Miesięcznik Murator ONLINE

koszyk dostęp od 4,99 zł
Skocz do zawartości

yemiołka

Użytkownicy
 Pokaż profil  Zobacz aktywność

  • Liczba zawartości

    2 278

  • Rejestracja

 Typ zawartości 

Zawartość dodana przez yemiołka

  1. yemiołka
    Koala, bidoku, aleć stresa miałaś... no ale już za Tobą, cieszym się wraz! BK, nie da się! a ze Smokiem [smoku, mordo Ty moja [[i tu zielona morda ]]!] ustalilim, że chlejem! ot i co! więc wsjech potencjalnych współpijców uprasza się o podawanie pasujących terminów. a Ivo & Dobrzyka uprasza się ponadto o kontaktos na priv ze mnoj albo Siarkożercą - bo telefony jakieś takie nieaktualne. a tak w ogóle zaplotkować muszę - Smok mi zaryczał w słuchawkę, po czym romantycznie poszłam gary zmywać. i nad tym zlewem ryknęłam śmiechem homeryckim na wspomnienie, jak to Smok onegdaj tak się śpieszył na imprezkę u nas, że wskoczył do autka i całe miasto przejechał oraz wsi kilka... w kapciach co zauważył dopiero u nas pod chatą. czyli było wesoło. i będzie wesoło. no bo czemu nje?
  2. yemiołka

    Grupa Wrocławska

    yemiołka odpowiedział Frankai → na topic → Grupy BUDUJĄCE

    Koala, bidoku, aleć stresa miałaś... no ale już za Tobą, cieszym się wraz! BK, nie da się! a ze Smokiem [smoku, mordo Ty moja [[i tu zielona morda ]]!] ustalilim, że chlejem! ot i co! więc wsjech potencjalnych współpijców uprasza się o podawanie pasujących terminów. a Ivo & Dobrzyka uprasza się ponadto o kontaktos na priv ze mnoj albo Siarkożercą - bo telefony jakieś takie nieaktualne. a tak w ogóle zaplotkować muszę - Smok mi zaryczał w słuchawkę, po czym romantycznie poszłam gary zmywać. i nad tym zlewem ryknęłam śmiechem homeryckim na wspomnienie, jak to Smok onegdaj tak się śpieszył na imprezkę u nas, że wskoczył do autka i całe miasto przejechał oraz wsi kilka... w kapciach co zauważył dopiero u nas pod chatą. czyli było wesoło. i będzie wesoło. no bo czemu nje?
  3. yemiołka

    Grupa Wrocławska

    yemiołka odpowiedział Frankai → na topic → Grupy BUDUJĄCE

    witajta Gruppo po internetowym odwyku [mym]! pozdrawliaju serdecznie! ps. Smoku, to Ty??
  4. yemiołka
    witajta Gruppo po internetowym odwyku [mym]! pozdrawliaju serdecznie! ps. Smoku, to Ty??
  5. yemiołka
    cze! fajnie Was widzieć! dzięki, mile tak zmobilizowana jeszcze chwilę powspieram "budujących inaczej" - znajdzie się kilka historii, po których odetchniecie, że macie lepiej, bo tak nie macie, hehehe. ps. a marmury są nudne jak jasna cholera.
  6. yemiołka
    No dobra, był już ogół, teraz polecim więc szczegółem. Nie wiem, nie wiem doprawdy, jak ogarnąć całe to niepisanie. Chronologicznie [zstępnie czy wstępnie?] czy spontanicznie? To może na początek aktualności wylewkowe, czyli: ACH, CO TO BYŁ ZA BAL! Trochę się życie w ostatnim czasie pokomplikowało w rodzinności bliższej – wyglądało na to, że jeszcze jedną duszę przyjmiem pod nasz dach. A wszak wiadomo - dół hacjendy: wykończony połowicznie; góra: niewykończona dramatycznie. Trza było udostępnić dodatkowe komnaty w trybie pilnym. Na poddaszu: Sodoma i Gomoriiiaaa. Posadzka ino wylana, krzywo jak jasny gwint, bo w wylewkach budowlanych onegdaj uczestniczył tylko Stary [znaczy się ten, jak to mówią, osobisty mój mąż] oraz chłopek-roztropek do pomocy. Obaj dziewiczy w wylewkowym temacie, zrobili, jak umieli – czyli jakoś tam pi razy drzwi. Przyjdzie walec i wyrówna. No bo przecież jeszcze na to styropian miał pójść, rurki grzewcze i znów wylewka. Na te rurki wciąż kasy nie było, więc strych odłogiem stał. Aż w końcu śmy usiedli i się zadumali: a chrzanić te rurki! Przecie i tak w kominku hajcujem [daje radę!], żadnych kaloryferów w najbliższej dziesięciolatce wystawiać nie będziem [miał być piec gazowy, ale nawet przyłącza gazowego nie ciąglim, bo mamy inne pomysły na wydawanie kasy póki co], więc co nas to – najwyżej se dziatwa kiedyś panele ściągnie i rurki pozakłada, jak będzie taki kaprys mieć. A my tera ino wyrównać musim samopoziomującą i luzik. I nikomu nie zapaliła się ostrzegawcza lampka…. [i nikomu nie wolno się z tego śmiaćśmiaćśmiać ]
  7. yemiołka
    No dobra, był już ogół, teraz polecim więc szczegółem. Nie wiem, nie wiem doprawdy, jak ogarnąć całe to niepisanie. Chronologicznie [zstępnie czy wstępnie?] czy spontanicznie? To może na początek aktualności wylewkowe, czyli: ACH, CO TO BYŁ ZA BAL! Trochę się życie w ostatnim czasie pokomplikowało w rodzinności bliższej – wyglądało na to, że jeszcze jedną duszę przyjmiem pod nasz dach. A wszak wiadomo - dół hacjendy: wykończony połowicznie; góra: niewykończona dramatycznie. Trza było udostępnić dodatkowe komnaty w trybie pilnym. Na poddaszu: Sodoma i Gomoriiiaaa. Posadzka ino wylana, krzywo jak jasny gwint, bo w wylewkach budowlanych onegdaj uczestniczył tylko Stary [znaczy się ten, jak to mówią, osobisty mój mąż] oraz chłopek-roztropek do pomocy. Obaj dziewiczy w wylewkowym temacie, zrobili, jak umieli – czyli jakoś tam pi razy drzwi. Przyjdzie walec i wyrówna. No bo przecież jeszcze na to styropian miał pójść, rurki grzewcze i znów wylewka. Na te rurki wciąż kasy nie było, więc strych odłogiem stał. Aż w końcu śmy usiedli i się zadumali: a chrzanić te rurki! Przecie i tak w kominku hajcujem [daje radę!], żadnych kaloryferów w najbliższej dziesięciolatce wystawiać nie będziem [miał być piec gazowy, ale nawet przyłącza gazowego nie ciąglim, bo mamy inne pomysły na wydawanie kasy póki co], więc co nas to – najwyżej se dziatwa kiedyś panele ściągnie i rurki pozakłada, jak będzie taki kaprys mieć. A my tera ino wyrównać musim samopoziomującą i luzik. I nikomu nie zapaliła się ostrzegawcza lampka…. [i nikomu nie wolno się z tego śmiaćśmiaćśmiać ]
  8. yemiołka
    A więc. Pokrótce. [Po zimnej kawie, nie po wódce. ] Budowa była-się-działa Anno Domini 2002, jakby na to nie patrzeć. Pół roku trwała, zakończywszy się ostrym cięciem – cięciem cesarskim mym, cięciem kosztów, cięciem dostępnego czasu. Wprowadzilim się na wylewki betonowe, wykładzinę, mebli brak, kafelków niedobór, pokoi niedostępność, drewna suchego niedostatek. Pomieszkiwanie było wyłącznie salonowo-kuchenne, ale szczęśliwe, bo na swoim i razem, i z jabłoni kwieciem za oknem jadalni. A w takich chwilach nie liczy się więcej nic. A jeśli w dodatku wcześniej mieszkało się na 24 metrach, to już w ogóle nie ma o czym mówić. A mieszkało się… Potem były różne dziania – dziecięcia nowonarodzonego lulania, kieszeni pustych i takie tam. Chata stała odłogiem. Po jakichś 2 latach przesunęliśmy się z saloonu również do pokoiku obok – zdobyte kolejne kilka metrów. No i tak to powolutku szło. Bardzo powolutku. Bo my som YemioJanosie-łosie-samosie: ekip nie bierzem, specjalistów wszelkiej maści omijamy szerokim łukiem, w kredyt się z głową nie rzucamy. A efekty jakie są, takie są. Wszystko się ślamazarzy, ale nam to absolutnie snu z oczu nie spędza. Bowiem jesteśmy niepoprawnymi fanami każdego status quo. A status quo na dziś dzień jest następujący: 1. płotu przed chatą: nieustający brak. 2. kretów w ogrodzie: nieustająca klęska urodzaju. 3. dół hacjendy: wykończony połowicznie. 4. góra: niewykończona dramatycznie. 5. ogrzewanie: wyłącznie kominkiem. 6. drewno: w tym roku wciąż niezakupione, ach! Jedziem na rezerwach i misiach-patysiach. [Pierwszy pokos wierzby energetycznej, co pod płotem buja, w tym roku był!] 7. kanaliza: w końcu podpięta, ale o tym jeszcze będzie, bo rzecz jasna – działo sięęę. 8. prąd: nieodebrany. 9. chata: bez odbioru. odbiór! c.d.[chyba]n.
  9. yemiołka
    A więc. Pokrótce. [Po zimnej kawie, nie po wódce. ] Budowa była-się-działa Anno Domini 2002, jakby na to nie patrzeć. Pół roku trwała, zakończywszy się ostrym cięciem – cięciem cesarskim mym, cięciem kosztów, cięciem dostępnego czasu. Wprowadzilim się na wylewki betonowe, wykładzinę, mebli brak, kafelków niedobór, pokoi niedostępność, drewna suchego niedostatek. Pomieszkiwanie było wyłącznie salonowo-kuchenne, ale szczęśliwe, bo na swoim i razem, i z jabłoni kwieciem za oknem jadalni. A w takich chwilach nie liczy się więcej nic. A jeśli w dodatku wcześniej mieszkało się na 24 metrach, to już w ogóle nie ma o czym mówić. A mieszkało się… Potem były różne dziania – dziecięcia nowonarodzonego lulania, kieszeni pustych i takie tam. Chata stała odłogiem. Po jakichś 2 latach przesunęliśmy się z saloonu również do pokoiku obok – zdobyte kolejne kilka metrów. No i tak to powolutku szło. Bardzo powolutku. Bo my som YemioJanosie-łosie-samosie: ekip nie bierzem, specjalistów wszelkiej maści omijamy szerokim łukiem, w kredyt się z głową nie rzucamy. A efekty jakie są, takie są. Wszystko się ślamazarzy, ale nam to absolutnie snu z oczu nie spędza. Bowiem jesteśmy niepoprawnymi fanami każdego status quo. A status quo na dziś dzień jest następujący: 1. płotu przed chatą: nieustający brak. 2. kretów w ogrodzie: nieustająca klęska urodzaju. 3. dół hacjendy: wykończony połowicznie. 4. góra: niewykończona dramatycznie. 5. ogrzewanie: wyłącznie kominkiem. 6. drewno: w tym roku wciąż niezakupione, ach! Jedziem na rezerwach i misiach-patysiach. [Pierwszy pokos wierzby energetycznej, co pod płotem buja, w tym roku był!] 7. kanaliza: w końcu podpięta, ale o tym jeszcze będzie, bo rzecz jasna – działo sięęę. 8. prąd: nieodebrany. 9. chata: bez odbioru. odbiór! c.d.[chyba]n.
  10. yemiołka
    Tak sobie przysiadłam. Kawa już zimna, w kominku dogasa, pies chrapie melodycznie i rytm wybija ogonem, kot śpi z łapami na ślepiach, w pozach dziwnych i wyuzdanych. Dziatwa socjalizuje się w odpowiednich ośrodkach. Szkoła, przedszkole – znaczy się. Stary pracuje, przeniósłszy biuro na kuchenny stół, bo małe zmiany. Ja dziś przepiękną leserkę uprawiam i taka z tej okazji myśl najszła… A jakby tu zajrzeć….? Jakby dopisać się? Nikt już pewnie czytać nie będzie, bo betoniarę kurz okrył i cementowo-księżycowy pył, a ja wyleciałam z obiegu na zbity pysk. No ale co tam – sobie a muzom, znów złapię jakąś chwilę. A kto wie – może kilka chwil…? No więc siadam, kompa odpalam i jadę. Najpierw podsumowań garść, bo przecie nikt już nie pamięta, co wydarzało się. Ja sama pamiętam ledwo co. A potem się zobaczy.............
  11. yemiołka
    Tak sobie przysiadłam. Kawa już zimna, w kominku dogasa, pies chrapie melodycznie i rytm wybija ogonem, kot śpi z łapami na ślepiach, w pozach dziwnych i wyuzdanych. Dziatwa socjalizuje się w odpowiednich ośrodkach. Szkoła, przedszkole – znaczy się. Stary pracuje, przeniósłszy biuro na kuchenny stół, bo małe zmiany. Ja dziś przepiękną leserkę uprawiam i taka z tej okazji myśl najszła… A jakby tu zajrzeć….? Jakby dopisać się? Nikt już pewnie czytać nie będzie, bo betoniarę kurz okrył i cementowo-księżycowy pył, a ja wyleciałam z obiegu na zbity pysk. No ale co tam – sobie a muzom, znów złapię jakąś chwilę. A kto wie – może kilka chwil…? No więc siadam, kompa odpalam i jadę. Najpierw podsumowań garść, bo przecie nikt już nie pamięta, co wydarzało się. Ja sama pamiętam ledwo co. A potem się zobaczy.............
  12. yemiołka

    Grupa Wrocławska

    yemiołka odpowiedział Frankai → na topic → Grupy BUDUJĄCE

    jeśli interesują Cię etno-krzywe tynki, to czemu nie? ile dajesz za metr?
  13. yemiołka
    jeśli interesują Cię etno-krzywe tynki, to czemu nie? ile dajesz za metr?
  14. yemiołka

    Grupa Wrocławska

    yemiołka odpowiedział Frankai → na topic → Grupy BUDUJĄCE

    a właśnie, że sami my też sami w dodatku ostatnio odkryłam, że pasjami uwielbiam tynkować. serio serio. to moje nowe hobby
  15. yemiołka
    a właśnie, że sami my też sami w dodatku ostatnio odkryłam, że pasjami uwielbiam tynkować. serio serio. to moje nowe hobby
  16. yemiołka

    Grupa Wrocławska

    yemiołka odpowiedział Frankai → na topic → Grupy BUDUJĄCE

    ooo, z tym myciem z zewnątrz to ja mam akurat kiepskie doświadczenia. jakoś tak idiotycznie zaprojektowaliśmy okno w kuchni, że nie mogę go na oścież otworzyć i muszę myć, stercząc na trawniku. za cholerę nie chce mi się latać po drabinę, która niegdy nie wiadomo gdzie jest, więc robię piramidę z różnych rzeczy, co pod rękę wpadną - odwróconych wiader i takich tam... potem na tym czymś chybotliwym muszę stać nan palcach, bo nie dosięgam do górnych partii. w końcu i tak spadam. rozdeptuję róże. i tak dalej... do kitu z taką imprezą a w ogóle - pozdrowienia dla całej rozrośniętej gr. WRO - dawno nie czytanej, bo problemy z logowaniem dały się we znaki. miłego dnia!
  17. yemiołka
    ooo, z tym myciem z zewnątrz to ja mam akurat kiepskie doświadczenia. jakoś tak idiotycznie zaprojektowaliśmy okno w kuchni, że nie mogę go na oścież otworzyć i muszę myć, stercząc na trawniku. za cholerę nie chce mi się latać po drabinę, która niegdy nie wiadomo gdzie jest, więc robię piramidę z różnych rzeczy, co pod rękę wpadną - odwróconych wiader i takich tam... potem na tym czymś chybotliwym muszę stać nan palcach, bo nie dosięgam do górnych partii. w końcu i tak spadam. rozdeptuję róże. i tak dalej... do kitu z taką imprezą a w ogóle - pozdrowienia dla całej rozrośniętej gr. WRO - dawno nie czytanej, bo problemy z logowaniem dały się we znaki. miłego dnia!
  18. yemiołka
    Bobiczku, prawnika nie mam, ale nieustająco trzymam kciuki za wyjście w końcu z tych paskudnych klimatów; myślałam, że to już za Wami ręce opadają.... trzymajcie się i nie dajcie się!
  19. yemiołka
    hej babo! ale ruszyliście z kopyta, no pięknie... my póki co zbieramy siły do ruszenia na poddasze nie mogę się włamać na stronkę tego Twojego meblowego - na jakiej oni są ulicy? buziaki i cały stos zielonych mord!
  20. yemiołka
    Ale jaja, kawał ze mnie degenerata – żeby we wściekłej kaczce mszalne wino zobaczyć… Ale już nadrobiłam zaległości – dojrzałam ją w Twym Tygodniku w całej okazałości. Śliczna ta Twoja chatka nowa [podzielam zamiłowanie do stodół, choć nasza to klasyczna stodółka, a Wasza cudinnowacyjna stodoła, piękny projekt!], a ta stara też rewelacja, te krzywe tynki, beleczki - uwielbiam. pozdrawiam, drapiąc smoka za uszkiem
  21. yemiołka
    no dobra. to powyżej to były bzdurki na rozruch, czyli pocinanie pierdół . a z konkretów: 1. kanalizę mam. niepodłączoną, ale mam. pomarańczowy cywilizacji zwiastun sterczy przed chatą, przykryty deklem. nie wiem, kiedy podłączą. w czerwcu najwcześniej. a wraz z nią mam po raz kolejny zdruzgotaną drogę. choć mieli naprawić. ale fikają i stawiają się, i lenią makabrycznie. łajzy. no ale nam to nawet na rękę jezd. bo im gorzej to wygląda, tym większa szansa, że da się burmistrza podstępem zaszantażować i w drodze wymuszenia dostaniemy ładniejszą. gdyż poniekąd jesteśmy pierwsi w kolejce, bo całą wiochę będą ryć, kładąc nowe wodne rurki, a nas nie - kładliśmy se nowe przy okazji budowy. tak więc nawierzchnię mogą śmiało kłaść, nie mając wymówki, że jeszcze te rycie... czyli różne dziwne, optymistyczne myśli plączą nam się po łbie. 2. się w końcu ziściło. pod sufit nie skaczę. sąsiad załopotał sztandarem i wystawia powoli hawirę. wielką i ociężałą. tak blisko nas... i choć ten sąsiad wcale nie taki straszny, choć jakoś tak na wstępie mimo morderstwa na drzewach lubimy go, bo zasadniczo na wstępie dajemy ludzkości spory kredyt zaufania, to ciężko przyswoić, że się skończy sielanka i bieganie w gaciach czy czym tam popadnie. że niebo widziane znad talerza z kalafiorówką przesłoni mur. że trzeba będzie uważać, by nie drzeć ryja zanadto. i że może ktoś zza płoty ryj zanadto będzie darł. no nic, trza wina zimnego golnąć i zacząć się przyzwyczajać...
  22. yemiołka
    no dobra. to powyżej to były bzdurki na rozruch, czyli pocinanie pierdół . a z konkretów: 1. kanalizę mam. niepodłączoną, ale mam. pomarańczowy cywilizacji zwiastun sterczy przed chatą, przykryty deklem. nie wiem, kiedy podłączą. w czerwcu najwcześniej. a wraz z nią mam po raz kolejny zdruzgotaną drogę. choć mieli naprawić. ale fikają i stawiają się, i lenią makabrycznie. łajzy. no ale nam to nawet na rękę jezd. bo im gorzej to wygląda, tym większa szansa, że da się burmistrza podstępem zaszantażować i w drodze wymuszenia dostaniemy ładniejszą. gdyż poniekąd jesteśmy pierwsi w kolejce, bo całą wiochę będą ryć, kładąc nowe wodne rurki, a nas nie - kładliśmy se nowe przy okazji budowy. tak więc nawierzchnię mogą śmiało kłaść, nie mając wymówki, że jeszcze te rycie... czyli różne dziwne, optymistyczne myśli plączą nam się po łbie. 2. się w końcu ziściło. pod sufit nie skaczę. sąsiad załopotał sztandarem i wystawia powoli hawirę. wielką i ociężałą. tak blisko nas... i choć ten sąsiad wcale nie taki straszny, choć jakoś tak na wstępie mimo morderstwa na drzewach lubimy go, bo zasadniczo na wstępie dajemy ludzkości spory kredyt zaufania, to ciężko przyswoić, że się skończy sielanka i bieganie w gaciach czy czym tam popadnie. że niebo widziane znad talerza z kalafiorówką przesłoni mur. że trzeba będzie uważać, by nie drzeć ryja zanadto. i że może ktoś zza płoty ryj zanadto będzie darł. no nic, trza wina zimnego golnąć i zacząć się przyzwyczajać...
  23. yemiołka
    ale mnie tu dawno nie było... życzenia świąteczne to Wam chyba muszę wpisać na jakąś dekadę z góry, bo nawet się na Wielkanoc ciężko było doturlać. u mnie po staremu a u Was? właśnie szybki zerk przez okno. za głęboko powciskałam tulipany, nigdy nie wiem, ile to jest 5 cm, ciągle mi się wydaje, że za płytko, że zimą powyłażą i pouciekają - no i tera mam... u wszystkich dawno kwitną, a mi dopiero, ociężale, umęczone łby, z wyrzutem, z niesmakiem, z boleścią wychylają ponad stół. co ja plotę - ponad grządkę. ale tak niziutko... łodyżka ze 2 cm ma. [choć tak naprawdę to nie wiadomo ile, bo jak ja mówię, że 2 cm, to nikt nie wie, ile to jest, pewnie cm 5...] jednym słowem - za rok sadzę z linijką. ale ja nie o tym chciałam. bo patrzę na te tulipany marne, a tu się w oko rzuca blondyna łeb. mlecza znaczy... pierwszy żółty łebek, radosny, wiosenny i w ogóle. lubię mlecze. gdy się żółcą bez żenady. i lubię potem dmuchać z wiatrem w ich posiwiałe grzywki. dmuchawcelatawcewiatr. a potem łażę i klnę, że nigdy więcej, bo ogród jak u Mniszkówny... [Mniszkówna powinna hodować mniszki, no nje? ] ale ja jezde niereformowalna. coś czuję, że w tym roku znów... dmuchawcelatawcewiatr. miłej Wiosny, forudomowicze!
  24. yemiołka
    ale mnie tu dawno nie było... życzenia świąteczne to Wam chyba muszę wpisać na jakąś dekadę z góry, bo nawet się na Wielkanoc ciężko było doturlać. u mnie po staremu a u Was? właśnie szybki zerk przez okno. za głęboko powciskałam tulipany, nigdy nie wiem, ile to jest 5 cm, ciągle mi się wydaje, że za płytko, że zimą powyłażą i pouciekają - no i tera mam... u wszystkich dawno kwitną, a mi dopiero, ociężale, umęczone łby, z wyrzutem, z niesmakiem, z boleścią wychylają ponad stół. co ja plotę - ponad grządkę. ale tak niziutko... łodyżka ze 2 cm ma. [choć tak naprawdę to nie wiadomo ile, bo jak ja mówię, że 2 cm, to nikt nie wie, ile to jest, pewnie cm 5...] jednym słowem - za rok sadzę z linijką. ale ja nie o tym chciałam. bo patrzę na te tulipany marne, a tu się w oko rzuca blondyna łeb. mlecza znaczy... pierwszy żółty łebek, radosny, wiosenny i w ogóle. lubię mlecze. gdy się żółcą bez żenady. i lubię potem dmuchać z wiatrem w ich posiwiałe grzywki. dmuchawcelatawcewiatr. a potem łażę i klnę, że nigdy więcej, bo ogród jak u Mniszkówny... [Mniszkówna powinna hodować mniszki, no nje? ] ale ja jezde niereformowalna. coś czuję, że w tym roku znów... dmuchawcelatawcewiatr. miłej Wiosny, forudomowicze!
  25. yemiołka
    dzięki JK ze Smoczego Grodu za pamięć - Ty mnie wywołujesz, a ja już sama o sobie tutaj zapomniałam... tak to jest, jak się człowiek w tym pomieszkiwaniu zapamięta, w sielskości lenistwie i w galopie dni zarazem. a co to za pani na emblemacie? czy ona taką flaszkę jak działo kuszącą, z mszalnym winem, trzyma czy ja już przyślepawa jezde i widzę ino to, co chcę zobaczyć? pozdrawiam!
×
×
  • Dodaj nową pozycję...

Forum:

Grupa ZPR Media:

Grupa Murator:

Serwisy internetowe:

Miesięczniki:

© 2024 Grupa ZPR Media, hosting: Supermedia