georg

wy to macie dobrze tylko po oczetach dostajecie a ja wysoki i po nizej pasa walizka tlucze

podobno nie jednym(czatem) człek żyje

to chyba zarty????? czat bez ziabki i jej uziabionego usmiechu???hmmmmmm

No tak jak chce wejsc raz na miesiac na czata to niedziala co za pechozol tak czy inaczej pzdr. dla wsiech

no ta jeszcze nie polozylem plytek chodze po sklepach i szukam, chodze juz jak zombi bo nie wiem co wybrac chce wymienic rury na plastikowe tylko nie wiem jakie??? nio i jeszcze jeden problem jak te plastiki laczyc z zaworami metalowymi ??? czy mozna na klej??? pzdr.

czy trzeba moczyc plytki w wodzie przed kladzeniem na sciane ??????????????? pzdr.

witam rydzu .mam prosbe do cie jakbys mogl to prosze o dokladny opis jak to robiles bo sam mam zamiar to zrobic a jestem niedouczonym amatorem. pzdr.

no to po niespełna roczku pisze znowu w tym temacie

http://www.muratordom.pl/6660_1436.htm

kwestia dogadania z projektantem ale znajac zycie juz cie podliczyl a jak sie spytasz to 2 raz zaplacisz

mozesz miec centralnie przy slupie ogrodzenie nie robi to roznicy

aha czyli nasajmprzod próba generalna przed proba konczaca dzielo DZ. invx pzdr.

Malejące ceny glazury i terakoty, bogactwo wzorów zachęcają do pokrywania tym materiałem ścian i podłóg w najróżniejszych pomieszczeniach. Jednak wybór i zakup płytek to dopiero pierwszy krok do eleganckiego wnętrza - trzeba je jeszcze ułożyć Choć przy odrobinie wprawy i doświadczenia możemy zrobić to sami, to jednak większość decyduje się na zlecenie tej pracy glazurnikowi. Ponieważ błędy wykonawcze nie zawsze da się od razu zauważyć, sprawdzajmy na bieżąco, czy wszystko przebiega zgodnie ze sztuką budowlaną. Wybieramy wykonawcę W każdej niemal gazecie znajdziemy mnóstwo ogłoszeń firm oferujących usługi glazurnicze, ale najczęściej pierwszy kontakt z fachowcem uzyskujemy od znajomych lub rodziny. Taka rekomendacja nie zawsze gwarantuje jednak odpowiednią jakość prac, gdyż akurat w naszym domu mogą wystąpić warunki przekraczające jego wiedzę i umiejętności. Dlatego przed zleceniem pracy warto ustalić zakres i technologię wykonywanych czynności, rodzaj użytych materiałów. Nie najlepiej świadczy o wykonawcy np. brak rozeznania w różnych odmianach i zastosowaniu zapraw klejowych czy fugowych, asortymencie środków gruntujących, podkładów izolacyjnych. Nieufność co do staranności w pracy budzić może stan i ilość używanych narzędzi. Obrośnięte zaschłą zaprawą kubły, postrzępiona miarka i zdezelowana wiertarka nie rokują (choć nie zawsze) powodzenia w planowanych robotach. Ważne podłoże Trwałość i estetyka ułożonych płytek zależy w ogromnym stopniu od właściwego przygotowania podłoża. Najwięcej kłopotów sprawiają stare ściany pokryte wieloma warstwami farby nałożonej na niezbyt mocny tynk. Ułożona na nich glazura prawdopodobnie po krótkim czasie zacznie odstawać od podłoża, utrzymując się tylko na spoinach między płytkami. Dlatego warto - choć podnosi to znacznie koszty remontu - zdecydować się na skucie całego tynku i powtórne otynkowanie ściany mocną zaprawą cementowo-wapienną. Do uzyskania równej powierzchni pomocne będą listwy tynkarskie (profile wykonane z cienkiej blachy ocynkowanej). Przykleja się do muru plackami zaprawy gipsowej w odstępach co 1,5 m i dokładnie ustawia w pionie. Po stwardnieniu gipsu służą one jako prowadnice dla łaty ściągającej narzucony tynk i pozostają w nim na stałe. Uciążliwego i pylącego skuwania starego tynku można uniknąć, pokrywając jego powierzchnię wodoodpornymi płytami gipsowo-kartonowymi. Płyty te mocuje się plackami zaprawy klejowej oraz kołkami rozporowymi do tzw. szybkiego montażu w odstępach co mniej więcej 40 cm. Zapewnia to pewne umocowanie płyt, gdyż sam klej nie gwarantuje, że płyta wraz z tynkiem nie odpadnie od podłoża. Wadą tego rozwiązania jest zmniejszenie wymiarów pomieszczenia po blisko 3 cm przy każdej ścianie, co np. w miniaturowych łazienkach może uniemożliwić wstawienie większej wanny. Podobny problem występuje w domach z wielkiej płyty, gdzie ściany pokrywane były cienkowarstwowym tynkiem słabo trzymającym się betonowego podłoża. Tynk taki najlepiej usunąć, a przy równej powierzchni ściany - po jej zagruntowaniu preparatem zwiększającym przyczepność - płytki można bezpośrednio kleić do surowego podłoża. Jeśli jednak ściana jest krzywa, to do jej wyrównania należy użyć specjalnej zaprawy wyrównującej, gdyż zwykły tynk cementowo-wapienny nie ma dobrej przyczepności do gładkiego betonu. W czasie przygotowywania podłoża nie możemy zapomnieć o ułożeniu niezbędnych izolacji przeciwwodnych w miejscach, gdzie może ściekać lub utrzymywać się woda. Izolacji takiej wymagają m.in. ściany wokół brodzika (do wysokości ok. 2 m), nad wanną oraz podłoga w łazience. Powierzchnie te izoluje się nanoszonymi pędzlem lub szpachelką preparatami typu "płynna folia" lub przykleja specjalne maty z tworzywa sztucznego pokryte włókniną umożliwiającą bezpośrednie przyklejenie płytek. Sprawą dyskusyjną jest stosowanie tzw. wylewek samopoziomujących pod płytki ceramiczne. Są one drogie, a ręczne ich wylewanie nie zawsze przynosi pożądane rezultaty. Ich gładka powierzchnia - tak istotna przy pokrywaniu podłogi np. cienkimi wykładzinami z PCW - w podkładach pod terakotę nie jest żadną zaletą. Bardziej ekonomicznym rozwiązaniem - w zależności od stopnia nierówności podłoża i dopuszczalnej grubości warstwy wyrównującej - jest zrobienie zwykłego jastrychu cementowego z dodatkiem plastyfikatora lub wyrównanie wgłębień zaprawą wyrównującą. Mistrzowskie układanie Przed przystąpieniem do układania płytek konieczne jest rozplanowanie ich układu, wyznaczenie linii bazowych. Kształty pomieszczeń nie zawsze są regularnymi prostokątami, a ściany miewają znaczne odchylenia od pionu. Konieczne jest więc dokładne sprawdzenie wymiarów pomieszczenia i ustalenie, gdzie można będzie "zgubić" niedokładności. Pracę należy rozpoczynać od najbardziej wyeksponowanych powierzchni, tak aby bez problemu uzyskać równomierny i prostoliniowy układ kafelków. Przy układaniu płytek niezbędne będzie ich przycinanie. Zwróćmy uwagę, aby w narożnikach nie trzeba było układać wąskich paseczków - odpowiednio przycięta pierwsza płytka w rzędzie pozwoli na "poszerzenie" ostatniej. Trzeba także uwzględnić wzory na płytkach, które powinny tworzyć estetyczną kompozycję również w narożnikach. Bywa, że z wzorzystych płytek o określonych rozmiarach nie można uzyskać ładnego połączenia w załamaniach ściany. Można wtedy zmienić układ płytek, np. kłaść "w karo" lub uzupełnić płytkami jednobarwnymi. Pokrywanie ściany glazurą rozpoczynamy od zamocowania listwy startowej - równej, wypoziomowanej deski, na której opierać się będzie drugi od podłogi rząd kafelków. Takie postępowanie pozwala na dokładne ustalenie linii bazowej i możliwość kontroli płaszczyzny ułożonej glazury. Przy dużej wysokości pokrycia warto zamocować drugą listwę o grubości odpowiadającej warstwie pokrycia (na wysokości ok. 1,5 m ), która będzie oparciem dla łaty kontrolnej. Technologia układania płytek na zaprawie klejowej ułatwia utrzymanie płaszczyzny pokrycia pod warunkiem, że klej będzie miał odpowiednią konsystencję, a podłoże będzie równe. Zwróćmy uwagę, aby zaprawa nakładana była na ścianę gładką stroną pacy, a dopiero później przeczesywana stroną ząbkowaną. Płytka po przyłożeniu i lekkim dociśnięciu z trudnością powinna dać się oderwać i na jej spodniej stronie muszą pozostawać równomiernie rozmieszczone pasy zaprawy. Do utrzymania właściwych odstępów między płytkami używa się się plastikowych krzyżyków o różnych grubościach. Jednak płytki nie zawsze mają idealnie jednakowe wymiary i wtedy konieczna będzie korekta szerokości fug za pomocą malutkich klinów. Trzeba pamiętać, że szerokość fug dobieramy nie tylko według własnych upodobań, ale również musimy brać pod uwagę wymiary płytek i wahania temperatury w ich otoczeniu. Obowiązuje zasada, że im większe płytki i różnice temperatury, tym fuga powinna być szersza. Istotną czynnością dla estetyki i trwałości okładzin z płytek ceramicznych jest właściwe ich spoinowanie. Można je zrobić po dwóch-trzech dniach od ułożenia płytek. Zaprawa fugująca o dobranej barwie powinna być dość gęsta i trzeba ją wciskać gumową raklą w szczeliny między płytkami. Po wstępnym stwardnieniu spoiny wygładza się lekko zwilżoną gąbką, a następnie usuwa pył suchą szmatką. Warto przez kilka dni powierzchnię spryskiwać czystą wodą , co pozwoli na równomierne utwardzenie zaprawy fugującej.

to znaczy ze cekol (gips szpachlowy) trzeba sciagnac???

a czym zagruntowac???

nie ,na tynk mam cekol i mialo byc malowanko bo nie mialo byc plytek ale zonka ukochana wymyslila plytki. teraz bedzie cekol malowanko i plytki

Nie "pochemrac " ich np:papierem sciernym zeby sie klej mial czego trzymac???

tak jak w temacie jak to zrobic zeby sie nie narobic a zrobic dokladnie?? chodzi mi o przygotowanie scian do kladzenia plytek itd.moze ktos poda link gdzie to znalesc????napewno ktos z forumowiczow juz to robil. z gory dziekuje za pomoc pzdr.

Zostaw kreta w spokoju tez chce żyć jak"czlowiek"

????????

hmmmmm

http://www.sonymusic.com/clips/selection/30/061705/061705_01_04_30.wav Żal Wielki Żal Słuchajac tej pieśni łzy same cisną się do oczu i pewnie jeszcze dlugo tak bedzie. Obysmy pamietali.............................. i nigdy nie zapomnieli.......................... Zycie toczy sie dalej ale On patrzy napewno na nas z gory. Mam nadzieje ze nie zapomnimy w zyciu codziennym to co nam przekazal za dzien, dwa dni ,rok ,10 lat..............-i to jest najwazniejsze.Obysmy mieli tyle sily.

ta....................................................

Witam wszystkich!!! Rafalg-jak bys mógł cos wiecej powiedzieć o kredycie w pko bp chodzi mi konkretnie o wymaganie banku dotyczące przedstawiania zarobków co pół roku .Czy jest to musowe?Wiem że jest to zapisane w umowie ale co się stanie jezeli sie tych zarobkow nie przedstawi??? pzdr.

Witam wszystkich!!! Rafalg-jak bys mógł cos wiecej powiedzieć o kredycie w pko bp chodzi mi konkretnie o wymaganie banku dotyczące przedstawiania zarobków co pół roku .Czy jest to musowe?Wiem że jest to zapisane w umowie ale co się stanie jezeli sie tych zarobkow nie przedstawi??? pzdr.