michcio0711

Nie zrzucałbym winy na pole e-m (a wręcz pominąłbym ten aspekt), bo te przebarwienia powstają w zasadzie bez względu na to, czy instalacja jest pod napięciem, czy nie, i czy płynie w niej jakiś prąd, czy nie. Widać to też na przewodach telekomunikacyjnych, gdzie poziomy napięć i natężenia prądów są wręcz pomijalne. Gdyby to był kurz, to dałoby się to też bez problemu zamalować. No chyba, że uznamy, że farby lateksowe czy akrylowe, które tworzą dość grubą, szczelną powłokę, nie dają sobie rady z drobinkami kurzu... Przewody są po prostu za płytko i w połączeniu z tynkiem gipsowym uwidacznia się to w taki a nie inny sposób. Najprawdopodobniej bezpośrednią przyczyną jest jakość izolacji przewodów i pokrycie ich jakąś tłustą substancją lub zawartość tej substancji w materiale izolacji. Przewody nie wszystkich producentów dają taki efekt. Przepis o min. 5 mm tynku na przewodach służy m. in. temu, żeby efekty gorszej jakości izolacji zamaskować.

Odstęp izolacyjny się wylicza na podstawie konfiguracji instalacji odgromowej i rozpatrywanego punktu tej instalacji, ale zakładając, że jest te 4 przewody odprowadzające to w praktyce odstęp od przewodu odprowadzającego dla wszelkich kabli i urządzeń powinien wynosić nie mniej niż 20-30cm. Dla zwodów na dachu, w które może bezpośrednio uderzyć piorun, będzie to już 40-50cm. Mowa o prostych instalacjach, np. w domach.

Potencjał ziemi nie ma tu żadnego znaczenia, chodzi o zapewnienie ciągłości elektrycznej między anodą a obudową zbiornika. Jeśli anoda jest elektrycznie połączona z nakrętką, a ta nakrętka ma dobre połączenie elektryczne przez gwint z króćcem zbiornika, to kabelek nie jest potrzebny. Wadą takiego rozwiązania jest to, że nie można sobie anody chwilowo odpiąć od zbiornika i podłączyć amperomierza w celu pomiaru płynącego prądu i oceny stanu anody - trzeba ją wyjmować i oceniać wizualnie. Przy anodzie z kabelkiem sama anoda teoretycznie powinna być odizolowana od korka i mieć połączenie jedynie z kabelkiem, który podłącza się do obudowy zbiornika.

Nie bardzo rozumiem ideę rozdzielania urządzeń aktywnych tych instalacji na dwie lokalizacje. Generalnie najlepszym, najbardziej praktycznym układem jest poprowadzenie zarówno kabli od wszelkich urządzeń (gniazdek) w domu, jak i kabli (czy to miedzianych, czy światłowodowych) z usługami od dostawców do jednego punktu (szafy). W takiej konfiguracji praktycznie nie ma ryzyka, że coś będzie nie pasować, że braknie jakiegoś kabla, że czegoś się nie przewidziało itd. Wszelkie zmiany w takiej instalacji ograniczają się do przełączenia paru kabelków w jednej szafie. Jest to też rozwiązanie "czyste" pod takim względem, że po domu nie walają się po meblach żadne dodatkowe pudełka zbierające kurz i nie plączą zbędne kable. Nie ma też problemu z IPTV, bo wtedy bez znaczenia jest czy dostawca wymaga wpięcia dekodera do dedykowanego portu w jego routerze, czy też do dowolnego portu w switchu - wszystko i tak dzieje się w jednej szafie. Jeśli plany umieszczenia routera w jakimś innym miejscu wynikają z chęci zapewnienia dobrego pokrycia sygnałem WiFi to to najlepiej rozwiązać poprzez zamontowanie w centralnym punkcie domu (np. na suficie) jakiegoś porządnego accesspointa, doprowadzić od niego skrętkę do szafy teleinformatycznej i w szafie wpiąć ją tam gdzie się chce. W dużych lub specyficznych domach mogą być tak czy siak wymagane np. dwa AP, bo jeden router (szczególnie taki dostarczany przez usługodawcę) i tak nie da rady zapewnić wszędzie dobrego sygnału. Różni dostawcy usług mają różne rozwiązania i układ typu "modem w garażu, router gdzie indziej" nie zawsze są do zastosowania. Są firmy, które bazują na osobnym ONT (terminal światłowodowy) i z niego wychodzą już Ethernetem do osobnego routera, a są takie, gdzie dostaniesz router z wbudowanym portem światłowodowym. Są też rozwiązania, gdzie światłowód wchodzący do domu będzie podłączony do konwertera, który przerzuci sygnał na kabel koncentryczny, a ten dopiero zostanie podłączony do modemo-routera kablowego (DOCSIS). Np. UPC stosowało (stosuje) takie rozwiązania. Mało tego - np. na sieciach budowanych w ramach dofinansowań mogą być równolegle stosowane co najmniej dwa rozwiązania, zależnie od wybranego dostawcy usług.

Nagrzane powietrze z takiego strychu (które wg moich doświadczeń z takimi strychami w zimie rzadko kiedy jest nagrzane, natomiast w lecie jest tam taka parówa, ze po 10 minutach przebywania tam można doznać udaru cieplnego) skończy się pewnie po paru minutach jego nawiewania. Przeceniasz wartość nagrzanego powietrza w takiej kubaturze - ono ma niewielką pojemność cieplną, a w zimie będzie go jak na lekarstwo. Dodatkowo przestrzegam przed jakimkolwiek nawiewaniem zimnego powietrza (bez rekuperatora). Przy rekuperatorze można w ogóle nie robić izolacji kanałów jeśli prowadzone będą w przestrzeni ogrzewanej (np. w wlewkach czy sufitach podwieszanych). Bez rekuperatora kanały muszą być doskonale zaizolowane a izolacja zabezpieczona warstwą paroszczelną, z zabezpieczeniem wszelkich dziur i szczelin. Bez tego na kanałach skraplać będzie się para. Dodatkowo o ile przy rekuperatorze możesz prowadzić kanały nawiewne praktycznie bez izolacji, pod wylewkami itd., bo nawiewane powietrze ma temperaturę bliską pokojowej, to przy braku rekuperacji musisz bardzo dobrze zaizolować kanały i zabezpieczyć izolację

Mam dość nietypowe pytanie dotyczące drzwi zewnętrznych Wikęd. Niedawno (tego lata) wstawiłem nowe drzwi - wzór 26D, linia Optimum z ościeżnicą Termo. Po czasie okazało się, że drzwi bez doświetlenia niestety niezbyt się sprawdzają i w przedpokoju jest po prostu ciemno. Lepszą decyzją byłby wzór 42. Ze względu na to, że potrzebuję zamówić jeszcze jedne, podobne drzwi, w których przeszklenie byłoby już zbędne, zastanawiam się, czy nie byłoby możliwe zamówienie wzoru 42 (z doświetleniem) z tej samej linii i z taką samą ościeżnicą (Optimum Termo) a następnie po prostu zamiana samych skrzydeł, bez wymontowywania ościeżnicy? Ościeżnice pewnie będą jednakowe, ale zastanawia mnie to, czy rozmieszczenie zawiasów i okuć są jakoś ustandaryzowane, czy może robione są pod konkretne drzwi.

Umowa i OWUP (ogólne warunki umów o przyłączenie) przewidują w zasadzie tylko możliwość wypowiedzenia za porozumieniem stron, w terminie uzgodnionym przez strony. Nie jest nigdzie wskazany konkretny okres wypowiedzenia. No nic, prawdopodobnie tak to się skończy - instalacja w wersji minimum i niska taryfa z jakimkolwiek zużyciem.

Status prosumenta na starych zasadach przypisany jest do punktu poboru energii (PPE), a tu nic się nie zmienia przy technicznych zabiegach takich jak np. zwiększenie mocy przyłączeniowej. Co to znaczy, że przechodzisz proces przyłączenia na nowo? Jeśli instalacja to umożliwia, to wystarczy tylko wymiana zabezpieczenia przedlicznikowego na odpowiednio większe. Jeśli nie, to trzeba ją dostosować. Prawdopodobnie dostaniesz też polecenie wyniesienia układu pomiarowego na zewnątrz, jeśli dotychczas był on w budynku.

W zakresie rozwiązania umowy ze strony podmiotu przyłączanego wygląda to tak: "Podmiot ma prawo rozwiązać Umowę na piśmie ze skutkiem natychmiastowym [...]. W takim przypadku Podmiot zapłaci PSG odszkodowanie w wysokości kosztów poniesionych na realizację przyłączenia do dnia otrzymania oświadczenia Podmiotu, z uwzględnieniem pieniężnych zobowiązań umownych, jakie zostały zaciągnięte przez PSG wobec osób trzecich w celu realizacji przyłączenia, i które będzie zobowiązany spełnić nawet w przypadku odstąpienia od realizacji przyłączenia."

W umowie mam podane "4. Ilość paliw gazowych przewidzianych do odbioru przez Podmiot: moc przyłączeniowa 3 m^3/h, roczny odbiór: 2000 m^3/rok lub 21944 kWh/rok", oraz "5. Podmiot zobowiązuje się do zawarcia umowy sprzedaży lub umowy kompleksowej z wybranym przez Podmiot sprzedawcą i do rozpoczęcia poboru paliwa gazowego, zgodnie z parametrami wskazanymi w ust. 4 powyżej, w terminie do 90 dni od dnia wykonania przyłączenia [...]" Gdyby trzymać się tego literalnie, to każda odchyłka w zużyciu jest niezgodnością z umową, bo dopuszczalne widełki nie zostały zdefiniowane. Podejrzewam, że o ile rażące i ewidentne naruszenie warunków umowy (czyli niepodpisanie umowy na paliwo, niewykonanie instalacji odbiorczej) jest egzekwowane (bo są i relacje osób, które kary umowne lub wezwania do wypełnienia zobowiązań dostawały), o tyle za zużycie odbiegające od deklaracji raczej nikt odbiorców indywidualnych nie ściga, bo to by był absurd. Ktoś wyjedzie na zimę za granicę, wyprowadzi się i wystawi pusty dom na sprzedaż albo przeprowadzi termomodernizację, a potem dostanie karę, bo zużycie będzie znacznie mniejsze niż deklarowane? Myślę, że tego chyba nikt jeszcze nie doświadczył. Odbiorcy instytucjonalni to co innego, ale tam wolumeny zużycia są dużo wyższe. Liczę też na to, że w obliczu kryzysu energetycznego i w ogóle prawdopodobnym niedoborze gazu co najmniej tej zimy powinni trochę zluzować podejście, bo każdy metr sześcienny może być na wagę złota.

Witam, Około 2 lat temu wmanewrowałem się w przyłącze gazowe. Właśnie ruszyły prace projektowe i do 05.2023 ma zostać wykonane przyłącze. Potem, zgodnie z zapisami umowy, będę miał 90 dni na rozpoczęcie odbioru paliwa gazowego. Przez ostatnie 2 lata niestety dużo się zmieniło i za chwilę montowana będzie pompa ciepła, przez co gaz jest mi zupełnie zbędny. Rezygnacja z przyłączenia wiąże się jednak z z karą umowną. Poza tym przyłącze gazowe trochę podnosi wartość nieruchomości i zawsze może być użyte "w razie czego". W związku z powyższym chodzi mi po głowie inne rozwiązanie, tj. wykonanie prostej instalacji gazowej (kilka metrów od skrzynki do budynku, następnie przejście przez ścianę do kotłowni) i tymczasowe ustawienie np. kuchenki gazowej. Następnie podpisanie umowy na dostawę gazu i wykazanie jakiegoś tam jego odbioru, a po czasie rozwiązanie umowy. Wątpliwości mam co do "rozpoczęcia odbioru paliwa gazowego". Czy wykazanie zużycia np. paru metrów gazu wystarczy do spełnienia tego kryterium? W umowie nie ma podanych konkretnych wartości. Liczby pojawiają się w warunkach przyłączenia, ale są to abstrakcyjne wartości rzędu 22000kWh rocznie jako przewidywane zużycie (wartość z jakiejś tabelki zaproponowanej przy wnioskowaniu o warunki), i tak nie do spełnienia przy małym domu po termomodernizacji. Ktoś miał może podobny problem, który udało się jakoś rozwiązać?

Dobrze wnioskuję, że rozliczasz się w okresach dwumiesięcznych? Przy fotowoltaice powinieneś przejść na rozliczenie półroczne, a najlepiej roczne, żeby nadwyżki produkcji w lecie kompensowały konsumpcję w zimie. Inaczej w lecie energię oddajesz za darmo a w zimie bulisz po standardowych stawkach...

Zgodnie z przepisami obowiązującymi od kilku lat, do mieszkania doprowadzony musi być sygnał satelitarny z satelitów Hotbird i Astra, telewizja naziemna DVB-T, radio FM oraz dwie skrętki i dwa włókna światłowodowe z głównej przełącznicy budynku dla dostawców różnych usług (np. dostęp do internetu).

Kwestia głębokości pustki w ścianach szkieletowych, które robione są ze słupków 2x4" a ich faktyczny wymiar to 1,5x3,5" i te 3,5" izolacji to dla większości materiałów izolacyjnych właśnie w okolicach R-13 w imperialnych jednostkach. Z takich słupków jeszcze stosunkowo niedawno budowało się wszędzie bez względu na strefę klimatyczną - na "tubajforze" stoi cała Ameryka. Aczkolwiek podane przez Ciebie dane są już prawdopodobnie nieaktualne bądź są federalnym minimum i poszczególne stany mają ostrzejsze wymogi. Np. w Illinois na obszarze objętym 5 strefą wymaga się dla ścian R-19 (stąd też od dawna stosuje się już na ściany zewnętrzne słupki 2x6" bądź też technikę R-13+5 czyli 13 między słupkami oraz dodatkowo poszycie izolacyjne R-5). Przestrzegam natomiast przed sugerowaniem się tymi wartościami jeśli chodzi o kwestie opłacalności - usługi budowlane są tam dużo droższe a za gaz ziemny płaci się 10-15 gr/kWh. Z ciekawostek to nieciekawe są też wymagania szczelności budynku - obecnie wystarczy, że przez nieszczelności konstrukcji nastąpi <3 wymian/godzinę, jeszcze kilka lat temu było to <7. Cóż...

Szczerze? Chyba warto byłoby takie przedsięwzięcie zlecić komuś, kto wykona dokładnie obliczenia dotyczące zysków ciepła w poszczególnych pomieszczeniach i dobierze sprzęt, bo zaoszczędzi się w ten sposób sporo pieniędzy na lepiej dobranych mocach urządzeń... Nie zajmuje się klimatyzacją, ale z doświadczenia powiem tylko, że klimatyzatorem mającym moc w okolicach 22 kW chłodzi się domy o powierzchni 500 m^2 w Teksasie, i to takie, które wybudowane są w dość przeciętnym standardzie energetycznym. W rejonach mających lato podobne do polskiego te moce są dużo mniejsze. Te przeliczniki typu 100W/m^2 to baaaardzo orientacyjny wskaźnik, z reguły z dużym zapasem. Taki sam wskaźnik podają wszędzie dla ogrzewania, a potem okazuje się, że w domu wybudowanym wg dzisiejszych standardów wystarczy spokojnie 30W... Nie zdziwiłbym się, gdyby cały ten dom dało się chłodzić systemem/systemami mającymi sumarycznie kilka kW mocy chłodniczej. 6 kW w domowej siłowni? Człowiek podejmujący intensywną aktywność fizyczną wytwarza ponoć w okolicach 0,3 kW ciepła. Jeśli siłownia jest w piwnicy, to pewnie nie ma tam okien lub są niewielkie (słońce wpadające przez okna to główne źródło zysków ciepła, z którymi radzić musi sobie klimatyzacja) a ściany i podłoga mają styczność ze stosunkowo chłodnym gruntem, stąd nie spodziewałbym się tam jakichś przeraźliwych zysków ciepła. Co do reszty to zależy w głównej mierze od przeszkleń (wielkość, parametry, zorientowanie w przestrzeni) a także izolacji przegród i mocy urządzeń pracujących w pomieszczeniach. Do wyboru masz w praktyce klasyczne splity (jedna jednostka wewn. + jedna zewn.) lub multisplit (jedna jednostka zewn. i kilka wewn.). Jednostka wewnętrzna może być zarówno ścienna czy sufitowa, jak i kanałowa. Trzeba się liczyć z brakiem logiki jeśli chodzi o cenę tych rozwiązań - multisplit to rozwiązanie dużo droższe od kilku single-splitów i ma generalnie gorsze parametry, ale nie szpeci elewacji kilkoma agregatami. Kanałówki są standardem w domach w USA i tam robi się nawiewy zimnego powietrza do pomieszczeń 'czystych' a powrót robi się jednym lub dwoma kanałami z holu/holi. Termostat jest jeden na cały dom, zlokalizowany w przedpokoju. Bilansowanie między pomieszczeniami robi się ręczną regulacją nawiewów w pokojach. W łazience nie robi się klimatyzacji bo to mało komfortowe, a w przypadku kanałówki roznosiłoby się w ten sposób po całym domu wilgoć i zapachy. Przy WM masz w łazience wywiew, który wymusza przepływ powietrza do łazienki z przedpokoju i to powinno wystarczyć, żeby w łazience nie było zbyt gorąco.

Odległość między ogranicznikiem T2 © a nieskoordynowanym ogranicznikiem T1 (B) musi zostać zachowana (z reguły co najmniej 10 metrów). Ogranicznik warystorowy (T2) jest szybszy od iskiernikowego (T1), w związku z czym w sytuacji wystąpienia przepięcia T2 działa pierwszy i następuje szybkie ograniczenie napięcia w obwodzie. Problem w tym, że do zapłonu ogranicznika T1 jest potrzebne wysokie napięcie na jego zaciskach, którego nie ma, bo T2 je ograniczył i T1 w ogóle nie zadziała, pozwalając T2 przejąć na siebie całą energię przepięcia (co przy przepięciach piorunowych oznacza eksplozję ogranicznika i pożar w rozdzielnicy). Przy znacznej długości przewodu pomiędzy T1 i T2 prąd udarowy, który płynie po zadziałaniu T2, wywoła w przewodzie na tyle duży spadek napięcia, że napięcie na ograniczniku T1 będzie wystarczająco wysokie żeby nastąpił jego zapłon (a więc i przejęcie od T2 na siebie przewodzenia prądu udarowego). Osobne ograniczniki T1 i T2 można montować bliżej (nawet obok siebie), ale to wymaga zastosowania ogranicznika T1 tzw. skoordynowanego. On ma wbudowany układ, który wymusza zapłon ogranicznika także przy niższym napięciu. Takie ograniczniki są jednak sporo droższe od klasycznych T1 i tak na prawdę kombinowany ogranicznik T1+T2 w jednej obudowie kosztuje tyle samo co taki skoordynowany zestaw dwóch ograniczników. Są wyjątki typu skoordynowany T1 SPI Eatona, który jest stosunkowo tani jak na taki ogranicznik, ale wiąże się to oczywiście z pewnym haczykiem - trzeba z nim stosować T2 "łapiący" od wyższego napięcia (460 zamiast 280V), który ma wyższy napięciowy poziom ochrony (ograniczy przepięcie do 1,9 kV zamiast 1,3-1,5 kV jak większość ograniczników). Można nieskoordynowany T1 wynieść z dala od domu, np. do dodatkowej szafki przy złączu, ale to jest rozwiązanie dobre jeśli chce się chronić przed przepięciami piorunowymi z linii napowietrznej, z której dom jest zasilany. Jeśli dom ma natomiast instalację odgromową, to byłbym sceptyczny co do wyrzucania ich daleko poza dom.

Gaz do celów opałowych w gospodarstwach domowych jest przecież zwolniony z akcyzy. A nawet gdyby gospodarstwa domowe tę akcyzę płacić musiały, to obecna stawka przewidziana przez ustawę dla celów opałowych wynosi 0,0046 zł/kWh, a więc mniej niż pół grosza, czyli prawie nic.

Jeśli masz możliwość wyrzucenia licznika z budynku i to jeszcze na koszt energetyki, to to zrób. Licznik w domu to kłopot związany z wizytami inkasentów i jego wymianą co kilka lat przez pracowników dostawcy. Straty energii na 40 m kabla 16 mm^2 będą pomijalnie małe (przy 7 kW stracisz na tym kablu ledwo 0,2% mocy).

Ocieplanie dachu nie ma żadnego sensu jeśli strych nie jest zamieszkany i ogrzewany. Najskuteczniej i najprościej będzie wykonać izolację stropu nad piętrem.

Płyt na 400V nie ma, wszystkie są zasilane napięciem 230V. Nie znaczy to wcale, że nie można jej zasilić więcej niż jedną fazą - można, a nawet trzeba, bo przy instalacji trójfazowej w domu w praktyce nie za bardzo będzie inna możliwość. Większość płyt pracuje zasilana dwiema fazami.

Ale po co chcesz zmniejszać? Opłata za moc przyłączeniową jest jednorazowa. Comiesięczne opłaty stałe są w taryfach G (czyli dla gospodarstw domowych) niezależne od mocy przyłączeniowej. Zmniejszając teraz moc przyłączeniową stracisz bezpowrotnie pieniądze, które za nią zapłaciłeś, a potem jak z jakiegoś powodu trzeba będzie moc zwiększyć, to będziesz płacić jeszcze raz. Jedyny przypadek, w którym warto nie przesadzać z mocą, to taryfa budowlana (czyli de facto taryfa z grupy C - dla przedsiębiorstw) bo w tej taryfie opłaty stałe są spore i zależą od mocy.

Bo nie uzyskasz żadnej selektywności, nawet przeciążeniowej. Zachowania selektywności wymagają Warunki Techniczne i choćby zdrowy rozsądek. Tak.

Bo 16A masz już przed licznikiem (zakładając wspomniane 9 kW mocy przyłączeniowej). Nie możesz zastosować jednakowych zabezpieczeń jedno za drugim. A to już zależy od prądu zwarcia. Np. przy 650A i B20A to i gG25A wystarczy. Dla gG63A to i do ~3kA selektywność będzie zachowana. Problemem jest to, że w Polsce w ogóle różnicuje się moc przyłączeniową dla poszczególnych odbiorców indywidualnych i pilnuje się jej nieprzekraczania przez stosowanie zabezpieczeń o prądzie "na styk". Ale da się i to rozwiązać, najtańszym sposobem jest komplet RBK00 + 3xWT-00 gG50 czy 63A + Etimat T o prądzie dobranym do mocy przyłączeniowej - razem 200 zł. Jeśli prąd zwarcia w złączu przekracza granicę selektywności dla takiego układu, to zawsze można dać wkładki 80A czy większe - one w takim układzie pełnią jedynie funkcję ochrony przed skutkami zwarć. Dla porównania za wyłącznik selektywny trzeba dać przynajmniej ~600 zł.

Co za problem, 3xLY w peszlu i jazda. W "jukeju" 25mm^2 i 80-100A bezpiecznik to standard. Mniejszego nie zakładają, ale więcej niż 10A gniazdek nie zabezpieczysz, a taki wyłącznik to co niektóry odkurzacz potrafi wyzwolić. Pomijam wynalazki typu 13A. Da się i przy mniejszym zabezpieczeniu ją uzyskać ale tym zabezpieczeniem na pewno nie będzie wyłącznik nadprądowy.

W warunkach budowy domu sztuczny uziom fundamentowy to płaskownik stalowy (np. 25x4, 30x4), który nie musi być ocynkowany (bo ocynk i tak w betonie się rozłoży) umieszczony w dolnej części ławy fundamentowej, pod lub ewentualnie wewnątrz klatki zbrojeniowej. Płaskownik najlepiej ułożyć pionowo, żeby dobrze otulił go beton. Nie kładzie się go na gruncie, bo otulina betonowa powinna mieć przynajmniej 5 cm. Może to też być drut (przynajmniej fi10 mm). Jeśli dom nie ma wymiaru ponad 20 m, to wystarczy ułożyć pod ścianami zewnętrznymi. Wyprowadzenia z uziomu wykonuje się tam, gdzie to konieczne, czyli do głównej szyny wyrównawczej (a wiec do pomieszczenia technicznego/kotłowni lub w pobliżu rozdzielnicy) i tam, gdzie przyłączone będą do nich przewody odprowadzające instalacji odgromowej. Najlepiej by było, gdyby wyprowadzenia te były wykonane ze stali kwasoodpornej, nierdzewnej czy z miedzi. Stal ocynkowana też ujdzie, choć dobrze by było, żeby jednak jej w gruncie za bardzo nie umieszczać, bo jej żywotność jest w niektórych gruntach dość ograniczona. Łączenia mogą być skręcane, mogą być spawane. Łączy się na zakładkę. Ile i gdzie te wyprowadzenia wykonać zależy od tego, co określono w projekcie instalacji odgromowej. W zależności od poziomu ochrony i wymiarów budynku ich ilość i rozmieszczenie będzie się zmieniać. W praktyce, jeśli dom ma dość prosty kształt i nie ma ścian dłuższych niż 20 m, to instalacji odgromowej powinny wystarczyć wyprowadzenia w narożnikach budynku. Wyprowadzenia powinny być odpowiednio długie, bo złącze kontrolne, w którym przewód odprowadzający z dachu z tym wyprowadzeniem będzie się łączył powinno być na wygodnej wysokości ponad gruntem.