Iwona i Mariusz

Zasadnicza zmiana w moim życiu, to ta, że w końcu, po długich latach niecierpliwego oczekiwania, przeszłam już na upragnioną emeryturę Ten fakt uszczęśliwia mnie bardzo.. I nie tylko z tego powodu, że skończyły się moje codzienne dojazdy do pracy, ale również dlatego, że już nic nie muszę Jak to mówią szczęśliwi emeryci: "nic nie muszę, wszystko mogę". Tak właśnie wygląda teraz moje życie, śpię ile chcę, wstaję kiedy chcę, robię co chcę. Nawet, jak zaplanuję sobie coś na dziś, mogę to spokojnie zrobić jutro, bo kto mi zabroni? Wreszcie mam czas na spokojną pracę w ogrodzie. Nadrobiłam wszystkie domowe zaległości, mając przez jesień i zimę czas na zajrzenie w każdy domowy kąt. Wreszcie mam też czas na swoje drobne przyjemności, bez wyrzutów sumienia, że w tym czasie mogłabym zrobić coś pożyteczniejszego. Jest czas na książkę.. film.. Żyć, nie umierać Kwitnie ogród, kwitnie moja dusza

Witaj Darku, dziękuję za miłe słowa To fakt, budowa Bukowej Chatki zrodziła przy okazji moją ogrodniczą pasję Pozdrowienia dla Ewy

Miałam taki długi czas, że zniechęciłam się do zaglądania na forum, a zwłaszcza wygląd mojego własnego dziennika podnosił mi ciśnienie, bo z jego kilkunastu pierwszych stron zniknęły wszystkie zdjęcia i czytanie samego tekstu bez ilustracji, było z pewnością zniechęcające i bezsensowne. Poświęciłam ostatnio trochę czasu i pobawiłam się ich ponownym wstawieniem, z tym, że są to teraz jedynie miniaturki, więc każde zdjęcie trzeba otwierać, żeby coś zobaczyć, ale lepsze to, niż nic Na szczęście, reszta fotek, tak jak i aktualne zdjęcia, są już normalnych rozmiarów, więc jakoś to przynajmniej wygląda Może uda mi się znowu wrócić do normalnego, systematycznego pisania. Może.. Dziś wrzucam tylko parę aktualnych tulipanowych fotek. I po staremu, pozdrawiam wszystkich "czytaczy"

Oooo, jak miło My też mamy założonych sporo linii kroplujących, resztę rabatek z kwiatkami podlewam ręcznie Roślinki szybko rosną i to dobrze.. Jak porównuję pierwsze zdjęcia z łysego pola do tego co jest teraz, to wierzyć się nie chce, choć wprawdzie pyknęło parę latek

Nie było mnie tu prawie trzy lata Wiele się przez ten czas zmieniło, bardzo wiele.. Gdybym chciała to opisać, to nawet nie wiedziałabym od czego zacząć. Dom wygląda, jak wyglądał, zmienił się za to ogród.. wiadomo, czas robi swoje i roślinki rosną Tak wygląda dziś: Czy ktoś tu w ogóle jeszcze zagląda???

Napisałam priv

Napisałam priv

Sesja zdjęciowa surfinii..

Słoneczniczki..

Hortensje..

Pierwszy kwiat mojego największego hibiskusa rozwinie się najprawdopodobniej już jutro

Już za chwileczkę, już za momencik

Mahonia obsypała się granatowymi owocami. To spiżarnia pełna witaminy C

Nie wiem dlaczego, u mnie widać. Edytowałam i wstawiłam jeszcze raz, może teraz jest już ok. Pozdrawiam.

Różowo mi

A ja taka nieuczesana

Swój pokaz zaczyna biały hibiskus

W niedzielny wieczór..

Kawałek ogrodu

Moje pocieszajki

Spotkanie na kolacji ze śniadaniem

Moja monsterka rośnie jak szalona

Kwiatowe modelki

Kwitnienie zaczyna hibiskus No i mleko się wylało.. zastąpiło lobelię, która nie dała rady w czasie tej suszy.. Wszystkich zaglądających do Bukowej Chatki pozdrawiam razem z aksamitkowym kaczorkiem

Jeszcze trochę ogrodowo: