Kurna Chata's Blog

A w międzyczasie łaziłam z małżem-Jareckim po chęchach, a nawet wcześniej i spotkałam mężczyznę z koniem

Koń zarżał ( bo chyba wyczuł, że ja wśród koni wychowana-do tej pory mam bliznę na lewej górnej odnóży w okolicy łokcia bo wredna byłam wtedy dla czworonożnych, przyznaję bez bicia i niedouczona w koniowych konwenansach) więc...zarżał ten rumak ślicznie zadbany i mężczyzna zagadał zaskoczony bo pupil jego był z zasady ostrożny do "dwunożnych" nieznanych z resztą, a jednak wyczuł przyjażnie nastawioną Kurną Chatę z daleka. Od słowa do słowa i już wiedział, ( o ja klepa!) że działki pod "raz ostatni"szukamy, a tu...okoliczność się nagle zbiegła, bo ponieważ. że i nawet na heute On ma takową w okolicy cdn

Zaczęłam temat mojej "bajki" zgłębiać bardziej niż dogłębnie. No co? Taka już jestem i okazało się, że do drogi gminnej i wodociągu mam tak circa 210m (koszt wodociągu własny...to nie jest normalny kraj!), a droga do działki będzie prywatna i łódzki ZWik ma tę drogę w 4 literach, a nawet zadeklarował na piśmie budowę kolektora sanitarnego gdzieś w polu i to nawet za 5 lat o ile mu się to będzie opłacać...taa (bez komentarza!)

Po cichu więc (przed małżem-Jareckim) ale w porozumieniu z właścicielką terenu, pewnego dnia przyjechał geolog i różdżkarz na doczepkę i co?

Wody niet przynajmniej na tej opłacalnej głębokości. Normalnie odpadłam bo ponoć ziemia wokół Łódki jest gliną z siecią żył wodnych i nie tylko!

Się ma to w życiu szczęście

Do tego wszystkiego doszedł 25 metrowy po obu stronach pas ochronny bo linia wysokiego napięcia na polu i...blada "d"tak zwana, a pejzaż...nadal powalający tylko, że już nie dla mnie...przyznam po cichu, że opłakałam to dosłownie na mokro. cdn

I... zauroczona tak stałam, a małż-Jarecki prawie siłą i godnością osobistą (nie wypadało mu odmówić) został doprowadzony przez nawoływania moje i współwłaściciela żeby zobaczył ten teren z innej perspektywy, a ...bzyki grały i świerszcze nawoływały.

Bajka. Obok była łąka z krówkami, stawik z wodopojem i dziwne białe autko terenowe w oddali. To autko okazało się być właścicielem obok przylegających terenów, właścicielem, który ma kilka autoryzowanych salonów samochodowych, który odkupił dwa lata temu tereny rolne za bezcen i chciał pobudować korty plus ośrodek wypoczynkowy

Żesz ale...tenże potentat nie dostał na to zgody (póki co)

Zachwiało to naszą wizją. Ale...allo.... czy ja się poddaję po tym co przeszłam w życiu przez ostatnie lata? O nie!!! Ja się nie poddaję i nie poddam! Mogę zrezygnować sama na własne życzenie, ale być pokonana? Nie ma takiej opcji w moich myślach

Zauroczeni więc zaczęliśmy( ja to jestem naprawdę optymistka! ) marzyć i wyobrazać co i jak. A tak naprawdę to robiła tylko Jur.na Chata w liczbie pojedyńczej i rodzaju żeńskiego (jak zwykle ) cdn

Wybraliśmy się pewnego świątecznego dnia na cztero-nożny spacer ( ja i malż-Jarecki dla wyjaśnienia). Wędrowaliśmy mijając fajne chatynki i nagle coś mnie podkusiło zapytać (odważna jestem, prawda?) wychodzącą kobiełkę zza furtki czy czasem nie wie czy ktokolwiek w okolicy ma ziemię do sprzedania? A ta? Oczywiście, że wiedziała! Mąż w seicento czekał grzecznie po drugiej stronie drogi bo do kościoła jechali, a ta...porzuciwszy zamiar punktualnego stawienia się u wrót boskich zaciągnęła Nas na drugą stronę ulicy pod dom kuzynki

Krzyczała, wołała i nic. W końcu niepewnie rzekła, że chyba ich nie ma, dziwiąc się przy tym niepomiernie bo przecież święto kościelne

Ale... ja drążyłam i zachęcałam do nawoływania (dzwonka u nich nie budu, ciekawe dlaczego?) bo...zauważyłam otwarte okienko co to na wyniesionej piwnicy prawie w parterze było :wi

Wylazły w końcu dwa fajne duże piesie na balkon, a potem właściciele tychże i...zeszli z tych pałacowych komnat na ganek, a potem i nawet dziedziniec

Zaskoczeni kupcami ewentualnymi pozostawili na gazie wołowinkę i ruszyli w pole bo właśnie odrolnili cztery działki i nawet jeszcze nie pomyśleli o jakimkolwiek ogłoszeniu, a ziemi było 1.5h

Pierwsze me kroki w łąkę, która jakby wyższa była ode mnie trudnością się stała, ale...ja parłam do przodu bo tam gdzieś, na wzniesieniu miało być pięknie i...było...

http://4.bp.blogspot.com/_poGYMJoPLVg/SojticvwpyI/AAAAAAAAA6Y/btqj6Sk6NIg/s320/DSC00275.JPG

http://4.bp.blogspot.com/_poGYMJoPLVg/SojtamW7rEI/AAAAAAAAA6Q/4fF_u1MDLD0/s320/DSC00276.JPG

widzicie tę bajkę?

Podtrzymujcie mnie na duchu i nie tylko !

Historia - ciąg dalszy...

Kiedy przez ostatnie lata jeżdziłam na rowerze z małżem-Jareckim podziwiając budowy domów co to nie były moje... zaczynałam wątpić we wszystko, a przede wszystkim w to, że będę miała jeszcze raz swój wymarzony dom i... stała się jasność. Ostatnie nasze oglądanie krajobrazów pokazały małżowi-Jareckiemu, że to co jeszcze niedawno było wyboistą drogą dziś jest piękną, równiusieńką asfaltówką. Rzekł więc: szukaj, chcę

I...z uporem maniaka zaczęłam realizować i poszukiwać swoich marzeń. Chciałam, co tam chciałam! Pragnęłam widoku lasu z przodu i łąk bądż pól uprawnych z tyłu

cdn

Czytałam z zapartym tchem... i nie mogę doczekać się co było dalej??? Koniecznie załóż komentarze i chciałabym móc stale dopingować dalsze poczynania!!!

 

mam to samo. Dziś zamisat pracować zerkam do dziennika.

Świetnie piszesz Kurna Chato

Nie ukrywam, że doping by się przydał, szczególnie ten bardzo pozytywny...westchnęłam...

Witam rodaczkę, Kurna Chato wygralaś walkę z chorobą wygrasz i teraz !!!!

Nie dajmy się - ja tez jestem po walce - WYGRAMY !!!!!!!! i spelnimy swoje marzenia bez względu na przeciwności losu !

trzymam kciuki i kibicuję.

Póki co nie zamierzam się poddawać

Kiedy budowałam pierwszy dom byłam pozostawiona zupełnie sama, małż-Jarecki albo milczał, albo był niezadowolony, albo go to nie obchodziło (?)albo po prostu olał to chociaż czas miał

Słownie trzy razy jeśli nie dwa był u architekta ze nie wspomnę o biurze, które wtedy nam robiło projekt energetyczny i instalacji wewnętrznych (nawet nie wie gdzie ono się mieści!.

Ostatnio przyrzekł, że będzie mnie wspomagał, ale...jakoś tego nie widzę.

Już samo to, że zwalił na mnie szukanie miejsca ostatniego razu i obwieścił plany pożyczkowe pomimo,że nic w to nie wniesie zaczyna mnie ostudzać.

A może powinnam się najpierw rozwieść ?

Małż-Jarecki jest plastykiem, mój tata był inżynierem, budowlanym, z tej mieszanki powstał modernizm, ale... miasto jego nie chce, broni się i pluje na wszystko co nie ma spadku w dachu

Planów zagospodarowania moje miasto nie ma, więc warunki zabudowy stają się na zasadzie co komu się podoba i koncepcją nie wiadomo kogo.

Dziś wiem, że gdybym chciała postawić swój wymarzony modernizm jest niestety skazany na porażkę, bo mój wymarzony jest w...parterze z różnymi zakończeniami wysokości!

I...w sumie nie wiem o co chodzi w tym życiu... ale pewnego dnia 2009 roku po tych wszystkich wcześniejszych ansach, ochach i achach oraz obostrzeniach małż-Jarecki wyraża jaśnie pańską zgodę, że...mam osobiście znależć działkę (która będzie mu pasować ), załatwić kasę na kupno działki(!) i budowę domu bo...On nie wyraża zgody na sprzedaż mojego ( i tylko mojego w świetle prawa) apartamentu czy ja jestem normalna żeby się na to godzić ?

Na początku szukam intensywnie bo wiem jaki małż-Jarecki ma stosunek do kredytów, a potem...siadam i nawet mam to w 4 literach dojrzewając.

Rok 2008 nie należał do najlepszych, ale przecież miał nastąpić ten nowy, a ja zaczynałam dojrzewać do myśli, że jeśli nie wspólnie to sama wybuduję dla siebie miejsce na ziemi! W dwupoziomowcu czułam się coraz gorzej, a wziąwszy pod uwagę moją wcześniejszą walkę z nowotworem nie wyglądało to najlepiej, dziś czuję każdy ciek pod sobą i w normalnej pozycji łózkowej śpię wcale, a w odwrotnej jak najlepiej (bez zrozumienia ze strony małża-Jareckiego) Wyjechaliśmy w kwietniu na dwa tygodnie do Egiptu ( było to jeszcze przed moim atakiem budowlanym) i po powrocie zaczęłam kuć. Iiii... wiecie co?

Kobieta to jednak naiwna jest!

Małż-Jarecki jeśli się nie zmieni to...niech sobie taki będzie, ale beze mnie

W końcu zaakceptował myśl o domu, w końcu jemu też zaczęło przeszkadzać towarzystwo na stropach pod wieloma warunkami.

Czyli: teściowa według niego( moja mama) ma pożyczyć kasę najpierw na działkę, potem na część budowy i jeszcze ma się podpisać, że nikogo (gdyby ewentualnie chciała z nami zamieszkać nie wprowadzi!) nie bezczelność kiedy się mieszka nie na swoim?

Jakoś to przełknęłam bo co się będę z furiatem sprzeczać? , ale...mam więcej niż 50% wątpliwości czy jednak będę miała męża...no chyba, że się przemodeluje i... tak właśnie człowiek po ponad dwudziestu kilku latach zaczyna poznawać człowieka

Z działki ( jak się okazało) ucieszyłam się tylko ja, małż-Jarecki realizował moje pomysły i nic po za tym

W międzyczasie objeżdżaliśmy okolicę rowerami podziwiając budowy nowych domów, ciszę, zieleń, las, zapachy, świerszcze grające...ale przy okazji wciąż słyszałam głos małża-Jareckiego: popatrz jaki mają fatalny dojazd

Rok 2008 należał do szczególnych, małż-Jarecki całym swoim jestestwem pokazał jak nienawidzi działki wystawiając ją bez mojej wiedzy na sprzedaż

Dorosłam do tego zachowania i zmądrzałam.

Dziś patrzę na małża-Jareckiego z rozsądkiem i już wiem, że potrafię żyć bez niego i zbudować ostatni raz dom dla siebie, a jeśli będzie chciał naprawdę to...dla nas cdn

Dzień w którym małż - Jarecki doszedł do wniosku, że faktycznie dom, ogród i nikogo za ścianą to jest to, trwał kilka lat.

W międzyczasie byliśmy w posiadaniu sporej działki pracowniczej po teściu ( była to totalna porażka bo małż-Jarecki serca do niej w ogóle nie miał ). Sprzedałam ją i usłyszałam: żadnych działek więcej

Jeżdziliśmy więc na wczasy (wydając kosmiczne pieniądze), do znajomych na ich działki, ale zdania małż-Jarecki nie zmieniał dopóki...znajomy z pracy postanowił pozbyć się swojej działki (na której kilka razy gościliśmy).

Wrócił pewnego dnia z pracy małż-Jarecki i rzucił lużno informacją, że kolega chce działkę sprzedać, ale przecież my (raczej On) nas to nie interesuje.

Przekonanie małża-Jareckiego, że chcemy zajęło mi około miesiąca

To było 4 lata temu. Kupiliśmy ją w końcu, zamieniliśmy w oazę spokoju z kącikiem leśnym w dwa lata :)

Jeżdziliśmy w międzyczasie rowerami po okolicy i wtedy znów mi się zamarzyło dokumentnie mieć swój kawałek nie tylko podłogi ale i ogrodu

Z moim małżem-Jareckim jest tak, że co nagle to po diable wiec trzeba było opracować bardzo niz bardziej misterny plan

Przeglądaliśmy gazety i zastanawialiśmy się gdzie zamieszkamy? Mogliśmy kupić segment na modnym wtedy osiedlu Smulsko, ale wiadomo...mąż + dom czy cóś podobnego = zdecydowane nie.

Do tej pory trudno mi uwierzyć, że kupiłam dwupoziomowe mieszkanie, które z biegiem czasu i lat zaczęło uwierać nawet mężowi i stawać się przysłowiową ością w gardle.

Jedyną pociechą jest to, że ten apartament(?) z garażem na ogrodzonym osiedlu czterokrotnie podwoił swoją wartość bo on jedyny taki ( na szczęście) w Łodzi.

Do ubiegłego roku w temacie jakiejkolwiek zamiany na coś innego była sza-cisza ,ale wiadomo...jak kobieta zacznie delikatnie wiercić to nagle mężczyżnie też wiele rzeczy przeszkadzać zaczyna

Wierciłam powolutku, aż w końcu przystąpiłam do ataku bo... ja po prostu nie potrafię żyć, mieszkać i egzystować mając za ścianą lub pod sobą innych, którzy "chwalą" się mocą głośników lub zakupem kina domowego, że nie wspomnę o zostawianiu drzwi wejściowych na dole na oścież cdn

Mam taką przypadłość? dar?, ze cokolwiek chcę sprzedać to sprzedaję ekspresowo (podobnie ma się z roślinami, dotknę i rośnie z byle patyka )

Odwiedziłam słownie dwa biura nieruchomości w czasie kompletnego zastoju ze sprzedażą domów i po miesiącu od złożenia oferty musiałam się wyprowadzić z domu, który zbudowałam i wykończyłam w pocie czoła (dosłownie!)

Dom został sprzedany w przeciągu 30 dni! od złożenia oferty, a ja nie miałam się gdzie podziać no i żadnych sprecyzowanych planów nie miałam, ale za to słyszałam dudniący zewsząd głos męża: nie chcę mieszkać w domu! - On jest klasyczny blokowiec

Zaliczyłam porażkę ze zdjęciem w profilu, za duże wyszło

Kontynuuję więc poprzedni wątek.

Od dwóch miesięcy czytam dzienniki i uśmiecham się pod wąsem, którego nie posiadam

Kłopoty? Problemy? Na pewno wszyscy je macie, ale śmiem twierdzić, że to co przeszłam podczas pierwszego budowania to dziś u was jest lekkim spacerkiem, chociaż nie zawsze - przyznaję.

Zawsze obezwładniała mnie głupota, bezduszność, brak wiedzy, niezrozumiała zapobiegliwość, złośliwość i opieszałość urzędników.

Pierwszy dom budowałam mając w ręku kilkanaście pism Muratora , a "ostatni raz?" też pewnie taki będzie. Stąd mój internetowy dziennik, szkoda, że w 1995-1996 takiej możliwości nie miałam

Pierwszy dom wybudowałam zgodnie z obietnicą złożoną samej sobie - termin 6 miesięcy, odczekałam zimę i wiosnę po czym z hukiem wprowadziłam się w betony jednocześnie wykańczając siebie i dom

Pomieszkałam rok i dom...sprzedałam

Miejsce było, no jakby to ująć? Środek miasta bo mąż chciał zamieszkać blisko rodziców

Chciał, a potem nie cdn

Odkąd sięgam pamięcią zawsze mówiłam: będę mieszkać we własnym domu !

Pierwszy dom wybudowałam 13 lat temu. Sama , a co! Nie nosiłam co prawda rączkami cegieł ( a rwały się, oj rwały) mając jednocześnie kielnie w drugiej, o nie, ale czułam się tak jakbym to robiła.

Był to czas kiedy nastało nowe prawo budowlane i większość urzędników we wszystkich instytucjach bało się cokolwiek podpisać i podstemplować.

Ja, człowiek niecierpliwy, stałam się wtedy chodzącą cierpliwością i stwierdziłam, że muszę wsiąść do TGV (nie wiem czy wtedy było, ale kto by się nad tym zastanawiał?) i choćby nie wiem co postawię dom w pół roku

Działkę kupiłam dzień przed Wigilią, a pierwsza łycha pod fundament wkopała się w maju następnego roku. Dałam radę! Obietnica dana sobie zobowiązuje cdn.