,5 cm, ale poniżej już niewiele zmieni, schody nie będą wygodniejsze, takie są moje odczucia. I spocznik ze 100 cm, jeśli jest miejsce, można i 120. Przy takich schodach, jak planujecie, drewniane wyjdą dużo taniej, niż zabiegowe, które macie obecnie, ponieważ przy prostych stopniach, nie ma dużo odpadu z materiału, o czym inwestorzy nie myślą. To taka podpowiedź do negocjacji ze stolarzem

A ten trawertyn w ogóle się nadaje? Bardziej miękki od marmuru i do tego porowaty.

Tak, ale wystąpi kolizja z drzwiami do łazienki. Można by było drzwi otwierać w drugą stronę, ale wtedy z pokoju dziennego byłoby za dużo widać Ktoś nad tym myślał i to nie jeden dzień, a dłużej. Dlatego uważam, że bez gruntownych zmian w tym obszarze, trudno jest cokolwiek zmienić.

Ja się nie czepiam, tylko staram się współpracować i podzielić wiedzą, bo obecnie robię schody, w ilościach hurtowych. To nie jest tak, że takie wąskie i długie stopnie, są wyłącznie niewygodne. Robię schody i sam się dziwię, że w podobnym układzie, a są wygodne, chociaż poprzednie były beznadziejne. W tym projekcie, nie widzę możliwości radykalnej zmiany schodów bez przeprojektowania przestrzeni. Tam jest wejście do pokoju, ciąg komunikacyjny i łazienka w bonusie, to jest trudne do zmiany. Jest za to jeden plus, można zmienić schody na lustrzane, bo na piętrze z niczym to nie koliduje, na parterze można wydłużyć, ale faktycznie, wypada zobaczyć przekroje, czy nie będziemy rogami rysować sufitu?

Ja na temat schodów. Trudno powiedzieć, czy takie schody są niewygodne, dopóki nie ma podanych wymiarów. Podejrzewam, że te najdłuższe stopnie mają po 150 cm długości, ale linia przechodząca przez stopnie określa miejsce, gdzie te planowane na stopę np. 26 cm jest zachowane. Potem architekci robią takie długie stopnie, trudne do wykonania i później trudne w użytkowaniu. Obawiam się, że architekt wycisnął wszystko, co się da i na tej powierzchni niewiele da się zrobić. Oni też są dodatkowo ograniczeni przez normy, niewiele więcej mogą.

Zazwyczaj nie czytam zbyt dokładnie, bo jestem za bardzo wypompowany po pracy. Od dłuższego czasu, niepokoi mnie fakt, że roboczogodziny wykonawcy są systematycznie pomijane. To jest spory koszt, wbrew pozorom. U nas, pracownik dostający do ręki pieniądze, musi mieć 250 zł za dniówkę 8 godzin, często, dodatkowo z obiadem. To musi kosztować, a inwestor musi być bardzo solidnie przygotowany na różne okoliczności. Podsumowując, patrzę zawsze na skutek inwestycji, a szalunki stratne nie zawsze kojarzą mi się ze stratą

Taka mała tarcza, to tylko do płytek i do drobnego zbrojenia, bardzo uważając, żeby się nie zakleszczyła. Do reszty nie nadaje się. Duża szlifierka kątowa, to cięższe zbrojenie do przecięcia, może coś z betonu, ale do dylatacji, to już raczej cięższy sprzęt i tarcza diamentowa raczej bliżej 40 cm średnicy, niż dalej

Koledzy z kluczykiem, to lepsza opcja. Wiązarka wyłącznie do ogrzewania na płycie, do wiązania rurek do siatki, a w tym i tak byłbym lepszy cęgami, chociaż obecnie nie kręcę.

Potwierdzam. Strzemiona, jak najbardziej, reszty się nie opłaca zamawiać, o ile to nie są skomplikowane kosze pod słupy czy inne takie. Kręcenie, chocby kluczykiem, idzie szybko, a za transport gotowców trzeba płacić, jak za złoto

Racja. Za to latem w gorące dni, jest chłodniej

Takie coś to zamiast chudziaka na pochyłych powierzchniach np. pod schody zewnętrzne albo pod krawężniki, a nie na strop.

To się dopiszę, czemu nie? Wszystko zależy od umiejętności koparkowego i tego drugiego od łopaty i lasera. Ja jestem też koparkowy, uprawnienia i umiejętności mam, ale wolę, gdy w kabinie siedzi fachowiec, a ja operuję laserem i łopatą. Jeśli obaj są dobrzy, to można koparką zgarniać nawet z dokładnością do 1,5 cm nad planowany poziom i nawet ze spadkami. Jeśli koparkowy jest d..., to lepiej zgarniać do 10 cm, a resztę łopatą.

Da się pięknie zrobić, jeśli ma się szalunki systemowe ze styro. Na przykład takie: https://www.isobouw.nl/nl/producten/fundering/powerkist-xl-funderingsbekisting/ To jest drogie rozwiązanie, ale szaluje się bardzo szybko. Na górę dochodzą jeszcze kantówki spinane klamrami, dolne płyty przypinamy szpilkami do ziemi co segment. Połączenia między płytami, szczególnie tam, gdzie wypadają pale, wypada jeszcze obsypać piaskiem i można zalewać. Wariant ekonomiczny, to zwykłe płyty z zamkami, powinny być grubsze, więc 10 cm i więcej. Pod szalunek wylewa się chudziak. Na to przykręcamy kantówki na wkręty czy nawet długie gwoździe przy miękkim chudziaku, kantówki zablokują płyty od dołu. Na górę idzie drabinka, która spina płyty górą. Od zbrojenia listwy odstępnikowe, teraz można wszystko obsypać piaskiem koparką i można lać.

Ten balkon jest podparty, tyle, że z jednej strony i solidnie wmontowany w ścianę, plus ocieplenie do tego. W firmie robimy balkony po 7 metrów, na samych ciepłych łącznikach, bez podparcia i ocieplenia. Więc się da, tylko to będzie trochę kosztować. Można zrobić balkon na sztywno bez ciepłych łączników, ale z dobrą izolacją, ale to zawsze jest jakiś problem w dłuższym czasie i z tym się trzeba liczyć, ale zrobić się da.

Ten wiatrołap jest lekką konstrukcją na tym zdjęciu, więc nie ma wpływu na balkon. Za to, przedłużenie może spowodować, że bryła będzie wyglądać tak sobie. Teraz na zdjęciu masz piony, wiatrołap i okno na piętrze, to tworzy pewien układ estetyczny. Robiąc duży wiatrołap, łamiesz to. Ja wiem, że to tylko zdjęcie poglądowe, ale problem zostaje. Architekt może się nie zgodzić na takie zmiany. Popatrz też na drugą sprawę, na mostki termiczne. Na tym projekcie, balkon na konkretną grubość płyty, więc można sądzić, że jest mocno izolowany. Tak samo jest ze ścianą zamykającą wiatrołap. Więc pewno jest to ciepły wiatrołap, płyta jest w całości, również pod wiatrołapem, a tylko schody oddylatowane, żeby nie chłodzić budynku.

Bardzo śmieszne są te reklamy. Jeżeli ktoś coś robi dobrze, to przychodzi klient i pyta, czy miałby dla niego czas i ile by wziął za konkretną robotę? Ludzie sobie polecają dobre firmy i pokazują wykonaną pracę, ale to robią zadowoleni klienci. Idę do kogoś na robotę do pomocy, wszystko jedno jaką, kolega mówi szczerze, że super, że jestem i kilka innych osób również, bo zebrał ekipę i mu ulżyło, nie musi mieć wszystko na swojej głowie i wie, że go nie zostawimy z robotą do końca i będzie dobrze zrobione. Gość z rodziny robi wykończeniówkę i cały czas ma zlecenia, jest chwalony i nie musi się ogłaszać. Bo my pracujemy u kogoś tak, jakbyśmy robili coś dla siebie i na lata. Inni muszą się nagimnastykować i pisać reklamy. Dla mnie byłoby to bardzo podejrzane i takiej ekipy bym nie brał.

Taki opis może się różnić na planach, ale popatrz u siebie, że masz wymiar w milimetrach i tak samo masz odległości między prętami. Czyli, masz tę kratkę, którą cytujesz 17 prętów (poz 1) w jednym kierunku co 15 cm, prostopadle masz też 17 prętów, ale inną pozycję (36) i też co 15 cm. Z tymi odległościami jest nie dokładnie, mają być pręty w jednakowych odstępach od siebie i na skraju ma być zachowana sensowna odległość, więc przy krawędzi otulina. Do opisu powinna być tabela na końcu planu, tam będzie numeracja pozycji, długości prętów i przekroje, czasami masa całkowita. Jeżeli masz w opisie linię, to ta linia oznacza obszar, rozstaw, więc przy tym poziomym opisie, pręty kładziesz pionowo na rysunku. Jeżeli masz podłużne pole i nie masz przekrojów do tego, to pręty z długiej strony powinny być na zewnątrz, a krótkie w środku, mowa o dwóch warstwach zbrojenia.

Oszczędzasz, czy robisz dobrze? Szerokość schodów, 120 cm co najmniej, co najmniej 4 stopnie i poziom zero, wtedy po 18 cm. Wiem, to za dużo dla takiego malucha, ale przy takich założeniach, niewiele da się zdziałać. Wszystko, ponad to 120 i 18, jest na plus. Skąd te 120 cm? To, według mnie, minimalna szerokość schodów, gdzie dwie niegrube osoby, mogą się wyminąć, a przy tarasie, jest to codzienność.

Masz mapkę do planu, więc widzisz, jaki jest kształt działki. W narożnikach masz te graniczniki i tam trzeba ich szukać. Powinny być na wierzchu, widoczne kilka centymetrów nad gruntem, teraz jest dobrze szukać. Jeśli są przeorane, to i tak nie pokazują poprawnie.

Robi z satelity, ale granice musisz mieć wyznaczone. Te znaki masz gdzieś wkopane, poszukaj dobrze, teraz nie ma traw, więc będzie łatwiej. Jeśli nie ma, są wykopane, to powinieneś jeszcze to uzupełnić i zrobić wznowienie granic i okazanie granic w towarzystwie sąsiadów. To też trochę potrwa, raczej w miesiącu się nie zmieścisz, bo musi być zapewniony regulaminowy obieg dokumentów.

Czemu kołki różnej długości? Mogą być jednej, byle w miarę długie. Mi chodziło wyłącznie o ćwiczenie, a jakąś praktykę mam, również współpracę ze świetnym koparkowym za sobą. Podoba mi się praca na odsłoniętym polu z humusu, wyrównany teren pod ławy czy płytę, jeśli ławy, to szalunki styropianowe, potem zbrojenie, podsypanie i spokojne przygotowanie zbrojenia i zalanie. Mało kto tak robi w Polsce, ale przeciwwskazań nie ma. Tak, jak mówisz, ściągasz sznurki, jeśli potrzebujesz, naciągasz gdy kończysz. Pilnuj osi i zera, bo potem możesz sobie narobić poważnych kłopotów.

Dobry koparkowy z drugim gościem z niwelatorem, są w stanie wybrać grunt pod łopatę z dokładnością do centymetra, nawet przy spadkach. Ty zaczynasz, nawet nie wiesz jeszcze, kto będzie kopał i jakie ma umiejętności. Poćwicz z niwelatorem. Zero trzeba przenieść w sensowne miejsce. Może być pień po ściętym drzewie i w to wbity gruby gwóźdź, zabetonowana długa śruba czy coś innego, ale stabilnego, to zaznaczasz kolorem, żeby nie zgubić. Teraz przychodzisz i ćwiczysz. Masz kołki różnej długości, wbijasz je młotkiem na ustaloną głębokość. Przychodzisz w następny dzień ustawiasz na nowo niwelator i czujnik na listwie i sprawdzasz czy pomiary się zgadzają, jeżeli będzie tak samo, to możliwe, że robisz ten sam błąd Przy okazji zobaczysz, jak stabilny i dokładny masz ten sprzęt.

Teraz widzę, myślałem, że kuchnia jest gdzie indziej. Pomyślę jeszcze, jak zrobię te schody, też dam znać.