Dosia13

witaj kawika, co słychać u Ciebie ???

ale mnie tu dawno nie było... minęło 5 miesięcy jak mieszkamy...dużo się działo przez ten czas...myślę , że tak naprawdę to dopiero teraz, po takim czasie zaczynamy dopiero "umieć" tam mieszkać...system życia musiał się zmienić, uczymy się nowych systemów, wcale na początku nie było lekko...i tak jeszcze nie jest idealnie ale myślę, że z czasem nauczymy się całej reszty...ale dom jest cudowny i życie też nabiera kolorów...eh, jeszcze tyle do zrobienia ale z każdą zrobioną rzeczą dom staje się coraz bardziej wygodny a tym samym i życie...

mnie tam kolor pasuje, z resztą co tam kolor, ręczniki i tak pójdą do prania a co do kaloszy to te różowe są super, ja dostałam takie zwykłe gumofilce patrząc na długość czasu korzystania z takich "pantofelków" może lepiej kup sobie różowe...

dobre :) ale taka prawda - kalosze to podstawa, i to niestety na długo...ja muszę swoje odnaleźć bo jak śnieg stopnieje to znowu masakra będzie z tym błotem, ble

witamy, witamy :) życzę powodzenia oraz wytrwałości w tak poważnym przedsięwzięciu jakim jest budowa domu...jest trudno ale warto pomęczyć się trochę...później jest super !!! mnie też podoba się WASZ projekt...lubię domki funkcjonalne pozdrawiam

a teraz kilka słów ode mnie mieszka się cudnie, wiadomo że jest inaczej niż w mieście, ja się szybciej zaklimatyzowałam bo to moja nie pierwsza przeprowadzka a poza tym wakacje w dzieciństwie na wsi (a raczej mini miasteczku) ułatwiły klimatyzację kocham takie klimaty domek ma fantastyczna przestrzeń (co prawda przez pierwsze dwa dni bolały mnie nogi od tych większych metraży i latania po nich), przeszklenia tez jak u Joli super nagrzewają pomieszczenia i te widoki, przyroda na wyciągnięcie ręki, powiedzmy że jestesmy na etapie wypakowywania ostatnich kartonów, część kartonów poszła na piętro i będzie rozpakowywana w trakcie, dzięci tutaj lepiej śpią, Piotrek nie przyłazi już do nas, mówi że nic złego mu się nie śni, mówi że wanna jest extra, robi sobie kąpiele pełne piany, ciepła podłoga dla dzieciaków super się sprawdza Gala miała doła ze 3 dni, troche piszczała i była smutna ale teraz wróciła już do szczekania na wszystkich i wszystko (koty, bażanty i inne stworzenia) jak na razie więcej plusów niż minusów (muchy) reszta w trakcie życia i mieszkania tutaj

Halo Halo Tu ekipa przeprowadzkowa Przeprowadzka zakończona sukcesem Nadajemy z nowego DOMU !!!!! :D:D:D dwa szybkie zdjecia Salon który jest tymczasowo sypialnią http://www.albumik.pl/albumy/secam/cosie/6032121526559.jpg I kuchnia http://www.albumik.pl/albumy/secam/cosie/6032111526559.jpg To pisałem ja Secam z konta Dosi

Piotrek ma szkołę koło pracy a Paweł jeszcze nie wiemy, na razie załatwiamy złobek to sie zobaczy gdzie ale na pewno w mieście, ja do pracy tam gdzie Grzes i Piotrek bo będziemy pracowac tutaj gdzie teraz mieszkamy więc może az tak źle nie będzie tyle że na tenisa będzie trzeba go wozić do miasta bo na angielski jest ze szkoły zabierany...zobaczymy...na szczęście wymyśliłam już jak zorganizowac przeprowadzkę ))

no cóż, myślę że może lepiej jak zorganizuję się samodzielnie Grześ nie myśli o pewnych sprawach bo ich po prostu na co dzień nie widzi a ja jestem na bieżąco, jeżeli chodzi o organizację dzieci, obiadów itd, itp... eh, samo życie...

z dziećmi to nie takie proste, Piotrek aby przeszedł bezboleśnie przeprowadzkę to musi mieć kawałek swojego kąta do nauki a Paweł swoje łóżeczko i mleczko, łazienka jest skończona więc będzie gdzie się umyć, tyle że nie ma na czym ugotować a bez tego czteroosobowa rodzina może mieć problem, kominek też dobrze byłoby mieć bo nie mamy ocieplenia ale to już chyba po przeprowadzce ja powiem szczerze najbardziej boje sie strony organizacyjnej, Paweł teraz byc może pójdzie do żłobka, nie wiem jak to wszystko ogarnąć organizacyjnie, Piotrek szkoła i zajęcia dodatkowe, masakra !!! po prostu mam stracha i tyle...

torcik pycha http://www.albumik.pl/albumy/secam/dzieci/5672622550806.jpg

po ceremoni http://www.albumik.pl/albumy/secam/dzieci/5672592550806.jpg

przed ceremonią http://www.albumik.pl/albumy/secam/dzieci/5672562450606.jpg

taki miałem gajerek http://www.albumik.pl/albumy/secam/dzieci/5672642550806.jpg

no i po chrzcinach w kościele Pawełek był bardzo grzeczny, rozglądał się, słuchał i bawił się Grzesiowym krawatem, wcale nie był najstarszy, był jeszcze jeden chłopczyk starszy od niego i zrobił rodzince taką jazdę że szok całą mszę przewrzeszczał ja tak się bałam o naszego szkraba, że będzie z nim jazda a tu taka miła niespodzianka imprezka tez się fajnie udała, jakoś przez to przebrneliśmy, Pawełek dał sobie świetnie radę, siedział przy stole jako gość honorowy, potem u każdego na kolanach, jadł rosół i szarlotkę, wszyscy go wybawili i w końcu padł na 1,5 godziny później wstał, zjadł i znowu zabawa wieczorem chyba bylismy bardziej zmęczeni od niego

nie martw się, nie ma tego złego co by na dobre nie wyszło...trzeba walczyć dalej, sama wiem coś na ten temat, nie wolno sie poddawać i jak to mówi kabaretowy Krzynówek " staramy się cały czas do przodu"

witaj jak tam w pracy i co słychać u Ciebie ???

lokówko-suszarka + prostownica bajka !!!!

nie lata bo nie ma czasu ale prezent dostałam wczoraj, sama wybierałam i jestem baaaaaaaardzo zadowolona

więc i ja składam WAM szczere gratulacje !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

dziękuję za porady ja też niestety nie mam nikogo do pomocy, jestem z tym całym majdanem sama i pewnie dlatego jestem taka zmęczona wydaje się że Piotrek to duży chłop ale i koło niego trzeba zrobić pewne rzeczy, inne niż koło małego ale zawsze, przez ten wypadek pewne sprawy były niedokończone i teraz trzeba wszystko pouzupełniać (np wizyty u stomatologa, bilans 10-latka ze szczepieniem, nie mówiąc o lekcjach - dlaczego oni mają tyle zadawane do domu ? no i zajęcia dodatkowe - angielski, tenis a przeciez to tylko część obowiązków, gdzie cała reszta ??? ) pocieszam się tym, że są dzieciaczki naprawde udane i kocham je bardzo, bardzo mocno do tego to cholerne sprzątanie ( u nas niestety jest zbyt duzo ludzi, nas czworo i do tego 3 pracowników), toaleta po tygodniu to masakra !!! do tego góry prania, no i codzienne obiadki myslę o tym żeby mały poszedł do żłobko-przedszkola, mam blisko tyle że prywatnego, do państwówki boję się dac bo będzie ciągle chory a do tego mam daleko i nie wiem czy mi przyjmą, znowu prywatny jest drogi a przeciez jest jeszcze budowa w toku już sama nie wiem co lepsze

na dobre to nie sądzę żeby wróciła ale jak to mówi przysłowie " w marcu jak w garncu" a i "kwiecień, plecień, poprzelata, troche zimy trochę lata" więc trzeba uzbroić się wcierpliwość...wcześniej , czy później wiosna przyjdzie

oj domek robi się juz taki fajny mózg mi paruje i sprzeczam się z mężusiem o te wszystkie bajery, bo mój mąz to najchetniej zawiesiłby żarówke na środku każdego pomieszczenia i na tym bajerki by się skończyły, a tak to tłumaczę mu co i jak , następnie słysze że tak sie nie da, nastepnie znowu tłumaczę no i jakoś się daje, uff...

a ja myslałam, że to tylko u mnie robota nie do przerobienia chyba juz zapomniałam jak to było 9 lat temu, może gdy Pawełek pójdzie do złobko-przedszkola to trochę złapię oddech bo na razie to padam na przysłowiowy.... moje chłopaki dopiero zaczynaja wspólne zabawy, czasami zdarza im się pobawić razem tak że i jeden i drugi sa razem soba fajnie zajęci, Paweł zaczyna sie złościć gdy nie dostanie tego co chce a poniewaz ma donośny głos (niesamowite decybele ) to generalnie robi sie w domu głośno... uwijam się jak mrówka pomiędzy jednym a drugim, pomiędzy obiadem, praniem i sprzataniem, do tego załatwic ważne sprawy w firmie, w domu i związane z budową.....i pod koniec dnia zaliczam orła nie wiem jak się nazywam...chyba dopadło mnie przesilenie wiosenne

witajcie Wszyscy a dziękuję, fizycznie daje radę, jestem zmęczona ale daję radę, gorzej jeszcze z psychiką, tym bardziej, że rodzina mnie dobija ale daję radę a propos : ślę zapytanie do wszystkich matek czytających nasz dziennik, jak radzicie sobie psychicznie ze zmęczeniem, czy po drugim dziecku kiedyś przyjdzie wytchnienie ??? poradźcie drogie mamuśki, bo ja odnoszę wrażenie, że robota jest nie do przerobienia i że już tak zostanie na zawsze