barbe-cue

Pooooszło

Ewo, napisałam do Ciebie, ale masz przepełnioną skrzynkę. Daj znać, jak zwolni się nieco miejsca.

Luiza, no naprawdę świetnie wyszło! Musisz być z siebie nieziemsko dumna (ja bym była), a córka przeszczęśliwa. Tę oryginalną metamorfozę komody znam, jeden z fajniejszych ikeowych haków. Wprawdzie samej komody (rasta) nie lubię, bo jakaś taka toporna jest (np. tarva dużo ładniejsza), ale rozumiem, że chodziło o przerobienie zalegającego w domu paszczura . 100% sukcesu! Jeśli chodzi o łóżko, to może rzeczywiście z wysokim zagłówkiem trochę by się uspokoiło, bo teraz dużo się dzieje na styku łóżka i szafki. Aczkolwiek akurat to łóżko ma bardzo ładny zagłówek, więc pewnie masz dylemat. Przy jakiejś okazji koniecznie malnij na jednolity bok szafki (i najlepiej też fronty), bo teraz odznaczają się obie części, przez te nieszczęsne różowawo-sinawe słoje topolowe. Gdybyś jeszcze bardziej chciała podrasować całość, to wnętrze otwartej szafki z półkami możesz pomalować na jakiś kolor (np. szary, o kilka tonów ciemniejszy od tapety). Nie byłoby tak widać dziurek do mocowania półek. A - i jeszcze tapeta! Wygląda jak milion dolarów. No dobra, milion może nie, ale tak z pięć stów to na pewno . Generalnie - super!

Dziewczyny, na achica.com jest kampania, w której mają świetne kinkiety harmonijkowe (i nie tylko). Podrzucam cynk, może któraś się skusi. Są m.in. takie: http://static.achica.com/x/sonettoimages/Product/E/S/ES-oxf-WL-bl_1_610x610.jpg w różnych kolorach (czarny, antracyt, stal, aluminium) I jeszcze taki - gdybym miała gdzie, to sama bym go chapsnęła: http://static.achica.com/x/sonettoimages/Product/E/S/ES-brx-CL-bl1_1_610x610.jpg Najłatwiej wyszukać przez "Shop by department" -> "Lighting" (Ewo, jak tylko się obrobię z jedną taką pilną rzeczą, to skrobnę priva ) A tymczasem pozdrawiam!

A, i jeszcze z dziwnych pomysłów na ikeowe różności, to chyba pisałam, że szafę pax z frontami birkeland podwyższyłam sobie nadstawką z frontami kuchennymi lidingo (starymi)? Pasują idealnie. To właśnie jest fajne w ikei, że można się na niej hakersko wyżyć .

Szalej, Lui, szalej, bo takie szaleństwo to piękna rzecz! A spójrz, co tutaj wyczarowali z tych ikeowych frontów (tyle że czarnych). I jest w dodatku ławeczka! http://3.bp.blogspot.com/-Ctp8l0ncBf0/Tyk3lbR6ATI/AAAAAAAAAbM/PiDQTjtECkI/s1600/Anno2+Tibro.jpg Też planowałam u siebie w kuchni takie półeczki na drzwiach szafki-spiżarki. W sumie jeszcze nic straconego, nadal mogę takie zrobić, bo od razu zrobiłam płytsze półki, właśnie żeby takie nadrzwiczkowe półeczki się zmieściły..

O matko, przepięknie to wyszło! Nie dziwię się, że nie możesz się napatrzeć! A jak tam z farbą na krześle? Utwardziła się na dobre, czy nadal jest łatwa do zdarcia? Super pomysł z szafkami kuchennymi przy łóżku! Bardzo lubię te fronty - uważam, że są najładniejsze i najlepsze jakościowo z frontów ikeowych. Mam takie w kuchni . Jedne drzwiczki (z wysokiej szafki) wprawdzie mi się ciut wypaczyły, ale to w końcu żywe drewno, więc lepsze to niż obłażąca folia czy puchnący od wody paździerz. Zresztą przyjechał pan ikeowiec i bez problemu wymienił front na nowy. Jedyny ich mankament (dla mnie) to lekko prześwitujące słoje, nadające delikatnie sinawo-różowawy odcień. U Ciebie też to widać, ale w sumie co za problem machnąć parę razy wałkiem - masz wprawę .

Oj tak, też to zauważyłam. Jakiś czas temu psikałam taki tegesik na lampie stołowej. Był złoty, jest brązowy. Do chrzanu to wszystko. Szkoda, że hammerite zielonkawy, bo jeśli to farba do metalu, to pewnie miałaby większą odporność na ścieranie, niż spray...

No, kochana, cudne to wszystko! I w dodatku widzę, że pomalowałaś chyba "mój" fotel - właśnie w tej chwili na takim siedzę i myślę nad tjuningiem. Hammeritem go maznęłaś czy tym sprayem do felg?

Lui, jednym słowem - zostałaś bohaterem we własnym domu . Bardzo, bardzo podziwiam i nie mogę doczekać się zdjęć! Zwłaszcza to łóżko z kuchennych szafek brzmi szałowo!

No, nie takich skromnych . Od dłuższego czasu podglądam Twój dom i nawet obgryzałam paznokcie przy dylematach świetlikowych, zaklinając w myślach "nie bierz kwadracików, nie bierz kwadracików" . Nie jestem na FM częstym bywalcem, zaglądam do kilku wątków, czasem się odzywam, ale przeważnie nie... No prosię jestem, wiem . Ale obiecuję, że od czasu do czasu przynajmniej zamacham. oj taaaak.... Cena dość szalona. Na szczęście nie miałabym u siebie gdzie jej postawić, więc nawet się nie wkurzam, że mnie nie stać. No i tego się trzymaj! O, Ewa, naprawdę je pamiętasz? Rzucałam na krótko jakieś migawki i to daaaawno temu . Doktorat już szczęśliwie obroniłam, dziękuję za pamięć! Ale nie jest mi dane odpocząć, gdyż (ekhm ekhm) zaczęłam w październiku kolejne studia, w dodatku dzienne, licencjackie. Jest więc dość zabawnie, bo na jednym kierunku jestem panią doktor i prowadzę zajęcia ze studenciakami, a na drugim - jestem studentką pierwszego roku i akurat jestem w samym środku sesji. Zakuwanie po nocach, nerwy przed egzaminem, takie tam studenckie zwykłe sprawki . Czuję się jak w "Peggy Sue wyszła za mąż", jeśli ktoś jeszcze pamięta ten film.

Czołem, Gospodyni i Bywalczynie oraz Przygodni Goście! Na temat młynków, zmiękczaczy i innych dynksów się nie wypowiadam, ale gdyby któraś z was miała chrapkę na młodszą siostrę szafy, to spójrzcie, co ma w ofercie jeden z moich ulubionych sprzedawców: http://img1.aukcjoner.pl/gallery/019146108/10_f.jpg A poza tym - piękne schody, piękne wnętrza. Niedoróbkami się nie przejmuj - co możesz, to popraw, a czego nie - to pokochaj .

Ambitnaś, koleżanko, i wielce robotna . Tapeta bardzo ładna, też ją przyuważyłam w leroju jakiś czas temu. Ten zagłówek będziesz robić w sypialni waszej, czy córczynej? Przy okazji podrzuć pls nazwę tego złotego spraju do felg . W moje próbie też miałam taki i uplasował się na drugim miejscu - zadziwiająco ładny wyszedł. Może to ten sam?

Ha ha, no tak . Cały czas się łudzę, że jednak w jakiś magiczny sposób wykroję dodatkową godzinkę lub dwie i w końcu założę swój wątek. Obiecywałam sobie, że jak tylko się obronię, to nie ma bata - siadam i piszę na forum. No i się obroniłam, a ponieważ cierpię na horror vacui, to od razu zapisałam się na kolejne studia . No i tak to się kręci. A tymczasem - żeby temat nie uciekł: tak się wczoraj podjarałam tymi mosiężnymi malowankami, że dzisiaj wyciągnęłam wszystkie zachomikowane metaliczne spraye (przy okazji okazało się, że mam ich pięć, a nie cztery ) i wypróbowałam na tekturce. Ponieważ zanim zrobię porządne foto-sprawozdanie mogą minąć wieki, to na szybko podaję zwycięzcę: http://matiw.pl/public/assets/images/allegro/towar/Chemia/mosiadz-spray.jpg Jest to spray techniczny, do maskowania ubytków, zawiera prawdziwy mosiądz, a nie farbkę w kolorze mosiądzu. Tutaj więcej info. Kupowałam na allegro, od sprzedawcy Matiw_allegro. Od niego kupiłam też dwa inne spraye, mosiądz i miedź. Ale ten pierwszy to po prostu ideał! Cudownie gładko się rozprowadza - od razu na satynowo, bez zacieków rozpuszczalnika, jak pozostałe. Kolor ma złoty, bez sztucznych drobinek - wygląda dokładnie tak samo jak moje mosiężne klamki, kiedy były nowe (teraz lekko się spatynowały). Jutro znajdę coś metalowego i zrobię drugą próbę, bo test na tekturce może nie być zbyt miarodajny.

A teraz wyobraź sobie, że zamiast tego majtkowego różu jest... no nie wiem, cokolwiek innego http://4.bp.blogspot.com/-wD6OE09nufE/TxR7GCkHmVI/AAAAAAAACO8/EJdrqVIgotg/s1600/154107618468622395_7r7ZfWbr_c.jpg

No zakochałam się, bo ja zawsze byłam łasa na mosiądz, stare złoto, miedź - bez względu na to, czy są aktualnym trendem modowym, czy nie . Zaproszenie na kawkę (a ja robię naprawdę super kawkę, jak zresztą widziałaś ) jest niezmiennie aktualne, więc sama możesz się przekonać . Ostatnio korzystam z mody na mosiądz i nawet w tikeju (który do tej pory kojarzyłam z chromem i generalnie high-gloss) kupiłam cudnej urody latarenkę mosiężną, która służy mi za wazon. A jest tak przepiękna, że napatrzeć się nie mogę.

Chociaż przewiduję jeden problem: siedząc na obrotowym krześle, zazwyczaj opieram stopy o te pręty na dole. To by musiała być super pancerna farba.

O matko! Już wiem, co to był za sen niewyśniony o krześle w moim gabinecie (albowiem graciarnia awansowała do rangi MOJEGO gabinetu). Wiedziałam, że czegoś mu brakuje i już wiem, czego. Lui, mogę się zainspirować ("zerżnąć" brzmi zbyt prostacko w odniesieniu do TAKIEGO krzesła)?

Super! A mogłabyś też pokazać porównanie obu farb - coś jak ten test dziewczyny z linka . Też patrzyłam na tę farbę hammerite, wygląda ciekawie. Złotą farbę w puszce (z takich bardziej dostępnych) ma też 3v3. Utrwalasz to czymś? Jakiś werniks, lakier?

Lui, a czy pokażesz efekt? Może być na kawałku czegokolwiek - tekturce, deseczce, kubku po kefirze . Chodzi mi o to, czy rzeczywiście dają efekt metalu. No i jakie mają ziarno, jaki połysk, odcień itp. Ja kupiłam mosiądz techniczny, taki ponoć prawdziwy (tj. zawierający drobiny prawdziwego mosiądzu), którym uzupełnia się ubytki np. w rurach. Chciałabym coś takiego, co by oksydowało jak prawdziwy mosiądz, chociaż nadzieja jest nikła, ale spróbować nie zaszkodzi. Tutaj dziewczyna zrobiła test czterech psikadeł złoto-mosiężnych. Bardzo podoba mi się efekt rust-oleum (dokładnie o taki mi chodzi!), ale u nas chyba nieosiągalny.

O, kochana, błąd-błąd-błąd, ale pewnie sama już to wiesz . Podkład to podstawa - dzięki temu można oszczędzić sobie niekończącego się szlifowania między warstwami, no i oczywiście łuszczenia. Tym bardziej na ikeowych nówkach-sztukach, które mają na sobie jakiś mocno plasticzanny lakier, śliski jak sto diabłów . PS. Podejrzałam u Vesilki i jakby co, to też szukam idealnej farby złotej (w kierunku starego złota), bo zamierzam sjuningować lampkę i parę innych rzeczy. Na razie robię research oraz zakupiłam 4 (!!!) różne spraye - złoto, mosiądz, miedź i kolejne złoto. Będziemy psikać! Myślę też nad złotą patyną (ale bez efektu przecierek), taką nakładaną suchym pędzlem, szmatką lub palcami - chyba najbardziej przypomina prawdziwy metal. W razie czego podzielę się know-how.

Z ciekawości sobie poczytałam i aż się zdziwiłam, bo te zasady właściwie w 100% zgadzają się z moimi intuicyjnymi odczuciami w odniesieniu do luster . No i okazuje się, że zwłaszcza z wypukłymi trzeba uważać, bo to przedmiot o dużej mocy, a niewłaściwie umiejscowiony może mocno zamieszać. Ale oczywiście patrzę na to z przymrużeniem oka

Haha, Lui, to nie tak! Nie mam fobii, nie boję się luster jako takich, nie boję się w nie zaglądać w celach - powiedzmy to - normalnych . Po prostu nieswojo się czuję, kiedy w pomieszczeniu, w którym siedzę / śpię, jest lustro (zwłaszcza duże) i kiedy kątem oka ciągle je widzę. Nie tyle mnie to przeraża, co rozprasza. Jakoś zaburza "normalność" sytuacji. A wynika to być może z tego, że: tak tak . Zawsze miałam bardzo bujną wyobraźnię. Nie powiem wam, ile lat miałam, kiedy robiłam mikro paczki z mikro ubrankami i innymi utensyliami i zostawiałam je za wersalką - dla Pożyczalskich . No i oczywiście zaczajałam się w ukryciu, żeby podglądać potajemne życie moich lalek . O, i teraz mi się przypomniało, że w czasach wczesnopodstawówkowych napisałam baśń o podwójnym świecie (tym normalnym i tym zalustrzanym) i nie miało to nic wspólnego z Alicją po drugim stronie lustra (wtedy jeszcze tego nie znałam).

Vesi, ale super lustro! Przepięknie wyszło. Powiem wam, że ja z lustrami mam pewien zgryz. Otóż bardzo mi się one podobają - i wypukłe, i słońca, i różne inne. Uwielbiam oglądać wnętrza z lustrami, zwłaszcza w pięknych kompozycjach. Ale wiecie co - ja boję się luster. No nie wiem, ale widzę w nich coś groźnego (i to raczej nie ma związku z mym groźnym obliczem, haha). Śmiejcie się, śmiejcie . Na przykład moment, kiedy idę w półmroku i kątem oka widzę, jak coś się w lustrze rusza (coś, czyli ja ). W życiu nie zrobiłabym sobie lustra np. w sypialni i w ogóle sam zamysł wielkich szaf z lustrzanymi drzwiami w sypialni wydaje mi się szalony. Lustro mam tylko w łazience i czeka mnie jeszcze zamocowanie jakiegoś większego w przedpokoju. I chyba podświadomie z tym zwlekam. W sumie to chyba dość pierwotne uczucie, bo w wielu kulturach odbicie (w wodzie czy lustrze) postrzegane jest jako coś niebezpiecznego - takie okno do innego świata (np. dlatego w domach, w których niedawno ktoś umarł, zasłaniano wszystkie lustra). A już lustro wypukłe to dla mnie never-ever, bo nie dość, że odbija, to jeszcze zniekształca. Szkoda, bo naprawdę są piękne. No ale co zrobić, jak się ma (i zawsze miało) bogatą wyobraźnię

O rany, mnie też chyba makijaż się rozmazał. A nie, sorry, przecież ja nie miałam makijażu Dom cudowny, blog cudowny. I chociaż nigdy przenigdy nie marzyłam o domu, a tym bardziej o samodzielnym jego budowaniu (brrrr), to patrzę z lubością, bo to po prostu ładne jest. A przy okazji - znacie ten patent na podkładanie zasłon? Bo ja w brodę sobie pluję, że wcześniej na coś takiego nie wpadłam. Genialne! Jakbym wam pokazała zasłony, które sama (przez wiele wiele dni) podkładałam, to padłybyście ze śmiechu. Na szczęście ostatnio zdjęłam je do prania i pod pretekstem nie-chcenia-mi-się, już ich nie powiesiłam . Ale mam już w głowie kolejny chytry plan na osłonięcie okien, tylko - tradycyjnie - czasu nie mam. No i to byłoby na tyle. Na razie.