Miłość w małżeństwie

[Murphy]

właśnie usłyszałam od swojego męża, że "przecież nie mogę od niego oczekiwać by po 5 latach małżeństwa kochał mnie wciąż tak samo".

Jego zachowanie potwierdza powyższe stwierdzenie. I co teraz? mam po usłyszeniu tego żyć sobie dalej jakby nic się nie stało i po prostu przyjąć to bez wybrzydzania? Czuję się jakby mnie uderzył w twarz. Cholerna idealistka ze mnie chyba.

[Nefer]

Pytanie na co padła taka odpowiedź . Stwierdzam, że po 16 latach małżeństwa kocha się inaczej - kocha sie bardziej :)

[oorbus]

no może kocha bardziej nie zrozumiałaś go.

 

ja moją kocham też "inaczej" tzn, nie tak samo....heeh

 

pozdro.

[oorbus]

hehe

Nefer, zobacz nasze czasy postów

 

Pozdro

[ila66]

Myslę,że Twój mąż ma racje. Z każdym rokiem w małżeństwie kocha się inaczej. Przybywa nam doświadczeń,trosk,a uczucie nabiera innych wymiarów.

Najważniejsze,aby to uczucie nadal przetrwało. Nie mozesz oczekiwać,aby codziennie przynosił Ci kwiaty,czy zachowywał się jak w pierwszym roku po ślubie.Ty tez napewno nie czekasz na niego z bijącym sercem,kiedy wraca z pracy. Przemyśl to spokojnie i nie wyciagaj pochopnych wniosków .Pozdrawiam.

[ila66]

Myslę,że Twój mąż ma racje. Z każdym rokiem w małżeństwie kocha się inaczej. Przybywa nam doświadczeń,trosk,a uczucie nabiera innych wymiarów.

Najważniejsze,aby to uczucie nadal przetrwało. Nie mozesz oczekiwać,aby codziennie przynosił Ci kwiaty,czy zachowywał się jak w pierwszym roku po ślubie.Ty tez napewno nie czekasz na niego z bijącym sercem,kiedy wraca z pracy. Przemyśl to spokojnie i nie wyciagaj pochopnych wniosków .Pozdrawiam.

[Nefer]

hehe

Nefer, zobacz nasze czasy postów

 

Pozdro

 

Dobrzy jesteśmy :)

[Żelka]

Nie bierz tego co Nefer pisze zbyt serio. Piekne to jest, ale zdaza sie tylko wybrancom.

Ja po 14 latach praktyki, powiem Ci jedno... Dzis nie ma czasu na romantyzm... Jesli codziennie wraca do Ciebie do domu..., palci rachunki, wie ile macie dzieci i jak kazde z nich ma na imie,to znaczy, ze Cie kocha.

[Renia]

ja Ci tez podpowiem, żebys nie wyciagała pochopnych wniosków.....

Milość nigdy nie jest stała i ciagle taka sama, ulega przeobrażeniom, po latach przemienia sie w przywiązanie, w przyzwyczajenie... Może to smutne, ale prawdziwe, proza zycia tak działa, czas tak działa....

Dobrze ze Ci powiedział, przynajmniej wiesz i mozesz próbowac coś zrobic, coś urozmaicic, zastanowic sie nad Waszym związkiem, przewartosciować i przemysleć, refleksje sa wskazane.

I nie panikuj, inni tez tak mają, a niektórzy jeszcze gorzej, bo po latch pozostał tylko żal, smutek, wzajemna niechęć, złość, zdrada itp....

[kuleczka]

Nie chciałabym, aby mój mąż powiedział mi coś takiego, póki co nie było mi dane.

Chciałabym jednak zwrócić uwagę na fakt, że temperatura uczuć w związku małzeńskim, czy jakimkolwiek innym nie może być ciagle taka sama, a już na pewno nie w okolicach wrzenia.

Po dłuższym czasie padlibyśmy na zawał

Na swoim przykładzie mogę powiedzieć, że mamy okresy wzlotów i upadków, dni chłodne (rzadko, ale zawsze) i namiętne tak, że sama się dziwię jak to mozliwe po tylu (12) latach

Miewam jeszcze takie momenty, w których czuję się zakochana jak nastolatka, we własnym mężu

Z jego strony też obserwuję takie "miłosne" i wcale nie sporadyczne zrywy.

Nie wyobrażam sobie jednak, że w dniu kiedy sinusoida biegie w dół, mówię chłopu, że nie kocham go już tak jak kiedyś (co innego w kłótni, ale to się nie liczy )

 

Ogólnie zgadzam się z Nefer, po wielu latach bycia razem, kocha się bardziej, do tego dużo mądrzejszą miłością.

[joan]

Dzis nie ma czasu na romantyzm... Jesli codziennie wraca do Ciebie do domu..., palci rachunki, wie ile macie dzieci i jak kazde z nich ma na imie,to znaczy, ze Cie kocha.

NIE ZGaDZAM SIĘ!!! Zawsze znajdzie sie czas na romantyzm - nawet jak nie ma się czasu - nawet "postmodernistyczny" romantyzm to nadal romantyzm: zaskakiwanie "w biegu" jest nawet bardziej ciekawe niż np na wakacjach. Wystarczy tylko chcieć - ale "chcenie" po kliku-kilkunastu latach małżeństwa to już inna para butów...wszak owo chcenie wypływa z miłości - lub choćby z zainteresowania uczuciem kiedy zaczyna przygasać...

[Ew-ka]

Dzis nie ma czasu na romantyzm... Jesli codziennie wraca do Ciebie do domu..., palci rachunki, wie ile macie dzieci i jak kazde z nich ma na imie,to znaczy, ze Cie kocha.

NIE ZGaDZAM SIĘ!!! Zawsze znajdzie sie czas na romantyzm - nawet jak nie ma się czasu - nawet "postmodernistyczny" romantyzm to nadal romantyzm: zaskakiwanie "w biegu" jest nawet bardziej ciekawe niż np na wakacjach. Wystarczy tylko chcieć - ale "chcenie" po kliku-kilkunastu latach małżeństwa to już inna para butów...wszak owo chcenie wypływa z miłości - lub choćby z zainteresowania uczuciem kiedy zaczyna przygasać...

romantyzm jest chlebem i solą w małżeństwie ......drobne ,naprawdę drobne romantyczne chwile sa pożądane w związku i to niezależnie od czasu trwania ....powiem nawet ,że wiekszy romantyzm przejawia mój małżonek teraz niż np jeszcze kilka lata temu

za kilka dni mija nasza 25 rocznica poznania .....czuje ,że to bedzie cudowny dzień .....

ale ......kobieta w związku też ma coś do zrobienia .....nie może być wiecznie obrażona ,zmęczona lub zaniedbana bo facet ktoregos dnia popatrzy na nią i zobaczy własna matkę ciągle gderającą i zrzedząca na męża .....wydaje mi sie ( po prawie 25 latach małżeństwa ) ze jednak to kobieta decyduje o temperaturze w związku ....albo jest letna ...zimna ....albo gorąca - nie ma innej opcji .....tak naprawdę to MY zdobywamy facetów ale to dla ich dobrego samopoczucia udajemy ze jest inaczej a zadowolony mężczyzna w małżeństwie nigdy w życiu nie pomyśli ze nie kocha żony ....

 

.....ale może sie mylę

[Anisia3]

Ja po 10 latach malżeństwa cieszę się kiedy słyszę jak przekręca klucz w zamku (wracając do domu oczywiście), nie lubię kiedy długo siedzi w pracy, ale trudno oczekiwać żebyśmy na spacerach trzymali się za ręce. Po kilku latach jest pora na inny romantyzm i inną miłość. Nie wiem czy lepszą , po prostu inną.

[Nefer]

Mój mąż z natury romantyczny nie jest.

Takiego go pokochałam - wiedziałam co biorę, nie ?

Ale jest moim największym przyjacielem, oparciem i zawsze wspiera mnie, gdy tego potrzebuję. Nawet, gdy nie ma go w Polsce. Wiem, że jest ze mną.

I chyba tak wygląda miłośc w dojrzałym związku - nie wiem , tak mi sie wydaje.

Pamięta o "podstawowych datach" i kwiatkach choć nie jest to dla niego naturalne. ALe staje się coraz bardziej naturalne.

Związki ewoluują - mąż - żona, dzieci - rodzice. NIc nie stoi w miejscu. Pytanie tylko czy ta ewolucja spełnia nasze oczekiwania. Jeśli nie - pora na poważną rozmowę - bez złości, wrzasków i płaczów. Po prostu warto powiedzieć czego się oczekuje. Po kilku latach razem to naprawdę nie jest straszna rozmowa

[19501719500414]

a ja jestem dopiero 32 lata po ślubie,

i czymam moją lepszom połowe za renke

[Anisia3]

Ja mam nadzieję, że jak będziemy 32 lata po ślubie to też będziemy się trzymać za ręce. Już. Na razie trzymamy małe rączki.

[Gość elutek]

...

[gabula]

po tylu latach to są inne powody, aby trzymać się za ręce

- żeby się nie przewrócić

 

wiem coś o tym /20 lat po ślubie/

 

Aleś mnie wystraszyła

Też jestem 20 lat "po"

[babajaga]

Dzis nie ma czasu na romantyzm... Jesli codziennie wraca do Ciebie do domu..., palci rachunki, wie ile macie dzieci i jak kazde z nich ma na imie,to znaczy, ze Cie kocha.

NIE ZGaDZAM SIĘ!!! Zawsze znajdzie sie czas na romantyzm - nawet jak nie ma się czasu - nawet "postmodernistyczny" romantyzm to nadal romantyzm: zaskakiwanie "w biegu" jest nawet bardziej ciekawe niż np na wakacjach. Wystarczy tylko chcieć - ale "chcenie" po kliku-kilkunastu latach małżeństwa to już inna para butów...wszak owo chcenie wypływa z miłości - lub choćby z zainteresowania uczuciem kiedy zaczyna przygasać...

romantyzm jest chlebem i solą w małżeństwie ......drobne ,naprawdę drobne romantyczne chwile sa pożądane w związku i to niezależnie od czasu trwania ....powiem nawet ,że wiekszy romantyzm przejawia mój małżonek teraz niż np jeszcze kilka lata temu

za kilka dni mija nasza 25 rocznica poznania .....czuje ,że to bedzie cudowny dzień .....

ale ......kobieta w związku też ma coś do zrobienia .....nie może być wiecznie obrażona ,zmęczona lub zaniedbana bo facet ktoregos dnia popatrzy na nią i zobaczy własna matkę ciągle gderającą i zrzedząca na męża .....wydaje mi sie ( po prawie 25 latach małżeństwa ) ze jednak to kobieta decyduje o temperaturze w związku ....albo jest letna ...zimna ....albo gorąca - nie ma innej opcji .....tak naprawdę to MY zdobywamy facetów ale to dla ich dobrego samopoczucia udajemy ze jest inaczej a zadowolony mężczyzna w małżeństwie nigdy w życiu nie pomyśli ze nie kocha żony ....

 

.....ale może sie mylę

 

 

 

nie mylisz się

[inwestor]

ale ......kobieta w związku też ma coś do zrobienia .....nie może być wiecznie obrażona ,zmęczona lub zaniedbana bo facet ktoregos dnia popatrzy na nią i zobaczy własna matkę ciągle gderającą i zrzedząca na męża .....wydaje mi sie ( po prawie 25 latach małżeństwa ) ze jednak to kobieta decyduje o temperaturze w związku ....albo jest letna ...zimna ....albo gorąca - nie ma innej opcji .....tak naprawdę to MY zdobywamy facetów ale to dla ich dobrego samopoczucia udajemy ze jest inaczej a zadowolony mężczyzna w małżeństwie nigdy w życiu nie pomyśli ze nie kocha żony ....

 

.....ale może sie mylę

 

Cóś w tym jest że to kobieta decyduje o temperaturze związku? Jakby nie całkował to facet jest ten gość co to idzie na polowanie i wraca z łupem w oczekiwaniu na glorię i chwałę. Jak wróci i nie uzyska aprobaty i satysfakcji dobrze spełnionego obowiązku to się za którymś razem podłamie. A niewiasta jest tym kimś co to potrafi skrzydeł dodać lub skrzydła obciąć. Bo tak naprawdę facet sam dla siebie dla własnej egzystencji to zbyt wiele nie potrzebuje - jeno tę kratkę pifka na tydzień. A reszta co upoluje to dla wybranki

Pozdrawiam